M A T R I X / A L U M N I - Technische Universiteit Eindhoven

2 2
1967. ‘Ik was de laatste van mijn jaarclub
die afstudeerde, maar had toen al wel een
baan. Het was trouwens niet vreemd als je
wat langer over je studie deed dan de vijf
jaren die er ook toen al voor stonden. Als je
er minder dan vijf jaar over deed, werd je
niet als volwaardig ingenieur beschouwd.’
Alle jaarclubleden konden na het behalen
van hun bul direct aan de slag, hoewel
er toen nog niet echt een grootschalige
gang naar Philips was. Werkgevers waren
onder andere Shell, Akzo en Kema. Theo
van Stiphout vertrok zelfs naar Zürich
om bij ABB International te gaan werken,
waar hij uiteindelijk een meestertitel behaalde.
Ad Boesten behaalde een graad
in de filosofie en ook Jan van der Stegen
promoveerde recentelijk nog. ‘Ik vind het
erg knap dat drie van onze leden naast
hun werk nog een tweede academische
graad wisten te behalen.’ Cor zelf verdiepte
zich in bouwfysica en kwam vier jaar na
zijn afstuderen alsnog terecht bij Philips.
Binnen het architecten- en ingenieursbureau
van het Eindhovense concern werd
hij al snel bouwprojectmanager. ‘In mijn
loopbaan heb ik veel coördinerend werk
gedaan. Misschien komt dat wel door
mijn brede ontwerpopleiding met veel
maatschappijgerichte vakken naast vakgebieden
als mechanica, warmtetransport en
stromingsleer. Ik heb nooit veel op gehad
met het smalspoordenken van sommige
ingenieurs.’
Kort na het afstuderen verloren de jaar-
clubleden elkaar in eerste instantie uit
het oog. ‘In de latere jaren van de studie
groei je al een beetje uit elkaar. Aan het
begin van je loopbaan of diensttijd wordt
die kloof alleen maar groter, hoewel bij
familiegebeurtenissen nog wel eens de
helft van de groep wilde komen opdraven.
In 1970 probeerde ik zonder succes een
reünie te organiseren. Wij hadden toen
jonge gezinnen en niet zoveel vrije dagen
en reismogelijkheden als vandaag de dag
het geval is. We hadden sporadisch contact,
meestal op individuele basis. Als zakelijk
netwerk heeft onze jaarclub dan ook
nauwelijks gefunctioneerd.’ Wel dienden
de jaarclubleden als klankbord voor elkaar
bij loopbaanconflicten. ‘In grote bedrijven
wordt zo’n beetje elke vijf jaar de boel
grondig gereorganiseerd. Het is een soort
selectiesysteem. Na een jaar of twintig jaar
wil zo’n reorganisatie je wel eens persoonlijk
raken. De helft van onze groep heeft
daar redelijk onder te lijden gehad. In die
tijden was er tussen enkele leden wel intensiever
contact.’
Alma Mater
Uiteindelijk leidden die ontmoetingen
in wisselende samenstelling ertoe dat
na 25 jaar de gehele jaarclub weer bijeen
kwam. Sinds 1990 werd elk jaar door een
ander jaarclublid een gevarieerd meerdaags
programma georganiseerd. Zo ging
Olympus, met de partners erbij natuurlijk,
naar Zeeland, Amsterdam, Maastricht,
8.
M A T R I X / A L U M N I - S P E C I A L / 2 0 0 6
Doesburg, de Nationale Taptoe in Breda,
Maaseik, westelijk Noord-Brabant en zelfs
Zwitserland. Helaas moet de jaarclub sinds
2001 Jan Foolen missen, die na een zware
operatie overleed. Ook Toine van Wunnik
ontviel hen in 2004 bij een tragisch ongeluk
tijdens een safari in Tanzania.
In september 2005 keerden de resterende
zeven jaarclubleden terug naar Eindhoven.
Natuurlijk brachten ze een bezoek aan hun
alma mater, de TU/e. ‘We waren onder
de indruk van de geslaagde verbouwing
van het Vertigo-gebouw, dat in onze tijd
de faculteit Scheikunde huisvestte, en
van de studenten die op vrijdagmiddag
nog zo gemotiveerd bezig waren. Ook de
faculteit Biomedische Technologie, en dan
met name het Molecular Imaging Lab van
professor Ter Haar Romeny, oogstte onze
bewondering, omdat daar in feite alle klassieke
vakgebieden en natuurkunde van
elektrotechniek tot chemie een rol spelen.
Ondanks het feit dat we pas in 2008 vijftig
jaar bestaan, is ons gouden jubileum voor
mijn gevoel tijdens die reünie al gevierd.
Het bezoek aan de TU/e voelde toch een
beetje als thuiskomen.’
8. Uitreiking bul aan Cor Horstink (februari 1967)
9. Reisje naar Londen (ongedateerd)
10. Jaarclub reünie in Doesburg (2000)
9. 10.