De Geestelijke Betekenis van de Tabernakel JOH. DE HEER

HOOFDSTUK XXXIV
Gedoopt met de Heilige Geest
HAND 1.5
Het oprichten en zalven van de Tabernakel
Exodus 40.1-11:
Toen sprak de HERE tot Mozes: Op de eerste dag van de eerste maand moet u de tabernakel, de ontmoetingstent, opbouwen. Dan
moet u de ark van de getuigenis erin zetten, en de ark met het voorhangsel afschermen. Dan moet u de tafel naar binnen brengen en
rangschikken wat daarop gerangschikt moet worden. Verder moet u de kandelaar naar binnen brengen en zijn lampen aansteken.
Dan moet u het gouden altaar voor het reukwerk vóór de ark van de getuigenis en het gordijn voor de ingang van de tabernakel ophangen.
Vervolgens moet u het brandofferaltaar vóór de ingang van de tabernakel, de ontmoetingstent plaatsen. Het wasvat moet u
tussen de ontmoetingstent en het altaar plaatsen en u moet er water in doen. En de voorhof moet u eromheen zetten en het gordijn
voor de poort van de voorhof ophangen. Dan moet u de zalfolie nemen en de tabernakel met alles wat zich erin bevindt zalven; u
moet hem heiligen met alle bijbehorende voorwerpen. Dan zal het heilig zijn. Verder moet u het brandofferaltaar en alle bijbehorende
voorwerpen zalven; u moet het altaar heiligen. Dan zal het altaar allerheiligst zijn. Verder moet u het wasvat met zijn onderstel
zalven; u moet ze heiligen.
Als alles gereed gemaakt is naar de voorschriften van de Here wordt de Tabernakel onder leiding van Mozes opgericht.
Het eerste jaar van Israëls vrijheid was nu voorbij. Het wonder van de uittocht bij de Rode Zee lag nog vers in hun geheugen.
Mara, Elim, het manna, de kwakkels, de watergevende rots, de wetgeving op de Sinaï: Het waren evenzoveel herinneringen
aan de leiding en liefde van God. Terwijl hun gemopper en afgoderij, de noodzaak van bekering hun hadden aangetoond.
Grote dingen waren in korte tijd elkaar opgevolgd. De Israëliërs hadden God leren kennen als de hoogste Majesteit.
Zij hadden Zijn wil gehoord en waren in zichzelf teleurgesteld. Al hun goede voornemens hadden gefaald.
Toen was er een korte rustperiode gevolgd waarin vrijwillige en gedwongen gaven gebracht werden. Waar vrouwen zich
ontdeden van haar sieraden. En waar zij kostbare kleding weefden. In deze rustperiode hadden mannen onder leiding van
door God begaafde leiders het materiaal voor de Tabernakel klaar gemaakt.
God had een betere weg voor hen: Zij zullen Mij een He i ligdom maken zodat Ik te midden van hen kan wonen 1 .
En nu was dat bevel uitgevoerd. Het was voor hen een nieuwjaarsdag toen zij uit Egypte gingen 2 en nu was er weer een
nieuwjaar aangebroken. Op deze heugelijke nieuwjaarsdag werd de Tabernakel opgericht en gezalfd. De Israëliërs hadden bij
hun uittocht uit Egypte de waarde leren kennen van het bloed van het Lam. Bij hun woestijnreis hadden zij het water uit de
steenrots als onmisbaar leren waarderen. Nu zouden zij nog kennis maken met de noodzaak van de oliezalving.
Op de eerste dag van de eerste maand zult u de Tabernakel, de Tent van de samenkomst oprichten 3 . De Tabernakel zo
genoemd omdat daar God en mens samenkomen; en de Tent van de samenkomst zo genoemd, omdat deze ook het centrum
zou zijn, waar zich de mensen zouden verenigen.
Bij het oprichten van de tabernakel worden eerst de zilveren voeten op het woestijnzand gezet. Dan worden de planken
die de muur zullen vormen met hun uiteinden in de voeten geplaatst en onderling stevig verbonden door de gouden dwarsbalken.
Daarna wordt het viervoudige tentdak daarop geplaatst. Eerst de bedekking van fijn getweernd linnen, met hemelsblauw,
purper, scharlaken en Cherubim doorweven; daarover de tent van geitenhaar met haar dubbele luifel boven de deur.
Dit alles weer bedekt door een dubbel deksel van roodgeverfde ramsvellen en dassenvellen.
Als de tent staat, plaatst men eerst de Ark daarin en wordt de Voorhang opgehangen, waardoor het Heilige der Heiligen
wordt gevormd. Daarna worden achtereenvolgens de Tafel, de Kandelaar en het Reukaltaar in het Heilige geplaatst en de
Deur van het Heilige opgehangen. Vervolgens wordt achtereenvolgens het Brandofferaltaar en het Wasvat vóór de Tabernakel
geplaatst. Daaromheen wordt de Voorhof gespannen. Tenslotte wordt het gordijn van de Poort van het Voorhof opgehangen.
Als dit alles gedaan is, waste en kleedde Mozes de priester, nam de zalfolie en zalfde achtereenvolgens de Tabernakel en al
wat daarin was en daarna de Priesters 4
Het Brandofferaltaar kreeg een bijzondere beurt: zeven dagen lang moest het ontzondigd en geheiligd worden 5 . Zeven
maal moest het met heilige zalfolie worden besprengd 6 . Dit alles gebeurde onder het oog van het hele volk dat op bevel van
de Here bijeengeroepen was 7 .
Een hele week ging er met dit werk heen. Zeven dagen lang mochten de priesters de Tabernakel niet verlaten 8 . Op de
achtste dag werd het volk opnieuw samengeroepen, omdat aan hen de heerlijkheid van de Here zou verschijnen 9 .
Nadat Aäron door offeranden voor zichzelf en het volk verzoening had gedaan, hief hij zijn handen op en zegende het
volk 10 . Daarna deden Mozes en Aäron beiden dit nog eens 11 en toen verscheen de heerlijkheid van de Here aan al het volk,
want een vuur ging uit van het aangezicht van de Here en verteerde op dit altaar het brandoffer en het vet 12 .
Dit was het Goddelijke bewijs van goedkeuring op het werk. Aan Mozes was bij het bevel tot het maken en oprichten van
de Tabernakel en zijn gereedschappen de ernstige vermaning gegeven: “Zie dan toe dat u het maakt naar het voorbeeld welk
u op de berg vertoond is” 13 . Niet alleen het maken, maar ook het oprichten moest nauwkeurig naar het gegeven voorbeeld
gebeuren: “Dan moet u de tabernakel opbouwen overeenkomstig de richtlijn ervan die u op de berg getoond is”
14.
Bij de uitvoering van Gods bevelen voor de priesterkleding wordt zeven keer gezegd dat het gebeurd was zoals de Here aan
Mozes geboden had 15 . Ook bij het oprichten en zalven van de Tabernakel wordt zeven keer herhaald dat Mozes deed zoals
als de Here hem geboden had 16 .
Zeven is liet volkomen getal waarmee ons gezegd wordt dat slechts een volkomen gehoorzaamheid, de goddelijke goedkeuring
kan wegdragen.
Zo werd dus de Tabernakel met al wat daarin was gezalfd. Al het gereedschap werd gezalfd; het Brandofferaltaar en al zijn
63