IFS Food - Allanta

Food 

IFS Food 

Norm voor audits van kwaliteit 

en voedselveiligheid van voedingsmiddelen 

Versie 6 

Januari 2012


IFS publiceert informatie, meningen en bulletins naar beste weten en kunnen, maar stelt 

zich niet aansprakelijk voor eventuele vergissingen, fouten, omissies of mogelijk misleidende 

informatie in dergelijke publicaties. Dit geldt vooral ook voor deze publicatie. 

De eigenaar van de Standaard in het voorliggende document is: 

IFS Management GmbH 

Am Weidendamm 1A 

10117 Berlijn 

Duitsland 

Managing Director: StephanTromp 

AG Charlottenburg HRB 136333 B 

BTW-no.: DE278799213 

Bank: Berliner Sparkasse 

Bankcodenummer: 10050000 

Rekeningnummer: 190029 765 

IBAN-nummer: DE96 10050000 0190029765 

BIC-/Swift-Code: BE LA DE BE 

Alle rechten voorbehouden. Alle publicaties vallen onder de bescherming van de internationale 

auteurswet. Zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de rechthebbenden 

van de IFS Standard is elke vorm van niet geautoriseerd gebruik verboden. Tegen inbreuken 

op de rechten zullen juridische stappen ondernomen worden. Dit geldt o.a. voor vermenigvuldiging 

met kopieerapparaten, de opname in een elektronische database/software 

of voor reproducties op CD-ROM. 

Zonder officiële toestemming van de eigenaar van de IFS Standard mag geen vertaling 

gemaakt worden. 

De Engels IFS Food versie 6 is het originele document en is altijd het referentiedocument. 

De IFS Food is online beschikbaar via: 

www.ifs-certification.com 

Of via de post, fax en e-mail: 



10117 Berlijn 

Duitsland 

Telefoon: +49-(0)30-726250-74 

Fax: +49-(0)30-726250-79 

E-mail: info@ifs-certification.com



Norm voor audits van kwaliteit 

en voedselveiligheid van voedingsmiddelen 

Versie 6 

Januari 2012

International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 3 

EEN WOORD VAN DANK 

IFS wil alle deelnemers van de wereldwijde enquête in 2010 bedanken. Deze enquête vormde 

de basis voor de ontwikkeling en verbetering van deze nieuwe versie van de IFS Food Standard. 

Uw inbreng en meningen vormden een belangrijke ondersteuning voor IFS. Wij stellen het 

bijzonder op prijs dat u de tijd heeft genomen om een positieve bijdrage te leveren aan deze 

enquête. 

IFS dankt ook de leden van het IFS InternationalTechnical Committee en de daaraan gelieerde 

nationale werkgroepen in Frankrijk, Duitsland, Italië en de Verenigde Staten. 

Leden van het IFS International Technical Comité 

Andrea Antoni CONAD, namens de ANCD (Associazone Nazionale Cooperative tra Dettaglianti), Italië 

Sabrina Bianchini Det Norske Veritas, Italië 

Yvan Chamielec EMC Distribution – Groupe Casino, Frankrijk 

Fayçal Bellatif Eurofins certificeringen, Frankrijk 

Roberta Denatale/ 

Eleonora Pistochini Auchan, namens Federdistribuzione, Italië 

Gerald Erbach METRO AG, Duitsland 

Jean-François Feillet Meralliance, Frankrijk 

Cécile Gillard-Kaplan Groupe Carrefour, Frankrijk 

Luc Horemans Scamark – Groupement Leclerc, Frankrijk 

Dr. Joachim Mehnert DQS, Duitsland 

Dr. Angela Moritz REWE Group; REWE-Zentral-AG, Duitsland 

Bizhan Pourkomailian Mc Donalds Europe, Verenigd Koninkrijk 

Horst Roeser COOP, Zwitserland 

Sergio Stagni COOP, namens ANCC (Associazone Nazionale Cooperative Consumatori), Italië 

StephenThome Dawn Food Products, VS 

Bert Urlings Vion Food, Nederland 

Karin Voß EDEKA Zentrale AG & Co. KG, Duitsland 

Roman Wißner HARIBO GmbH & Co. KG, Duitsland 

Stefano Zardetto Voltan, Italië 

IFS wil tevens de onderstaande personen bedanken voor de waardevolle bijdrage 

aan deze herziening: 

Javier Bernal IFS-expert 

Dr. Anna K. Boertz IFS-expert 

Jutta Brendgen Rewe Group, Duitsland 

Christina Brüggemann ALDI Einkauf GmbH & Co. oHG, Duitsland 

Alfonso Cappuchino DNV, Business Assurance, VS 

Rosanna Casciano CONAD, namens ANCD (Associazone Nazionale Cooperative tra Dettaglianti), Italië 

Ivano Crippa CSI, Italië 

Paul Daum KaisersTengelmann AG, Duitsland 

Timo Dietz Lidl Stiftung & Co KG, Duitsland 

Gianni di Falco Federdistribuzione, Italië 

Sandrine Dupin COFRAC (Comité Français d’Accréditation) 

Lauren Fleming Intertek, VS 

Marcus Fraude Kaufland Fleischwaren SB GmbH & Co. KG, Duitsland 

Isabelle Formaux Scamark – Groupement Leclerc, Frankrijk 

Arnaud Gautier Groupement des mousquetaires, Frankrijk 

Massimo Ghezzi Carrefour, Italië 

Eric Gibson Intertek, VS 

Marco Jermini IFS-expert 

Annegret Karsch-Keller Kaufland Warenhandel GmbH & Co. KG, Duitsland 

Jon Kimble Diamond Foods, VS 

Dr. Ulrike Kleiber HANSA-HEEMANN AG, Duitsland 

Marguerite Knefel Système U, Frankrijk 

Martine Kocken Laiterie Saint Denis de l’hôtel, Frankrijk 

Dr. Kerstin Kunz real,- SB-Warenhaus GmbH, Duitsland 

Dr. Horst Lang Globus SB-Warenhaus Holding GmbH & Co. KG, Duitsland 

© IFS, Januari 2012

4 International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 

Wolfgang Leiste EDEKA Handelsgesellschaft Südwest mbH, Duitsland 

Prof. Dr Lindemann IFS-expert 

Susan Linn Sysco Corporation, VS 

Anke Lorencz Oostenrijkse handelskamer, Oostenrijk 

Flavia Mare Carrefour, Italië 

Ralf Marggraf EDEKA Minden-Hannover Stiftung & Co. KG, Duitsland 

Jay Mayr ConAgra Foods, VS 

Laurence Manuel Provera Alimentaire, Frankrijk 

Dr. Andrea Niemann- 

Haberhausen Det Norske Veritas, Duitsland 

Viola Obladen Zentis GmbH & Co KG, Duitsland 

Sarah Oxendale Target Corporation, VS 

Charlotte Pilz Metro Cash+Carry Deutschland GmbH, Duitsland 

Florian-Fritz Preuß Quant Qualitätssicherung GmbH, Duitsland 

Rodrigo Quintero DQS, Chili 

Dr. Gereon Schulze- 

Althoff Vion Food Group, Duitsland 

Dr. Jürgen Sommer Freiberger Lebensmittel GmbH & Co. KG, Duitsland 

Alain Soroste IFS-expert 

Marie Squigna Loblaw, Canada 

Kevin Swoffer KPS Resources Ltd., Verenigd Koninkrijk 

FrançoisThiébault Meralliance, namens de FEEF (Fédération des Entreprises et 

Entrepreneurs de France) 

BéatriceThiriet Auchan, Frankrijk 

Ute Welsch-Alles Globus SB-Warenhaus Holding GmbH & Co. KG, Duitsland 

Patricia Wester Eurofins certificeringen, VS 

Christel Wieck Hochwald Nahrungsmittel-Werke GmbH, Duitsland 

Kathleen Wybourn DNV Business Assurance, VS 

IFS-team 

George Gansner – Marketing/Business Development Director 

Dr. Helga Hippe – Quality Assurance Management Director 

Seon Kim – IFS Shop Manager 

Christin Kluge – Quality Assurance Project Manager 

Nina Lehmann – IFS Project Manager Academy/Marketing/Communications 

Stéphanie Lemaitre –Technical Director 

Lucie Leroy – Project Manager 

Clemens Mahnecke –Technical Project Assistant 

Marek Marzec – IFS Business consultant Centraal l/Oost-Europa 

Caroline Nowak – IFS Representative, Zuid-Amerika 

Ksenia Otto – IFS Office Manager 

Sabine Podewski – IFS Project Manager Auditor approval/examination 

MariaThalmann – Project Manager 

Serena Venturi – Project Manager 

StephanTromp – Managing Director 

Als onderdeel van het herzieningsproces voor de norm zijn ook 

proef audits uitgevoerd. Wij willen de volgende bedrijven 

bedanken voor hun medewerking: 

– Biscuiterie Bouvard, Frankrijk 

– Freiberger, Duitsland 

– Hansa-Heemann, Duitsland 

– Jus de fruits d’Alsace, Frankrijk 

– Rheinberg Kellerei GmbH, Duitsland 

– Roncadin, Italië 

– Sunray, Zwitserland 

– Vion, Duitsland 

– Voltan, Italië 



Inhoudsopgave 

Deel 1: Auditprotocol 

1 De geschiedenis van International Featured Standards 

en van de IFS Food Standard ............................ 11 

2 Inleiding ................................................ 13 

2.1 Doel en inhoud van het auditprotocol .................... 13 

2.2 Buitengewone informatieverstrekking aan de certificerende 

instelling door het gecertificeerde bedrijf ................ 13 

2.3 Algemene eisen voor het managementsysteem 

voor kwaliteit en voedselveiligheid ...................... 13 

3 Types audits ............................................ 14 

3.1 Initiële audit ............................................. 14 

3.2 Follow-up-audit ......................................... 15 

3.3 Herhalingsaudit (voor verlenging van de certificering) .... 15 

3.4 Uitbreidingsaudit ....................................... 16 

4 Scope van de audit ...................................... 16 

5 Het certificeringsproces ................................. 19 

5.1 Voorbereiding van een audit ............................. 19 

5.2 Selectie van certificerende instelling – contractuele afspraken 19 

5.3 Duur van de audit ....................................... 20 

5.4 Opstellen van een auditprogramma ..................... 22 

5.5 Evaluatie van de eisen ................................... 23 

5.5.1 Een score voor een eis met afwijking ..................... 24 

5.5.2 Een eis beoordelen als niet-conform ..................... 24 

5.5.2.1 Ernstige non-conformiteit (Major) ....................... 24 

5.5.2.2 KO (Knock out) .......................................... 25 

5.5.3 Een eis met score N/A (NVT/Niet van toepassing) ........ 26 

5.6 Bepaling van de auditfrequentie ......................... 26 

5.7 Auditrapport ............................................ 26 

5.7.1 Structuur van het auditrapport ........................... 27 

5.7.2 De verschillende stappen voor afronding van het auditrapport 27 

5.7.2.1 Het Opstellen van het voorlopige auditrapport 

en de opzet van het actieplan ............................ 27 

5.7.2.2 Het invullen van het corrigerende actieplan door het bedrijf 28 

5.7.2.3 Validatie van het actieplan door de auditor ............... 29 

5.7.3 Overige regels voor het auditrapport ..................... 29 



5.7.3.1 Link tussen twee opvolgende audits 

(initiële audits en herhalingsaudits) ...................... 29 

5.7.3.2 Vertaling van het auditrapport ........................... 29 

5.8 Scoretoewijzing en voorwaarden voor uitgifte 

van auditrapport en certificaat ........................... 31 

5.8.1 Specifieke afhandeling van het auditproces (rapport, 

certificaat, upload), wanneer een of meerdere KO’s met 

een D beoordeeld zijn tijdens de audit (zie ook bijlage 4) . 32 


certificaat, upload), wanneer een of meerdere Majors 

vastgesteld zijn (zie ook bijlage 4) ....................... 32 

5.8.3 Specifieke afhandeling van het auditproces 

bij een eindscore van


Deel 2: Lijst van auditeisen 

1 Directieverantwoordelijkheid ............................ 51 

1.1 Bedrijfsbeleid/principes van het bedrijf .................. 51 

1.2 Organisatiestructuur ..................................... 51 

1.3 Klantgerichtheid ......................................... 52 

1.4 Management Review .................................... 53 

2 Voedselveiligheids- en kwaliteitsmanagementsysteem ... 54 

2.1 Kwaliteitsmanagement .................................. 54 

2.1.1 Documentenbeheer ..................................... 54 

2.1.2 Registraties en archivering ............................... 54 

2.2 Voedselveiligheidsmanagement ......................... 55 

2.2.1 HACCP-systeem ......................................... 55 

2.2.2 HACCP-team ............................................ 55 

2.2.3 HACCP-analyse ......................................... 56 

3 Management van mensen en middelen .................. 58 

3.1 Human resources management .......................... 58 

3.2 Human resources/personeel ............................. 58 

3.2.1 Persoonlijke hygiëne .................................... 58 

3.2.2 Beschermende kleding voor medewerkers, 

derden en bezoekers .................................... 59 

3.2.3 Procedures met betrekking tot besmettelijke ziektes ...... 60 

3.3 Training en instructie .................................... 60 

3.4 Sanitaire voorzieningen, uitrusting 

voor persoonlijke hygiëne en personeelsvoorzieningen ... 61 

4 Planning en productieproces ............................ 63 

4.1 Contractuele overeenkomst ............................. 63 

4.2 Specificaties en formules ................................ 63 

4.2.1 Specificaties ............................................ 63 

4.2.2 Formule/recepten ....................................... 64 

4.3 Productontwikkeling/productwijziging/wijziging 

van productieprocessen ................................. 64 

4.4 Inkoop .................................................. 65 

4.4.1 Algemene inkoop ....................................... 65 

4.4.2 Handel in gereed product/artikelen ...................... 66 

4.5 Productverpakking ...................................... 66 

4.6 Fabriekslocatie .......................................... 67 

4.7 Buitenterrein ............................................ 67 

4.8 Lay-out van de fabriek en routing ........................ 67 

4.9 Constructieve eisen aan productie- en opslagruimtes ..... 68 

4.9.1 Eisen ten aanzien van constructie ........................ 68 

4.9.2 Muren .................................................. 68 

4.9.3 Vloeren ................................................. 68 

4.9.4 Plafonds/overkappingen ................................. 69 



4.9.5 Ramen en andere openingen ............................ 69 

4.9.6 Deuren en poorten ...................................... 69 

4.9.7 Verlichting .............................................. 70 

4.9.8 Luchtbehandeling/ventilatie ............................. 70 

4.9.9 Watervoorziening ....................................... 70 

4.9.10 Perslucht ................................................ 71 

4.10 Reiniging en desinfectie ................................. 71 

4.11 Afvalverwijdering ....................................... 72 

4.12 Risico’s van productvreemde materialen, metaal, 

gebroken glas en hout ................................... 73 

4.13 Controle op ongedierte/ongediertebestrijding ............ 74 

4.14 Goederenontvangst en opslag ........................... 75 

4.15 Transport ............................................... 76 

4.16 Onderhoud en reparatie ................................. 77 

4.17 Apparatuur .............................................. 77 

4.18 Traceerbaarheid (inclusief GMO’s en allergenen) ......... 78 

4.19 Genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s) .......... 79 

4.20 Allergenen en specifieke productiecondities .............. 80 

5 Metingen, analyses en verbeteringen .................... 80 

5.1 Interne audits ........................................... 80 

5.2 Fabrieksinspecties ....................................... 81 

5.3 Procesvalidatie en beheersing ........................... 81 

5.4 Kalibratie, afstelling en controle van meet- en 

bewakingsinrichtingen .................................. 82 

5.5 Hoeveelheidscontrole (kwantiteitscontrole/vulhoeveelheid) 82 

5.6 Productanalyses ......................................... 83 

5.7 Productblokkering (quarantaine) en -vrijgave ............. 84 

5.8 Klachtenbehandeling van autoriteiten en klanten ......... 84 

5.9 Management van incidenten, het terughalen 

van producten en product recall ......................... 84 

5.10 Management van non-conformiteiten en productafwijkingen 85 

5.11 Corrigerende acties ...................................... 86 

6 Food defense en externe inspecties ...................... 86 

6.1 Beoordeling defense .................................... 86 

6.2 Locatiebeveiliging ...................................... 87 

6.3 Beveiliging m.b.t. personeel & bezoekers ................ 87 

6.4 Externe inspecties ...................................... 87 

BIJLAGE 1 

Woordenlijst/Lijst van definities ................................. 88 

BIJLAGE 2 

Verplichte door de auditor in te vullen velden .................... 94 



Deel 3: Eisen aan accreditatie-instellingen, certificerende 

instelling en auditors: 

IFS accreditatie- en certificeringsproces 

0 Inleiding ................................................ 99 

1 Eisen aan accreditatie-instellingen ....................... 99 

1.1 Algemene eisen ......................................... 99 

1.2 De training van de accreditatiecommissie 

(of van een competente persoon) ........................ 99 

1.3 Competenties van de auditor van de accreditatie-instelling 100 

1.4 Frequentie van audits van certificerende instelling ....... 100 

1.5 Accreditatie van een internationaal actieve certificerende 

instelling ................................................ 101 

1.6 Voorwaarden voor herstel van de accreditatie 

na een intrekking of opschorting ......................... 101 

1.7 Transfer van certificeringsactiviteiten .................... 102 

2 Eisen aan certificerende instelling ........................ 102 

2.1 ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) 

IFS-accreditatieproces ................................... 102 

2.2 Contract sluiten met de eigenaren van de IFS ............ 102 

2.3 Certificeringsbeslissing .................................. 103 

2.4 Verantwoordelijkheden van de certificerende instelling 

met betrekking tot IFS-trainers en IFS-auditors 

(inclusief freelancers) .................................... 103 

2.5 Specifieke eisen voor IFS-trainers ........................ 105 

2.6 Cursus ‘Train de trainer’ ................................. 106 

3 Eisen aan IFS-auditors ................................... 106 

3.1 Eisen voor aanvraag van de IFS-examens ................ 106 

3.2 Algemene eisen aan auditors bij aanvraag 

van de IFS-examens ..................................... 107 

3.3 IFS examenproces ....................................... 109 

3.4 Uitbreiding van de scope voor goedgekeurde IFS-auditors 111 

3.5 Auditteam .............................................. 111 

3.5.1 Algemene regels ........................................ 111 

3.5.2 Specifieke regels voor auditteams en 3 opeenvolgende 

audits .................................................. 112 

BIJLAGE 1 

Product scopes en technologische scopes voor auditors .......... 113 



Deel 4: Rapportage, auditXpress TM software en IFS-auditportaal 

0 Inleiding ................................................ 115 

1 Rapportage ............................................. 115 

1.1 Auditoverzicht (bijlage 1) ................................ 115 

1.2 Auditrapport (bijlage 2) .................................. 116 

1.3 Actieplan (bijlage 3) ..................................... 117 

1.4 Minimumeisen voor het IFS-certificaat (bijlage 4) ......... 117 

2 auditXpress TM Software ................................. 118 

3 Het IFS-auditportaal en de IFS-database 

(www.ifs-certification.com) .............................. 119 

BIJLAGE 1 

Overzicht van de audit .......................................... 122 

BIJLAGE 2 

Auditrapport .................................................... 126 

BIJLAGE 3 

Actieplan ....................................................... 128 

BIJLAGE 4 

Certificaat ....................................................... 129 

BIJLAGE 

Lijst van auditeisen .............................................. 131 


International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 Deel 1 11 

Deel 1: Auditprotocol 

1 De geschiedenis van International 

Featured Standards en van de IFS Food 

Standard 

Leveranciersaudits zijn al vele jaren het onderdeel van systemen en 

procedures van retailers. Tot 2003 werden deze audits uitgevoerd door 

de kwaliteitsafdelingen van de individuele retailers, groothandelsbedrijven 

en food-servicebedrijven. De toenemende eisen van consumenten, 

de groeiende aansprakelijkheid van retailers, groothandels en food-servicebedrijven, 

de toename aan wettelijke eisen en de globalisering van 

leveringen van producten maakten het noodzakelijk een uniforme Standaard 

te ontwikkelen voor de waarborging van de voedselveiligheid en 

kwaliteit. Ook moest er een oplossing gevonden worden om de tijd te 

verminderen die de grote hoeveelheid audits met zich meebrengt voor 

alle betroffen belanghebbende partijen. 

De aangesloten leden van de Duitse retail federatie - Hauptverband des 

Deutschen Einzelhandels (HDE) – en de Franse tegenhanger – Fédération 

des Entreprises du Commerce et de la Distribution (FCD) – hebben 

een Standaard geschreven voor de voedselveiligheid en kwaliteit van 

private label-producten. Deze Standaard heet IFS Food en is bedoeld 

om de systemen van leveranciers voor de voedselveiligheid en kwaliteit, 

te kunnen beoordelen volgens een uniforme benadering. Deze 

Standaard wordt nu beheerd door de IFS Management GmbH, een 

bedrijf van FCD en HDE, en geldt voor alle op de agrarische sector volgende 

verwerkingsfasen in de voedselproductie. De IFS Food Standaard 

is gebenchmarkt met het GFSI Guidance Document en wordt erkend 

door GFSI (Global Food Safety Initiative). 

De als eerste geïmplementeerde versie (versie 3) van de IFS Standaard 

werd in 2003 door de HDE ontwikkeld en gepubliceerd. In januari 2004 

werd in samenwerking met de FCD een geactualiseerde versie, versie 4, 

ontwikkeld en geïntroduceerd. In 2005/2006 traden ook de Italiaanse 

detailhandelsorganisaties toe tot de International Food Standard en 

daarmee werd de ontwikkeling van versie 5 een samenwerkingsproject 

van de retail federaties van Frankrijk, Duitsland en Italië en van retailers 

uit Zwitserland en Oostenrijk. 

De Internationale Technische Commissie en de Franse, Duitse en Italiaanse 

werkgroepen werden actief betrokken bij de ontwikkeling van IFS 

Food, versie 6. Bovendien namen ook retailers, andere belanghebbende 

partijen en vertegenwoordigers van industrie, food services en certificerende 

instellingen deel.Tijdens de ontwikkeling van IFS Food, versie 6, 

kreeg IFS ook input van de recent opgerichte werkgroep van IFS North 

America en van retailers uit Spanje, Azië en Zuid-Amerika. 


12 Deel 1 International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 

De basisdoelstellingen voor de IFS Food en andere IFS standaarden luiden 

als volgt: 

– een algemene Standaard opzetten met een uniform beoordelingssysteem; 

– werken met geaccrediteerde certificatie-instellingen en IFS-toegelaten 

auditors; 

– zorgen voor vergelijkbaarheid en transparantie in de gehele 

keten; 

– besparing van kosten en tijd voor zowel leveranciers, als retailers. 

Ervaringen, veranderingen in de wetgeving en een herziening van het 

GFSI Guidance Document maakten het noodzakelijk versie 5 te herzien. 

Er werd een gedetailleerde en uitgebreide vragenlijst opgesteld die alle 

belanghebbende partijen in de gelegenheid zou stellen om een bijdrage 

te leveren aan de verdere ontwikkeling van de IFS Food Standard. Deze 

vragenlijst was online beschikbaar tussen januari en maart 2011 zodat 

alle betrokkenen konden deelnemen aan dit proces. Alle ingevulde vragenlijsten 

zijn tot in detail geanalyseerd. Bovendien hebben vertegenwoordigers 

uit het bedrijfsleven en van certificerende instellingen aan 

alle stappen van het herzieningsproces bijgedragen om de transparantie 

te verbeteren en extra expertise in te brengen. 

De analyse van de vragenlijsten heeft, in combinatie met alle andere 

input die ontvangen is door belanghebbende partijen, geresulteerd in 

de volgende doelen die als basis hebben gediend voor de herziening 

van versie 5 van de IFS: 

– uitsluiting van dubbele eisen; 

– het toetsen van de eisen op begrijpelijkheid; 

– het aanpassen van de Standaard aan de huidige wetgeving; 

– het opnemen van een food defense controlelijst in de algemene 

auditcontrolelijst; 

– het opnemen van alle IFS Food doctrines; 

– verbetering van het inzicht in het auditprotocol; 

– het vastleggen van exactere regels voor de berekening van de 

auditduur; 

– verbetering van de definities van de auditomvang; 

– actualisering van de Standaard in overeenstemming met de 

nieuwe versie van het GFSI Guidance Document. 

De nieuwe IFS Food versie 6 treedt in werking vanaf 1 juli 2012. Tot 30 

juni 2012 kunnen bedrijven alleen de IFS Food versie 5 uitvoeren. Na 

deze datum worden alleen IFS Food versie 6 audits uitgevoerd en geaccepteerd. 

De IFS Food Standaard is één van de standaarden die tot het overkoepelende 

merk IFS (International Featured Standards) behoren. 



2 Inleiding 

2.1 Doel en inhoud van het auditprotocol 

Dit auditprotocol beschrijft de specifieke eisen voor organisaties die 

betrokken zijn bij IFS Food-audits. 

Het doel van het protocol is criteria te definiëren die gevolgd moeten 

worden door certificerende instellingen die audits uitvoeren tegen de 

IFS-eisen en die in overeenstemming zijn met de accreditatienorm 

ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm). 

Het protocol geeft ook gedetailleerde procedures aan die in acht genomen 

moeten worden door de bedrijven die geaudit worden en het verduidelijkt 

bovendien het belang van de audits. Alleen certificerende 

instellingen die volgens ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISP/IEC 17065 

norm) geaccrediteerd zijn voor de IFS Food-scope en een overeenkomst 

hebben getekend met de standaardeigenaren, mogen audits uitvoeren 

tegen de International Food Standard en IFS-certificaten afgeven. De 

IFS-eisen voor certificerende instellingen zijn duidelijk omschreven in 

deel 3 van dit document. 

2.2 Buitengewone informatieverstrekking aan de 

certificerende instelling door het gecertificeerde 

bedrijf 

In overeenstemming met ISO/IEC Norm 65 dient het bedrijf zijn certificerende 

instelling te informeren over alle wijzigingen of informatie die 

inhouden dat het product wellicht niet meer voldoet aan de eisen van 

het certificeringssysteem (bijv. het terughalen van producten, voedselveiligheidswaarschuwing, 

etc.). In geval van IFS dient dergelijke informatie 

binnen 3 werkdagen doorgegeven te worden. 

2.3 Algemene eisen voor het managementsysteem voor 

kwaliteit en voedselveiligheid 

Bij het uitvoeren van audits op basis van de IFS, beoordeelt de auditor 

in het algemeen of de diverse elementen van het managementsysteem 

voor kwaliteit en voedselveiligheid van een bedrijf zijn gedocumenteerd 

en geïmplementeerd, worden bijgehouden en continu verbeterd worden. 

De auditor toetst de volgende elementen: 

– de organisatiestructuur met betrekking tot de verantwoordelijkheden, 

bevoegdheden, kwalificaties en taakbeschrijvingen; 

– de implementatie van gedocumenteerde procedures en instructies; 



– inspecties en controles: gespecificeerde eisen en gedefinieerde 

criteria voor acceptatie en toleranties; 

– de te ondernemen acties in geval van non-conformiteiten (afwijkingen); 

– onderzoek naar de oorzaken van afwijkingen en de implementatie 

van corrigerende acties; 

– conformiteitsanalyses van de veiligheids- en kwaliteitsgegevens 

en evaluatie van hun implementatie in praktijk; 

– het behandelen, opslaan en terughalen van kwaliteits- en voedselveiligheidsregistraties, 

bijv. voor traceerbaarheidsdata of 

documentenbeheer. 

Alle processen en procedures moeten begrijpelijk, beknopt en ondubbelzinnig 

zijn en het verantwoordelijke personeel moet de principes van 

het kwaliteits- en voedselveiligheidsmanagementsysteem begrijpen. 

Het kwaliteits- en voedselveiligheidsmanagementsysteem is gebaseerd 

op de volgende methode: 

– identificeren van de processen die nodig zijn voor het kwaliteits- 

en voedselveiligheidsmanagementsysteem; 

– bepaling van de volgorde van en interactie tussen deze processen; 

– vaststelling van de criteria en methodes die nodig zijn voor een 

effectieve toepassing en beheersing van deze processen; 

– Waarborgen dat de informatie die nodig is voor de toepassing 

en bewaking van deze processen, beschikbaar is; 

– meten, controleren en analyseren van deze processen en de 

noodzakelijke acties implementeren om geplande resultaten te 

realiseren en continu te verbeteren. 

