scriptie WTH CJ Hulshof.pdf - Saxion Hogescholen

manier kan voorkomen worden dat een problematische echtscheiding zal leiden tot recidive van huiselijk
geweld. De constatering dat er sprake is (geweest) van huiselijk geweld is echter geen criteria om als
slachtoffer de woning toegewezen te krijgen. Er vind een belangenafweging plaatst waarbij de verzorging van
de kinderen richtinggevend is 37
.
De mogelijkheid van een voorlopige voorziening met betrekking tot de woning is alleen mogelijk indien er
sprake is van een huwelijk. Bij samenwonenden in een huurwoning zit er niks anders op dan proberen middels
het huurrecht de woning toegewezen te krijgen. Als de pleger de hoofdhuurder is en het slachtoffer in de
woning wenst te blijven zal deze moeten proberen middels een bodemprocedure bij de kantonrechter de
woning toegewezen te krijgen. De kantonrechter kijkt hierbij echter ook niet naar schuld dan wel onschuld.
Daarnaast wordt de kans op toewijzing aan het slachtoffer kleiner als deze het huis reeds is ontvlucht vanwege
38
het geweld . Zeker bij ernstig geweld is het dus voor het slachtoffer nauwelijks een optie om de woning te
behouden, mede omdat een bodemprocedure vaak een langdurige kwestie is.
5.4 Kinderbeschermingsmaatregelen
Als er sprake is van kindermishandeling, waaronder ook het getuige zijn van geweld wordt verstaan, wordt het
kind blootgesteld aan factoren die het lichamelijk en geestelijk welzijn kunnen schaden. Als de ouders
vervolgens niet in staat zijn hier verandering in aan te brengen en het kind zodanig opgroeit dat zijn zedelijke
of geestelijke belangen of zijn gezondheid ernstig wordt bedreigd, kan de kinderrechter het kind ingevolge art.
1:254 BW onder toezicht stellen van een stichting als bedoeld in artikel 1 onder f, van de Wet op de
Jeugdzorg 39
. De ouders behouden wel het gezag over de kinderen, maar door de aanwezigheid van een
gezinsvoogd wordt het gezag enigszins ingeperkt. De duur van de ondertoezichtstelling (ots) is ten hoogste één
jaar (art. 1:256 lid 1 BW) en kan telkens met een jaar worden verlengd (art. 1:256 lid 2 BW). In het kader van
de ots kan de gezinsvoogd met betrekking tot de opvoeding van de kinderen schriftelijke aanwijzingen geven.
Door het kind hulp en steun te bieden en eventueel te voorzien in behandeling kan de transgenerationele
overdracht, zoals besproken in hoofdstuk 3, voorkomen worden.
Er zijn ook situaties denkbaar waarin het kind ernstig wordt bedreigd in zijn ontwikkeling en eigenlijk niet
afgewacht kan worden totdat het onderzoek bij de Raad voor de Kinderbescherming is afgerond of de rechter
een uitspraak heeft gedaan. In die gevallen is het ingevolge art. 1:255 BW mogelijk de kinderrechter te
verzoeken het kind voorlopig onder toezicht te stellen hangende het onderzoek. Een voorlopige
ondertoezichtstelling (vots) duurt maximaal drie maanden 40
.
Soms is echter een ots dan wel vots niet voldoende om de veiligheid en gezonde ontwikkeling van het kind te
waarborgen. Als het noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van het kind kan de rechter
op grond van art. 1:261 BW het kind uit huis plaatsen. De uithuisplaatsing is in beginsel van tijdelijke aard. Op
grond van art. 1:262 BW kan de kinderrechter de uithuisplaatsing voor ten hoogste een jaar opleggen. Deze kan
vervolgens wel op verzoek telkens met ten hoogste een jaar worden verlengd. Middels een dergelijke
uithuisplaatsing wordt de eventuele spiraal van geweld ten opzichte van het kind doorbroken en wordt
voorkomen dat het kind wederom blootgesteld wordt aan geweld binnen het gezin.
Bij grove verwaarlozing van de verzorging en opvoeding van het kind en slecht levensgedrag van de ouders
(art. 1:269 BW) kunnen deze ook ontzet worden uit de ouderlijke macht. De rechtbank kan hier ingevolge art.
1:269 BW toe besluiten als deze dit noodzakelijk acht in het belang van de kinderen. Het gezag wordt bij een
ontzetting overgedragen aan een Bureau Jeugdzorg.
5.5 Wetsvoorstel herziening kinderbeschermingsmaatregelen
Op 11 juli 2008 heeft de ministerraad ingestemd met een wetsvoorstel dat een aanpassing van het Burgerlijk
Wetboek beoogd. Het wetsvoorstel is voortgekomen uit het advies 'kinderen eerst' uitgebracht door de
37
Lünneman en Overgaag (2009)
38
Lünneman en Overgaag (2009)
39
artikel 1 onder f WjZ: stichting: een stichting die een Bureau Jeugdzorg in stand houdt
40
Baars e.a. (2007), blz. 616
25