M A T R I X / A L U M N I - Technische Universiteit Eindhoven
M A T R I X / A L U M N I - Technische Universiteit Eindhoven
M A T R I X / A L U M N I - Technische Universiteit Eindhoven
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
3 8<br />
DOCENT<br />
Patrick van Aarle doceert natuurkunde.<br />
‘Je moet het gewoon leuk vinden om met<br />
leerlingen om te gaan op die lastige maar<br />
interessante leeftijd.’<br />
De gemiddelde techniekstudent<br />
wil tegenwoordig het grote geld<br />
achterna. Maar wie ontfermt<br />
zich ondertussen over onze<br />
middelbare scholieren, die<br />
straks massaal moeten kiezen<br />
voor een bèta-opleiding?<br />
Patrick van Aarle, TU/e-alumnus<br />
en natuurkundeleraar aan<br />
Gymnasium Beekvliet te Sint-<br />
Michielsgestel, vertelt wat een<br />
ingenieur bezielt om voor de<br />
klas te gaan staan.<br />
‘Als ik Latijn zou geven,<br />
zou ik ook gelukkig zijn’<br />
‘Toen ik in ‘93 begon met <strong>Technische</strong><br />
Natuurkunde aan de TU/e had ik nog geen<br />
flauw idee wat ik er later mee wilde doen.<br />
Op de middelbare school was ik een bovengemiddelde<br />
leerling met negens en tienen<br />
voor exacte vakken maar ook voor talen. Ik<br />
had wel een voorkeur voor de bèta-hoek,<br />
mede dankzij Piet-Hein Monen, mijn natuurkundedocent<br />
en Miek Scheffers, mijn<br />
scheikundedocente. Die wisten echt mijn<br />
interesse in wetenschap aan te wakkeren.<br />
En niet alleen bij mij. Van de honderd<br />
eindexamenkandidaten in mijn jaar gingen<br />
er zeker twintig een bètastudie doen.<br />
Negen daarvan kozen, net als ik, voor<br />
<strong>Technische</strong> Natuurkunde in <strong>Eindhoven</strong>.<br />
Dat had de naam een brede studie te zijn<br />
en elementen van veel andere disciplines<br />
FOTO: BART VAN OVERBEEKE<br />
in zich te verenigen. Ik ben slecht in het<br />
maken van keuzes, en zo kon ik mijn<br />
keuze als het ware uitstellen.’<br />
Binas-boekje<br />
Van Aarles TU/e-carrière verliep vlot. Een<br />
paar klompen met het Van der Waalslogo<br />
aan de muur herinneren aan een<br />
bestuursjaar bij de studievereniging van<br />
zijn faculteit. ‘Omdat je toch wat vakken<br />
moet doen tijdens zo’n jaar als penningmeester,<br />
vulde ik mijn keuzeruimte in met<br />
het oriëntatieprogramma op de <strong>Technische</strong><br />
Universitaire Lerarenopleiding. Onderwijs<br />
geven was toen gewoon één van de vele<br />
dingen die me interesseerden.’<br />
Later nam hij tijdens een stageopdracht<br />
bij een kernfysisch instituut in Japan een<br />
M A T R I X / A L U M N I - S P E C I A L / 2 0 0 6<br />
kijkje in de keuken van het fundamentele<br />
onderzoek. ‘Heel specialistisch allemaal.<br />
Ik vond het wel aardig om eraan bij te dragen,<br />
maar draaide er niet echt warm voor.<br />
Ik koos daarom voor een niet alledaags<br />
afstudeeronderwerp in de sociaal-wetenschappelijke<br />
hoek. Ik deed onderzoek naar<br />
natuur- en milieu-educatie in het kader<br />
van de tweede fase die juist was ingevoerd<br />
op middelbare scholen. Mijn begeleider<br />
was dr. Gerrit Verkerk, bekend van het<br />
Binas-boekje (informatieboekje voor Havo<br />
en VWO). Toch solliciteerde ik na mijn<br />
afstuderen in eerste instantie bij bedrijven<br />
als KPN. Maar tijdens de assessments<br />
merkte ik dat ik ook daar niet enthousiast<br />
genoeg van werd. Via via kreeg ik een baan<br />
bij het Onderwijs Service Centrum van
Change language