3 Types audits 

3.1 Initiële audit 

Een initiële audit is de eerste IFS Food-audit van een bedrijf. Deze wordt 

uitgevoerd op een door het bedrijf en de geselecteerde certificerende 

instelling afgesproken datum en tijd. Tijdens deze audit wordt het hele 

bedrijf geaudit, zowel in relatie tot de documentatie als de processen 

zelf. Tijdens deze audit dient de auditor alle criteria van de IFS-eisen te 

beoordelen. In geval van een pre-audit, is de auditor die de initiële audit 

uitvoert, een andere persoon dan degene die de pre-audit heeft uitgevoerd. 



3.2 Follow-up-audit 

Een follow-up-audit is vereist in specifieke gevallen waarin de resultaten 

van een audit (een initiële of herhalingsaudit) onvoldoende zijn voor 

de toekenning van een certificaat (zie figuur 6). Tijdens de follow-upaudit 

concentreert een auditor zich op de corrigerende maatregelen die 

genomen zijn om de tijdens de voorgaande audit vastgestelde afwijkingen 

en/of Major non-conformiteit, op te lossen. De follow-up-audit dient 

binnen zes maanden na de datum van de voorgaande audit uitgevoerd 

te worden. In principe dient de auditor, die de audit heeft verricht, waarin 

een Major vastgesteld werd, de follow-up-audit te verrichten. 

Als de Major gerelateerd is aan productiefouten, dient de follow-upaudit 

minimaal 6 weken en ten hoogste 6 maanden na de voorgaande 

audit uitgevoerd te worden. In geval van andere afwijkingen (bijv. in de 

documentatie) is de certificerende instelling verantwoordelijk voor de 

vastlegging van de datum van de follow-up-audit. 

Wanneer een follow-up-audit niet binnen 6 maanden na de datum van 

de voorgaande audit uitgevoerd wordt, is een volledig nieuwe audit 

noodzakelijk. 

Als tijdens een follow-up blijkt, dat er nog steeds in onvoldoende mate 

aan de eisen voldaan wordt, is een volledig nieuwe audit noodzakelijk. 

De eliminatie van Majors dient altijd vastgesteld te worden door middel 

van een bezoek op locatie door de auditor. 

3.3 Herhalingsaudit (voor verlenging van de 

certificering) 

Herhalingsaudits zijn de audits die verricht worden na de initiële audit. 

De periode waarin een herhalingsaudit moet worden uitgevoerd, is vermeld 

op het certificaat. Een herhalingsaudit omvat een volledige en 

grondige audit van een bedrijf die resulteert in de afgifte van een nieuw 

certificaat. Tijdens deze audit dient de auditor alle criteria van de IFSeisen 

te beoordelen. Er wordt speciale aandacht geschonken aan de 

afwijkingen en non-conformiteiten die tijdens de voorgaande audit 

gevonden zijn en de effectiviteit en implementatie van corrigerende 

acties en preventieve maatregelen zoals deze beschreven zijn in het corrigerende 

actieplan van het bedrijf. 

Opmerking: corrigerende actieplannen van de voorgaande audit dienen 

altijd door de auditor beoordeeld te worden, zelfs wanneer de voorgaande 

audit al meer dan een jaar geleden uitgevoerd werd. Daarom 

moeten aan een audit onderworpen bedrijven altijd hun certificerende 

instelling informeren dat zij in het verleden al IFS-gecertificeerd geweest 

zijn. 

De datum voor de herhalingsaudit wordt berekend vanaf de datum van 

de initiële audit en niet vanaf de datum van afgifte van het certificaat. 

Bovendien kan de herhalingsaudit op zijn vroegst 8 weken vóór en ten 



laatste 2 weken na de geplande datum voor de herhalingsaudit plaatsvinden 

(zie ook paragraaf 6.2). Bedrijven zijn zelf verantwoordelijk voor 

het behoud van hun certificaat. Alle IFS-gecertificeerde bedrijven ontvangen 

3 maanden vóór het verlopen van het certificaat een herinnering 

vanuit het IFS-online-auditportaal. 

De certificerende instellingen dienen vooraf contact op te nemen met 

de bedrijven om een datum te plannen voor een nieuwe audit. 

Over het algemeen zal de verwachte datum voor elke audit in de agendafunctie 

op het IFS-auditportaal gezet worden, ten laatste 2 weken (14 

kalenderdagen) vóór de geplande auditdatum (het is mogelijk om de 

datum op korte termijn te wijzigen). 

3.4 Uitbreidingsaudit 

In specifieke situaties, zoals nieuwe producten en/of processen die in de 

audit scope opgenomen moeten worden of dat de audit scope op het 

certificaat geactualiseerd moet worden, is het voor een IFS Food-gecertificeerd 

bedrijf niet noodzakelijk om een volledig nieuwe audit te laten 

uitvoeren. Er kan tijdens de geldigheidsperiode van het bestaande certificaat 

een uitbreidingsaudit op locatie plaatsvinden. De certificerende 

instelling is verantwoordelijk voor de bepaling van de auditduur en van 

de relevante eisen die tijdens de audit aan de orde moeten komen. Het 

verslag van deze uitbreidingsaudit is een bijlage van het actuele auditrapport. 

De voorwaarden om deze audit met goed gevolg te doorstaan 

(relatieve score ≥ 75%), zijn dezelfde als bij een normale audit, maar zijn 

toegespitst op de speciale aspecten die tijdens de uitbreidingsaudit 

getoetst werden. De oorspronkelijke auditscore blijft verder ongewijzigd. 

Als de uitbreidingsaudit conform de actuele audit is, wordt het certificaat 

geactualiseerd met de nieuwe scope op het auditportaal gezet. 

Het nieuwe certificaat behoudt dezelfde geldigheidseinddatum als het 

bestaande certificaat. 

Wanneer tijdens een uitbreidingsaudit een Major of een KO (Knock Out 

non-conformiteit) vastgesteld wordt, wordt de volledige audit negatief 

beoordeeld en wordt het actuele certificaat opgeschort zoals beschreven 

in 5.8.1 en 5.8.2. 

4 Scope van de audit 

De IFS Food Standard is een Standaard voor het auditen van leveranciers 

die private label levensmiddelen produceren voor retailers en 

groothandelsbedrijven. De IFS Food Standard is alleen van toepassing 

op voedselproducerende bedrijven of bedrijven die losse voedingsmid- 



delen verpakken. De IFS Food kan alleen gebruikt worden wanneer een 

product ‘bewerkt’ wordt of wanneer er een risico op productbesmetting 

bestaat tijdens het aanbrengen van een primaire verpakking. De IFS 

Food is dus niet van toepassing op de volgende activiteiten: 

– import (kantoren, bijv. typische (tussen-)handelsbedrijven); 

– transport, opslag en distributie. 

Zie bijlage 1 voor uitleg van de scopebepaling tussen de IFS Food en de 

andere IFS-standaarden (tussenhandel, logistiek, cash&carry/groothandel 

en HPC). 

Wanneer het bedrijf bewerkte goederen als gereed product verhandelt, 

dienen de leveranciers van deze producten zelf IFS Food-gecertificeerd 

te zijn en dient aan de specifieke eisen in de auditcontrolelijst (deel 2) 

met betrekking tot de handel in eindproducten (4.4.2.1 t/m 4.4.2.3) voldaan 

te zijn. Wanneer dit niet het geval is, dienen deze producten van 

het certificaat uitgesloten te worden en dient het certificaat de volgende 

vermelding te omvatten: “handelsactiviteiten uitgezonderd”. 

Wanneer aan de bovenstaande eisen voldaan is, dienen dergelijke verhandelde 

eindproducten duidelijk op het certificaat vermeld te worden 

met de relevante product scope(s) zowel in de scope als in het bedrijfsprofiel. 

De scope van de audit dient tussen het bedrijf en de certificerende instelling 

gedefinieerd en overeengekomen te worden, voordat de audit 

plaatsvindt. De scope moet duidelijk en ondubbelzinnig vermeld staan 

in het contract tussen het bedrijf en de certificerende instelling, in het 

auditrapport en op het certificaat. 

De audit dient plaats te vinden op een moment waarop de producten en 

processen, die in het rapport en op het certificaat vermeld staan, effectief 

beoordeeld kunnen worden. 

Wanneer tussen twee certificeringsaudits andere (nieuwe) processen of 

producten dan die in de actuele IFS-audit geïmplementeerd worden 

(bijv. seizoensproducten), dient het gecertificeerde bedrijf zijn certificerende 

instelling onmiddellijk te informeren. De certificerende instelling 

moet een risicoanalyse verrichten om te bepalen of er al dan niet een 

uitbreidingsaudit verricht moet worden (zie ook 3.4). Het resultaat van 

deze risicoanalyse op basis van de hygiëne- en veiligheidsrisico’s dient 

gedocumenteerd te worden. 

De audit is specifiek voor de locatie waar de product worden geproduceerd. 

Wanneer een gedecentraliseerde structuur bestaat en een audit 

van een bepaalde locatie een onvolledig inzicht in de processen van het 

bedrijf biedt, dan moeten alle andere relevante locaties ook opgenomen 

worden in de audit en dus geaudit worden. De volledige details dienen 

in het bedrijfsprofiel in het auditverslag vastgelegd te worden. 

De audit scope moet de volledige activiteiten van het bedrijf omvatten 

(bijv. hetzelfde type productie op diverse lijnen onder merknamen van 



de producent en onder private labels) en niet alleen de productielijnen 

voor de private label-producten. De scope wordt gevalideerd en vastgesteld 

aan het begin van de audit, nadat een eerste risicoanalyse is uitgevoerd. 

Bovendien kan de scope aangepast worden na de risicoanalyse 

(bijv. als een andere activiteit de in de scope benoemde activiteit negatief 

zou kunnen beïnvloeden). 

In de audit scope dient gerefereerd te worden aan de product scopes 

die geaudit worden en de technologische scopes (zie bijlage 3). 

Voorbeeld 1: bij een bedrijf dat consumptie-ijs produceert, dient de 

audit scope te verwijzen naar product scope 4 (zuivel) en de technologie 

scopes B (pasteurisatie), D (vriezen/koelen) en F (mengen). 

Voorbeeld 2: bij een bedrijf dat gevulde verse pasta maakt en zelf de 

vulling produceert (bijv. met vlees, room, tomaten), dient de audit scope 

te verwijzen naar product scope 7 (gecombineerde producten) en technologie 

scopes B (pasteurisatie), D (vriezen/koelen), E (verpakking onder 

gemodificeerde atmosfeer) en F (snijden/mengen/vullen). 

Opmerking: verdere technische scopes kunnen toegevoegd of verwijderd 

worden, afhankelijk van de gedetailleerde processen van het 

bedrijf. 

Speciaal voor product scope 7 zijn er verschillende parameters om de 

audit scope en de auditduur te definiëren. De product scope 7 (gecombineerde 

producten) dient toegepast te worden zodra het bedrijf producten 

maakt die uit diverse grondstoffen bestaan (bijv. vis, vlees, eieren 

etc.). Wanneer het bedrijf deze grondstoffen op de locatie verwerkt, 

mag alleen scope 7 worden gekozen voor de audit scope en op het certificaat. 

Desondanks dienen voor de berekening van de auditduur alle 

productscopes en de technologie scopes geselecteerd te worden (zie 

het voorbeeld in paragraaf 5.3). 

Wanneer in uitzonderlijke gevallen het bedrijf specifieke productgroepen 

(productielijnen) buiten de scope houdt, dient dit duidelijk vermeld 

te worden in het auditrapport en op het IFS-certificaat. 

Audits van bedrijven met centraal management en meer productielocaties 

Wanneer gedefinieerde processen binnen een bedrijf met meer productielocaties 

centraal georganiseerd zijn (bijv. inkoop, personeelsmanagement, 

klachtenafhandeling), dient het hoofdkantoor ook geaudit te worden 

en dient de uitkomst met betrekking tot de relevante auditeisen 

meegewogen te worden in de auditrapporten van elke productielocatie. 

Opmerking: Elke productielocatie dient apart geaudit te worden in een 

periode van maximaal 12 maanden na het hoofdkantoor en heeft een 

eigen auditrapport en certificaat. Wanneer op het hoofdkantoor geen 

productieactiviteiten plaatsvinden, kan deze locatie niet IFS-gecertificeerd 

zijn als onafhankelijk locatie. De auditduur van het hoofdkantoor 

dient beschreven te zijn in het bedrijfsprofiel van het rapport. 



Om een voorlopig overzicht te krijgen, dient de audit van het hoofdkantoor 

altijd plaats te vinden voordat de audit van de individuele productielocaties 

plaatsvindt. 

Opmerking: Wanneer het niet mogelijk is om een audit op de managementlocatie 

te verrichten, moet erop worden toegezien dat tijdens de 

audit van de productielocatie alle noodzakelijke informatie van de 

hoofdvestiging beschikbaar is (er zou bijv. een vertegenwoordiger van 

de hoofdvestiging aanwezig moeten zijn bij de audit(s) van de 

productielocatie(s)). 

5 Het certificeringsproces 

5.1 Voorbereiding van een audit 

Voordat een bedrijf geaudit wordt, dient het de IFS Food Standard tot in 

detail te bestuderen. Op de dag van de audit dient de actuele versie van 

de Standaard op de te auditen locatie aanwezig te zijn. Het is de verantwoordelijkheid 

van het bedrijf in het bezit te zijn van de actuele versie 

van de Standaard. Als voorbereiding op een initiële audit kan een bedrijf 

een pre-audit ondergaan. De resultaten van een pre-audit zijn bedoeld 

voor intern gebruik. De pre-audit mag geen aanbevelingen bevatten. 

Wanneer de audit geen initiële audit is, dient het bedrijf de certificerende 

instelling daarover te informeren, zodat de auditor het corrigerende 

actieplan van de voorgaande audit kan controleren. 

De geplande datum voor de initiële of de herhalingsaudit wordt via het 

IFS-auditportaal doorgegeven aan de IFS-vestigingen. Dit is de verantwoordelijkheid 

van de certificerende instelling. 

5.2 Selectie van certificerende instelling – contractuele 

afspraken 

Het bedrijf schakelt een certificerende instelling in die bevoegd is om 

IFS-audits te verrichten. Alleen die IFS-toegelaten certificerende instellingen 

– die voor IFS Food geaccrediteerd moeten zijn volgens ISO/IEC 

Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) en getekend contract met 

IFS hebben (zie deel 3) – kunnen IFS Food-audits uitvoeren en certificaten 

toekennen. Een lijst met alle internationale, per land, IFS-goedgekeurde 

certificerende instellingen is beschikbaar op de website www. 

ifs-certification.com. 

Certificerende instellingen hebben auditors met een of meer audit 

scopes. De certificerende instelling moet aan geven voor welke product 

scopes en technologie scopes zij audits mag uitvoeren. 



IFS-audits kunnen worden uitgevoerd door een auditteam, mits alle 

leden van het auditteam IFS-toegelaten auditors zijn. Additionele eisen 

aan auditteams zijn in detail beschreven in deel 3 van de Standaard, 

hoofdstuk 3.5. 

Een auditor mag niet meer dan 3 opeenvolgende audits op eenzelfde 

locatie van het bedrijf verrichten (ongeacht de tijdsduur tussen de 

audits). De regels in geval van een auditteam zijn eveneens in detail 

beschreven in deel 3, hoofdstuk 3.5. 

Er dient een contract te zijn tussen het bedrijf en de certificerende instelling 

waarin de scope en de auditduur omschreven staan, evenals de 

rapportage-eisen. Het contract dient een verwijzing naar het integriteitsprogramma 

te bevatten (zie hoofdstuk 12). Dit in relatie tot de mogelijkheid 

van audits op locatie die door het Quality Assurance Management 

van de IFS-kantoren georganiseerd worden. 

De audit dient plaats te vinden op een moment waarop producten uit de 

audit scope verwerkt worden. 

De audit wordt bij voorkeur uitgevoerd in de taal van het bedrijf. De certificerende 

instelling doet alle moeite een auditor aan te wijzen die de 

taal van het bedrijf beheerst als moedertaal of als werktaal. Bovendien 

dienen de door de auditor voor een audit gebruikte talen - waaronder de 

moedertaal - goedgekeurd te worden door de IFS-kantoren, voordat de 

audits plaatsvinden (zie ook deel 3). 

Het is de verantwoordelijkheid van het bedrijf te verifiëren of de certificerende 

instelling geaccrediteerd is voor het uitvoeren van IFS Foodaudits. 

5.3 Duur van de audit 

IFS heeft een formule geïmplementeerd voor de berekening van de 

minimale auditduur op basis van de volgende criteria: 

– het totale aantal mensen (parttimemedewerkers, ploegen 

medewerkers, tijdelijk personeel, administratief personeel etc.); 

– het aantal product scopes; 

– het aantal processtappen (“P”-stappen). 

Dit tool is beschikbaar op www.ifs-certification.com. 

Voorbeelden van de berekening van de auditduur (in relatie tot de product- 

en technologische scopes, zoals beschreven in bijlage 3): 

Voorbeeld 1: voor een bedrijf dat consumptie-ijs produceert: 

– De audit scope verwijst naar product scope 4 (zuivel) en de 

technologie scopes B (pasteurisatie), D (vriezen/koelen) en F 

(mengen). 



– Voor de berekening van de auditduur dienen de volgende product 

scopes en “P”-stappen geselecteerd te worden: product 

scope 4 (zuivel), P2 (pasteurisatie), P6 (vriezen/koelen) en P12 

(mengen). 

Voorbeeld 2: bij een bedrijf dat gevulde verse pasta maakt en zelf de 

vulling produceert (bijv. met vlees, room, tomaten): 

– De audit scope verwijst naar product scope 7 (gecombineerde 

producten) en technologie scopes B (pasteurisatie), D (vriezen/koelen), 

E (verpakking onder gemodificeerde atmosfeer) en 

F (snijden/mengen/vullen). 

– Voor de berekening van de auditduur dienen de volgende product 

scopes en “P”-stappen geselecteerd te worden: product 

scope 7 (gecombineerde producten), 1 (vlees), 4 (zuivel), 5 (fruit 

en groenten), 6 (graanproducten), P2 (pasteurisatie), P6 (vriezen/koelen), 

P8 (MAP) and P12 (snijden/mengen/vullen). 

Opmerking 1: Speciaal voor product scope 7 zijn er verschillende parameters 

om de audit scope en de auditduur te definiëren. 

Opmerking 2: productscopes en technologie scopes kunnen toegevoegd 

of verwijderd worden, afhankelijk van de gedetailleerde processen 

van het bedrijf. 

Opmerking 3: voor de berekening van de auditduur wordt elke “P”-stap 

slechts 1× in de formule meegerekend, zelfs wanneer de “P”-stap in 

meerdere product scopes voorkomt. 

Alle certificerende instellingen zijn verplicht deze berekeningstool te 

gebruiken om de minimale auditduur te bepalen. 

De bepaling van de definitieve auditduur is de verantwoordelijkheid van 

de certificerende instelling. De auditduur kan langer zijn dan deze berekende 

minimumduur (afhankelijk van de specifieke structuur van het 

bedrijf). 

Wanneer de certificerende instelling op basis van haar expertise van 

oordeel is dat de berekende auditduur onaanvaardbaar groot is, dan 

kan die tijd onder de volgende voorwaarden ingekort worden. 

– Wanneer de berekeningstool een duur van ≤2 dagen oplevert, 

wordt deze duur aangehouden als minimumwaarde. 

– Wanneer de berekeningstool een duur van >2 dagen en 

≤3 dagen oplevert, kan de certificerende instelling de duur verkorten, 

maar deze dient altijd ≥ 2 dagen te zijn. In dit geval kan 

deze beslissing beargumenteerd worden in het bedrijfsprofiel 

van het auditrapport. 

– Wanneer de berekeningstool een duur van >3 dagen en 

≤4 dagen oplevert, kan de certificerende instelling de duur verkorten, 

maar deze dient altijd ≥ 3 dagen te zijn. In dit geval kan 

deze beslissing beargumenteerd worden in het bedrijfsprofiel 

van het auditrapport. 

– Etc. 



De berekende auditduur omvat geen tijd voor de auditvoorbereiding en 

de opstelling van het rapport. 

De duur van een normale auditdag bedraagt 8 uur. 

Onafhankelijk van de auditduur dient – naast de audit op locatie – de 

voorbereiding op de audit minimaal 2 uur te bedragen. 

Minimaal 1/3 van de auditduur dient in de productieomgeving van de 

locatie plaats te vinden. 

Aanvullend duurt het schrijven van het auditrapport ongeveer 0,5 dagen. 

Opmerking 4: Bij bedrijven met meerdere locaties kan de auditduur 

worden verkort met maximaal een halve dag, wanneer bepaalde eisen 

reeds bij de audit op het hoofdkantoor aan de orde gekomen zijn. 

Opmerking 5: Bij een auditteam is de minimale auditduur één werkdag. 

Aan de met het bovenstaande tool berekende audittijd dient bovendien 

minimaal 2 uur toegevoegd te worden. Deze extra tijd dient voor algemene 

taken aan het team toegewezen te worden en niet aan een individuele 

auditor (bijv. voor het openen en sluiten van vergaderingen, discussies 

over auditbevindingen etc.) 

Zie ook deel 3, hoofdstuk 3.5 over het auditteam. 

5.4 Opstellen van een auditprogramma 

De certificerende instelling stelt een auditprogramma op. Het auditprogramma 

bevat de benodigde gegevens over de scope en de complexiteit 

van de audit. Het auditprogramma dient voldoende flexibel te zijn 

om te reageren op onverwachte gebeurtenissen, die zich tijdens de certificeringsaudit 

op locatie kunnen voordoen. Het auditprogramma houdt 

rekening met het auditrapport en het verbeterplan van de voorgaande 

audit, ongeacht de datum van de voorgaande audit. Het aan welke producten/productgroepen 

geaudit worden. Het bedrijf kan alleen geaudit 

worden op het moment dat de producten, zoals vermeld in de scope, 

ook daadwerkelijk geproduceerd worden. Het auditprogramma dient 

vooraf naar het te auditen bedrijf gestuurd te worden om zeker te zijn 

dat de verantwoordelijke personen op de dag van de audit beschikbaar 

zijn. 

In geval van een auditteam dient het auditprogramma duidelijk aan te 

geven welke auditor elk gedeelte van de audit verricht. 

Wanneer de IFS-audit uitgevoerd wordt in combinatie met een andere 

standaard/norm, dient het auditprogramma van de audit duidelijk aan 

te geven wanneer welke Standaard of een deel daarvan aan de orde 

komt bij de audit. 



De audit is opgebouwd uit de volgende 5 elementen: 

– openingsbijeenkomst; 

– beoordeling van de bestaande kwaliteits- en voedselveiligheidssystemen; 

door de documentatie door te nemen (HACCP, 

kwaliteitsmanagement); 

– de inspectie op locatie en interviews met het personeel; 

– evaluatie van de auditbevindingen; 

– de sluitingsbijeenkomst. 

Het bedrijf zal de auditor begeleiden tijdens de audit en met hem/haar 

samenwerken. Als onderdeel van de audit zullen interviews plaatsvinden 

met medewerkers van de diverse niveaus binnen de organisaties. 

Het is raadzaam dat het management team van het bedrijf aanwezig is 

tijdens de openings- en sluitingsbijeenkomst, zodat afwijkingen en nonconformiteiten 

besproken kunnen worden. 

De auditor(en) die de audit uitvoert(uitvoeren), zullen alle eisen van de 

IFS Food beoordelen die relevant zijn voor de structuur en functie van 

het bedrijf. 

Tijdens de sluitingsbijeenkomst presenteert de auditor (of lead-auditor 

in geval van een auditteam) alle bevindingen en bespreekt de afwijkingen 

die zijn geconstateerd. Zoals gespecificeerd in de ISO/IEC Norm 65 

(toekomstige ISO/IEC 17065 norm) mag de auditor tijdens de sluitingsbijeenkomst 

alleen een voorlopige beoordeling geven van de status van 

het bedrijf. De certificerende instelling geeft een voorlopig auditrapport 

af, inclusief een opzet voor een actieplan, dat het bedrijf zal gebruiken 

als basis voor de formulering van de corrigerende acties voor de gevonden 

afwijkingen en non-conformiteiten. 

De certificerende instelling is verantwoordelijk voor de beslissing om 

over te gaan tot certificering na ontvangst van het volledig ingevulde 

actieplan is en voor het opstellen van het formele auditrapport. De toekenning 

van het certificaat is afhankelijk van de auditresultaten en van 

de overeenstemming over het vereiste actieplan. 

5.5 Evaluatie van de eisen 

De auditor beoordeelt de aard en de significantie van elke afwijking en 

non-conformiteit. Om vast te stellen of voldaan wordt aan de eisen van 

de IFS Food, moet de auditor elke eis van de Standaard aan de orde 

laten komen. Er zijn verschillende manieren om de bevindingen te classificeren. 



5.5.1 Een score voor een eis met afwijking 

In de IFS Food zijn 4 scores mogelijk: 

A: Volledig conform gespecificeerde eis in de Standaard 

B: Bijna volledig in overeenstemming met de eis in de Standaard, maar 

een kleine afwijking gevonden 

C: Slechts een klein deel van de eis is geïmplementeerd 

D: De eis uit de Standaard is niet geïmplementeerd 

Volgens de onderstaande tabel worden punten toegekend voor elke eis. 

Tabel 1: Score 

Resultaat To elichting Punten 

A Volledige conformiteit 20 Punten 

B (afwijking) Bijna volledige conformiteit 15 Punten 

C (afwijking) Slechts een klein deel van de eis is geïmplementeerd 

5 Punten 

D (afwijking) Eis uit de Standaard is niet geïmplementeerd –20 Punten 

De auditor moet elke score B, C en D toelichten in het auditrapport. 

Aanvullend op deze score kan de auditor besluiten het bedrijf een ‘KO’ 

of ‘Major’ toe te kennen, waardoor punten afgetrokken worden van de 

totale score. Deze mogelijkheden worden uitgelegd in de volgende 

Paragrafen. 

5.5.2 Een eis beoordelen als niet-conform 

In IFS bestaan twee (2) soorten non-conformiteiten, namelijk Major: 

(Ernstig) en KO (Knock Out). Beiden leiden tot een aftrek van punten van 

het totale puntenaantal. Indien een bedrijf één van deze non-conformiteiten 

opgelegd krijgt, kan geen certificaat toegekend worden. 

5.5.2.1 Ernstige non-conformiteit (Major) 

Een Major wordt als volgt gedefinieerd: 

Een Major kan toegewezen worden voor elke eis die niet gedefinieerd is 

als KO-eis. 

Als er een wezenlijke afwijking geconstateerd wordt bij de vervulling 

van de eisen van de Standaard, inclusief voedselveiligheid en/of de 

wettelijke eisen in de land(en) van productie en bestemming. Een Major 

kan ook gegeven worden, als deze tot een serieus risico voor de volksgezondheid 

kan leiden. 

Een Major betekent 15 % aftrek van de totale mogelijke puntenscore. 



Tabel 2: Beoordeling van een Major 

Beoordeling Score Resultaat 

Ernstige nonconformiteit 

(Major) 

© IFS, Januari 2012 

15 % aftrek van het totale mogelijke 

puntenaantal 

Geen certificaat 

Zie ook paragraaf 5.8 voor het algemene management van het auditproces 

in geval van meerdere Major(s). 

5.5.2.2 KO (Knock out) 

In de IFS zijn specifieke eisen aangewezen als KO-eisen (KO – Knock 

Out). 

Indien een auditor tijdens de audit constateert dat een bedrijf niet voldoet 

aan deze eisen, resulteert dit in het niet toekennen van het het 

certificaat. 

In de IFS Food zijn de volgende 10 eisen aangewezen als KO-eisen: 

1.2.4 Verantwoordelijkheid van het senior management 

2.2.3.8.1 Monitoringsysteem voor elke CCP 

3.2.1.2 Persoonlijke hygiëne 

4.2.1.2 Grondstofspecificaties 

4.2.2.1 Eindproductspecificaties (recepturen) 

4.12.1 Management van productvreemde delen 

4.18.1 Traceerbaarheid 

5.1.1 Interne audits 

5.9.2 Procedure voor terughalen van producten en recalls 

5.11.2 Corrigerende acties 

KO-eisen dienen te worden beoordeeld volgens de volgende scoreregels: 

Tabel 3: Scoretoekenning bij een KO-eis 

Resultaat Toelichting Toegekende score 

A Volledige conformiteit 20 punten 

B (afwijking) Bijna volledige conformiteit 15 punten 

C (afwijking) Slechts een klein deel van de eis 

is geïmplementeerd 

KO (= D) Eis uit de Standaard is niet 

geïmplementeerd 

Score C is niet mogelijk 

50% aftrek van het totale 

mogelijke puntenaantal 

=> geen certificaat 

Belangrijk! 

