scriptie WTH CJ Hulshof.pdf - Saxion Hogescholen

uitzonderingsgevallen kan de rechter ook besluiten wel een schuldigverklaring uit te spreken, maar geen straf
op te leggen. Dit is het rechterlijk pardon dat in art. 9a Sr is vastgelegd.
4.4 Strafmodaliteiten
De hoofdstraffen die opgelegd kunnen worden zijn neergelegd in art. 9 lid 1 Sr 31
. De minst ingrijpende straf is
de geldboete. In art. 23 Sr worden de geldboetes onderverdeeld in 6 categorieën, respectievelijk oplopend van
maximaal € 370 tot een maximum van € 740.000. Het minimumbedrag dat als geldboete opgelegd kan worden
is € 3,-.
Ingevolge art. 9 lid 2 Sr kan ten aanzien van misdrijven die worden bedreigd met een vrijheidsstraf in plaats
daarvan ook een taakstraf worden opgelegd. De taakstraf kan worden onderverdeeld in een werkstraf of een
leerstraf. Het maximum aantal uren waaruit een taakstraf mag bestaan is ingevolge art. 22c lid 2 Sr 480 uur,
waarvan maximaal 240 uur mag bestaan uit een werkstraf.
De vrijheidsstraf kan zowel een gevangenisstraf zijn als de hechtenis. Het verschil zit hem in het feit dat een
gevangenisstraf opgelegd mag worden bij een misdrijf en bij een overtreding betreft dit de hechtenis.
Ingevolge art. 14a Sr kunnen alle bovengenoemde straffen voorwaardelijk worden opgelegd. Dit betekent dat
wanneer de veroordeelde zich gedurende de proeftijd, van meestal twee jaar, niet schuldig maakt aan een nieuw
feit en voldoet aan de eventuele opgelegde bijzondere voorwaarden, de straf niet ten uitvoer zal worden gelegd.
De algemene en bijzondere voorwaarden worden in art. 14c Sr opgesomd. Als bijzondere voorwaarde kan een
reclasseringscontact worden opgelegd, wat tevens daderhulpverlening of een contactverbod met het slachtoffer
kan inhouden. Op deze manier wordt het mogelijk gemaakt tot gedwongen hulpverlening over te gaan. Een
probleem ten aanzien van de hulpverlening van de reclassering op basis van het strafrecht is dat deze slechts
gericht is op de pleger. Het komt echter ook voor dat het huiselijk geweld een uiting is van een verstoorde
relatie en het slachtoffer hier net zo goed een aandeel in heeft. De pleger kan dan wel leren met zijn agressie
om te gaan, maar als het slachtoffer hier niet in wordt betrokken kun je vraagtekens zetten bij de effectiviteit
hiervan. Een ander nadeel van een voorwaardelijke straf, zeker met als bijzondere voorwaarde een straatverbod
is dat deze niet executeerbaar is indien de pleger in hoger beroep gaat. Deze hoeft zich dan ook niet te houden
aan de bijzondere voorwaarden.
4.5 Conclusie
Het strafrecht biedt de nodige instrumenten om recidive van huiselijk geweld tegen te gaan. Deze juridische
maatregelen zijn echter niet altijd effectief in het voorkomen van recidive. Vanwege de problemen met
betrekking tot het preventief optreden en psychische mishandeling kan niet altijd effectief opgetreden worden.
Hiernaast is de bewijsvoering vaak een probleem.
Een ander probleem is dat er veelal geen gronden zijn om voorlopige hechtenis te kunnen rechtvaardigen, als
gevolg waarvan de (vermoedelijke) pleger vaak binnen een aantal dagen weer voor de deur staat. Als de pleger
wel wordt veroordeeld, en tevens een voorwaardelijke straf krijgt opgelegd met reclasseringscontact, zal deze
onder de nodige dwang hulpverlening krijgen. Hiermee zijn echter de problemen nog niet opgelost. Huiselijk
geweld is immers vaak een uiting van een problematische relatie waar het slachtoffer vaak net zo goed een
aandeel in heeft. Middels het strafrecht is het echter niet mogelijk ook het slachtoffer bij de hulpverlening
binnen te krijgen.
31 Starrenburg (2008), blz. 200
23