Bijlage 11 Archeologie

4. Beleidskader
Lokaal beleidskader
Het lokale archeologische beleidskader wordt gevormd door de Archeologische Beleidsnota 2009.
Deze is nog niet door de gemeenteraad geaccordeerd, maar vormt naar alle waarschijnlijkheid
voor de komende jaren het uitgangspunt van de archeologie binnen de gemeente. Hierin
wordt gesteld dat de historische kern van Enkhuizen, het gebied binnen de Vest, een hoge
archeologische verwachting heeft. Overal waar de bodem niet onlangs tot op grotere diepte
is geroerd, kunnen archeologische resten aanwezig zijn. De resten uit de Middeleeuwen en
Nieuwe Tijd bestaan uit huisplaatsen, huiserven, huizen in steenbouw, openbare gebouwen,
verdedigingswerken, havens, begraafplaatsen enzovoorts. In de historische kern van Enkhuizen
dient met vergunning te worden gebouwd, waarbij een onderzoeksverplichting voor archeologie
bestaat. De voorlopig gestelde ondergrens voor een archeologisch onderzoek is 30m 2 . 1
Hiernaast valt de gehele binnenstad van Enkhuizen onder het beschermd stadsgezicht.
De gemeente toetst bouwontwikkelingen op een archeologische paragraaf en stelt of, en zo ja,
welke vorm van archeologisch onderzoek dient plaats te vinden.
Provinciaal beleidskader
De Provincie Noord-Holland streeft naar behoud van het erfgoed in situ (in de bodem). Om de
archeologische waarden zoveel mogelijk veilig te stellen, raden zij aan archeologie-vriendelijk
te bouwen. Waar behoud in situ niet mogelijk is, dient een archeologisch onderzoek plaats
te vinden. De Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) en de toekomstige WABO schrijven
een gravend vooronderzoek voor, voor terreinen van archeologische waarde. Hierna kan
een afweging gemaakt worden van de diverse belangen. Om te voorkomen dat waardevolle
informatie verloren gaat, dienen deze overblijfselen zo vroeg mogelijk in het planproces te
worden gelokaliseerd en gewaardeerd door middel van een archeologisch vooronderzoek.
Bij de toetsing van bestemmingsplannen wordt nagegaan of bij de planvorming voldoende
archeologisch vooronderzoek is verricht om tot een evenwichtige besluitvorming te komen.
Terreinen van hoge en zeer hoge waarde dienen in bestemmingsplannen te worden aangegeven
en beschermd te worden door middel van een aanlegvergunning.
Nationaal en Europees beleidskader
Het rijks- en nationaal beleidskader wordt gevormd door de Monumentenwet 1988 en de
herziening uit 2007 hiervan. In grote lijnen wordt hier het ‘ Verdrag van Malta’ onderschreven.
In het Verdrag van Malta, in 1992 gesloten te Valletta, is de bescherming van het archeologisch
erfgoed geregeld. Uitgangspunt daarbij is dat waar mogelijk archeologische resten bewaard
dienen te blijven. Bij de ontwikkeling van ruimtelijk beleid moet het archeologisch belang, of
beter het cultuurhistorisch belang, van af het begin meewegen in de besluitvorming.
1 Molenaar/Van Berkel 2009.
10