Een score C is niet mogelijk bij een KO-eis. Een auditor kan alleen een A, 

B of D (= KO) toekennen.


Wanneer een KO-eis wordt beoordeeld met een D, wordt 50% van het 

totale mogelijke puntenaantal in mindering gebracht. Dit betekent automatisch 

dat het bedrijf ‘afgekeurd’ is en geen IFS Food-certificaat 

behaalt. 

Een KO kan geen score N/A (NVT/niet van toepassing) krijgen, met uitzondering 

van KO 2.2.3.8.1 en 4.2.2.1 

Zie ook paragraaf 5.8 voor het algemene management van het auditrapport 

als aan een of meer KO-eisen niet voldaan is. 

5.5.3 Een eis met score N/A (NVT/Niet van toepassing) 

Wanneer een auditor besluit dat een eis niet van toepassing is voor een 

bedrijf, moet de auditor als volgt te werk gaan bij de scoretoekenning: 

N/A: Niet van toepassing en hij dient een korte uitleg te geven in het 

auditrapport. 

Een N/A score is mogelijk voor alle eisen van de controlelijst van de IFS 

Food-audit met uitzondering van de KO-eisen (m.u.v. KO 2.2.3.8.1 en 

4.2.2.1). 

Eisen, die niet van toepassing zijn, worden niet meegenomen in de 

opzet van het actie- en verbeterplan, maar worden wel opgesomd in 

een aparte tabel in het auditrapport. 

Wanneer er een significant aantal eisen is, dat niet van toepassing is, 

kan het gebruik van een totale puntenscore voor de audit misleidend 

zijn. Het scoresysteem voor IFS Food is echter gebaseerd op een percentage 

van de totale beschikbare score. Dit wordt gebruikt om de status 

van de locatie te bepalen, d.w.z. basisniveau of een hoger niveau. 

5.6 Bepaling van de auditfrequentie 

Voor alle producten en certificeringsniveaus is de auditfrequentie van 

IFS Food-audits 12 maanden, gerekend vanaf de auditdatum en niet 

vanaf de datum waarop het certificaat is uitgegeven. Verdere voorschriften 

zijn beschreven in 6.2 (certificeringscyclus). 

5.7 Auditrapport 

Na elke audit wordt een volledig auditrapport opgesteld volgens een 

vastgestelde indeling (zie deel 4). 



5.7.1 Structuur van het auditrapport 

Het door de auditor opgestelde auditrapport moet de lezer transparantie 

en vertrouwen geven. Het auditrapport is onderverdeeld in de volgende 

secties: 

– algemene informatie over het bedrijf met verplichte velden (zie 

bijlage 2, deel 2); 

– algemene auditresultaat met een gedetailleerde beschrijving 

van de scope; 

– algemene samenvatting van alle hoofdstukken in tabelvorm. 

Het resultaat van de audit specificeert het niveau en het percentage; 

– algemene samenvatting van alle hoofdstukken en commentaar 

over de opvolging van corrigerende acties, die naar aanleiding 

van de voorgaande audit geïmplementeerd zijn; 

– observaties met betrekking tot KO-eisen en Majors; 

– samenvatting van alle vastgestelde afwijkingen en non-conformiteiten 

voor elk hoofdstuk (1 t/m 6); 

– aparte lijst, (inclusief toelichting) van eisen, die beoordeeld zijn 

als N/A; 

– gedetailleerd auditrapport met verplichte, door de auditor in te 

vullen velden voor een aantal IFS Food-eisen (zie bijlage 2, 

deel 2). 

Alle afwijkingen (B, C, D) en KO-eisen die beoordeeld zijn met een score 

B, non-conformiteiten (Major of KO-eis met een score D) die gevonden 

zijn tijdens de audit, worden gepresenteerd in een apart actieplan. Na 

de toekenning van een beoordeling, non-conformiteiten en afwijkingen 

dient het bedrijf een corrigerend actieplan op te stellen. Zo kan de lezer 

van het rapport de non-conformiteiten en afwijkingen zien en ook de 

corrigerende acties die het bedrijf initieert. 

5.7.2 De verschillende stappen voor afronding van het auditrapport 

5.7.2.1 Het Opstellen van het voorlopige auditrapport en de opzet van 

het actieplan 

De auditor dient alle non-conformiteiten (KO-eis met een score D en 

Majors), alle afwijkingen beoordeeld met B, C of D, de KO-eisen beoordeeld 

met een B en alle eisen, die N/A zijn, toe te lichten in het rapport. 

De auditor dient ook een beschrijving/uitleg te geven over A-scores 

voor een aantal vooraf bepaalde eisen (zie bijlage 2, deel 2). 

In het actieplan staan alle eisen, die niet beoordeeld zijn met een A of 

N/A. De opzet van het actieplan dient opgesteld te worden volgens de 

AuditXpress TM -software (ondersteuning bij IFS-auditrapportage). Het 

dient de elementen uit de volgende tabel te omvatten. 



Nummer 

van 

de eis 

De auditor dient veld A in tabel no. 4 volledig in te vullen en daarbij 

afwijkingen en non-conformiteiten te beargumenteren, voordat de 

opzet voor het actieplan en het voorlopige auditrapport naar het bedrijf 

gestuurd worden. 

De certificerende instelling of de auditor dient het bedrijf zowel het 

voorlopige auditrapport als de opzet voor het actieplan binnen 2 weken 

na de auditdatum toe te sturen. 

Tabel 4: Opzet voor het actieplan 

IFS eis Evaluatie 

1.2.1 Een organisatieschema 

… 

1.2.2 Competenties en verantwoordelijkheden 

… 

1.2.3 Taakbeschrijvingen met 

duidelijk ... 

1.2.4 

KO 

Hoger management zal 

waarborgen … 

1.2.5 Medewerkers die 

invloed hebben … 

2.2.3.8.1 

KO 

Specifieke monitoring 

procedures dienen … 

B 

C 

D 

KO/D 

Major 

KO/B 

Uitleg/ 

Toelichting 

(van de 

auditor) 

Corrigerende 

actie 

(door het 

bedrijf) 

Verantwoordelijk-heid 

datum 

en status van de 

implementatie 

(door het 

bedrijf) 

Vrijgave 

door de 

auditor 

Veld A Veld B Veld C Veld D 

5.7.2.2 Het invullen van het corrigerende actieplan door het bedrijf 

Het bedrijf vult de voorgestelde corrigerende acties (veld B van tabel 

no. 4) in voor alle afwijkingen (B, C, D) en KO-eisen waarvoor een score 

B toegekend is en voor non-conformiteiten (Major, KO-eisen met een 

score D) die door de auditor vermeld zijn. 

Voor alle beoordeelde afwijkingen met score C en D, alle non-confomiteiten, 

Majors of KO-eisen met score B en/of D geeft het bedrijf duidelijk 

aan wie verantwoordelijk is en wat de deadline is voor de corrigerende 

actie (tabel no. 4, veld C). Binnen 2 weken na ontvangst van het voorlopige 

rapport en de opzet van het actieplan, dient het bedrijf het corrigerende 

actieplan terug te sturen naar de certificerende instelling. Indien 

niet aan deze deadline wordt voldaan, zal een volledige initiële of herhalingsaudit 

worden uitgevoerd door de certificerende instelling. 

Er wordt geen IFS-certificaat toegekend, tenzij de corrigerende acties 

voor alle eisen met een score C of D en KO-eisen met een score B de 

verantwoordelijkheden en implementatiedata zijn aangegeven. 



De definitieve beslissing over de toekenning van het IFS-certificaat is 

afhankelijk van de definitieve scores en van de relevantie van het corrigerende 

actieplan dat het bedrijf indient bij de certificerende instelling. 

Het bedrijf dient altijd een schriftelijk corrigerend actieplan in te dienen, 

voordat deze het definitieve rapport en het certificaat ontvangt. Het doel 

van het corrigerende actieplan is, dat het bedrijf moet streven naar continue 

verbeteringen. 

5.7.2.3 Validatie van het actieplan door de auditor 

Voordat het definitieve auditrapport wordt gemaakt, dient de auditor of 

een afgevaardigde van de certificerende instelling de relevantie van de 

corrigerende acties te valideren door de laatste kolom van het actieplan 

(veld D van tabel no. 4) in te vullen. Indien de corrigerende acties niet 

valide of ontoereikend zijn, zal de certificerende instelling het actieplan 

retourneren naar het bedrijf met het verzoek dit binnen de vervaldatum 

aan te passen. 

5.7.3 Overige regels voor het auditrapport 

5.7.3.1 Link tussen twee opvolgende audits (initiële audits en 

herhalingsaudits) 

Indien een auditor de naleving van een eis beoordeelt met een C of D, 

dienen de corrigerende acties geïmplementeerd te worden voordat de 

herhalingsaudit plaatsvindt. Deze eis waarborgt dat de certificerende 

instelling het auditrapport en het actieplan van de voorgaande audit 

bestudeert, ook als de certificerende instelling deze niet zelf heeft uitgevoerd. 

Wanneer C- en/of D-scores na twee achtereenvolgende audits gelijk blijven 

of slechter worden, dient de auditor dit te beoordelen conform het 

IFS-hoofdstuk over de “Corrigerende acties” (hoofdstuk 5.11 of de auditcontrolelijst, 

deel 2). Deze schakel tussen twee opeenvolgende audits 

garandeert een continu verbeteringsproces. 

5.7.3.2 Vertaling van het auditrapport 

Omdat de IFS-standaarden internationaal gebruikt worden, is het 

belangrijk dat klanten het auditrapport begrijpen. Het gaat hier om de 

door de auditor vastgestelde afwijkingen en non-conformiteiten en de 

door het bedrijf voorgestelde corrigerende acties. Om het gebruik van 

de IFS-Standaard internationaal te maken en een breder begrip te krijgen, 

dienen de volgende toelichtingen van de afwijkingen en non-conformiteiten 

altijd vertaald te worden naar het Engels (tabel no. 5, veld A): 

– eisen beoordeeld met C of D; 

– Majors; 



Nummer 

van 

de eis 

– KO-eisen beoordeeld met B of D; 

– audit scope (op de relevante pagina van het auditrapport); 

– gedetailleerde activiteiten (bedrijfsprocessen, indien er uitbestede 

activiteiten zijn, handelsactiviteiten zoals marketing van 

ingekochte producten etc.) van het bedrijf, die in het bedrijfsprofiel 

beschreven worden. Gedetailleerdere uitleg over onderwerpen, 

die vertaald moeten worden, is gedefinieerd in bijlage 

2, deel 2. 

De corrigerende acties, die betrekking hebben op deze afwijkingen en 

non-conformiteiten, dienen eveneens in het Engels vertaald te worden 

in het actieplan (tabel no. 5, veld B). 

Tabel 5: vertaling van het actieplan 

IFS eis Evaluatie 

1.2.1 Een organisatieschema 

… 

1.2.2 Competenties en verantwoordelijkheden 

… 

1.2.3 Taakbeschrijvingen met 

duidelijk ... 

1.2.4 

KO 

Hoger management zal 

waarborgen … 

1.2.5 Medewerkers die 

invloed hebben … 

2.2.3.8.1 

KO 

Specifieke monitoring 

procedures dienen … 

B 

C 

D 

KO/D 

Major 

KO/B 

UITLEG/ 

Toelichting 

(door de 

auditor) 

Corrigerende 

actie 

(door het 

bedrijf) 

Veld A Veld B 

Verantwoordelijk-heid 

datum 

en status van de 

implementatie 

(door het 

bedrijf) 

Vrijgave 

door de 

auditor 

Het is een verplichting en de verantwoordelijkheid van de certificerende 

instelling deze toelichtingen en de corrigerende acties te vertalen. De 

vertaling wordt onder elke zin van de originele versie geplaatst en wordt 

in het auditrapport gevoegd voordat het definitieve auditrapport geüpload 

wordt naar het auditportaal. 



5.8 Scoretoewijzing en voorwaarden voor uitgifte van 

auditrapport en certificaat 

Tabel 6: Scoretoewijzing en toekennen van het certificaat 

Auditresultaat 

Minimaal 

1 KO 

gescoord met 

D 

>1 Major 

(ernstige 

non-conformiteit 

en/of 

aan



certificaat, upload), wanneer een of meerdere KO’s met een D 

beoordeeld zijn tijdens de audit (zie ook bijlage 4) 

Wanneer tijdens een audit voor een of meerdere KO’s een score D wordt 

toegekend, wordt het actuele IFS-certificaat in het IFS-auditportaal door 

de certificerende instelling zo spoedig mogelijk maar uiterlijk binnen 

2 dagen na de auditdatum opgeschort. 

In de database wordt in het Engels uitleg gegeven over de redenen voor 

de opschorting van het actuele certificaat. Er dient duidelijke uitleg te 

worden gegeven over de vastgestelde non-conformiteiten, o.a. door het 

nummer van de relevante, niet vervulde KO-eisen op te geven. Deze 

gedetailleerde uitleg dient gelijk te zijn aan de uitleg in het actieplan. 

Opmerking: alle gebruikers hebben toegang tot het IFS-auditportaal. 

Wanneer zij het betreffende bedrijf in hun favorietenlijst hebben staan, 

worden zij door het IFS-auditportaal per e-mail ingelicht, dat het actuele 

certificaat opgeschort is. 

De audit zal in alle gevallen afgerond worden en de naleving van alle 

eisen zal worden beoordeeld om het bedrijf een volledig overzicht te 

geven van de eigen situatie. 

Bovendien is het aan te raden om het actieplan op te stellen met het oog 

op de gewenste verbeteringen. 

Het auditrapport, waarin een of meerdere KO-criteria met een score D 

beoordeeld zijn, dient altijd op het IFS-auditportaal gezet te worden 

(alleen voor administratieve doeleinden, maar het zal niet zichtbaar zijn). 

In dergelijke gevallen dient een volledig nieuwe audit plaats te vinden. 

Bij een dergelijke D-score wordt de nieuwe audit na minimaal 6 weken 

ingepland. 


certificaat, upload), wanneer een of meerdere Majors 

vastgesteld zijn (zie ook bijlage 4) 

Wanneer tijdens een audit één of meerdere Majors vastgesteld zijn, 

wordt het actuele IFS-certificaat in het IFS-auditportaal door de certificerende 

instelling zo spoedig mogelijk en maximaal binnen 2 dagen na de 

auditdatum opgeschort. 

In de database wordt in het Engels uitleg gegeven over de redenen voor 

de opschorting van het actuele certificaat. Er dient duidelijke uitleg te 

worden gegeven over de vastgestelde non-conformiteiten, o.a. door 

het nummer van de relevante, niet vervulde eisen op te geven. Deze 

gedetailleerde uitleg dient gelijk te zijn aan de uitleg in het actieplan. 

In gevallen waar meer dan één Major vastgesteld is, dient een volledige 

nieuwe audit plaats te vinden. De nieuwe audit wordt ingepland mini- 



maal 6 weken na de audit waarbij een of meerdere Majors vastgesteld 

zijn. 

Wanneer de Major gerelateerd is aan productiefouten, dient de followup-audit 

tussen minimaal 6 weken en ten hoogste 6 maanden na de 

voorgaande audit ingepland te worden. In geval van andere afwijkingen 

of non-conformiteiten (bijv. in de documentatie) is de certificerende 

instelling verantwoordelijk voor de vastlegging van de datum van de 

follow-up-audit. 

Het auditrapport, waarin één of meerdere Majors vastgesteld zijn, dient 

na ontvangst van het actieplan altijd op het IFS-auditportaal gezet te 

worden (alleen voor administratieve doeleinden, maar het zal niet zichtbaar 

zijn). 

Specifieke situatie in geval van een follow-up-audit: 

Wanneer een Major is vastgesteld bij een totale score van 75% of hoger 

en deze vervolgens opgelost is en wanneer het auditresultaat positief 

beoordeeld is: 

– De certificerende instelling dient het volgende te vermelden in 

het geactualiseerd auditrapport: 


· in de sectie “datum”: specificeer de datum van de follow-upaudit 

en de auditdatum waarop de Major vastgesteld werd; 

· in de sectie “eindresultaat van de audit”: specificeer dat een 

follow-up-audit plaatsgevonden heeft en dat de major nonconformiteit 

opgelost is; 

· geef aan in de sectie “Observaties m. b.t. KO-non-conformiteiten 

en major non-conformiteiten” aan welke eis(en) voldaan 

moet worden, om dergelijke non-conformiteiten op te 

lossen. 

– Het bedrijf kan niet voor een hoger niveau gecertificeerd worden, 

zelfs wanneer de uiteindelijke totaalscore 95% of hoger is. 

– De geldigheidsdatum van het certificaat blijft hetzelfde als in de 

certificeringscyclus zoals beschreven in 6.2. 

– In het certificaat dienen de datum van de initiële audit en de 

datum van de follow-up-audit vermeld te worden. 

– In geval van een initiële audit wordt de uiterste geldigheidsdatum 

van het certificaat berekend op basis van de initiële auditdatum 

plus 1 jaar en 8 weken. 

Voorbeeld: 

Initiële auditdatum 1: 1 oktober 2012 

Uitgiftedatum van het certificaat: 26 november 2012 

Certificaat geldig tot: 25 november 2013 

Vernieuwingsdatum 

(audit waarbij een Major toegekend werd) 2: 25 september 2013 

Follow-up-audit: 3 december 2013 

Uiterste geldigheidsdatum van het certificaat: 25 november 2014.


Het rapport (in eerste instantie van de audit met de vastgestelde major, 

vervolgens de update met de resultaten van de follow-up-audit) dient 

geüpload te worden naar het IFS-auditportaal na uitvoering van de follow-up-audit 

onder het voorbehoud dat de Major intussen opgelost is. 

5.8.3 Specifieke afhandeling van het auditproces bij een eindscore 

van


Opmerking: de uiteindelijke auditscore, uitgedrukt in een percentage, 

kan ook op het certificaat vermeld worden, indien de klant en/of het 

geauditeerde bedrijf dit verlangt. 

6.1 Deadlines voor toekenning van het certificaat 

De certificerende instelling is verantwoordelijk voor de beslissing over 

de toekenning of ontzegging van het IFS Food-certificaat. De beslissing 

wordt genomen door één of verschillende andere personen dan degenen 

die de audit hebben uitgevoerd. Het certificaat is effectief geldig 

vanaf de datum van uitgifte van het certificaat. De datum staat vermeld 

op het certificaat zelf, waarvan de geldigheid na 12 maanden vervalt. De 

datum voor de herhalingsaudit wordt berekend vanaf de datum van de 

initiële audit en niet vanaf de uitgiftedatum van het certificaat. Indien de 

audit niet op tijd wordt uitgevoerd, worden de retailers of andere gebruikers 

via het auditportaal geïnformeerd. 

De tijd tussen de datum van de audit en het toekennen van het certificaat 

wordt als volgt bepaald: 

– 2 weken voor het schrijven van het voorlopige auditrapport; 

– 2 weken voor het bedrijf om te reageren op de afwijkingen en 

non-conformiteiten (d.w. z. om het actieplan op te stellen); 

– 2 weken voor de auditor om de voorgestelde corrigerende 

acties te beoordelen, voor de certificeringsprocedure en voor 

de upload van het auditrapport, het actieplan en het certificaat 

naar het auditportaal. 

In totaal: 6 weken tussen de datum van de audit en de upload van het 

auditrapport naar het auditportaal en de toekenning van het certificaat: 

– Streeftijd: 6 weken, 

– Maximale tijd: 8 weken. 

6.2 Certificeringscyclus 

Zelfs wanneer de datum waarop de herhalingsaudit plaatsvindt, elk jaar 

verandert en dus niet volledig overeenkomt met de voorgaande datum, 

dient de geldigheidsdatum elk jaar hetzelfde te blijven. De geldigheidseinddatum 

van het certificaat wordt als volgt bepaald: Initiële 

auditdatum +8 weken. 

Dit maakt het mogelijk om lacunes tussen twee (2) opeenvolgende certificaten 

te vermijden en om te vermijden dat een bedrijf, dat de audit 

voor een vroegere datum inplant, enkele maanden niet over een geldig 

certificaat beschikt. 



okt. 

2012 

IA: 

01-10-2012 

IA: Initiële audit 

RA: Herhalingsaudit (HA) 

C: afgeven van een Certificaat geldig tot 

Voorbeeld: 

Initiële auditdatum: 1 oktober 2012 

Uitgiftedatum van het certificaat: 26 november 2012 

Certificaat geldig tot: 25 november 2013 

Herhalingsaudit datum: 25 september 2013 

Certificaat geldig tot: 25 november 2014 (onafhankelijk van 

de herhalingsaudit datum). 

Tabel 7: Certificeringscyclus 

nov. d j f m a m j j a sept. O nov. d j f m a m j j a s okt. 

2013 

2014 

< 12 maanden > 12 maanden 

RA: 

25-09-2013 

C: 

25-11-2013 

RA: 

05-10-2014 

= 12 maanden C: 

25-11-2014 

= 12 maanden 

nov. d j f m a m j j a s 

C: 

25-11-2015 

Opmerking: het certificaat dient altijd afgegeven te worden op basis 

van een certificeringsbeslissing en na de diverse stappen van de certificeringsbeslissing 

volgens ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 

norm). 

In het ideale geval wordt de herhalingsaudit verricht binnen de acht (8) 

weken voor het verlopen van het certificaat om voldoende tijd te hebben 

voor de diverse stappen van het certificeringsproces. 

De herhalingsaudit dient op zijn vroegst acht (8) weken voor en ten laatste 

twee (2) weken na de geplande/verwachte auditdatum (precies een 

jaar na de initiële audit) plaats te vinden. Wanneer dit niet het geval is of 

wanneer de diverse stappen van het certificeringsproces niet op tijd 

afgerond zijn, kan het certificaat niet vernieuwd worden op basis van de 

“verwachte datum”, maar wel op basis van de daadwerkelijke nieuwe 

datum. Dit leidt tot een onderbreking in de certificering. 

In het bovenstaande voorbeeld houdt dit in dat de audit nooit vóór 

6 augustus en na 15 oktober ingepland zou mogen zijn. 

Het voorgaande auditrapport blijft nog acht (8) weken (na de verwachte 

auditdatum) op het auditportaal aanwezig. Als de herhalingsaudit echter 

later dan hierboven beschreven plaatsvindt, zal dit rapport automatisch 

gedeactiveerd worden op het IFS-auditportaal. 



6.3 Informatie over de voorwaarden voor intrekking van 

het certificaat 

Intrekking van het certificaat door de certificerende instelling is alleen 

toegestaan als er informatie aangeeft, dat het product wellicht niet langer 

voldoet aan de eisen van het certificeringssysteem (ISO/IEC norm 

65, toekomstige ISO/IEC 17065 norm). 

De enige uitzondering op deze regel is als het gecertificeerde bedrijf de 

actuele audit niet betaald heeft. 

Het contract tussen de certificerende instelling en het geauditeerde 

bedrijf dient afgestemd te worden met de certificeringscyclus (zie 

bovenstaande tabel 7). 

7 Distributie en opslag van het auditrapport 

Auditrapporten blijven het bezit van het bedrijf. Geheel of gedeeltelijke 

rapporten mogen niet worden vrijgegeven aan een derde partij zonder 

toestemming van het bedrijf (tenzij hiertoe een wettelijke verplichting 

bestaat). Deze toestemming voor distributie van het auditrapport dient 

schriftelijk gegeven te worden en kan door het bedrijf verleend worden 

aan de certificerende instelling en/of aan relevante gebruikers. De certificerende 

instelling dient een kopie van het auditrapport te bewaren. 

Het auditrapport moet op veilige wijze worden opgeslagen voor een 

periode van 5 jaar. 

De voorwaarden voor toegang tot informatie over auditrapporten worden 

volledig beschreven in deel 4. 

8 Aanvullende actiepunten 

De beslissing om op basis van het certificaat bepaalde aanvullende 

acties te eisen, wordt naar eigen inzicht door elke individuele inkooporganisatie 

genomen. 

9 Bezwaar-en klachtenprocedure 

De certificerende instelling dient gedocumenteerde procedures voor de 

afhandeling en oplossing van bezwaren tegen het resultaat van de audit 

beschikbaar te hebben. Deze procedures zijn onafhankelijk van de individuele 

auditor en worden uitgevoerd door het hogere management 

van de certificerende instelling. Bezwaren moeten binnen 20 dagen 

nadat informatie van de geauditeerde is ontvangen, zijn afgehandeld. 



De certificerende instelling dient gedocumenteerde procedures te hebben 

voor de afhandeling van klachten van bedrijven en/of andere relevante 

partijen. Binnen tien (10) werkdagen na ontvangst van de klacht 

zal een eerste reactie gegeven worden. Binnen maximaal vijf (5) dagen 

zal een ontvangstbevestiging van de klacht verzonden worden. Nadat 

de klacht volledig en grondig is onderzocht, volgt een schriftelijk antwoord 

van de klacht. 

Bij de klachtafhandeling die door IFS-kantoren worden ontvangen, geldt 

het raamcontract tussen IFS en de certificerende instelling als basis 

voor het klachtenmanagement. 

Wanneer de klacht betrekking heeft op de kwaliteit van de inhoud van 

IFS-audits of IFS-auditrapporten, verwachten de IFS-kantoren van de 

certificerende instelling binnen 2 weken een verklaring over de oorzaak 

en over de genomen maatregelen om het probleem op te lossen. 

Wanneer de klacht betrekking heeft op administratieve fouten, bijv. in 

IFS-auditrapporten, IFS-certificaten of in de IFS-database, dan vragen 

de IFS-kantoren de certificerende instelling om een verklaring af te 

geven en het probleem binnen een (1) week te rectificeren. Deze schriftelijke 

verklaring wordt per e-mail of post verzonden. 

10 Eigendom en gebruik van het 

IFS Food logo 

Het auteursrecht van het IFS Food-logo en het gedeponeerde handelsmerk 

zijn volledig eigendom van IFS-Management-GmbH. Het IFS Foodlogo 

kan worden gedownload van het beveiligde gedeelte van het IFSauditportaal. 

Bovendien worden tijdens de audit de volgende algemene voorwaarden 

door de auditor gecontroleerd. De resultaten van deze controle dienen 

als verplicht veld te worden beschreven in het bedrijfsprofiel van 

het auditrapport (zie ook bijlage 2, deel 2, voor de verplichte velden). 

Algemene voorwaarden en bepalingen voor het gebruik van het IFS 

Food-logo en voor de communicatie over de IFS Food certificering 

Toepasselijkheid 

Deze voorwaarden en bepalingen gelden voor het IFS Food-logo en 

voor alle IFS-logo’s in het algemeen. 

Vorm, ontwerp en kleuren van het IFS Food-logo 

Bij gebruik van het IFS-logo, moet het logo overeenkomen met de vorm 

en de kleur uit de schaaltekening. Wanneer het wordt gebruikt in documenten, 

is afdrukken in zwart-wit ook toegestaan. 



Het IFS-logo kan gebruikt worden in geprinte, fysieke en elektronische 

vorm en in films, op voorwaarde dat de vorm en het formaat worden 

gerespecteerd. Dezelfde condities gelden bij gebruik van het logo als 

stempel. 

Beperkingen met betrekking tot commentaar en interpretaties 

Indien IFS Food-gecertificeerde bedrijven, een IFS Food-ondersteunend 

bedrijf of een IFS Food- certificerende instelling documenten publiceren 

waarop het IFS logo is vermeld, dienen commentaren en interpretaties, 

die refereren aan de IFS, duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn. 

Gebruik van het IFS-logo in promotiemateriaal 

Een IFS Food-gecertificeerd bedrijf en/of een IFS Food-ondersteunend 

bedrijf (tussenhandel, levensmiddelenproducent, retailer, logistieke 

dienstverlener of groothandel) dat IFS-certificaten van zijn leveranciers 

of dienstverleners accepteert, of een IFS-certificerende instelling mag 

het IFS-logo voor promotiedoeleinden gebruiken en informatie over de 

IFS-certificering publiceren op voorwaarde dat het niet zichtbaar is op 

de eindproductverpakkingen, die beschikbaar zijn voor consumenten. 

