Geestelijke gezondheidszorg in de 21e eeuw - Rvz

55
De schaalniveaus van eerste lijn en ggz moeten op elkaar worden
afgestemd. De Raad pleit voor kleinschalige psychiatrische
voorzieningen (1 per 50.000 - 100.000 inwoners) en voor aansluiting
van deze voorzieningen bij het algemeen ziekenhuis.
Fase 2: de tweedelijns ggz
Na verwijzing door de huisarts - een formele beslissing - treedt
een nieuwe fase in het zorgproces in werking. Deze fase start in
alle gevallen bij de toegangspoort: het diagnostisch centrum of -
zoals dat in Goes (bij Emergis) is geregeld - een ASK (Aanmelding,
Screening, Konsultatie/kortdurende behandeling/
krisisinterventie). Dit is vergelijkbaar met het door Buis (1997)
beschreven DAC (diagnostiek- en adviescentrum) in 's-Hertogenbosch.
De totale tweedelijns ggz van de 21 e eeuw ziet er in hoofdlijnen
als volgt uit:
a een diagnostische functie (advies- en liaisonwerkzaamheden,
diagnostiek/indicatiestelling) met daaraan gelieerd: kortdurende
behandeling (enkele contacten van niet-acute aard, waarna
terugverwijzen naar de eerste lijn) en acute psychiatrie (7x24
uurdienst); de zorg is ambulant of dagklinisch/partieel;
b een of meer multifunctionele psychiatrische voorzieningen met
twee kenmerken: transmuraal en een nadruk op meervoudige
problematiek, op psychiatrische thuiszorg, op draaideurpsychiatrie
(intermitterende zorg) en op revalidatie;
diagnostisch centrum en psychiatrische voorziening vormen
logistiek en organisatorisch een geheel;
c units voor categoriale of bijzondere ggz en voor gespecia-
liseerde behandeling;
De drie onderdelen van de tweedelijns ggz behoren tot eenzelfde
zorgcontinum, maar zijn ten opzichte van elkaar duidelijk geprofileerd.
Tussen ieder onderdeel vindt expliciete besluitvorming
plaats. Iedere stap is in principe geprotocolleerd, heeft een
specifiek indicatiegebied dat ook voor een regio gekwantificeerd
kan worden op grond van registratie, en is in de tijd begrensd:
- het diagnostisch centrum denkt in dagen en weken;
- de multifunctionele psychiatrie denkt in maanden;
- de categoriale/bijzondere functies streven ernaar de patintenzorg
te beperken tot een periode van 6 tot 12 maanden;
- na 9, maximaal 12 maanden komt chronische zorg in beeld.
Het gaat hier vooralsnog om inspanningsverplichtingen: het
streven van alle betrokkenen is termijnen te stellen en te respecteren.
Zorgaanbieders en verzekeraars formuleren samen zorgdoelen
voor een periode van bijvoorbeeld 4 jaar. Essentieel is dat
dit denken zijn neerslag krijgt in de behandelafspraken met de
Fase 2
Tweedelijns ggz:
- een diagnostisch centrum
- een psychiatrische unit
- categoriale ggz
Behandelduur protocollair begrenzen
Geestelijke gezondheidszorg in de 21 e eeuw