Bedrijven, die producten en/of diensten leveren aan IFS-gecertificeerde 

of IFS-ondersteunende bedrijven, maar zelf niet IFS-gecertificeerd zijn 

(bijv. producenten van apparatuur, kleding, reinigingsmaterialen of 

dienstverleners, die willen promoten dat hun producten en/of diensten 

bijdragen aan de vervulling van de IFS-eisen), dienen IFS-Management 

GmbH om expliciete schriftelijke toestemming te vragen voor gebruik 

van het IFS Food-logo en/of anders IFS-logo’s. 

Het IFS Food-logo en de informatie over de certificering kunnen worden 

gebruikt in de correspondentie met relevante IFS-gebruikers. Presentaties 

op het internet, die de naam IFS vermelden, zijn alleen toegestaan 

wanneer er een direct verband bestaat met productveiligheid (bijv. bij 

informatie over het veiligheids-/kwaliteitsmanagementsysteem). 

Het IFS Food-logo kan op elk soort algemeen communicatiemiddel worden 

afgebeeld (bijv. bij tentoonstellingen/beurzen voor zakelijke relaties, 

in brochures, bij algemene artikelen over voedselveiligheid en kwaliteitsmanagement 

in het algemeen, op auto’s). De IFS Food-Standaard 

werd ontwikkeld door producenten, retailers en food-servicebedrijven 

om de voedselveiligheid en kwaliteit bij hun leveranciers te waarborgen. 

Er moet gewaarborgd zijn, dat alle informatie over certificering duidelijk 

refereert aan de IFS. Het IFS-logo mag niet gebruikt worden in presentaties, 

die geen duidelijk verband houden met de IFS. 

Verdere beperkingen in het gebruik van het IFS Food-logo 

Het IFS-logo mag niet de suggestie wekken, dat de IFS-eigenaren verantwoordelijk 

zijn voor de certificeringsbeslissing. Hetzelfde geldt 

bovendien voor meningen en interpretaties, die hieruit afgeleid zouden 

kunnen worden. In geval van schorsing of intrekking van het IFS Foodcertificaat, 

moet het gecertificeerde bedrijf onmiddellijk stoppen met de 

vermelding van het IFS-logo op haar documenten en de bijbehorende 



materialen. Ook moet het bedrijf stoppen met alle communicatie over 

IFS. Het geauditeerde bedrijf moet aantonen dat het aan deze eisen voldaan 

heeft. 

Communicatie over de IFS Food-certificering 

Alle hierboven genoemde regels zijn van toepassing op elke vorm van 

communicatie over IFS Food. Dit houdt ook in, dat gebruik van de 

woordmerken “IFS”, “International Featured Standards” of “IFS Food” 

of verwante termen niet toegelaten is bij de communicatie over eindproducten, 

die verkrijgbaar zijn voor consumenten. 

11 Evaluatie van de Standaard 

De evaluatiecommissie moet aantonen, dat de kwaliteit en de inhoud 

van de Standaard beheerst worden en zal na een jaar de Standaard en 

het protocol evalueren om te waarborgen dat deze nog steeds voldoen 

aan de eisen. De evaluatiecommissie zal worden gevormd uit alle deelnemers, 

die betrokken zijn bij het certificeringsproces: de afgevaardigden 

van retailers, industrie, food-servicebedrijven en certificerende 

instellingen. Het doel van de evaluatiecommissie is om ervaringen te 

delen, te bespreken en te beslissen over veranderingen in de Standaard, 

de eisen aan het auditrapport en de training. 

12 IFS-Integriteitsprogramma 

Het in begin 2010 gelanceerde IFS-Integriteitsprogramma omvat diverse 

maatregelen om de kwaliteit van genoemd programma te waarborgen, 

waarbij gefocust wordt op de evaluatie van de audits, die door de IFS 

certificerende instellingen en hun auditors verricht worden. 

De twee belangrijkste pijlers van dit programma zijn: 

12.1 Preventieve acties voor kwaliteitsborging 

Met kwaliteitsborgingsactiviteiten wordt het volledige IFS-systeem 

bewaakt. Er worden regelmatig monitoringsaudits op de kantoren van 

certificerende instellingen en leveranciersaudits op locatie verricht om 

het IFS-systeem te beoordelen. Deze audits vinden plaats, ongeacht het 

feit dat er wel of geen klacht ingediend is. De beslissing waar deze monitoringsaudits 

plaatsvinden, is gebaseerd op een willekeurig selectieproces 

en op het gebruik van objectieve criteria. Deze criteria zijn zowel 

economisch van aard (bijv. afhankelijk van het aantal afgegeven certificaten) 

alsook kwalitatief van aard (bijv. afhankelijk van de evaluatie en 

analyse van IFS-certificeringsprocessen en de bijbehorende rapporten). 



Een monitoringsaudit bij een certificerende instelling (CI) vindt plaats 

op het adres van de betreffende geaccrediteerde certificerende instelling 

om de juiste toepassing van de IFS-voorschriften te verifiëren en 

continue verbetering te promoten. 

Bovendien kunnen op locatie bij gecertificeerde bedrijven monitoringsaudits 

worden verricht. Over het algemeen worden monitoringsaudits 

van leveranciers op locatie 48 uur vóór de auditdatum aangekondigd. 

Tijdens dergelijke audits wordt de documentatie, die geëvalueerd werd 

tijdens de bureau-audit van de certificerende instelling of in de IFS-database, 

vergeleken met de daadwerkelijke situatie, die bij het bedrijf aangetroffen 

wordt. 

Bijwoningsaudits zijn ook mogelijk. In dit geval beoordelen integriteitsauditors 

een IFS-auditor tijdens een werkelijke IFS-audit. 

12.2 Kwaliteitsborgingsmaatregelen na ontvangst van 

een klacht 

Een gedetailleerd klachtenmanagementproces analyseert alle noodzakelijke 

informatie. Retailers of andere belanghebbende partijen hebben 

het recht om elke mogelijke non-conformiteit aan IFS door te geven 

voor nader onderzoek als onderdeel van het integriteitsprogramma. 

Het IFS-kantoor verzamelt klachten over IFS-audits, rapporten, certificaten 

of andere omstandigheden waarde integriteit van het merk IFS in 

twijfel kan worden getrokken. Retailers, certificerende instellingen, 

medewerkers van IFS-gecertificeerde bedrijven of iedere andere persoon 

kan gebruik maken van het klachtenformulier op de IFS-website 

www.ifs-certification.com. Men kan ook een e-mail sturen naar complaintmanagement@ifs-certification.com 

om IFS te informeren over 

een bepaald probleem. Naast de ontvangen klachten zal IFS ook de IFSdatabase 

analyseren om eventuele tekortkomingen vast te stellen. Wanneer 

het IFS- kwaliteitsborgingsmanagement geïnformeerd wordt over 

significante discrepanties tussen de resultaten van een IFS-audit en een 

daarop volgende retaileraudit, moet er altijd onderzoek plaatsvinden 

aan de hand van het hieronder beschreven klachtenafhandelingsproces. 

De IFS-kantoren verzamelen alle noodzakelijke informatie om de oorzaak 

van de klacht te onderzoeken en om te bepalen of gecertificeerde 

bedrijven, geaccrediteerde certificerende instellingen of IFS-toegelaten 

auditors tekortschieten bij de naleving van de IFS-eisen. De nodige stappen 

worden ondernomen om een klacht volledig te onderzoeken. Dit 

kan inhouden dat een certificerende instelling gevraagd wordt om een 

intern onderzoek te verrichten en IFS een verklaring te sturen met de 

bevindingen van dat onderzoek. 

Als een klacht niet succesvol afgehandeld kan worden via het onderzoek 

door de certificerende instelling, zal op locatie een onderzoeksaudit 

worden verricht bij het gecertificeerde bedrijf. Over het algemeen 



worden onderzoeksaudits 48 uur vóór de auditdatum aangekondigd, 

maar in speciale gevallen kunnen ook onaangekondigde audits plaatsvinden. 

Bijwoningsaudits zijn ook mogelijk. In dit geval beoordelen integriteitsauditors 

een IFS-auditor tijdens een werkelijke IFS-audit. 

Audits, die uitgevoerd worden als onderdeel van het integriteitsprogramma, 

worden uitgevoerd door auditors die in dienst zijn van IFS en 

volledig onafhankelijk zijn van het geauditeerde bedrijf. 

12.3 Sancties 

Wanneer na een klacht of preventieve kwaliteitsborgingsactiviteiten, de 

oorzaak van een tekortkoming de fout van een certificerende instelling 

en/of een auditor blijkt te zijn, dan zal IFS alle noodzakelijke informatie 

anoniem naar een onafhankelijke sanctiecommissie sturen. De sanctiecommissie, 

die uit een advocaat, deelnemers uit de industrie, retailers 

en certificerende instellingen bestaat, dient een beslissing te nemen 

over de vraag of het om een inbreuk op de regels gaat en hoe ernstig 

deze is. 

Wanneer de sanctiecommissie tot de conclusie komt, dat een inbreuk 

op de regels plaatsgevonden heeft, zal zij sancties opleggen aan de certificerende 

instelling en/of haar auditors. De aard van de sanctie is 

afhankelijk van het aantal inbreuken, die de auditor en/of de certificerende 

instelling eerder gepleegd hebben en van de zwaarte van dergelijke 

inbreuken. Het IFS-management informeert de bevoegde accreditatieinstelling, 

wanneer vastgesteld is dat een certificerende instelling 

en/of een auditor een inbreuk begaan heeft. 

Al deze procedures worden vastgelegd in het contract tussen IFS en de 

individuele certificerende instelling. Alle partijen die belang hebben bij 

het IFS-systeem worden geïnformeerd over dit proces. Het IFS-Integriteitsprogramma 

versterkt het vertrouwen, dat men in het IFS-systeem 

kan stellen door de implementatie van de IFS-Standaard in de praktijk te 

toetsen. 



Tabel 8: Samenvatting van de activiteiten onder het IFS-Integriteitsprogramma 

Klachtenafhandeling 

Onderzoeksaudits 

Getuigenaudit 

Voorzitter 

advocaat 


Leveranciersaudit 

op 

locatie 

Deelnemer 

namens 

retailers 

COkantooraudit 

Integriteitsprogramma 

IFS kwaliteitsmanagement 

voldoende bewijs 

aanwezig/inbreuk 

waarschijnlijk 

Sanctiecommissie 

Deelnemer 

namens de 

industrie 

Getuigenaudit 

Preventieve 

QA-maatregelen 

Leveranciersaudit 

op 

locatie 

Monitoringaudits 

Deelnemer van CO 

zonder stemrecht 

COkantooraudit


BIJLAGE 1: Verduidelijking van de scopes van de 

verschillende IFS-standaarden 

IFS Food is een Standaard voor het auditen van leveranciers/producenten 

van levensmiddelen en is alleen van toepassing op voedselproducerende 

bedrijven of bedrijven, die losse voedingsmiddelen verpakken. 

De IFS Food dient te worden gebruikt, wanneer een product ‘bewerkt’ 

wordt of wanneer er een risico op productbesmetting bestaat tijdens 

het aanbrengen van een primaire verpakking. 

IFS Logistics is een Standaard voor het auditen van alle logistieke activiteiten 

voor food- en non-food-producten, zoals transport, opslag, distributie, 

laden, lossen, etc. Deze Standaard is van toepassing voor 

diverse soorten activiteiten: vervoer via weg, spoor of water; bevroren/gekoelde 

producten of producten, die bij omgevingstemperatuur 

vervoerd worden. 

Verduidelijking/voorbeelden van de verschillen in scope tussen IFS 

Food en IFS Logistics: 

– De IFS Logistics betreft alleen logistieke activiteiten waarbij 

bedrijven fysiek contact hebben met producten, die al primair 

verpakt zijn (transport, verpakken van voorverpakte levensmiddelen, 

opslag en/of distributie, transport en opslag van pallets, 

zakken en dozen). Deze Standaard geldt ook voor specifieke 

onverpakte goederen, zoals vleeskarkassen of bulk-/tankwagentransport 

(glucose, melk, granen etc.). 

– Wanneer een voedselverwerkende producent een eigen logistieke 

afdeling heeft of zelf transporten uitvoert (opslag en distributie), 

dan vallen deze activiteiten onder de IFS Food en is de 

specifieke paragraaf over transport en opslag van toepassing. 

Opmerking: Wanneer de logistieke tak van het voedselverwerkende 

bedrijf gevestigd is op dezelfde locatie als dat bedrijf en 

het bedrijf of de klant te kennen geeft dat men deze activiteiten 

onder IFS Logistics wil laten certificeren, dan kan een IFS Logistics-audit 

worden uitgevoerd. 

In dergelijke gevallen moet aan de volgende eisen worden voldaan: 

· de logistieke activiteiten worden alle gebruikt voor de voorverpakte 

producten; 

· in geval van twee (2) certificaten (Food en Logistics) dienen 

de respectievelijke scopes van elke audit duidelijk aangegeven 

te worden op de certificaten; 

· de eisen van IFS Food met betrekking tot transport en opslag 

moeten tijden de IFS Food-audit alsnog geëvalueerd worden; 

· er dient een IFS Food-audit bij het voedselverwerkende bedrijf 

verricht te worden; IFS Logistics is een additionele audit; 

· alle relevante documenten worden op het platform gezet. 



– Wanneer het verwerkende bedrijf de logistiek en/of transportactiviteiten 

uitbesteedt, dienen de eisen in het hoofdstuk over 

transport en opslag van IFS Food duidelijk in het betreffende 

contract aangegeven te zijn, anders is IFS Logistics van toepassing. 

IFS Broker is een Standaard voor audits van bedrijven, zoals handelsagentschappen, 

tussenhandelaren of andere bedrijven, die de producten 

niet fysiek in handen krijgen (bijv. omdat zij geen eigen magazijnen, 

verpakkingslijnen of vrachtwagens hebben, maar wel juridische entiteiten 

zijn met postbussen, kantoren etc.). 

Deze Standaard is van toepassing op levensmiddelen en op huishoudelijke 

en persoonlijke verzorgingsproducten (HPC). 

Matrix voor de bepaling van de juiste IFS-Standaard 

Nr. Hoofdactiviteit van het bedrijf International Featured Standards 

1 Voedselverwerking 

(wanneer producten verwerkt worden of zodra er 

een risico op productcontaminatie bestaat) 

2 HPC verwerking 

(wanneer producten verwerkt worden of zodra er 

een risico op productcontaminatie bestaat) 

3 Food, Non-Food, HPC logistieke activiteiten 

Logistieke activiteiten als pure dienstverlening, 

geen handelsactiviteiten (wanneer bedrijven fysiek 

contact hebben met reeds primair verpakte 

goederen of alleen voor specifieke onverpakte 

goederen zoals vleeskarkassen of bulk-/tankwagentransport 

(glucose, melk, granen etc.) 

4 Food, HPC trading zonder productcontact 

(wanneer er geen fysiek contact met producten is, 

alleen aankoop – verkoop vanuit een kantoor, 

geen logistieke activiteiten) 

5 Cash & Carry/groothandel 

(in geval van distributie van producten kunnen 

beperkte verwerkingsactiviteiten opgenomen zijn, 

wanneer specifieke eisen in acht genomen 

worden) 

Gecombineerde certificering 

6 Food/HPC trading en Food/HPC logistics 

Gecombineerde audit voor handels- EN logistieke 

activiteiten met een specifieke gecombineerde 

controlelijst 


IFS 


X 

IFS HPC IFS 

Log. 2 

X 

X 


Broker 

X 

X X 


C&C/W. 

X


Vrijwillig: Pre-Audit 

Vaststelling van 

1 Major en van 

speciale omstandigheden 

– niet goedgekeurd, 

voordat 

verdere stappen 

ondernomen zijn 

Opschorting 

van het 

actuele 

certificaat 

Actieplan en voorlopig 

auditrapport 

naar geauditeerd 

bedrijf sturen 

Corrigerende acties 

voor de non-conformiteiten 

die binnen 

6 maanden een 

Major tot gevolg 

hadden 

Validatie van de 

corrigerende acties 

door de certificerende 

instelling 

BIJLAGE 2: Certificeringsproces 

1. Beslissing van het bedrijf om zich te laten certificeren 

volgens de IFS Standaard – IFS Food of IFS Logistics 

2. Doorlezen van de relevante IFS Standaard 

3. Evaluatie van de actuele status door het bedrijf 

4. Selectie van de IFS-certificerende instelling door het 

bedrijf ( geaccrediteerd en goedgekeurd). 

Offerte, beslissing en ondertekening van het contract 

5. Auditplanning en voorbereiding 

Uitvoering van de audit op locatie op de vooraf bepaalde 

datum, door een auditor die competent 

is in de producten tech scopes 

Opening bijeenkomst – Evaluatie van documentatie – 

Beoordeling van de locatie en interviews met de medewerkers 

6. Afsluitende bespreking 

Informatie over de vastgestelde non-conformiteiten 

7. Opstelling van een voorlopig auditrapport en formulering 

van een actieplan door de auditor (twee weken) 

8. Afronding van het actieplan en bepaling van de corrigerende 

acties door het geauditeerde bedrijf (twee weken) 

9. Retourzending van het voltooide actieplan naar de 

certificerende instelling/auditor (twee weken) 

10. Controle van het voltooide actieplan door de 

certificerende instelling/auditor 

Controle van het volledige auditrapport en het actieplan 

(met verplichte evaluatie) door de certificerende instelling 

11. Certificeringsbeslissing, bepaling van de geldigheid 

van het certificaat door de certificerende instelling 

12. Toekenning van het certificaat en verzending van het 

eindrapport naar het geauditeerde bedrijf 

13. Upload van de auditgegevens naar het IFS-auditportaal 

(auditdetails, rapport, actieplan en certificaat) 

door de certificerende instelling 

14. Drie maanden vóór de vervaldatum van het certificaat 

zal door het IFS-auditportaal een herinnering naar het 

bedrijf worden gestuurd om een afspraak te maken met 

de certificerende instelling voor een nieuwe audit. De 

audit mag niet later ingepland worden dan de verwachte 

datum voor de herhalingsaudit in het certificaat. 

Samen met de certificerende 

instelling: 

· Bepaling van de 

auditdatum 


audittijden 


audit scope 

Vaststelling van 

Majors, KO’s – Audit 

niet goedgekeurd 

Opschorting 

van het 

actuele 

certificaat 

Actieplan en voorlopig 

auditrapport 

naar geauditeerd 

bedrijf sturen 

Vrijwillige voltooiing 

van het actieplan en 

retourzending naar 

de certificerende 

instelling 

Afronding van het 

actieplan en het 

rapport – upload 

naar het IFS-auditportaal 

Geen certificaat


BIJLAGE 3: Product scopes en technologische 

scopes 

In IFS Food, versie 6, zijn alle activiteiten van het bedrijf gelieerd aan 

één of meer product scopesproductscopes en technologische scopes. 

Tabel 1: Product scopes 

IFS Food versie 6 

Nieuwe product scopesproductscopes 

1. Rood en wit vlees, pluimvee- en vleesproducten 

2. Vis en visproducten 

3. Eieren en eierproducten 

4. Zuivelproducten 

5. Fruit en groenten 

6. Graanproducten, ontbijtgranen, industriële bakkerijproducten en gebak, 

zoetwaren en snacks 

7. Gecombineerde producten 

8. Dranken 

9. Oliën en vetten 

10. Droge grondstoffen, andere ingrediënten en supplementen 

11. Huisdierenvoeders 

Opmerking: een tabel met voorbeelden van producten en hun respectievelijke 

product scopes is verkrijgbaar op de IFS-website: www.ifscertification.com. 




tech 

scope 

Tabel 2: Technologische scopes 

IFS processtap – 

Inclusief verwijdering/behandeling/handling/opslag 

Technologie gerelateerde classificatie die ook 

rekening houdt met de productrisico’s 

A P1 Sterilisatie (bijv. blikken) Sterilisatie (in de eindverpakking) om pathogenen 

af te doden 

Gesteriliseerde (bijv. in autoclaaf) producten in 

de gebruikersverpakking. 

B P2 Thermische pasteurisatie, UHT/aseptisch 

afvullen, heet vullen 

Andere pasteurisatietechnieken, bijvoorbeeld 

hogedrukpasteurisatie, magnetron 

Pasteurisatie om risico’s op het gebied van de 

voedselveiligheid te beperken (en UHT-proces) 

C P3 Bestraling van voedsel Bewerkte producten: Behandeling om produc- 

P4 Conservering: zouten, marineren, suikertoevoeging, 

in zuur inleggen, drogen, roken etc. 

Fermentatie, aanzuren 

P5 Verdamping/dehydratatie, vacuümfiltratie, 

vriesdrogen, microfiltratie (minder dan 10µ 

maaswijdte) 

D P6 Invriezen (minimaal –18 °C/0°F) inclusief 

opslag 

Snel invriezen, koelen, afkoelprocessen en de 

respectievelijke gekoelde opslag 

P7 Antimicrobieel dompelen/inspuiten, begassen 

ten te modificeren en/of de houdbaarheidsduur 

te verlengen en/of de risico’s op het 

gebied van voedselveiligheid te beperken 

door conserverings- en andere procestechnieken. 

Opmerking – uitzondering: bestraling is bij 

deze categorie ingedeeld alhoewel deze 

gericht is op de vernietiging van micro-organismen. 

Systemen, behandelingen ter handhaving van 

productintegriteit en/of -veiligheid 

Behandeling om de kwaliteit en/of integriteit 

van de producten te handhaven, inclusief 

behandelingen om contaminaties te verwijderen 

en/of contaminaties te vermijden. 

E P8 Verpakking MAP, verpakking onder vacuüm Systemen, behandelingen ter preventie van 

P9 Processen om productcontaminatie en vooral 

microbiologische contaminatie te vermijden 

door middel van strenge hygiënische beheersing 

en/of specifieke infrastructuur tijdens de 

handling, behandeling en/of verwerking, bijv. 

cleanroomtechnologie, “High care”, beheerste 

werkruimtetemperatuur voor voedselveiligheids-doeleinden, 

desinfectie na reinigingen, 

lucht overdruksystemen (bijv. filtratie onder 

10µ, desinfectie na reiniging. 

P10 Specifieke scheidingstechnieken: bijv. filtratie 

zoals omgekeerde osmose, gebruik van 

actieve koolstof 

F P11 Koken, bakken, bottelen, brouwen, fermentatie 

(bijv. wijn), drogen, frituren, roosteren, 

extrusie 

P12 Coaten, van een broodkorst of beslaglaag 

voorzien, snijden, in plakjes of blokjes snijden, 

uitbenen, mixen/mengen, slachten, sorteren, 

handling. Opslag onder beheerste condities 

(atmosfeer) m.u.v. temperatuur 

P13 Destilleren, zuiveren, stomen, smoren, 

hydreren, malen 

productcontaminatie 

Processen om productcontaminatie en vooral 




handling, behandeling en/of verwerking en/of 

verpakking (bijv. MAP). 

Elke andere handeling, behandeling of 

verwerking die niet genoemd is onder A, B, C, 

D, E 

Opmerking: alleen de technologie scopes (van A t/m F) worden gebruikt 

om de IFS-audit scope te bepalen. De processtappen (van P1 t/m P13) 

worden alleen gebruikt om de auditduur te bepalen. 



BIJLAGE 4: Stroomdiagram voor de afhandeling van 

D-scores voor KO-criteria en van nonconformiteiten 

1 Major en aan ≥75 % van de eisen 

wordt voldaan => 15 % aftrek van het 

totale mogelijke puntenaantal 

Niet goedgekeurd, tenzij verdere 

maatregelen genomen en gevalideerd 

zijn na de follow-up-audit 

Opschorting van het actuele certificaat, 

max. twee (2) werkdagen na de 

auditdatum 

Toevoeging van de uitleg in het 

Engels over de non-conformiteit op 

het IFS-portaal 

Voorlopig rapport en actieplansjabloon 

naar het geauditeerde bedrijf 

verzenden 

Verplicht: opstelling van het actieplan 

door het geauditeerde bedrijf en 

retourzending naar de certificerende 

instelling binnen twee (2) weken 

Initial audit, if > 6 months 

between audit where Major 

was issued and next audit 

Upload van het rapport naar het 

IFS-portaal (niet zichtbaar) 

Periode tot de 

volgende audit 

Positief 

auditresultaat 

IFS Food audit 

Auditresultaat 

Follow-up audit, if < 6 months 

between audit where Major 

was issued and next audit 

(earliest after six (6) weeks in 

case of production failure) 

Upload definitieve IFS-rapport naar het portaal (zichtbaar) 

In geval van een follow-up-audit: 

– Definieer in de “datum”-sectie de datum van de initiële audit 

en de datum van de follow-up-audit 

– Vermeld in de sectie “eindresultaat van audit” dat een followup-audit 

plaatsgevonden heeft en de Major opgelost is. 

– Geef in de sectie “Observaties m.b.t. KO’s en Majors” uitleg 

over de eis waarvoor een Major opgelost is. 

Het bedrijf kan niet voor een hoger niveau gecertificeerd 

worden, zelfs wanneer de eindscore ≥95 % is. 

Einddatum van de geldigheid van het certificaat op basis van de 

initiële auditdatum 

>1 Major en/of


Deel 2: Lijst van auditeisen 

1 Directieverantwoordelijkheid 

1.1 Bedrijfsbeleid/principes van het bedrijf 

1.1.1 Het senior-management dient een bedrijfsbeleid op te stellen 

en te implementeren. Dit bedrijfsbeleid omvat minimaal: 


– klantgerichtheid; 

– verantwoordelijkheid voor het milieu; 

– duurzaamheid; 

– ethiek en persoonlijke verantwoordelijkheid; 

– productvereisten (omvat: productveiligheid, kwaliteit, 

wetsnaleving, processen en specificaties). 

Het bedrijfsbeleid is gecommuniceerd naar alle medewerkers. 

1.1.2 De inhoud van het bedrijfsbeleid zal worden opgesplitst naar 

specifieke doelen voor de relevante afdelingen. De verantwoordelijkheid 

en het tijdpad voor de realisatie van deze 

doelen is vastgesteld voor elke afdeling van het bedrijf. 

1.1.3 Vanuit het bedrijfsbeleid worden de kwaliteits- en voedselveiligheidsdoelstellingen 

gecommuniceerd naar de medewerkers 

van de relevante afdelingen en wordt het bedrijfsbeleid 

effectief geïmplementeerd. 

1.1.4 De directie zorgt dat de realisatie van alle doelstellingen 

regelmatig beoordeeld wordt, met een minimale frequentie 

van eens per jaar. 

1.1.5 Alle relevante informatie met betrekking tot voedselveiligheid 

en kwaliteit dient op een effectieve manier en tijdig aan 

het relevante personeel meegedeeld te worden. 

1.2 Organisatiestructuur 

1.2.1 Er dient een organisatieschema/organogram beschikbaar te 

zijn met de structuur van organisatie. 

1.2.2 Competenties en verantwoordelijkheden, inclusief delegering 

van verantwoordelijkheden, zijn duidelijk vastgelegd.


1.2.3 Er dienen functieomschrijvingen met duidelijk vastgelegde 

verantwoordelijkheden beschikbaar te zijn. Deze dienen van 

toepassing te zijn voor alle werknemers, die werk verrichten, 

dat van invloed is op de producteisen. 

1.2.4 KO no.1: De directie dient ervoor te zorgen dat medewerkers 

zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheden voor 

de voedselveiligheid en kwaliteit en dat er mechanismen 

aanwezig zijn om de effectiviteit van hun werkzaamheden te 

toetsen. Dergelijke mechanismen dienen duidelijk beschreven 

en gedocumenteerd te zijn. 

1.2.5 Medewerkers met invloed op de producteisen dienen zich 

bewust te zijn van hun verantwoordelijkheden en kunnen 

aantonen dat zij hun verantwoordelijkheden begrijpen. 

1.2.6 De directie dient een IFS-vertegenwoordiger aangewezen te 

hebben. 

1.2.7 De directie dient voldoende en relevante middelen ter 

beschikking te stellen om te kunnen voldoen aan de producteisen. 

1.2.8 De afdeling, die verantwoordelijk is voor kwaliteits- en voedselveiligheidsmanagement, 

dient rechtstreeks te rapporteren 

aan de directie. 

1.2.9 Het bedrijf dient ervoor te zorgen, dat alle processen (gedocumenteerd 

en ongedocumenteerd) bekend zijn bij de relevante 

medewerkers en dat deze op consistente wijze worden 

toegepast. 

1.2.10 Het bedrijf heeft een systeem om te zorgen dat het geïnformeerd 

blijft over alle relevante wetgeving met betrekking tot 

voedselveiligheid, kwaliteitsvraagstukken, wetenschappelijke 

en technische ontwikkelingen en algemeen aanvaarde 

industriële praktijkgidsen/hygiëne codes. 

1.2.11 Het bedrijf dient zijn klanten zo spoedig mogelijk te informeren 

over alle problemen met betrekking tot de productspecificatie, 

met name bij alle door bevoegde autoriteiten vastgestelde 

non-conformiteiten, die impact op de veiligheid en/of 

wettelijke status van de betreffende producten zouden kunnen 

hebben, hebben of gehad hebben. Dit kan probleemgevallen 

omvatten, waarbij voorzorgsmaatregelen op zijn 

plaats zijn, maar is niet daartoe beperkt. 

1.3 Klantgerichtheid 

1.3.1 Er is een gedocumenteerde procedure om de fundamentele 

behoeften en verwachtingen van klanten te bepalen. 



1.3.2 De resultaten van deze procedure worden geëvalueerd en 

meegenomen bij het vaststellen van de kwaliteits- en voedselveiligheidsdoelstellingen. 

1.4 Management Review 

1.4.1 De directie dient er op toe te zien, dat de managementsystemen 

voor de kwaliteit en voedselveiligheid minimaal eens 

per jaar geëvalueerd worden of vaker, wanneer er zich veranderingen 

voordoen. Deze reviews dienen op zijn minst het 

volgende te omvatten: de resultaten van audits, feedback 

van klanten, proces- en productconformiteit, de status van 

preventieve en corrigerende acties, follow-up-acties op basis 

van eerdere Management Reviews, veranderingen die gevolgen 

kunnen hebben voor de voedselveiligheidsen kwaliteitsmanagementsystemen 

en aanbevelingen voor verbeteringen. 

1.4.2 Deze evaluatie dient ook de beoordeling van maatregelen 

voor de beheersing van het managementsysteem voor kwaliteit 

en voedselveiligheid en het proces voor continue verbetering 

te omvatten. 

1.4.3 Het bedrijf identificeert en beoordeelt (bijv. via interne audits 

of fabrieksinspecties) regelmatig de infrastructuur, die nodig 

is om te voldoen aan de producteisen. Dit omvat minimaal 

het volgende: 


– gebouwen; 

– toevoersystemen; 

– machines en gereedschap; 

– transport. 

De resultaten van deze beoordeling worden bekeken om, op 

basis van het risico, investeringen in te kunnen plannen. 

1.4.4 Het bedrijf identificeert en beoordeelt (bijv. via interne audits 

of fabrieksinspecties) regelmatig de werkomgeving, die 

nodig is om te voldoen aan de producteisen. Dit omvat minimaal 

het volgende: 

– personeelsvoorzieningen; 

– omgevingscondities; 

– hygiënische voorwaarden; 

– werkplekontwerp; 

– externe invloeden (bijv. lawaai, trillingen). 

De resultaten van deze beoordeling worden meegewogen 

bij de inschatting van de risico’s van investeringsplannen.


2 Voedselveiligheids- en 

kwaliteitsmanagementsysteem 

2.1 Kwaliteitsmanagement 

2.1.1 Documentenbeheer 

2.1.1.1 Het managementsysteem voor de waarborging van de kwaliteit 

en voedselveiligheid is gedocumenteerd en geïmplementeerd 

en is aanwezig op een specifieke locatie (in de 

vorm van een voedselveiligheidsen kwaliteitshandboek of 

van een elektronisch gedocumenteerd systeem). 

2.1.1.2 Er is een gedocumenteerde procedure aanwezig voor het 

beheer van documenten en hun wijzigingen. 

2.1.1.3 Alle documenten zijn duidelijk leesbaar, ondubbelzinnig, voldoende 

gedetailleerd en compleet. De documenten zijn altijd 

beschikbaar voor het relevante personeel. 

2.1.1.4 Van alle documenten, die nodig zijn om te voldoen aan de 

producteisen, is de actuele versie beschikbaar. 

2.1.1.5 De reden voor eventuele wijzigingen van documenten, die 

kritisch zijn voor de producteisen, dient te worden vastgelegd. 

2.1.2 Registraties en archivering 

2.1.2.1 Alle relevante registraties, die nodig zijn om aan te kunnen 

tonen, dat voldaan wordt aan de producteisen, zijn compleet, 

gedetailleerd en actueel en zijn op verzoek beschikbaar ter 

inzage. 

2.1.2.2 Registraties dienen leesbaar en in originele staat te zijn. De 

registraties worden zodanig bijgehouden dat een navolgende 

manipulatie ervan onmogelijk is. 

2.1.2.3 Alle registraties dienen in overeenstemming met de wettelijke 

vereisten bewaard te worden en minimaal tot 1 jaar na 

afloop van de houdbaarheidsdatum. Bij producten zonder 

houdbaarheidsduur dient de bewaarduur voor de registraties 

beargumenteerd te worden en deze argumentatie dient 


2.1.2.4 Wijzigingen in registraties mogen alleen worden aangebracht 

door hiertoe geautoriseerde personen. 

2.1.2.5 De documentatie wordt veilig opgeslagen en is gemakkelijk 

toegankelijk. 



2.2 Voedselveiligheidsmanagement 

2.2.1 HACCP-systeem 

2.2.1.1 De basis voor het voedselveiligheidssysteem van het bedrijf 

dient een volledig geïmplementeerd, systematisch en uitgebreid 

HACCP-systeem te zijn, dat gebaseerd is op de Codex 

Alimentarius. Binnen het HACCP-systeem dient rekening te 

worden gehouden met de wettelijke eisen in de landen van 

productie en bestemming, die boven dergelijke principes 

gaan. Het HACCP-systeem is geïmplementeerd op elke productielocatie. 

2.2.1.2 Het HACCP-systeem omvat alle grondstoffen, producten of 

productgroepen en elk proces van goederenontvangst tot 

-verzending, inclusief productontwikkeling en verpakkingen. 

2.2.1.3 Het bedrijf zorgt ervoor, dat het HACCP-systeem is gebaseerd 

op wetenschappelijke literatuur of technisch geverifieerde 

specificaties, die gerelateerd zijn aan het geproduceerde 

product en de procedures. Het systeem wordt onderhouden 

conform de nieuwste technische procesontwikkelingen. 

2.2.1.4 Het HACCP-systeem moet geëvalueerd worden. Wanneer het 

product, het proces of een processtap gewijzigd wordt, moeten 

de eventueel noodzakelijke wijzigingen in het HACCPsysteem 

doorgevoerd worden. 

2.2.2 HACCP-team 

2.2.2.1 Samenstellen van een HACCP-team 

(Codex Alimentarius – stap 1) 

Het HACCP-team is multidisciplinair en bevat operationele 

staf/productiepersoneel. Medewerkers, die zijn aangewezen 

als lid van het HACCP-team, hebben specifieke kennis van 

HACCP, het product, de processen en de hieraan verbonden 

gevaren. Indien de relevante kennis intern niet aanwezig is, 

worden externe experts ingeschakeld. 

2.2.2.2 Degenen, die verantwoordelijk zijn voor het ontwikkelen en 

onderhoud van het HACCP-systeem, hebben een interne 

teamleider en hebben adequate training gekregen in het toepassen 

van de HACCP-principes. 

2.2.2.3 Het HACCP-team kan rekenen op een solide ondersteuning 

door de directie en is algemeen bekend en ingevoerd binnen 

de hele faciliteit. 



2.2.3 HACCP-analyse 

2.2.3.1 Product beschrijven (CA stap 2) 

Er is een volledige beschrijving van het/de product(en) aanwezig, 

inclusief alle relevante informatie inzake productveiligheid, 

zoals: 

– samenstelling; 

– fysische, organoleptische, chemische en microbiologische 

parameters; 

– wettelijke eisen voor de voedselveiligheid van het product; 

– behandelingsmethodes; 

– verpakking; 

– duurzaamheid (houdbaarheidsduur); 

– opslagcondities, transporten distributiemethode. 

2.2.3.2 Identificatie van beoogd gebruik 


Hiermee wordt bedoeld: het verwachte gebruik door de uiteindelijke 

consument, waarbij rekening wordt gehouden met 

kwetsbare groepen consumenten. 

2.2.3.3 Opstelling van een stroomdiagram 


Er bestaat een stroomdiagram voor elk product of voor elke 

productgroep en alle variaties van het proces en de sub processen 

(incl. herbewerking). Het stroomschema is voorzien 

van een versiedatum, is actueel en geeft duidelijk de CCP’s 

inclusief nummering weer. In geval van wijzigingen dient het 

stroomdiagram geactualiseerd te worden. 

2.2.3.4 Bevestiging van het stroomdiagram op locatie (CA stap 5) 

Het HACCP-team dient het stroomdiagram te verifiëren door 

controles op locatie en in alle fasen van de bedrijfsvoering. 

Waar nodig wordt het stroomschema aangepast. 

2.2.3.5 Risicoanalyse uitvoeren voor elke stap (CA stap 6 – principe 1) 

2.2.3.5.1 Er is een gevarenanalyse aanwezig voor alle fysische, chemische 

en biologische gevaren, incl. allergenen, die zich redelijkerwijs 

kunnen voordoen. 

2.2.3.5.2 De gevarenanalyse dient rekening te houden met de waarschijnlijkheid 

van de gevaren en de ernst van hun nadelige 

effecten op de gezondheid. 



2.2.3.6 Bepalen van kritische beheerspunten (CA stap 7 – principe 2) 

2.2.3.6.1 De bepaling van de relevante ‘kritische beheers punten’ 

(CCP’s) dient gefaciliteerd te worden door de toepassing van 

een beslissingsboom of andere hulpmiddelen en dient een 

logisch beredeneerde benadering aan te tonen. 

2.2.3.6.2 Voor alle stappen die van belang zijn voor de voedselveiligheid, 

maar geen CCP’s zijn, dient het bedrijf beheerspunten 

(CP’s) te implementeren en te documenteren. Er dienen adequate 

beheersingsmaatregelen geïmplementeerd te worden. 

2.2.3.7 Kritische limieten voor elk CCP vaststellen 

(CA stap 8 – principe 3) 

Voor elk CCP dienen de juiste kritische limieten bepaald en 

gevalideerd te worden om duidelijk te kunnen identificeren 

wanneer een proces onbeheersbaar is geworden. 

2.2.3.8 Monitoringsysteem vaststellen voor elke CCP 


2.2.3.8.1 KO no. 2: Er zijn specifieke monitoringprocedures opgesteld 

voor elke CCP om vast te stellen of een CCP beheerst wordt. 

Registraties van deze monitoring worden gedurende een 

relevante periode bewaard. Alle vastgestelde CCP’s dienen 

aantoonbaar te worden beheerst.Van elke CCP is de monitoring 

en de beheersing aantoonbaar via registraties. Deze 

registraties specificeren ook de hiervoor verantwoordelijke 

persoon, de data en het resultaat van de controles. 

2.2.3.8.2 Het operationele personeel, dat verantwoordelijk is voor de 

bewaking van de CCP’s, dient daarvoor specifieke training/instructies 

te krijgen. 

2.2.3.8.3 De registratie van de CCP-monitoring dient gecontroleerd te 

worden. 

2.2.3.8.4 De CP’s worden bewaakt en deze bewaking/monitoring dient 

geregistreerd te worden. 

2.2.3.9 Bepalen van corrigerende acties (CA stap 10 – principe 5) 

In gevallen waarin de monitoring aangeeft, dat een bepaald 

CCP of CP niet onder controle is, dienen adequate corrigerende 

acties ondernomen en gedocumenteerd te worden. 

Dergelijke corrigerende acties houden ook rekening met 

afwijkende producten. 



2.2.3.10 Bepaling van verificatieprocedures (CA stap 11 – principe 6) 

Verificatieprocedures dienen ingevoerd te worden om te 

bevestigen dat het HACCP-systeem effectief is. Verificatie 

van het HACCP-systeem wordt minimaal eens per jaar uitgevoerd. 

Voorbeelden van verificatieactiviteiten zijn: 

– interne audits; 

– analyses; 

– bemonstering; 

– beoordelingen; 

– klachten door autoriteiten en klanten. 

De resultaten van deze verificatie worden opgenomen in het 

HACCP-systeem. 

2.2.3.11 Documentatie en registratie opzetten 


De beschikbare documentatie dient alle processen, procedures, 

beheersingsmaatregelen en records te omvatten. De 

documentatie en registraties zijn geschikt voor de aard en de 

omvang van het bedrijf. 

3 Management van mensen en middelen 

3.1 Human resources management 

3.1.1 Alle medewerkers met werkzaamheden, die van invloed zijn 

op de voedselveiligheid, wetsnaleving en kwaliteit, hebben 

de vereiste competenties, die verkregen zijn via opleiding, 

werkervaring en/of training. Deze aspecten dienen gebaseerd 

te zijn op de risicoanalyse en de beoordeling van de 

daarmee verband houdende risico’s. 

3.2 Human resources/personeel 

3.2.1 Persoonlijke hygiëne 

3.2.1.1 Er zijn gedocumenteerde eisen voor de persoonlijke hygiene. 

Deze eisen omvatten minimaal de volgende onderwerpen: 

– beschermende kleding; 

– handen wassen en desinfecteren; 

– eten en drinken; 




– roken; 

– te nemen maatregelen bij snij- of schaafwonden; 

– vingernagels, juwelen en persoonlijke bezittingen; 

– haar en baarden. 

Deze eisen zijn gebaseerd op een risicoanalyse en de beoordeling 

van de vastgestelde risico’s in relatie tot het product 

en proces. 

3.2.1.2 KO no. 3: De eisen voor de persoonlijke hygiëne zijn geïmplementeerd 

en zijn van toepassing op alle relevante medewerkers, 

derden en bezoekers. 

3.2.1.3 Naleving van deze eisen aan de persoonlijke hygiëne wordt 

regelmatig gecontroleerd. 

3.2.1.4 Zichtbare sieraden (inclusief piercings) en horloges mogen 

niet worden gedragen. Uitzonderingen hierop zijn uitgebreid 

geëvalueerd via een risicoanalyse en de beoordeling van de 

vastgestelde risico in relatie tot de producten en het proces. 

Dit dient effectief gemanaged te worden. 

3.2.1.5 Snij- en schaafwonden moeten bedekt worden met een 

gekleurde pleister/gekleurd verband (anders dan de kleur 

van het product) – die waar nodig, een metalen strip bevat. 

In geval van verwondingen aan de hand moeten tevens wegwerphandschoenen 

worden gebruikt. 

3.2.2 Beschermende kleding voor medewerkers, derden en 

bezoekers 

3.2.2.1 Er bestaan procedures om ervoor te zorgen dat alle medewerkers, 

derden en bezoekers zich bewust zijn van de regels 

met betrekking tot het dragen en wisselen van beschermende 

kleding in specifieke afdelingen van het bedrijf in 

overeenstemming met de producteisen. 

3.2.2.2 Op de afdelingen waar het dragen van hoofdbedekking en/of 

baardnetjes verplicht is, wordt het haar volledig afgedekt om 

besmetting van het product te voorkomen. 

3.2.2.3 Op afdelingen en bij activiteiten, waar het gebruik van handschoenen 

verplicht is, bestaan duidelijke regels voor het 

gebruik van handschoenen (andere kleur dan de kleur van 

het product). Naleving van deze regels wordt regelmatig 

gecontroleerd. 

3.2.2.4 Er is voldoende geschikte beschermende kleding aanwezig 

voor elke medewerker.


3.2.2.5 Alle beschermende kleding wordt grondig en regelmatig 

gewassen. Via een risicoanalyse en beoordeling van de vastgestelde 

risico’s, waarbij rekening wordt gehouden met de 

processen en producten van het bedrijf, dient bepaald te 

worden of kleding door een externe wasserij, door een eigen 

wasserij of door de medewerker zelf gewassen moet/mag 

worden. 

3.2.2.6 Er bestaan richtlijnen voor het wassen van de beschermende 

kleding. Er is een procedure aanwezig om te controleren of 

de kleding schoon is. 

3.2.3 Procedures met betrekking tot besmettelijke ziektes 

3.2.3.1 Er dienen schriftelijk vastgelegde maatregelen te zijn, die 

aan het personeel, derden en bezoekers meegedeeld worden 

en aangeven dat eventuele besmettelijke ziekten, die 

van invloed kunnen zijn op de voedselveiligheid, gemeld 

moeten worden. Wanneer een besmettelijke ziekte gemeld 

is, moeten maatregelen worden genomen om het risico op 

contaminatie van producten te minimaliseren. 

3.3 Training en instructie 

3.3.1 Het bedrijf dient gedocumenteerde trainingsen/of instructieprogramma’s 

te implementeren die gericht zijn op de aan 

producten gestelde eisen. Deze dienen gebaseerd te zijn op 

de trainingsbehoeften en de functies van het personeel en 

dienen het volgende te omvatten: 

– inhoud van de training; 

– trainingsfrequenties; 

– taken van het personeel; 

– talen; 

– gekwalificeerde trainers/cursusleiders; 

– beoordelingsmethode. 

3.3.2 De gedocumenteerde trainingen en/of instructies dienen 

van toepassing te zijn voor alle medewerkers, inclusief seizoensarbeiders 

en tijdelijke medewerkers, die werken op de 

betreffende afdelingen. Bij indiensttreding en vóór aanvang 

van de werkzaamheden worden zij getraind volgens de 

gedocumenteerde trainings-/instructieprogramma’s. 

3.3.3 Er dienen registraties bijgehouden te worden van alle uitgevoerde 

trainings-/instructieactiviteiten, die het volgende 

omvatten: 




– lijst van deelnemers (inclusief hun handtekeningen); 

– datum; 

– duur; 


– naam van de trainer/cursusleider. 

Er dient een procedure of programma te zijn om de effectiviteit 

van de trainingsen/of instructieprogramma’s aan te 

tonen. 

3.3.4 De inhoud van de training en/of instructie dient regelmatig 

geëvalueerd en geactualiseerd te worden en houdt rekening 

met de specifieke issues van het bedrijf, voedselveiligheid, 

voedsel gerelateerde wettelijke eisen en product-/procesmodificaties. 

3.4 Sanitaire voorzieningen, uitrusting voor 

persoonlijke hygiëne en personeelsvoorzieningen 

3.4.1 Het bedrijf dient personeelsvoorzieningen beschikbaar te 

stellen, die op de grootte van het bedrijf afgestemd zijn en 

zodanig ontworpen en geëxploiteerd worden, dat de risico’s 

voor de voedselveiligheid geminimaliseerd worden. Deze 

voorzieningen worden schoon en in goede staat gehouden. 

3.4.2 Het risico op productbesmetting met productvreemde materialen 

uit personeelsvoorzieningen dient geëvalueerd en 

geminimaliseerd te worden. Hierbij dient ook aandacht te 

worden besteed aan voedsel, dat medewerkers van thuis 

hebben meegenomen en aan persoonlijke eigendommen. 

3.4.3 Er dienen regels en voorzieningen te zijn voor een correcte 

omgang met persoonlijke eigendommen, met door personeel 

meegebracht voedsel, met voedsel uit een kantine en 

voedsel uit automaten. Het voedsel mag alleen in daarvoor 

aangewezen ruimtes opgeborgen en/of genuttigd worden. 

3.4.4 Het bedrijf voorziet in geschikte kleedruimtes voor medewerkers, 

werknemers van derden en bezoekers. Waar nodig 

worden buitenkleding en beschermende kleding gescheiden 

van elkaar opgeslagen. 

3.4.5 Toiletten mogen geen directe toegang hebben tot ruimtes 

waar met voedselproducten gewerkt wordt. De toiletten dienen 

adequate voorzieningen te hebben om de handen te 

wassen. Sanitaire faciliteiten dienen over een adequate 

natuurlijke of mechanische ventilatie te beschikken. Mechanische 

luchtstroming van een gecontamineerde ruimte naar 

een schone ruimte dient vermeden te worden.


3.4.6 Bij de ingang van de productieruimtes, op andere plaatsen in 

de productieruimtes en in de personeelsfaciliteiten dienen 

adequate voorzieningen aanwezig te zijn voor de handhygiene. 

Op basis van een risicoanalyse en een beoordeling van 

de concrete risico’s worden andere afdelingen (zoals een 

verpakkingsafdeling) op vergelijkbare wijze uitgerust. 

3.4.7 Faciliteiten om de handen te wassen dienen minimaal het 

volgende te omvatten: 

– stromend drinkwater van een geschikte temperatuur; 

– vloeibare zeep; 

– geschikte middelen om de handen te drogen. 

3.4.8 Daar waar zeer bederfelijke voedselproducten worden verwerkt, 

gelden de volgende extra eisen voor de handhygiëne: 

– handcontactvrije kranen; 

– desinfectie voor de handen; 

– adequate hygiënevoorzieningen; 

– borden/pictogrammen, die de eisen m.b.t. tot de handhygiëne 

benadrukken; 

– afvalbak, die geopend kan worden zonder de handen te 

gebruiken (voetpedaal). 

3.4.9 Op basis van een risicoanalyse en een beoordeling van de 

daaruit afgeleide risico’s dient er een programma te zijn om 

de effectiviteit van de handhygiëne te controleren. 

3.4.10 Kleedruimtes zijn zodanig gesitueerd, dat zij directe toegang 

bieden tot de afdelingen/ruimtes waar voedselproducten 

worden verwerkt. Op basis van een gevarenanalyse en de 

beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s dienen uitzonderingen 

gerechtvaardigd en gemanaged te worden. 

3.4.11 Daar waar de gevarenanalyse en de beoordeling van de 

daaruit afgeleide risico’s een noodzaak daartoe aantonen, 

dienen reinigingsvoorzieningen beschikbaar te zijn en 

gebruikt te worden voor laarzen, schoeisel en andere 

beschermende kleding. 



4 Planning en productieproces 

4.1 Contractuele overeenkomst 

4.1.1 De eisen en verplichtingen, die tussen de contractpartners 

vastgelegd worden, dienen overeengekomen te zijn en op 

hun aanvaardbaarheid getoetst te worden, voordat een leveringscontract 

gesloten kan worden. Alle bepalingen die 

betrekking hebben op de kwaliteit en voedselveiligheid, dienen 

bekend te zijn en aan alle relevante afdelingen doorgegeven 

te zijn. 

4.1.2 Wijzingen in de bestaande contractuele overeenkomsten 

dienen schriftelijk vastgelegd te worden en tussen de contactpartners 

gecommuniceerd te worden. 

4.2 Specificaties en formules 

4.2.1 Specificaties 

4.2.1.1 Voor alle eindproducten dienen specificaties beschikbaar en 

geïmplementeerd te zijn. De specificaties dienen actueel en 

ondubbelzinnig te zijn en dienen te voldoen aan alle wettelijke 

verplichtingen en klanteisen. 

4.2.1.2 KO no. 4: Er dienen specificaties beschikbaar te zijn voor alle 

grondstoffen (grondstoffen/ingrediënten, additieven, verpakkingsmaterialen, 

herverwerking). De specificaties dienen 

actueel en ondubbelzinnig te zijn en dienen te voldoen aan 

alle wettelijke verplichtingen en – indien van toepassing – 

klanteisen. 

4.2.1.3 Daar waar de klanten dit eisen, dienen de productspecificaties 

formeel overeengekomen te worden. 

4.2.1.4 Specificaties en/of hun inhoud dienen in de relevante afdelingen/ruimtes 

beschikbaar te zijn en zijn toegankelijk voor 

alle relevante medewerkers. 

4.2.1.5 Er dient een procedure te zijn voor de opstelling, wijziging en 

goedkeuring van specificaties voor alle delen van het proces. 

Deze dient een voorlopige acceptatie door de klant te omvatten, 

indien de specificaties met klanten overeengekomen 

worden. 



4.2.1.6 De specificatie beheers procedures dienen de update van 

eindproductspecificaties te omvatten in geval van wijziging: 

– van grondstoffen; 

– van formules/recepten; 

– van processen, die van invloed zijn op het eindproduct; 

– van verpakkingen, die van invloed zijn op het eindproduct. 

4.2.2 Formule/recepten 

4.2.2.1 KO no. 5: Wanneer er klantovereenkomsten bestaan, met 

betrekking tot de productformulering/recepten en technologische 

eisen, dienen deze te worden nageleefd. 

4.3 Productontwikkeling/productwijziging/wijziging 

van productieprocessen 

4.3.1 Er is een procedure productontwikkeling aanwezig, waarin 

het uitvoeren van een risicoanalyse volgens de HACCP-principes 

een onderdeel is en die overeenkomt met het HACCPsysteem. 

4.3.2 Productsamenstelling, productieprocessen, procesparameters 

en de naleving van de producteisen moeten vastliggen 

en gewaarborgd zijn door het uitvoeren van proefproducties 

en producttesten. 

4.3.3 Er dienen houdbaarheidsonderzoek of adequate andere processen 

uitgevoerd te worden, waarbij rekening wordt gehouden 

met de productsamenstelling, de verpakking, de productie 

en de aangegeven omgevingsfactoren. Er dienen op basis 

daarvan “Tenminste Houdbaar Tot (THT)”- of “Te Gebruiken 

Tot (TGT)”-data vastgelegd te worden. 

4.3.4 Bij het vaststellen en valideren van de houdbaarheid van het 

product (inclusief producten met een lange houdbaarheid, 

die voorzien zijn van een THT-datum), wordt ook rekening 

gehouden met de resultaten van organoleptische testen. 

4.3.5 Bij productontwikkeling wordt rekening gehouden met de 

resultaten van organoleptische beoordelingen. 

4.3.6 Er dient een proces te zijn om te waarborgen dat de etikettering 

voldoet aan de actuele wetgeving van het land van 

bestemming en de klanteisen. 

4.3.7 Aanbevelingen voor bereiding en/of gebruik van de levensmiddelen 

zijn vastgelegd. Waar nodig, zijn klanteisen hierin 

meegenomen. 



4.3.8 Het bedrijf dient d.m.v. een aantoonbare studie en/of relevante 

proeven de voedingswaarde-informatie of claims op 

de etiketten te valideren. Dit geldt zowel voor nieuwe producten 

alsook voor de periode, dat een product op de markt is. 

4.3.9 De voortgang en resultaten van productontwikkelingen worden 

op gepaste wijze geregistreerd. 

4.3.10 Het bedrijf dient ervoor te zorgen, dat de procesinstellingen 

bij veranderingen in de samenstelling van het product inclusief 

herverwerking en verpakkingen, beoordeeld worden om 

te waarborgen dat voldaan wordt aan de producteisen. 

4.4 Inkoop 

4.4.1 Algemene inkoop 

4.4.1.1 Het bedrijf dient de inkoopprocessen te beheersen opdat alle 

extern ingekochte materialen en diensten, die van invloed 

zijn op de voedselveiligheid en kwaliteit, aan de gestelde 

eisen voldoen. Daar waar een bedrijf ervoor kiest processen 

uit te besteden, die van invloed kunnen zijn op de voedselveiligheid 

en kwaliteit, dient het bedrijf de beheersing over 

dergelijke processen te waarborgen. De beheersing over 

dergelijke uitbestede processen dient geïdentificeerd en 

gedocumenteerd te zijn binnen het managementsysteem 

voor voedselveiligheid en kwaliteit. 

4.4.1.2 Er dient een procedure te zijn voor de goedkeuring en beoordeling 

van leveranciers (intern en extern) en (gedeeltelijk) 

uitbestede productie. 

4.4.1.3 De procedure voor de goedkeuring en beoordeling van leveranciers 

omvat duidelijke beoordelingscriteria, zoals: audits, 

analysecertificaten, leveranciersbetrouwbaarheid, klachtenafhandeling 

en het vereiste prestatieniveau. 

4.4.1.4 De resultaten van de leveranciersbeoordelingen dienen 

regelmatig geëvalueerd te worden. Deze evaluatie dient 

gebaseerd te zijn op een gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s. Er zijn registraties van deze 

evaluaties en de acties die ondernomen worden als gevolg 

van deze beoordelingen. 

4.4.1.5 De ingekochte producten en diensten worden gecontroleerd 

om te zien of ze conform de bestaande specificaties zijn. Het 

controleschema houdt tenminste rekening met de volgende 

criteria: de producteisen, de leveranciersstatus (volgens zijn 

beoordeling) en de invloed van de ingekochte grondstoffen 

op het eindproduct. Wanneer de herkomst in de specificatie 

genoemd wordt, dient deze eveneens gecontroleerd te worden. 



4.4.1.6 De ingekochte diensten worden gecontroleerd om te zien of 

ze conform de bestaande specificaties zijn. Het controleschema 

dient tenminste de volgende aandachtspunten te 

omvatten: de eisen aan de betreffende diensten, de leveranciersstatus 

(volgens zijn beoordeling) en de invloed van de 

diensten op het eindproduct. 

4.4.2 Handel in gereed product/artikelen 

4.4.2.1 Wanneer een bedrijf handelt in door anderen geproduceerde 

goederen, moet gewaarborgd worden dat er een proces voor 

de goedkeuring en beoordeling van leveranciers aanwezig is 

en geïmplementeerd is. 

4.4.2.2 In geval van handel in dergelijke goederen moet het proces 

voor de goedkeuring en beoordeling van leveranciers duidelijke 

beoordelingscriteria omvatten zoals: audits, analysecertificaten, 

leveranciersbetrouwbaarheid, klachtenafhandeling 


4.4.2.3 In geval van private label-producten moet de goedkeuring 

van toeleveranciers van halffabrikaten en eindproducten 

gebaseerd zijn op een systeem dat aan de eisen van de klant 

voldoet. 

4.5 Productverpakking 

4.5.1 Op basis van de gevarenanalyse, de beoordeling van de 

daaruit afgeleide risico’s en het beoogde gebruik dient het 

bedrijf de belangrijkste parameters voor het verpakkingsmateriaal 

te bepalen. 

4.5.2 Er dienen gedetailleerde specificaties te bestaan voor alle 

verpakkingsmaterialen, die voldoen aan de actuele relevante 

weten regelgevingen. 

4.5.3 Voor alle verpakkingsmaterialen, die van invloed kunnen zijn 

op producten, moeten conformiteitscertificaten bestaan, die 

voldoen aan de actuele wettelijke eisen. In gevallen waarin 

geen specifieke wettelijke eisen van toepassing zijn, moeten 

bewijzen beschikbaar zijn om aan te tonen, dat verpakkingsmateriaal 

geschikt is voor het beoogde gebruik. Dit geldt 

voor verpakkingen, die direct contact hebben met grondstoffen, 

halffabrikaten en eindproducten en daar invloed op zouden 

kunnen uitoefenen. 

4.5.4 Op basis van de gevarenanalyse en de beoordeling van de 

daaruit afgeleide risico’s, dient het bedrijf de geschiktheid 

van het verpakkingsmateriaal voor elk relevant product te 

verifiëren (bijv. met organoleptische onderzoeken, opslagtesten, 

chemische analyses, migratietesten). 



4.5.5 Het bedrijf dient te waarborgen, dat de gebruikte verpakking 

geschikt is voor het te verpakken product. Het gebruik van 

geschikte verpakking dient regelmatig gecontroleerd te worden 

en de controles worden gedocumenteerd. 

4.5.6 De informatie op etiketten dient leesbaar en onuitwisbaar te 

zijn en dient te voldoen aan de overeengekomen klantspecificaties 

voor het product. Dit dient periodiek gecontroleerd te 

worden en de controles moeten gedocumenteerd worden. 

4.6 Fabriekslocatie 

4.6.1 Het bedrijf dient te onderzoeken in hoeverre de fabrieksomgeving 

(zoals grond en lucht) een negatieve invloed kan hebben 

op de voedselveiligheid en kwaliteit van het product. 

Wanneer vastgesteld wordt, dat de productveiligheid en 

kwaliteit in gevaar zouden kunnen komen, moeten geëigende 

maatregelen genomen worden. De effectiviteit van de 

genomen maatregelen moet periodiek geëvalueerd worden 

(voorbeelden: extreem stoffige lucht, sterke geur). 

4.7 Buitenterrein 

4.7.1 Het buitenterrein dient schoon en netjes gehouden te worden. 

4.7.2 Alle buitenterreinen van de fabriek moeten goed onderhouden 

zijn. Indien natuurlijke afwatering niet voldoende is, 

dient een geschikt drainagesysteem geïnstalleerd te zijn. 

4.7.3 Buitenopslag moet tot een minimum beperkt worden. Wanneer 

goederen buiten worden opgeslagen, moeten een 

gevarenanalyse en een beoordeling van gerelateerde risico’s 

worden uitgevoerd, om te garanderen dat er geen risico op 

productbesmetting is of een negatieve invloed op de voedselveiligheid 

en kwaliteit. 

4.8 Lay-out van de fabriek en routing 

4.8.1 Er dienen overzichten beschikbaar te zijn, die duidelijk de 

flow beschrijven van eindproducten, verpakkingsmaterialen, 

grondstoffen, personeel, water, etc. Er dient een plattegrond 

beschikbaar te zijn waarop alle gebouwen van de locatie 

ingetekend zijn. 



4.8.2 De routing van het proces, van de ontvangst van goederen 

tot en met de verzending, is zodanig georganiseerd, dat 

besmetting van grondstoffen, verpakkingen, halffabrikaten 

en eindproducten wordt voorkomen. Het risico op kruisbesmetting 

wordt geminimaliseerd door effectieve maatregelen. 

4.8.3 Microbiologisch gevoelige productieruimtes dienen zodanig 

geëxploiteerd en bewaakt te worden, dat de productveiligheid 

niet in gevaar kan komen. 

4.8.4 Laboratoriumfaciliteiten en procescontroles mogen de productveiligheid 

niet in gevaar brengen. 

4.9 Constructieve eisen aan productie- en 

opslagruimtes 

4.9.1 Eisen ten aanzien van constructie 

4.9.1.1 Ruimtes, waar voedingsmiddelen worden voorbereid, 

behandeld, geproduceerd en opgeslagen, dienen zo ontworpen 

en geconstrueerd te zijn, dat de voedselveiligheid 

gewaarborgd is. 

4.9.2 Muren 

4.9.2.1 Muren zijn ontworpen en geconstrueerd om vuilophopingen, 

condensatie en schimmelvorming te voorkomen en de 

schoonmaak te vergemakkelijken. 

4.9.2.2 De oppervlakken van de muren moeten in goede conditie en 

gemakkelijk schoon te maken zijn. De oppervlakken moeten 

ondoordringbaar en slijtvast zijn. 

4.9.2.3 De overgangen tussen muren, voeren en plafonds zijn ontworpen 

om schoonmaak te vergemakkelijken. 

4.9.3 Vloeren 

4.9.3.1 Vloeren dienen ontworpen te zijn om aan de productievereisten 

te voldoen en dienen in een goede conditie en gemakkelijk 

schoon te maken te zijn. De oppervlakken zijn ondoorlaatbaar 

en slijtvast. 

4.9.3.2 Hygiënische afvoer van afvalwater is gewaarborgd. Drainagesystemen 

zijn ontworpen om schoonmaak te vergemakkelijken 

en het risico op productbesmetting te minimaliseren 

(bijv. door binnendringen van ongedierte). 



4.9.3.3 Water of andere vloeistoffen dienen door geëigende maatregelen 

zonder problemen te kunnen wegstromen. De vorming 

van plassen dient vermeden te worden. 

4.9.3.4 In voedselverwerkende afdelingen, dienen machines en leidingen 

zo gepositioneerd te worden, dat afvalwater zoveel 

mogelijk rechtstreeks naar een afvoer geleid wordt. 

4.9.4 Plafonds/overkappingen 

4.9.4.1 Plafonds (of, in gevallen waar geen plafond aanwezig is, de 

onderkant van het dak) en overkappingen (inclusief pijpen, 

kabels, lampen etc.) zijn zodanig ontworpen en geconstrueerd, 

dat de ophoping van vuil geminimaliseerd wordt en 

het risico op fysieke en/of microbiologische contaminatie 

vermeden wordt. 

4.9.4.2 Bij verlaagde plafonds is er toegang tot de loze ruimte om 

schoonmaak, onderhoud en inspecties in het kader van de 

ongediertebestrijding te vergemakkelijken. 

4.9.5 Ramen en andere openingen 

4.9.5.1 Ramen en andere openingen zijn ontworpen en geconstrueerd 

om de ophoping van vuil te voorkomen en dienen in 

een goede conditie gehouden te worden. 

4.9.5.2 Indien er een risico op contaminatie bestaat, dienen ramen 

en dakramen tijdens de productie dicht en afgesloten te blijven. 

4.9.5.3 Indien ramen en dakramen ontworpen zijn om als ventilatieopening 

te dienen, dan moeten deze voorzien zijn van eenvoudig 

afneembare, deugdelijke horren of moeten alternatieve 

maatregelen worden genomen om elke besmetting te 

voorkomen. 

4.9.5.4 In ruimtes waar met onverpakte producten gewerkt wordt, 

dienen de ramen beschermd te zijn tegen breuk. 

4.9.6 Deuren en poorten 

4.9.6.1 Deuren en poorten dienen in goede staat te zijn (bijv. geen 

splinterende delen of afbladderende verf, geen roest) en 

moeten gemakkelijk schoon te maken zijn. 

4.9.6.2 Buitendeuren en poorten dienen zodanig geconstrueerd te 

zijn, dat ongedierte niet kan binnendringen. Indien mogelijk 

moeten de deuren en poorten zelfsluitend zijn. 



4.9.7 Verlichting 

4.9.7.1 Alle werkruimtes dienen afdoende verlicht te zijn. 

4.9.7.2 Alle verlichting dient beschermd te zijn tegen breuk en zo 

geïnstalleerd zijn, dat het risico op breuk minimaal is. 

4.9.8 Luchtbehandeling/ventilatie 

4.9.8.1 In alle ruimtes dient afdoende natuurlijke en/of kunstmatige 

ventilatie aanwezig te zijn. 

4.9.8.2 Ventilatiesystemen zijn zodanig geïnstalleerd, dat filters en 

andere onderdelen, die schoongemaakt of vervangen moeten 

worden, gemakkelijk toegankelijk zijn. 

4.9.8.3 Luchtbeheersingssystemen en kunstmatig gegenereerde 

luchtstromingen mogen geen productveiligheids- of kwaliteitsrisico’s 

met zich meebrengen. 

4.9.8.4 In ruimtes, waar aanzienlijke hoeveelheden stof worden 

gegenereerd, dient een installatie voor stofafzuiging aanwezig 

te zijn. 

4.9.9 Watervoorziening 

4.9.9.1 Water, dat als ingrediënt gebruikt wordt in het productieproces 

of voor reinigingen, dient van drinkwaterkwaliteit te zijn 

en dient in voldoende mate beschikbaar te zijn. Dit geldt ook 

voor stoom en ijs, als deze binnen de productieomgeving 

worden gebruikt. Er dient te allen tijde een adequate drinkwatervoorziening 

beschikbaar te zijn. 

4.9.9.2 Gerecycled water dat wordt gebruikt in het proces, mag geen 

risico op productbesmetting veroorzaken. Het water dient te 

voldoen aan de toepasselijke wettelijke eisen voor drinkwater. 

Er dienen registraties van alle analyseresultaten beschikbaar 

te zijn. 

4.9.9.3 De kwaliteit van water, stoom of ijs dient bewaakt te worden 

volgens een op risico’s gebaseerd monsternameplan. 

4.9.9.4 Water, dat niet van drinkwaterkwaliteit is, dient getransporteerd 

te worden in aparte, duidelijk gemarkeerde leidingen. 

Dergelijke watertransportleidingen mogen niet aangesloten 

zijn op het drinkwatersysteem. Die leidingen mogen het niet 

mogelijk maken dat terugstromend water drinkwatervoorzieningen 

of de fabrieksomgeving verontreinigt. 



4.9.10 Perslucht 

4.9.10.1 De kwaliteit van perslucht, die in direct contact komt met 

voedsel of primaire verpakkingsmaterialen, dient bewaakt te 

worden op basis van een gevarenanalyse en een beoordeling 

van de gerelateerde risico’s. 

4.9.10.2 Perslucht mag geen contaminatierisico’s opleveren. 

4.10 Reiniging en desinfectie 

4.10.1 Op basis van een gevarenanalyse en een beoordeling van de 

relevante risico’s dienen reinigings- en desinfectieplanningen 

opgesteld en geïmplementeerd te worden. Deze dienen 

het volgende te omvatten: 


– doelstellingen; 

– verantwoordelijkheden; 

– de gebruikte producten en de gebruiksaanwijzingen; 

– de te reinigen en/of desinfecteren ruimtes; 

– de reinigingsfrequentie; 

– documentatievereisten; 

– gevarensymbolen (indien nodig). 

4.10.2 Reinigings- en desinfectieschema’s dienen geïmplementeerd 

en gedocumenteerd te worden. 

4.10.3 Alleen gekwalificeerd personeel mag de reinigingen en desinfecties 

uitvoeren. De medewerk(st)ers worden regelmatig 

getraind in de uitvoering van de schoonmaakschema’s. 

4.10.4 De effectiviteit en veiligheid van de reinigings- en desinfectiemaatregelen 

op basis van de gevarenanalyse en de beoordeling 

van de relevante risico’s dienen geverifieerd en geregistreerd 

te worden volgens een bemonsteringsschema, 

waarvoor gepaste procedures aanwezig zijn. De corrigerende 

acties die hieruit kunnen volgen, worden geregistreerd. 

4.10.5 De reinigings- en desinfectieschema’s dienen zo nodig herzien 

en aangepast te worden, wanneer van product gewisseld 

wordt of proces- of reinigingsapparatuur vervangen 

wordt. 

4.10.6 De beoogde wijze van gebruik voor reinigingshulpmiddelen 

dient duidelijk omschreven te zijn. Reinigingshulpmiddelen 

dienen zodanig gebruikt te worden, dat contaminaties vermeden 

worden.


4.10.7 Er dienen actuele veiligheidsbladen (Material Safety Data 

Sheets = MSDS) en instructies voor het gebruik van alle chemicaliën 

en schoonmaakmiddelen beschikbaar te zijn. De 

voor de schoonmaak verantwoordelijke medewerk(st)ers 

dienen te kunnen aantonen, dat zij bekend zijn met de betreffende 

instructies. Deze instructies dienen altijd ter plaatse 

aanwezig te zijn. 

4.10.8 Reinigingsmiddelen dienen duidelijk gelabeld te zijn en correct 

gebruikt en opgeslagen te worden om contaminatie te 

vermijden. 

4.10.9 Reinigingsactiviteiten dienen plaats te vinden als er geen 

productie is. Indien dit niet mogelijk is, worden deze activiteiten 

dusdanig uitgevoerd, dat ze geen negatieve invloed 

hebben op het product. 

4.10.10 Wanneer een bedrijf een externe dienstverlener inhuurt voor 

de reinigings- en desinfectieactiviteiten, moeten alle in paragraaf 

4.10 gespecificeerde eisen duidelijk in het betreffende 

contract opgenomen te worden. 

4.11 Afvalverwijdering 

4.11.1 Er dient een procedure voor afval beheer en verwijdering 

gedefinieerd en geïmplementeerd te zijn om kruisbesmettingen 

te vermijden. 

4.11.2 Afvalverwijdering dient te voldoen aan alle relevante wettelijke 

eisen. 

4.11.3 Productresten en ander afval dienen zo snel mogelijk verwijderd 

te worden uit de ruimtes waar voedingsmiddelen worden 

verwerkt. Het ophopen van afval moet vermeden worden. 

4.11.4 Vuilniscontainers dienen duidelijk gemarkeerd, juist ontwerp, 

in goede staat, gemakkelijk schoon te houden en, waar 

nodig, gedesinfecteerd te zijn. 

4.11.5 Ruimtes voor het verzamelen van afval en containers (inclusief 

perscontainers) zijn dusdanig ontworpen, dat ze schoongemaakt 

kunnen worden om zo het aantrekken van ongedierte 

te minimaliseren. 

4.11.6 Afval wordt ingezameld in gescheiden containers, die afgestemd 

zijn op de beoogde wijze van afvoer en verwerking. 

Dergelijk afval wordt alleen verwijderd door bedrijven, die 

hiervoor een vergunning hebben. Het bedrijf houdt registraties 

bij van het afgevoerde afval. 



4.12 Risico’s van productvreemde materialen, metaal, 

gebroken glas en hout 

4.12.1 KO no. 6: Op basis van de gevarenanalyse en de beoordeling 

van de relevante risico’s dienen procedures gedefinieerd en 

geïmplementeerd te zijn om contaminatie met vreemde 

voorwerpen en materialen te vermijden. Besmette producten 

dienen als non-conforme producten behandeld te worden. 

4.12.2 In alle ruimtes/afdelingen (bijv. voor verwerking van grondstoffen, 

productie, verpakking en opslag) waarvoor in de 

gevarenanalyse en de beoordeling van de relevante risico’s 

vastgesteld is, dat er zich een potentieel risico op productbesmetting 

kan voordoen, dient het gebruik van hout uitgesloten 

te worden. Daar waar het gebruik van hout niet kan worden 

vermeden, maar het risico beheerst kan worden, dient 

het hout in goede staat en schoon te zijn. 

4.12.3 In gevallen, waar detectoren voor metalen en/of andere 

vreemde materialen vereist zijn, moeten deze zo geïnstalleerd 

zijn, dat een maximale detectie-efficiency gegarandeerd 

is om contaminaties te vermijden. De detectoren dienen 

periodiek onderhouden te worden om storingen en 

werkingsfouten te vermijden. 

4.12.4 Mogelijk gecontamineerde producten moeten geïsoleerd/apart 

gezet worden. Alleen hiertoe bevoegde medewerkers 

hebben toegang tot deze producten en zij nemen 

actie voor de verdere verwerking of controle van deze gecontamineerde 

producten volgens gedefinieerde procedures. 

Na deze controle dienen besmette producten als non-conforme 

producten behandeld te worden. 

4.12.5 De vereiste nauwkeurigheid van detectoren dient gespecificeerd 

te worden. De controles op de juiste werking van 

detectoren dienen regelmatig uitgevoerd te worden. Indien 

een detector voor metaal of vreemde materialen, defect of in 

storing is, moeten corrigerende acties gedefinieerd, geïmplementeerd 

en gedocumenteerd worden. 

4.12.6 Als speciale apparatuur of methodes worden gebruikt om 

vreemde materialen te detecteren, dient naar behoren gevalideerd 

en goed onderhouden te zijn. 

4.12.7 In alle ruimtes/afdelingen voor de handling van grondstoffen, 

verwerking, verpakking en opslag, waarvoor in de gevarenanalyse 

en de beoordeling van de relevante risico’s vastgesteld 

is dat er zich een potentieel risico op productbesmetting 

kan voordoen, dient het gebruik van glas en broze materialen 

uitgesloten te zijn. Als de aanwezigheid van glas of broos 

plastic niet vermeden kan worden, dienen geëigende maatregelen 

ter bescherming tegen breuk genomen te zijn. 



4.12.8 Alle vaste voorwerpen van/met glas/broos materiaal, die 

aanwezig zijn in ruimtes voor grondstoffen, productie, verpakking 

en opslag, dienen in een glasregister vermeld te zijn, 

inclusief de exacte plaats waar zij zich bevinden. De staat van 

de voorwerpen in dit register dient regelmatig beoordeeld 

en geregistreerd te worden. De argumentatie voor de frequentie 

van deze controles dient gedocumenteerd te zijn. 

4.12.9 Glasbreuk en breuk van broze materialen dient geregistreerd 

te worden. Uitzonderingen dienen beargumenteerd en gedocumenteerd 

te zijn. 

4.12.10 Er dienen procedures aanwezig te zijn, die beschrijven welke 

maatregelen moeten worden genomen in geval van glasbreuk 

van bijv. glazen verpakkingen en vergelijkbaar materiaal. 

De te nemen maatregelen omvatten o.a. de identificatie 

van de partij goederen, die geblokkeerd moet worden, de 

benoeming van de bevoegde medewerk(st)ers, het schoonmaken 

van de productieomgeving en het vrijgeven van de 

productielijn voor verdere productie. 

4.12.11 Op basis van een gevarenanalyse en de beoordeling van de 

daaruit afgeleide risico’s dienen preventieve maatregelen 

genomen te zijn voor de omgang met glazen verpakkingen, 

glazen containers of andere soorten containers in het productieproces 

(omdraaien, schoonblazen, spoelen etc.). Na 

dergelijke processtappen is een verder risico op productbesmetting 

niet meer toegestaan. 

4.12.12 Als d.m.v. visuele inspectie vreemde materialen worden 

gedetecteerd, dient het personeel daarin getraind en geïnstrueerd 

te zijn. De samenstelling van het personeel dient 

met een dusdanige frequentie afgewisseld te worden, dat de 

effectiviteit van dit proces optimaal blijft. 

4.13 Controle op ongedierte/ongediertebestrijding 

4.13.1 Het bedrijf dient een systeem voor de ongediertepreventie 

en -bestrijding te implementeren. Dit dient aan de wettelijke 

eisen te voldoen en minimaal met het volgende rekening te 

houden: 

– de fabrieksomgeving (potentieel ongedierte); 

– een plattegrond met de lokdozenlocaties (lokdozenkaart); 

– identificatie van de lokmiddelen/vallen op de locatie zelf; 

– verantwoordelijkheden, intern/extern; 

– gebruikte producten/middelen en hun gebruiksen veiligheidsinstructies; 

– de frequentie van de inspecties. 




Het systeem voor ongediertebestrijding dient gebaseerd te 

zijn op de gevarenanalyse en de beoordeling van de daaruit 

afgeleide risico’s. 

4.13.2 Het bedrijf beschikt over gekwalificeerd en getraind eigen 

personeel en/of heeft een contract met een competente 

externe ongediertebestrijder. Bij gebruik van een externe 

ongediertebestrijder zijn de noodzakelijke acties, die op de 

locatie worden uitgevoerd, beschreven in een schriftelijk 

contract. 

4.13.3 Inspecties in het kader van de ongediertebestrijding en de 

daaruit resulterende acties dienen gedocumenteerd te worden. 

Implementatie van de acties dient bewaakt en geregistreerd 

te worden. 

4.13.4 Lokmiddelen, vallen en insectenvangers dienen te functioneren, 

hun voorraad moet voldoende zijn en op een geschikte 

plek geplaatst kunnen worden. Zij dienen zodanig geconstrueerd 

en gepositioneerd te zijn, dat er geen contaminatierisico 

kan optreden. 

4.13.5 Binnenkomende leveringen worden bij aankomst onderzocht 

op aanwezigheid van ongedierte. Elke aantasting/ 

besmetting wordt vastgelegd. In geval van aantasting/ 

besmetting dienen bestrijdings-/beheersingsmaatregelen te 

worden genomen. 

4.13.6 De effectiviteit van de ongediertebestrijding dient bewaakt te 

worden met behulp van regelmatige trendanalyses. 

4.14 Goederenontvangst en opslag 

4.14.1 Alle inkomende goederen, incl. verpakkingsmaterialen en 

etiketten, dienen volgens een vastgesteld inspectieplan op 

overeenstemming met de relevante specificaties gecontroleerd 

te worden. Het inspectieplan dient op de risico’s gebaseerd 

te zijn. De testresultaten dienen gedocumenteerd te 

worden. 

4.14.2 De opslagcondities van grondstoffen, halffabrikaten, eindproducten 

en verpakkingen dienen in elk geval in overeenstemming 

te zijn met de producteisen (bijv. koeling, afgedekt 

ter bescherming) en zijn niet schadelijk voor andere producten. 

4.14.3 Grondstoffen, halffabrikaten, eindproducten en verpakkingsmaterialen 

worden zodanig opgeslagen dat het risico van 

kruisbesmetting wordt geminimaliseerd.


4.14.4 Er dienen geëigende opslagfaciliteiten beschikbaar te zijn 

voor het beheer en de opslag van bedrijfs- en proceshulpmiddelen 

en hulpstoffen. Het voor het management van de 

opslagfaciliteiten verantwoordelijke personeel dient daarvoor 

opgeleid te zijn. 

4.14.5 Alle producten dienen duidelijk geïdentificeerd te zijn. De 

producten dienen gebruikt te worden in overeenstemming 

met de principes ‘first in/first out’ en/of ‘first expired/first 

out’. (eerste in/eerste uit, kortste houdbaarheid/eerste uit) 

4.14.6 Als een bedrijf een externe dienstverlener inhuurt voor de 

opslag, moet deze dienstverlener werken volgens de eisen 

van IFS Logistics. Wanneer de externe dienstverlener niet 

volgens IFS Logistics gecertificeerd is, dient deze aan alle 

relevante eisen te voldoen, die binnen de eigen magazijnactiviteiten 

van het bedrijf ook gelden. Dit dient duidelijk aangegeven 

te zijn in het betreffende contract. 

4.15 Transport 

4.15.1 Voordat vrachtwagens beladen worden, wordt hun conditie 

gecontroleerd (zoals: afwezigheid van vreemde geuren, aanwezigheid 

van veel stof, ongunstige vochtigheid, ongedierte, 

schimmels). Indien nodig wordt actie ondernomen. 

4.15.2 Er zijn procedures geïmplementeerd om productbesmetting 

tijdens transporten te voorkomen (voedingsmiddelen en 

niet-voedingsmiddelen/verschillende productcategorieën). 

4.15.3 Indien goederen bij een bepaalde temperatuur vervoerd 

moeten worden, dient voor het laden de temperatuur in het 

voertuig gecontroleerd en vastgelegd te worden. 

4.15.4 Indien goederen bij een bepaalde temperatuur vervoerd 

moeten worden, dient de geschikte temperatuur range tijdens 

transport geborgd en vastgelegd te worden. 

4.15.5 Er bestaat een schoonmaakschema, en indien nodig een 

desinfectieschema, voor alle voertuigen en apparatuur die 

gebruikt worden resp. wordt tijdens het laden en lossen 

(zoals slangen van silo-installaties). Er zijn registraties aanwezig 

van de genomen maatregelen. 

4.15.6 Laad- en losdocks hebben een voorziening om de getransporteerde 

producten te beschermen tegen externe invloeden. 

4.15.7 Indien transport wordt uitbesteed aan een externe logistieke 

dienstverlener, dienen alle eisen uit paragraaf 4.15 duidelijk 

gespecificeerd te zijn in het contract of de logistiek dienstverlener 

valt onder de eisen van IFS Logistics. 



4.15.8 De veiligheid van transportvoertuigen dient adequaat 

gewaarborgd te worden. 

4.16 Onderhoud en reparatie 

4.16.1 Er dient een geschikt onderhoudssysteem aanwezig te zijn, 

voor alle machines en apparaten (inclusief transport), die 

onontbeerlijk zijn voor de juiste producteisen. Dit geldt zowel 

voor intern als voor extern uitgevoerde onderhoudswerkzaamheden. 

4.16.2 Tijdens en na onderhouds- en reparatiewerkzaamheden 

dient gegarandeerd te zijn, dat aan alle producteisen voldaan 

wordt en contaminaties voorkomen worden. Er worden 

registraties bijgehouden van de onderhouds- en reparatiewerkzaamheden 

en van de geïmplementeerde corrigerende 

acties. 

4.16.3 Alle materialen, die voor onderhoud en reparaties worden 

gebruikt, dienen geschikt te zijn voor het beoogde gebruiksdoel. 

4.16.4 Elk falen van installaties of apparatuur (inclusief transport), 

die onder het onderhoudssysteem vallen, dient te worden 

vastgelegd en geëvalueerd in het licht van eventueel noodzakelijke 

aanpassingen van het onderhoudssysteem. 

4.16.5 Tijdelijke reparaties worden zo uitgevoerd, dat de producteisen 

niet in het geding zijn. Dergelijke werkzaamheden worden 

gedocumenteerd. Als een of meer tekortkomingen 

geconstateerd worden, dan wordt er op korte termijn een 

deadlineingeplandvoordeoplossingvandetekortkoming(en). 

4.16.6 Daar waar een bedrijf een externe dienstverlener inhuurt 

voor onderhoud en reparaties, dienen alle door het bedrijf 

gespecificeerde eisen aan materialen en uitrusting duidelijk 

vastgelegd, gedocumenteerd en bijgehouden te worden. 

4.17 Apparatuur 

4.17.1 Apparatuur en uitrusting dient voor het beoogde gebruiksdoel 

ontworpen en gespecificeerd te zijn. Voordat de apparatuur 

of uitrusting in gebruik wordt genomen, moet geverifieerd 

worden of aan de producteisen wordt voldaan. 



4.17.2 Voor alle apparatuur, uitrusting en gereedschappen met 

direct contact met voedsel dienen conformiteitsverklaringen 

aanwezig te zijn, die voldoen aan de relevante wettelijke 

eisen. Als geen relevante wettelijke eisen van toepassing zijn, 

moeten bewijzen beschikbaar zijn om aan te tonen, dat alle 

apparatuur, uitrusting en gereedschappen geschikt zijn voor 

het beoogde gebruiksdoel. Dit is van toepassing op alle apparatuur, 

uitrusting en gereedschappen, die in direct contact 

komen met grondstoffen, halffabrikaten en eindproducten. 

4.17.3 Apparatuur dient zodanig ontworpen en geïnstalleerd te zijn, 

dat schoonmaak- en onderhoudswerkzaamheden op effectieve 

wijze uitgevoerd kunnen worden. 

4.17.4 Het bedrijf dient te waarborgen, dat alle productapparatuur 

in een goede toestand verkeert zonder negatieve invloed op 

de voedselveiligheid. 

4.17.5 Het bedrijf is verplicht om de proceskarakteristieken bij veranderingen 

in de verwerkingsmethodes en apparatuur te 

beoordelen om er zeker van te zijn dat voldaan wordt aan de 

producteisen. 

4.18 Traceerbaarheid (inclusief GMO’s en allergenen) 

4.18.1 KO no.7: Er dient een traceerbaarheidssysteem aanwezig te 

zijn, dat een identificatie mogelijk maakt van productpartijen 

in relatie tot batches grondstoffen, verpakkingen in direct 

contact met voedsel en verpakkingen, die bestemd zijn voor 

direct contact met voedsel of waarvan direct contact met 

voeding verwacht mag worden. In het traceerbaarheidssysteem 

zijn alle relevante verwerkings- en distributiegegevens 

opgenomen. De traceerbaarheid dient gegarandeerd en 

gedocumenteerd te zijn tot aan de aflevering bij de klant. 

4.18.2 Er dienen ‘downstream‘ gegevens beschikbaar te zijn (vanaf 

de productielocaties tot en met de klanten). Het tijdsbestek 

waarin deze gegevens voor evaluatie beschikbaar dienen te 

komen, dienen te voldoen aan de eisen van de klant. 

4.18.3 De traceerbaarheid dient geïmplementeerd te zijn om de 

relatie tussen batches eindproducten en hun etiketten te 

identificeren. 

4.18.4 Het traceerbaarheidssysteem dient periodiek getest te worden 

– minimaal eens per jaar en telkens wanneer het traceerbaarheidssysteem 

verandert. De test dient in beide richtingen 

van de stroom de traceerbaarheid te verifiëren (van 

geleverde producten tot grondstoffen v.v.), incl. controle van 

de hoeveelheden. De testresultaten dienen gedocumenteerd 

te worden. 



4.18.5 De traceerbaarheid moet geborgd zijn in alle fases, inclusief 

onderhanden werk, nabewerking en herverwerking. 

4.18.6 Tijdens de verpakking van halffabrikaten of eindproducten 

dienen de partijen geëtiketteerd te worden om tracering van 

de goederen mogelijk te maken. Indien de goederen op een 

later tijdstip geëtiketteerd worden, dienen de tijdelijk opgeslagen 

goederen te zijn voorzien van een specifiek etiket. De 

houdbaarheid (d.w.z. deTHT-datum/uiterste houdbaarheidsdatum) 

van de geëtiketteerde producten wordt berekend op 

basis van de originele productiebatch. 

4.18.7 Wanneer de klant dit vereist, dienen contra monsters, die 

representatief zijn voor het productie lot opgeslagen en 

bewaard te worden tot de uiterste houdbaarheidsdatumTHT 

ofTGT) van het eindproduct en indien nodig gedurende een 

bepaalde periode na deze datum. 

4.19 Genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s) 

4.19.1 Voor producten, die geleverd worden aan de klanten en/of 

landen met GMO-eisen, dient het bedrijf systemen en procedures 

beschikbaar te hebben om de identificatie van producten 

mogelijk te maken, die bestaan uit GMO’s, die GMO’s 

bevatten of geproduceerd zijn van GMO’s, inclusief grondstoffen, 

additieven en aroma’s. 

4.19.2 Er dienen grondstofspecificaties en leveringsdocumenten 

aanwezig te zijn, die de producten identificeren, die bestaan 

uit GMO’s, die gemaakt zijn m.b.v. GMO’s of die GMO’s bevatten. 

De waarborging met betrekking tot de GMO-status van 

grondstoffen wordt contractueel overeengekomen met de 

leverancier ofwel de technische documenten dienen de 

GMO-status te specificeren. Het bedrijf houdt een continu 

geactualiseerde lijst bij van alle GMO-grondstoffen die op 

zijn terrein gebruikt worden en die ook inzicht geeft in de 

mengsels/mixen en recepturen, waaraan dergelijke GMOgrondstoffen 

worden toegevoegd. 

4.19.3 Er dienen geschikte procedures te zijn om te waarborgen, 

dat bij de productie van producten, die bestaan uit GMO’s of 

GMO’s bevatten, besmetting wordt voorkomen van producten 

die geen GMO’s bevatten. Beheersmaatregelen moeten 

aanwezig zijn om kruisbesmetting met GMO’s te voorkomen. 

De effectiviteit van deze procedures wordt gecontroleerd op 

basis van testen. 

4.19.4 Eindproducten, die GMO’s bevatten of die als GMO-vrij geëtiketteerd 

zijn, worden gedeclareerd/geëtiketteerd volgens de 

actuele wettelijke eisen. Leveringsdocumenten dienen een 

verwijzing naar GMO’s te omvatten. 



4.19.5 Klanteisen inzake GMO-status van producten zijn duidelijk 

geïmplementeerd binnen het bedrijf. 

4.20 Allergenen en specifieke productiecondities 

4.20.1 Grondstofspecificaties, die allergenen bevatten die gedeclareerd 

moeten worden en relevant zijn voor het land van 

bestemming van het eindproduct, dienen beschikbaar te 

zijn. Het bedrijf houdt een continu actuele lijst bij van alle 

allergene grondstoffen, die op zijn locatie gebruikt worden. 

Deze lijst geeft ook inzicht in de mengsels/mixen en recepturen, 

waaraan dergelijke allergenen bevattende grondstoffen 

worden toegevoegd. 

4.20.2 Bij de productie van producten met allergenen, die gedeclareerd 

moeten worden, dient kruisbesmetting zoveel mogelijk 

geminimaliseerd te worden. 

4.20.3 Eindproducten, die allergenen bevatten die gedeclareerd 

moeten worden, dienen te worden gedeclareerd/geëtiketteerd 

volgens de relevante wettelijke eisen. Voor de toevallige 

aanwezigheid of onopzettelijke aanwezigheid van wettelijk 

te declareren allergenen en sporen, is de etikettering 

gebaseerd op een gevarenanalyse en een beoordeling van 

de daaruit afgeleide risico’s. 

4.20.4 Wanneer klanten de specifieke eis stellen, dat producten ‘vrij 

zijn van’ bepaalde substanties of ingrediënten (zoals gluten 

of varkensproducten) of dat bepaalde productie- of behandelingsmethodes 

worden uitgesloten, dienen daarvoor verifieerbare 

procedures toegepast te worden. 

5 Metingen, analyses en verbeteringen 

5.1 Interne audits 

5.1.1 KO no. 8: Er dienen effectieve interne audits verricht te worden 

conform overeengekomen auditprogramma. Dit dient 

alle eisen van de IFS-Standaard te omvatten. De scope en de 

frequentie van de interne audits dient gebaseerd te zijn op 

een gevarenanalyse en de beoordeling van de daaruit afgeleide 

risico’s. Dit is eveneens van toepassing op opslaglocaties 

buiten de fabriek die eigendom van het bedrijf zijn of 

gehuurd worden. 

5.1.2 Interne audits van activiteiten, die van kritisch zijn voor de 

voedselveiligheid en de productspecificaties, dienen minimaal 

eens per jaar uitgevoerd te worden. 



5.1.3 De auditors dienen deskundig te zijn en onafhankelijk van de 

afdeling die geaudit wordt. 

5.1.4 De auditresultaten dienen te worden gecommuniceerd naar 

het senior-management en naar de voor de afdeling verantwoordelijke 

medewerk(st)ers. De noodzakelijke corrigerende 

acties en een planning voor de implementatie worden vastgesteld, 

gedocumenteerd en gecommuniceerd naar alle 

relevante medewerk(st)ers. 

5.1.5 Er dient gedocumenteerd te worden hoe en wanneer de uit 

de interne audit resulterende corrigerende acties worden 

geverifieerd. 

5.2 Fabrieksinspecties 

5.2.1 Er worden regelmatig fabrieksinspecties ingepland en uitgevoerd 

(onderwerpen zijn o.a. productbeheersing, hygiëne, 

risico op productvreemde materialen, hygiëne van het personeel 

en schoonmaak). De frequentie van de inspecties in 

elke ruimte of omgeving (incl. buitenterreinen) en van elke 

individuele activiteit dient gebaseerd te zijn op een gevarenanalyse 

en de beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s 

en op eerdere ervaringen. 

5.3 Procesvalidatie en beheersing 

5.3.1 De criteria voor de procesvalidatie en -beheersing dienen 

duidelijk gedefinieerd te zijn. 

5.3.2 Waar beheersing van proces- en omgevingsparameters 

(temperatuur, tijd, druk, chemische verhoudingen, etc.) 

essentieel is voor de vervulling van de producteisen, dienen 

deze parameters continu en/of met gepaste intervallen 

gecontroleerd en geregistreerd te worden. 

5.3.3 Alle activiteiten met betrekking tot herverwerking dienen 

gevalideerd, gecontroleerd en gedocumenteerd te worden. 

Deze activiteiten mogen geen invloed hebben op de producteisen. 

5.3.4 Er dienen geschikte procedures te zijn voor de melding, 

registratie en bewaking van storingen van machines/apparatuur 

en procesafwijkingen. 

5.3.5 De procesvalidatie dient verricht te worden met behulp van 

verzamelde data, die relevant zijn voor de productveiligheid 

en processen. Wanneer substantiële aanpassingen plaatsvinden, 

dient een hernieuwde validatie verricht te worden. 



5.4 Kalibratie, afstelling en controle van meet- en 

bewakingsinrichtingen 

5.4.1 Het bedrijf dient de meet- en controlemiddelen te identificeren 

die gebruikt worden voor de waarborging van de producteisen. 

Deze middelen worden gedocumenteerd en duidelijk 

geïdentificeerd. 

5.4.2 Alle meetapparatuur dient binnen een monitoringsysteem 

met gespecificeerde intervallen gecontroleerd, afgesteld en 

gekalibreerd te worden op basis van vastgestelde erkende 

standaarden/methodes. De resultaten van deze controles, 

afstellingen en kalibraties dienen gedocumenteerd te worden. 

Waar nodig dienen corrigerende acties bij apparaten en, 

indien nodig, processen en producten uitgevoerd te worden. 

5.4.3 Alle meetapparatuur wordt uitsluitend gebruikt voor hun 

gedefinieerde gebruiksdoel. Waar meetresultaten een afwijking 

of storing aangeven, wordt het betreffende middel 

onmiddellijk gerepareerd of vervangen. 

5.4.4 De kalibratiestatus van de meetinrichtingen dient duidelijk 

aangegeven te zijn (etiket op de machine of op een lijst van 

de meetapparatuur). 

5.5 Hoeveelheidscontrole 

(kwantiteitscontrole/vulhoeveelheid) 

5.5.1 De frequentie en methode voor de hoeveelheidscontroles 

dienen vastgelegd te worden, zodat voldaan wordt aan de 

wettelijke eisen en klantspecificaties of – indien van toepassing 

– aan richtlijnen voor de nominale hoeveelheid. 

5.5.2 Er dient een procedure te bestaan om de nalevingscriteria te 

definiëren voor de controle van partijhoeveelheden. Deze 

procedure dient o.a. ook rekening te houden met tarragewichten, 

soortelijk gewicht en andere kritische eigenschappen. 

5.5.3 Er dienen controles te worden geïmplementeerd en geregistreerd 

in overeenstemming met een bemonsteringsplan, dat 

de productiebatches op een representatieve manier weerspiegelt. 

5.5.4 De resultaten van deze controles dienen te voldoen aan de 

gedefinieerde criteria voor alle producten, die gereed zijn 

voor aflevering. 

5.5.5 Voor ingekochte, voorverpakte producten dient bewijs aanwezig 

te zijn, dat voldaan wordt aan de wettelijke eisen met 

betrekking tot de nominale hoeveelheid. 



5.5.6 Indien van toepassing dient alle apparatuur, die wordt 

gebruikt voor de laatste controles, wettelijk goedgekeurd te 

zijn. 

5.6 Productanalyses 

5.6.1 Er dienen procedures te zijn om te waarborgen, dat voldaan 

wordt aan alle gespecificeerde producteisen, inclusief de 

wettelijke eisen en specificaties. Het bedrijf voert met dit doel 

zelf microbiologische, fysische en chemische analyses uit 

en/of besteedt deze analyses uit. 

5.6.2 Analyses, die relevant zijn voor de voedselveiligheid, dienen 

bij voorkeur te worden uitgevoerd door laboratoria die over 

de juiste accreditaties en methodes (ISO 17025) beschikken. 

Indien een bedrijf de analyses zelf uitvoert of de analyses 

door een niet geaccrediteerd laboratorium worden uitgevoerd, 

dienen deze resultaten op regelmatige basis geverifieerd 

te worden door een laboratorium, dat geaccrediteerd is 

voor dergelijke programma’s/methodes (ISO 17025). 

5.6.3 Er zijn procedures om de betrouwbaarheid van interne 

analyseresultaten te borgen. Deze interne analyses zijn gebaseerd 

op officieel erkende analysemethodes. Dit wordt 

aangetoond door ringonderzoeken of andere bekwaamheidstesten. 

5.6.4 Op basis van een gevarenanalyse en van de daaruit afgeleide 

risico’s dient een analyseschema opgesteld te worden 

voor de interne en externe analyses van grondstoffen, halffabrikaten, 

eindproducten, procesapparatuur en verpakkingsmaterialen 

en, waar nodig, voor omgevingsanalyses. 

De testresultaten dienen gedocumenteerd te worden. 

5.6.5 De resultaten van de analyse dienen regelmatig geëvalueerd 

te worden. In geval van onvoldoende resultaten dienen de 

juiste corrigerende maatregelen genomen te worden. De 

analyseresultaten worden regelmatig beoordeeld om trends 

te kunnen identificeren. Bij afwijkende trends dienen corrigerende 

maatregelen genomen te worden. 

5.6.6 In gevallen waar interne analyses worden verricht, dient 

daarvoor gekwalificeerd en getraind personeel beschikbaar 

te zijn, alsmede geschikte apparatuur en ruimtes om de analyses 

uit te voeren. 

5.6.7 Ter verificatie van de eindproductkwaliteit , dienen regelmatig 

interne organoleptische testen te worden uitgevoerd. 

Deze testen dienen in overeenstemming te zijn met de specificaties 

en gerelateerd te zijn aan de impact op de respectievelijke 

parameters van de productkarakteristieken. De testresultaten 

dienen gedocumenteerd te worden. 



5.6.8 Op basis van interne of externe informatie over productrisico’s, 

die een impact op de voedselveiligheid kunnen hebben, 

dient het bedrijf zijn beheersplan aan te passen en/of geëigende 

maatregelen te nemen om de impact op gereed product 

te beheersen. 

5.7 Productblokkering (quarantaine) en -vrijgave 


daaruit afgeleide risico’s dient een procedure aanwezig te 

zijn voor blokkering en vrijgave van alle grondstoffen, halffabrikaten, 

eindproducten en verpakkingsmaterialen. Deze 

procedure dient te waarborgen, dat alleen producten en 

materialen worden verwerkt en verzonden, die voldoen aan 

de producteisen. 

5.8 Klachtenbehandeling van autoriteiten en klanten 

5.8.1 Er dient een systeem voor de afhandeling van productklachten 

te zijn. 

5.8.2 Alle klachten dienen te worden beoordeeld door competente 

medewerk(st)ers. Waar dat gerechtvaardigd is, dient per 

omgaande gepaste actie te worden ondernomen. 

5.8.3 Klachten worden geanalyseerd met het oog op eventueel te 

nemen preventieve maatregelen om herhaling van de nonconformiteit 

te voorkomen. 

5.8.4 De resultaten van de klachtenanalyses worden beschikbaar 

gesteld aan de relevante verantwoordelijke medewerk(st)ers 

en de directie. 

5.9 Management van incidenten, het terughalen van 

producten en product recall 

5.9.1 Er dient een gedocumenteerde procedure te zijn voor het 

management van incidenten en potentiële crisissituaties, die 

gevolgen kunnen hebben voor de voedselveiligheid, de 

wetsnaleving en de kwaliteit. Deze procedure dient geïmplementeerd 

en bijgehouden te worden. Dit omvat minimaal: 

de benoeming en training van een crisisteam, een lijst met 

contacten die gewaarschuwd moeten worden, bronnen voor 

wettelijke advies (indien nodig), bereikbaarheid van contacten, 

klantinformatie en een communicatie plan, dat informatie 

richting consumenten bevat. 



5.9.2 KO no. 9: Er is een effectieve procedure voor het terughalen 

van producten en/of het uitvoeren van een recall. Met deze 

procedure wordt gewaarborgd, dat de betrokken klanten zo 

snel mogelijk geïnformeerd worden. Deze procedure geeft 

een duidelijke omschrijving van de toegekende verantwoordelijkheden. 

5.9.3 Er dienen actuele contactgegevens voor noodgevallen 

beschikbaar te zijn (zoals namen en telefoonnummers van 

leveranciers, klanten en bevoegde autoriteiten). Er dient in 

het bedrijf permanent een persoon beschikbaar te zijn, die 

de bevoegdheid heeft om het managementproces voor de 

afhandeling van incidenten in gang te zetten. 

5.9.4 De uitvoerbaarheid, effectiviteit en de tijdigheid van de uitvoering 

van de geïmplementeerde procedure voor het terughalen 

van producten wordt regelmatig intern getest. De frequentie 

van deze testen is gebaseerd op een gevarenanalyse 

en de beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s, maar zij 

worden minimaal eens per jaar uitgevoerd. De test wordt op 

dusdanige wijze uitgevoerd dat een effectieve implementatie 

en uitvoering van de procedure gewaarborgd is. 

5.10 Management van non-conformiteiten en 

productafwijkingen 

5.10.1 Er is een procedure voor de behandeling van alle non-conforme 

grondstoffen, halffabrikaten, eindproducten, procesapparatuur 

en verpakkingsmaterialen. Deze procedure 

omvat minimaal: 


– quarantaine-/blokkeringsprocedures; 

– gevarenanalyse en beoordeling van de daaruit afgeleide 

risico’s; 

– identificatie (bijv. etiket); 

– beslissing over het verdere gebruik (bijv. vrijgave, herbewerking/nabehandeling, 

blokkering, quarantaine, afkeur/ 

afval). 

5.10.2 De verantwoordelijkheden voor de afhandeling van nonconforme 

producten dienen duidelijk vastgelegd te zijn. De 

procedure voor de afhandeling van non-conforme producten 

dient door alle relevante medewerkers begrepen te worden. 

5.10.3 Bij non-conformiteiten, dienen onmiddellijk corrigerende 

acties genomen te worden om te waarborgen dat aan de 

producteisen voldaan wordt.


5.10.4 Verpakte eindproducten of verpakkingsmaterialen, die niet 

aan de specificaties voldoen van private labels, mogen niet 

onder het betreffende label op de markt gebracht worden. 

Uitzonderingen dienen schriftelijk met de contractpartners 

overeengekomen te worden. 

5.11 Corrigerende acties 

5.11.1 Er is een procedure aanwezig voor de registratie en analyse 

van afwijkingen. Deze procedure is gericht op preventieve 

en/of corrigerende acties om herhaling te voorkomen. 

5.11.2 KO no.10: Corrigerende acties worden duidelijk geformuleerd, 

gedocumenteerd en zo snel mogelijk genomen om 

verdere non-conformiteiten te voorkomen.Voor elke corrigerende 

actie worden duidelijk de verantwoordelijkheden en 

het tijdpad vastgesteld. De documentatie wordt veilig opgeslagen 

en is gemakkelijk toegankelijk. 

5.11.3 De uitvoering van de geïmplementeerde corrigerende acties 

wordt vastgelegd en de effectiviteit wordt gecontroleerd. 

6 Food defense en externe inspecties 

6.1 Beoordeling defense 

6.1.1 De verantwoordelijkheden voor food defense dienen duidelijk 

gedefinieerd te worden. De verantwoordelijke personen 

hebben een sleutelpositie en direct toegang tot het directieteam. 

Men dient te kunnen aantonen over voldoende kennis 

van dit aandachtsgebied te beschikken. 

6.1.2 Er dient een food defense gevarenanalyse en een beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s uitgevoerd en gedocumenteerd 

te worden. Op basis van deze analyse en op basis 

van de wettelijke vereisten dienen aspecten te worden 

geïdentificeerd, die van essentieel belang voor de veiligheid 

zijn. 

De op food defense gerichte gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s dienen eens per jaar te 

worden verricht of na wijzigingen, die invloed hebben op de 

voedselintegriteit. 

Er dient een Waarschuwingssysteem te zijn dat periodiek op 

effectiviteit getest te wordt. 



6.1.3 Wanneer de wetgeving een registratie of inspecties op locatie 

noodzakelijk maakt, dienen bewijzen beschikbaar te worden 

gesteld. 

6.2 Locatiebeveiliging 


daaruit afgeleide risico’s dienen ruimtes en zones, die van 

essentieel belang zijn voor de veiligheid, beschermd te worden 

om toegang door onbevoegden te voorkomen. 


Toegangspunten dienen gecontroleerd te worden. 

6.2.2 Er dienen procedures aanwezig te zijn om manipulaties te 

voorkomen en/of om tekenen van manipulaties te kunnen 

identificeren. 

6.3 Beveiliging m.b.t. personeel & bezoekers 

6.3.1 Het bezoekersbeleid dient aspecten van het food defenseplan 

te omvatten. Het personeel, dat de beladingen en leveringen 

verricht en in contact met het product komt, dient zich 

te identificeren en dient de toegangsregels van het bedrijf te 

accepteren. Bezoekers en externe dienstverleners dienen 

herkenbaar en van het vaste personeel te onderscheiden zijn 

in ruimtes met productopslag en dienen zich bij aankomst te 

registreren. Zij dienen voor betreding van het bedrijf geïnformeerd 

te worden over de beleidslijnen op de locatie en hun 

toegang dient overeenkomstig geregeld te zijn. 

6.3.2 Alle medewerk(st)ers moeten jaarlijks training ontvangen in 

food defense en op momenten dat er significante veranderingen 

in het programma zijn. De trainingssessies dienen 


De procedures voor de werving en het ontslag van personeel 

dienen binnen de wettelijke kaders rekening te houden met 

veiligheidsaspecten. 

6.4 Externe inspecties 

6.4.1 Er dient een gedocumenteerde procedure te bestaan voor 

het beheer van externe inspecties en bezoeken van regelgevende 

instanties. Er dient relevant personeel getraind te 

worden in de uitvoering van de procedure.


BIJLAGE 1: Woordenlijst/Lijst van definities 

Definities, die niet vermeld staan in de verklarende woordenlijst, kunnen 

gevonden worden in de relevante wetgeving en richtlijnen. Met 

betrekking tot de termen, die gebruikt worden in dit document, zijn de 

volgende definities van toepassing en dienen gerespecteerd te worden. 

Allergeen (EU) Voedsel, dat een negatieve reactie veroorzaakt als gevolg 

van een immunologische respons. Bekende allergenen 

zijn: 

– Glutenbevattende granen (bijv. tarwe, rogge, haver, 

gerst, spelt, kamut of hybride soorten) en de producten, 

die daarmee gemaakt worden. 

– Schaaldieren en producten, waarin schaaldieren 

verwerkt zijn 

– Eieren en -producten 

– Vis en -producten 

– Pinda’s en -producten 

– Sojabonen en -producten 

– Melk en -producten (incl. lactose) 

– Noten, d.w.z. amandel (Amygdalus communis L.), 

hazelnoot (Corylus avellana), walnoot (Juglans regia), 

cashew (Anacardium occidentale), pecannoot (Carya 

illinoiesis (Wangenh.) K. Koch), Braziliaanse noot 

(Bertholletia excelsa), pistachenoten (Pistacia vera), 

macadamia-noten en Queensland-noot (Macadamia 

ternifolia) en producten waarin deze noten verwerkt 

zijn 

– Selderij en -producten, 

– Lupine en -producten 

– Weekdieren en -producten 

– Mosterd en -producten 

– Sesamzaad en -producten 

– Zwaveldioxide en sulfiet bij concentraties boven 

10 mg/kg of 10 mg/liter, uitgedrukt als SO2. 

Commissierichtlijn 2007/68 EC van 27 november 2007 als 

amendement Annex III a bij richtlijn 2000/13/EC van het 

Europese parlement en de Europese Commissie met 

betrekking tot bepaalde voedselingrediënten. 

Auditor (voor accreditatie-instellingen) 

Een persoon, die toegewezen is door een accreditatieinstelling 

(alleen of als onderdeel van een auditteam) om 

een beoordeling van een auditorganisatie te verrichten. 

Audit Systematisch, onafhankelijk en gedocumenteerd proces 

om bewijzen te verzamelen en deze objectief te beoordelen 

om te bepalen in welke mate aan de auditcriteria 

voldaan wordt. 

Bedrijf Algemene organisatie (terwijl een locatie of vestiging 

een eenheid van het bedrijf is). 

CCP – Critical Control 

Point, Kritisch Beheers 

Punt 

Een stap die beheerst kan worden en die van essentieel 

belang is om een risico voor de voedselveiligheid te 

elimineren of tot een aanvaardbaar niveau te verlagen. 

Contaminatie Introductie of aanwezigheid van een contaminant in 

voedsel of een voedselomgeving. Contaminatie omvat: 

fysieke, chemische en/of (micro)biologische contaminatie. 

Contaminatie kan ook een correlatie van verpakkingen 

onderling inhouden. 

Corporate Bedrijf. 



Correctie Actie om een gedetecteerde non-conformiteit of afwijking 

te elimineren. 

Corrigerende actie Actie om een de oorzaak van een gedetecteerde nonconformiteit 

of andere ongewenste situatie te elimineren. 

CP – Beheers punt Geïdentificeerd door de risicoanalyse als essentieel om 

de waarschijnlijkheid van de introductie of verspreiding 

van een voedselveiligheidsrisico in het product en/of het 

milieu te beperken. 

Een CP kan worden beschouwd als een OPRP (Operational 

Prerequisite Program) zoals gedefinieerd in ISO 

22000. 

Klant Een klant is een bedrijf of persoon waaraan producten 

worden verkocht, hetzij als eindproduct of als een 

halffabrikaat van het uiteindelijke eindproduct. 

Afwijking Een geval, waarin niet aan een eis voldaan wordt, zonder 

dat dit gevolgen heeft voor de voedselveiligheid met 

betrekking tot producten en processen. In de IFS zijn 

afwijkingen eisen, waarvoor een B, C of D score - of 

KO-eisen waarvoor een B-score behaald wordt. 

Consument De uiteindelijke gebruiker van een levensmiddel, die het 

product niet zal gebruiken als onderdeel van een voedsel 

gerelateerde bedrijfsvoering of activiteit. 

Fabrieksinspectie 

(versus interne audits) 


Een fabrieksinspectie behandelt specifieke onderwerpen 

en kan uitgevoerd worden door een daarvoor geschikte 

persoon. Dit behelst regelmatige bezoeken aan bepaalde 

afdelingen/ruimtes voor diverse doeleinden om de 

conformiteit te controleren (hygiëne, ongediertebestrijding, 

productcontrole, productie, risico's met betrekking 

tot vreemde materialen, controle van de omgeving etc.). 

Stroomdiagram Een systematische weergave van de volgorde van 

stappen of handelingen, bij de productie of fabricage van 

een bepaald voedingsmiddel. 

Food defense Food Defense is de collectieve term, die wordt gebruikt 

door de US Food and Drug Administration (FDA), het 

United States Department of Agriculture (USDA), het 

Department of Homeland Security (DHS) etc. om de 

activiteiten te beschrijven, die verband houden met de 

bescherming van de voedselvoorziening van het land 

tegen opzettelijke contaminaties of manipulaties. Deze 

term wordt ook tot uitdrukking gebracht door vergelijkbare 

bewoordingen (bijv. bioterrorisme (BT), contraterrorisme 

(CT) etc.). 

De USDA Food Safety & Inspection Service definieert 

Food Defense als “de bescherming van voedselproducten 

tegen opzettelijke manipulatie met (micro)biologische, 

chemische, fysische of radiologische middelen.” 

Formule Een volledige beschrijving van de hoeveelheid en de 

kwaliteit van de grondstoffen, die worden gebruikt om de 

producten, zoals vereist in de specificaties van de klant te 

produceren. 

Een formule kan ook technologische parameters en 

specifieke “knowhow” over het proces omvatten. 

GMO Een organisme, met uitzondering van de mens, waarin 

het genetisch materiaal op een andere manier gemodificeerd 

werd dan door natuurlijke voortplanting of recombinatie.


HACCP Een systeem, dat significante risico's voor de voedselveiligheid 

identificeert, evalueert en beheerst. 

Gevaar Een (micro)biologische, chemische of fysieke bron van 

gevaar voor de voedselkwaliteit - met potentiële negatieve 

gevolgen voor de gezondheid. 

Gevarenanalyse Het proces, waarin informatie over risico's en de voorwaarden 

waaronder deze zich voordoen, verzameld en 

geëvalueerd wordt om te beslissen welke significant zijn 

voor de voedselveiligheid en daarom in het HACCP-plan 

aangepakt moeten worden. 

Hoofdkantooraudit 

(voor accreditatieinstellingen) 

Zeer bederfelijke 

producten 

Beoordeling van het hoofdkantoor van de auditorganisatie. 

Producten, die vanuit microbiologisch oogpunt, waarschijnlijk 

na een korte periode een onmiddellijk gevaar 

voor de gezondheid opleveren. 

Integriteitsprogramma Een programma, dat door IFS geïmplementeerd wordt 

om: 

– de prestatie van auditors, certificerende instellingen en 

geauditeerde bedrijven te bewaken als preventieve 

maatregel, 

– om alle aan IFS geadresseerde klachten te managen 

als corrigerende maatregelen. 

Interne audit Het algemene auditproces voor alle activiteiten van het 

bedrijf. Wordt door of namens het bedrijf uitgevoerd voor 

interne doeleinden. 

Een interne audit is een onafhankelijke, objectieve 

waarborgings- en adviesactiviteit, die bedoeld is als 

meerwaarde voor de bedrijfsvoering en deze te verbeteren. 

Deze helpt een organisatie bij het behalen van zijn 

doelstellingen door een systematische, gedisciplineerde 

benadering van de evaluatie en verbetering van de 

effectiviteit van de risicobeheersing, controleprocessen 

en bestuurlijke-processen. 

Kalibratie Een reeks handelingen,ooructen daarmeen verwerkt 

zijnaarin schaaldieren verwerkt zijn die onder gegeven 

omstandigheden de relatie bepaalt tussen de waarden 

van de grootheden, die door een meetinstrument of 

meetsysteem aangegeven worden, of waarden die 

vertegenwoordigd worden door een materiaal meting of 

referentiemateriaal en de bijbehorende waarden die 

gerealiseerd worden door standaarden 

Bewaking De uitvoering van een geplande volgorde van observaties 

of metingen van te controleren parameters om te 

bepalen of een CCP onder controle is. 

Zie ook de Codex Alimentarius, Algemene principes van 

de voedselhygiëne, Richtlijnen voor de toepassing van 

het HACCP-systeem, hoofdstuk 9. 

MSDS (Material Safety 

Data Sheet) 

Het veiligheidsinformatieblad is bestemd voor gebruik 

door professionele gebruikers en dient deze in staat te 

stellen om de noodzakelijke maatregelen te nemen voor 

de bescherming van de gezondheid, de veiligheid en het 

milieu op de werkplek. Het veiligheidsinformatieblad kan 

op papier of elektronisch aangeleverd worden, op 

voorwaarde dat de geadresseerde de noodzakelijke 

middelen heeft om het te ontvangen. 



Non-conformiteit Het niet voldoen aan een bepaalde eis. Er is sprake van 

een non-conformiteit wanneer niet wordt voldaan aan 

weten regelgevingen, de vereiste voedselveiligheid of 

wanneer er interne problemen of klachten van klanten 

zijn. In de IFS gelden Majors en KO-criteria met een 

D-score als non-conformiteit. 

Pasteurisatie Een proces, dat bij producten wordt toegepast ter 

beperking van de mogelijke gezondheidsrisico’s, die zich 

bij het product kunnen voordoen als gevolg van pathogene 

micro-organismen (bijv. in melk, crèmes, consumptie-ijs, 

eieren, vruchtensappen, gefermenteerde producten, 

soepen, dranken etc.). Dit proces dient gepaard te 

gaan met minimale chemische, fysieke en organoleptische 

veranderingen in het product. 

Procedure Een bepaalde manier om een activiteit of proces uit te 

voeren. Procedures dienen geïmplementeerd te worden. 

De uitwerking van procedures vindt plaats in de vorm 

van documenten of procesbeschrijvingen (bijv. via een 

stroomdiagram). 

Product Het resultaat van een proces of van activiteiten waarin 

inputs getransformeerd worden naar outputs. Producten 

kunnen ook diensten zijn. 

Productontwikkeling De vervaardiging van producten met nieuwe of andere 

karakteristieken, die nieuwe of toegevoegde voordelen 

voor de klant bieden. Productontwikkeling kan betrekking 

hebben op modificaties van een bestaand product of de 

presentatie daarvan of op de formulering van een 

volledig nieuw product, voor een nieuw gedefinieerde 

klant, voor een nieuw marktsegment. In de IFS Standaard 

gelden de eisen van het hoofdstuk productontwikkeling 

zelfs wanneer er alleen sprake is van een productaanpassing, 

het gebruik van nieuwe verpakkingsmaterialen of 

modificaties van productieprocessen. 

Productrecall Elke maatregel, die gericht is op het terugroepen van een 

gevaarlijk product, dat al is uitgeleverd of beschikbaar 

zijn gesteld door de producent of distributeur voor 

verkoop aan consumenten. 

Producteisen Producteisen omvatten: productveiligheid, kwaliteit, 

wetsnaleving, processen en specificaties. 

Terugroepen van 

product (stille recall) 


Elke maatregel, die gericht is op het voorkomen van de 

distributie, de presentatie en het aanbieden van een 

product, dat gevaarlijk is voor de consument. 

Beoordelaar Een persoon bij de certificerende instelling die verantwoordelijk 

is voor de beoordeling van de IFS-auditrapporten, 

voordat een certificeringsbeslissing genomen wordt. 

De taken van de beoordelaar (reviewer) houden minimaal 

het volgende in: 

– De controle van de algehele consistentie van de 

auditrapporten. 

– De controle op volledig ingevulde velden (bijv. verplichte 

velden etc.) 

– De controle op goed beschreven bevindingen en 

steekhoudende argumentatie 

– De controle of corrigerende acties, die door het geauditeerde 

bedrijf voorgesteld zijn, relevant zijn en gevalideerd 

zijn door de auditor (of door een vertegenwoordiger 

van de certificerende instelling). 

– De evaluatie dient gedocumenteerd te worden.


Risico Een functie van de waarschijnlijkheid van een negatief 

gezondheidseffect en de ernst van dat effect als gevolg 

van in een voedingsmiddel aanwezige gevaren. 

Seizoensproducten Producten die gedurende een bepaalde tijd van het jaar 

verwerkt worden of processen, die gedurende een 

bepaalde periode in het jaar gebruikt worden om nieuwe/ 

andere producten te maken dan die het hele jaar door 

gemaakt worden. 

Senior management Het hogere management, de directie. 

Diensten Zie de definitie van product. 

Site Locatie, vestiging, een eenheid van het bedrijf. 

Sterilisatie Proces, toegepast op een product in eindverpakking (bijv. 

melk, gefermenteerde producten, soepen, dranken etc.) 

om commercieel steriele producten te produceren met 

een verlengde (lange) houdbaarheidsduur bij omgevingstemperaturen. 

De hoofddoelstelling is de inactivering 

van de meest hittebestendige pathogene sporen, 

namelijk afkomstig van de bacterie Clostridium botulinum. 

Systeem Reeks van onderling gerelateerde, in interactieve elementen. 

Een systeem is een geplande, gestructureerde 

werkwijze. Afhankelijk van de complexiteit is documentatie 

van een systeem aan te raden. Een systeem omvat: 

documentatie, procedurebeschrijving, beheersing/ 

bewaking, corrigerende acties en een plattegrond. 

Traceerbaarheid De mogelijkheid om voedsel, diervoeder, voedselproducerende 

dieren of substanties, die bestemd zijn om in 

een levensmiddel of voeder gebruikt te worden in alle 

productie-, verwerkings- en distributie-stappen te kunnen 

traceren en op te kunnen volgen. 

Validatie Bevestiging door objectieve bewijsmiddelen, dat aan de 

eisen voor het specifieke beoogde gebruik of de toepassing 

voldaan is. 

Verificatie Bevestiging door objectieve bewijsmiddelen, dat aan de 

gespecificeerde eisen voldaan is. 

Bijwoningsaudit (door 

accreditatie-instellingen) 

Bijwoningsaudit 

voorafgaand aan 

IFS-onderzoeken 

Audit van de auditorganisatie wanneer deze auditdiensten 

verricht binnen de scope van haar accreditatie. 

De auditor wordt begeleid door een waarnemer (getuige) 

van de certificerende instelling gedurende een volledige 

audit om zijn of haar competentie te evalueren. De 

waarnemer mag geen deel uitmaken van de audit (als 

teamlid). 

De waarnemer dient aan dezelfde eisen te voldoen als 

een trainer of dient een IFS-auditor te zijn. 

Deze bijwoningsaudit dient een voedselveiligheidsaudit 

en/of een audit onder ISO/IEC norm 65 (toekomstige ISO/ 

IEC 17065 norm) te zijn. 

In het personeelsdossier van de auditor (achteraf naar de 

IFS-kantoren gestuurd) dient de certificerende instelling 

de naam van het bedrijf, de auditdatum en de naam van 

de persoon die de auditor geobserveerd heeft, te vermelden. 

Op verzoek dient de certificerende instelling het 

verslag van de bijwoningsaudit te kunnen voorleggen. 



Bijwoningsaudit, eens 

per 2 jaar te verrichten, 

voor IFS-toegelaten 

auditors 


De auditor wordt begeleid door een waarnemer (getuige) 

van de certificerende instelling gedurende een volledige 

IFS-audit om zijn of haar competentie te evalueren. De 

waarnemer mag geen deel uitmaken van de audit (als 

teamlid). 

De waarnemer dient aan dezelfde eisen te voldoen als 

een trainer of dient een IFS-auditor te zijn. Voor de 

waarnemer is het niet verplicht dat deze goedgekeurd is 

voor de relevante productscope / tech scope-voor de 

producten/processen van de audit. 

De bijwoningsaudit dient een IFS Food-audit, een IFS 

Cash & Carry versie 1, type 1 of een IFS Cash & Carry 

versie 2 audit te zijn. 

De certificerende instelling dient de naam van de 

waarnemer in de deelnemerslijst van het IFS-auditrapport 

te vermelden en dient in staat te zijn op verzoek een 

verslag van de bijwoningsaudit voor te leggen.


Onderdeel v.h. 

auditrapport 

BIJLAGE 2: Verplichte door de auditor in te 

vullen velden 

De onderstaande eisen waar verplichte velden ingevuld moeten worden, 

dienen tot een inhoudelijk significanter en beschrijvend IFS-auditrapport 

te leiden, zelfs wanneer het geauditeerde bedrijf aan alle IFSeisen 

voldoet. Deze opmerkingen bieden een toegevoegde waarde voor 

elke gebruiker van de auditrapporten. De auditor wordt gevraagd om 

tijdens een audit en zelfs in geval van een A-beoordeling een additionele 

argumentatie en/of extra achtergrondinformatie voor deze specifieke 

IFS-eisen te geven. 

De volgende punten moeten in elke geval beantwoord worden: 

Nummer 

v.d. IFS 

v6-eis 

Bedrijfsprofiel Eerste 

pagina v.h. 

auditrapport 

Ondernemingsstructuur 

KO no. 1: 

1.2.4 

Verplicht toe te voegen opmerkingen 

** dient bovendien in het Engels beschreven te worden, wanneer het 

bedrijfsprofiel in een andere taal dan Engels geschreven wordt. 

De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– het bouwjaar van de fabriek/faciliteit, 

– de registratienummers van het bedrijf bij autoriteiten (indien van 

toepassing, in de EU moeten vlees- en zuivelproductielocaties bijv. 

veterinaire registratienummers hebben) en het GS1-nummer, indien 

van toepassing, 

– De COID (IFS identificatiecodenummer), in geval van een herhalingsaudit, 

– het moment waarop de laatste investeringen werden gepleegd in de 

productie, productgerichte investeringen ten behoeve van de kwaliteit 

en veiligheid (constructiewijzigingen, machines). Specificeer het soort 

investering, dat in de productieomgeving gedaan wordt, 

– de naam en de contactgegevens (telefoon/fax/e-mail) van de contactpersoon 

in noodgevallen (bijv. terughalen producten/recall), 

– productgroepen en producten per groep, die in het bedrijf geproduceerd 

worden, 

– een volledig overzicht van de bedrijfsprocessen (beschrijf a.u.b. de 

diverse technologische scopes, zoals gedefinieerd door IFS),** 

– Wanneer het geauditeerde bedrijf ook handelsproducten heeft (reeds 

bewerkt), dienen de soorten producten gespecificeerd te worden,** 

– Geef het aantal medewerk(st)ers, vermeld op basis van fulltime- en 

parttimemedewerk(st)ers (eigen medewerk(st)ers, externe bedrijven), 

ploegendiensten,** 

– Het aantal en de namen van de vestigingen (locaties) van het bedrijf 

(waar deze gelokaliseerd zijn, indien zij IFS-gecertificeerd zijn) met 

precieze vermelding van de namen en de aard van de uitbestede 

delen van het proces,** 

– De oppervlakte van de fabriek/faciliteit in vierkante meters. 

– Geef aan of het bedrijf voldoet aan de eisen m.b.t. het gebruik van het 

IFS-logo, zoals gedefinieerd in het IFS-auditprotocol, 

– Wanneer de certificerende instelling heeft besloten om de auditduur 

in te korten (zie regels in hoofdstuk 5.3 van het auditprotocol), uitleg 

over de redenen voor de inkorting opgeven. 

– Wanneer de locatie gecertificeerd is volgens andere normen/standaarden, 

a.u.b. de namen daarvan specificeren. 

Beschrijving van de verantwoordelijkheden van het senior management. 

HACCP-analyse 2.2.1.1 Beschrijving van de HACCP-plannen en beschikbare stroomdiagrammen. 




auditrapport 


Nummer 


v6-eis 




HACCP-analyse 2.2.2.1 Beschrijving van het HACCP-team (taken en functies). 

HACCP-analyse 2.2.3.7 Beschrijving voor alle CCP’s van: 

– het proces 

– de stap 

– het CCP 

– de respectievelijke kritieke limieten 

HACCP-analyse KO no. 2: 

2.2.3.8.1 

Specificaties/ 

grondstoffen 

Specificaties/ 

eindproducten 

KO no. 4: 

4.2.1.2 

Recepten/formules KO no. 5: 

4.2.2.1 

Handel in gereed 

product/artikelen 





Verpakkingsmaterialen 

Beschrijving van de bewakingsprocedure voor elk CCP. 

Wanneer er een mogelijkheid bestaat om een N/A. toe te kennen als 

score voor deze KO, dient de auditor uitleg te geven over de redenen. 

Beschrijving van de naam van de specificaties (bijv. voor grondstoffen, 

ingrediënten, additieven, verpakkingsmaterialen) die tijdens de IFSaudit 

gecontroleerd zijn. 

4.2.1.3 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Welke specificaties heeft de auditor gecontroleerd? 

– Indien nodig (retail merken): zijn de specificaties voor het eindproduct 

overeengekomen met de klanten? 


– Hoeveel technologische eisen en/of formules die tussen de contractpartners 

overeengekomen zijn, zijn tijdens de IFS-audit gecontroleerd? 

Om wat voor soort eisen ging het? 

– Indien er geen specifieke technologische eisen en/of formules 

overeengekomen zijn tussen de contractpartners, is een score N/A 

mogelijk. 

4.4.2.1 Beschrijving van het proces van goedkeuring en beoordeling van 

leveranciers van gereed product. 

4.4.2.2 Wanneer het voedselverwerkende bedrijf eveneens handel drijft in 

gereed product (reeds bewerkte producten), dient de volgende beschrijving 

beschikbaar te worden gesteld: 

– Lijst van verhandelde producten en beschrijving van de beoordelingscriteria. 

4.4.2.3 Wanneer er specifieke eisen van de klanten bestaan voor gereed 

product en halffabrikaten, die in private labels worden gebruikt, dan 

dient een korte beschrijving te worden gegeven hoe de eisen van de 

klant goedgekeurd worden op het niveau van de toeleveranciers. 

4.5.1 Beschrijving welke soorten verpakkingsmaterialen worden gebruikt 

voor de eindproducten. 

Watervoorziening 4.9.9.1 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Waar komt het drinkwater/gebruikte water vandaan (bronnen)? 

– Hoe het drinkwater/gebruikte water gecontroleerd wordt, waarbij 

specifiek vermeld wordt of het water gecontroleerd wordt door het 

eigen laboratorium van het bedrijf of via een extern laboratorium? 

– Welke analyses worden verricht? 

Risico op vreemde 

materialen 

KO no. 6: 

4.12.1 

Beschrijving. 


– De apparatuur die gebruikt wordt voor de detectie van vreemde 

materialen (bijv. filters, zeven, röntgenapparatuur, metaaldetectie), 

– Een korte beschrijving van de gebruikte methodes, 

– Wanneer er geen apparatuur voor detectiedoeleinden aanwezig is, 

dienen de gebruikte preventieve maatregelen beschreven te worden 

(bijv. visuele detectiemethodes).



auditrapport 

Controle op 

ongedierte/ongediertebestrijding 

Nummer 


v6-eis 

Traceerbaarheid KO no. 7: 

4.18.1 




4.13.1 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Wordt een interne ongediertebestrijder ingeschakeld of wordt de 

ongediertebestrijding extern uitbesteed? 

– Frequentie en aard van de controles 

– Een beschrijving van de corrigerende maatregelen in gevallen waarin 

ongedierte vastgesteld werd. 

Beschrijving: 

– van het traceerbaarheidssysteem en van de documentatie voor 

traceerbaarheid in het bedrijf, 

– van de gedetailleerde resultaten van de traceerbaarheidstesten 

tijdens de audit en de monsters, die werden gebruikt voor deze 

test(en). 

De traceerbaarheidstest(en) dienen altijd gebaseerd te zijn op een 

monster, dat bij een winkel/retail outlet gekocht is of op zijn minst door 

de auditor gekozen is (bijv. in gevallen, waarin het “product” niet aan 

de eindgebruiker wordt verkocht, maar aan klanten, zoals industriële 

bedrijven). 

Traceerbaarheid 4.18.4 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Hoeveel traceerbaarheidstesten worden elk jaar door het bedrijf zelf 

verricht? 

– Wanneer werden de laatste tests verricht binnen het bedrijf? 

GMO 4.19.1 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Werkt het bedrijf met producten, die bestaan uit GMO’s, GMO’s 

bevatten of geproduceerd zijn uit GMO’s? 

– In gevallen, waarin verwerkingshulpmiddelen worden gebruikt, 

dienen overgedragen stoffen, “solvents” (die niet als ingrediënten 

beschouwd worden) die afgeleid zijn van GMO’s, door de auditor 

vermeld te worden als afwezig/aanwezig in het proces, zelfs wanneer 

de wetgeving niet verplicht, dat dit vermeld wordt op het etiket van 

het product. 

Allergenen 4.20.1 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Hoe worden de allergenen in het bedrijf opgevolgd en gemanaged? 

– Welke allergenen zijn aanwezig? 

Interne audits 5.1.2 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Welke activiteiten heeft het bedrijf geïdentificeerd als kritisch voor de 

voedselveiligheid en voor de productspecificaties? 

Hoeveelheidscontrole 

Productanalyses/ 

laboratorium 

Klachtenbehandeling 

5.5.1 Beschrijving van de frequentie en methode voor de hoeveelheidscontrole. 


– Worden analyses met betrekking tot kritische beheers punten in het 

eigen laboratorium van het bedrijf verricht of door een extern laboratorium? 

– Welke analyses worden verricht in het eigen laboratorium? 

– Welke analyses worden verricht door een extern laboratorium? 


– Hoe vaak worden klachten ontvangen (met betrekking tot voedselveiligheid 

en kwaliteit)? Differentiëren tussen klachten van klanten, 

retailers en autoriteiten. 

– Het aantal klachten, dat ingediend werd door consumenten (per 

miljoen verkochte eenheden), 

– Het aantal klachten dat ingediend werd door autoriteiten, 

– Het aantal klachten, dat verband hield met afwijkende analyses van 

producten (aantal niet-conforme analyseresultaten op het totaal 

aantal producten). 




auditrapport 

Terughalen 

producten/recall 

Terughalen 

producten/recall 


Nummer 


v6-eis 

KO no. 9: 

5.9.2 





– Hoeveel teruggehaalde producten en recalls zijn er geweest sinds de 

laatste audit? 

– Wat waren de redenen voor deze teruggehaalde producten en recalls: 

Specificeer de reden voor het terughalen en het probleem met de 

voedselveiligheid in geval van een recall. 

5.9.3 Naam en telefoonnummer/e-mailadres van de contactpersonen voor 

crisissituaties. 

Food defense 6.2.1 De auditor dient de volgende informatie aan te leveren: 

– Welke gedeelten van het bedrijf zijn door een gevarenanalyse aangewezen 

als kritisch voor de veiligheid en welke maatregelen zijn 

genomen om onbevoegde toegang tegen te gaan?


Deel 3: Eisen aan accreditatieinstellingen, 

certificerende 

instelling en auditors: 

IFS accreditatie- en 

certificeringsproces 

0 Inleiding 

IFS-certificering is een producten procescertificering. Alle instellingen 

die hierbij betrokken zijn, dienen te voldoen aan de internationale regels 

en de IFS-specifieke eisen, zoals beschreven in dit document. Deel 3 van 

de IFS-Standaard heeft grotendeels betrekking op accreditatie-instellingen, 

certificerende instelling en auditors. 

1 Eisen aan accreditatie-instellingen 

1.1 Algemene eisen 

De accreditatie-instellingen moeten voldoen aan de eisen van de norm 

ISO/IEC 17011 ‘Conformiteitsaudits – algemene eisen voor Accreditatieinstellingen, 

die certificerende instelling accrediteren, die conformiteitsaudits 

uitvoeren’. De accreditatie-instellingen dienen de multilaterale 

overeenkomst voor productcertificering van het EA of IAF ondertekend 

te hebben. 

Zodra deze eisen van kracht worden, dienen de accreditatie-instellingen 

eveneens te voldoen aan de GFSI-eisen voor de toepassing van ISO/IEC 

17011:2004, hetgeen een aanvulling is op de onderstaande eisen. 

Om een interactieve communicatie te waarborgen, dient de accreditatie-instelling 

een IFS-aanspreekpunt binnen haar organisatie te benoemen. 

1.2 De training van de accreditatiecommissie (of van 

een competente persoon) 

Over het algemeen dient alle bij IFS-accreditatie-activiteiten betrokken 

personeel van de accreditatie-instelling voldoende kennis te hebben 

van het IFS Food-programma, de daarop betrekking hebbende normatieve 

documenten en de voedingsmiddelenindustrie. 



Accreditatiebeslissingen kunnen alleen worden genomen na aanbevelingen 

van een competente persoon of accreditatiecommissie. De verantwoordelijke 

persoon of minimaal een van de leden van de accreditatiecommissie 

heeft deelgenomen aan een IFS-training (‘Train-detrainer’-cursus), 

die georganiseerd werd door IFS of deze persoon dient 

over aantoonbaar vergelijkbaar kennisniveau te beschikken, zoals 

bevestigd door IFS. In geval van een accreditatiecommissie voorziet de 

getrainde persoon de andere leden van de commissie van de benodigde 

informatie. Deze informatie is gebaseerd op de hoofdpunten van 

de ‘Train-de-trainer’-cursus, die de nadruk legt op deel 1 (IFS-auditprotocol), 

deel 3 (eisen aan accreditatie-instellingen, certificerende instelling 

en auditors), deel 4 (auditrapport, certificaat) en het goedkeuringsproces 

voor IFS-auditors. 

1.3 Competenties van de auditor van de accreditatieinstelling 

De auditor(s van de accreditatie-instellingen is/zijn verantwoordelijk 

voor het volgende: 

– begeleiding van IFS-auditors tijdens geregistreerde IFS-audits 

(bijwoningsaudit); 

– audits van het hoofdkantoor van de certificerende instelling 

(audit hoofdkantoor) op basis van de ISO/IEC Norm 65 (toekomstige 

ISO/IEC 17065-norm) en de specifieke IFS-eisen. 

Over het algemeen dienen auditors te voldoen aan ISO/IEC Norm 65 

(toekomstige ISO/IEC 17065 norm) en de IFS-eisen. 

Bijwoningsauditors dienen minimaal: 

– deelgenomen te hebben aan de IFS ‘Train-de-trainer’-cursus of 

dienen te kunnen aantonen over een equivalent kennisniveau 

te beschikken, zoals bevestigd door IFS; 

– deelgenomen te hebben aan een HACCP-cursus; 

– minimaal twee (2) jaar ervaring in de voedingsmiddelenindustrie 

te hebben. 

Hoofdkantoorauditors dienen minimaal te hebben: 

– specifieke kennis van het IFS Food-programma; 

– specifieke kennis van normatieve documenten, die betrekking 

hebben op het IFS Food-programma. 

1.4 Frequentie van audits van certificerende instelling 

Bij een initiële audit dient een audit van het hoofdkantoor (met evaluatie 

van minimaal een volledig certificeringsproces) en minimaal een bijwoningsaudit 

plaats te vinden. 



De certificerende instelling mag maximaal 5 audits verrichten, voordat 

de accreditatie behaald is. In dit geval dient minimaal een van de audits 

beoordeeld te worden door de accreditatie-instelling (bijwoningsaudit) 

en alle audits (incl. minimaal 1 volledige certificeringsaudit) dient tijdens 

de initiële audit van het hoofdkantoor door de accreditatie-instelling 

geëvalueerd te worden. 

Bij een initiële audit dient een audit van het hoofdkantoor (met evaluatie 

van minimaal een volledig certificeringsproces) en minimaal een bijwoningsaudit 

plaats te vinden. 

Tijdens de opvolging van de accreditatiecyclus geldt: 

– minimaal eens per jaar een audit van het hoofdkantoor; 

– minimaal eens per twee (2) jaar een bijwoningsaudit 

Opmerking: volgens de regels voor accreditatie-instellingen mag bij 

het hierboven genoemde interval tussen de audits een speling van 

maximaal 3 maanden aangehouden worden. 

Tijdens hoofdkantooraudits moet een steekproef van de volgende documentatie 

genomen worden beoordeeld: 

– minimaal 10 % of twee (2) IFS-auditordossiers, waarbij de grootste 

dossier maatgevend is; 

– minimaal twee (2) locatiedossiers of 2 % van de geleverde 

audits, waarbij de grootste dossier maatgevend is. 

Waar mogelijk, selecteert de accreditatie-instelling 2 verschillende IFSauditors 

van de certificerende instelling met verschillende scopes voor 

opeenvolgende bijwoningsaudits. 

1.5 Accreditatie van een internationaal actieve 

certificerende instelling 

De bijwoningsaudits waarborgen de kenmerkende activiteiten van de 

certificerende instelling, inclusief internationale activiteiten en kritische 

locaties. Wanneer de accreditatie-instelling een audit uitbesteedt, dient 

de ingeschakelde accreditatie-instelling het IAF MLA voor productcertificeringen 

ondertekend te hebben. Het grensoverschrijdende IAF GD 

3-beleid is van toepassing. 

1.6 Voorwaarden voor herstel van de accreditatie na een 

intrekking of opschorting 

Wanneer de accreditatie-instelling besluit om de accreditatie in te trekken 

of op te schorten, dienen de certificerende instelling te stoppen met 

de uitvoering van IFS-audits en de afgifte van IFS-certificaten. Om een 

accreditatie na een intrekking terug te krijgen, moet aan dezelfde voor- 



waarden voldaan worden als bij de initiële audit. Bij een opschorting 

van de accreditatie, zullen IFS en de accreditatie-instelling gezamenlijk 

de voorwaarden voor de opheffing van de opschorting bepalen. 

1.7 Transfer van certificeringsactiviteiten 

Wanneer een certificerende instelling besluit om haar certificeringsactiviteiten 

over te dragen aan een andere, dient de nieuwe certificerende 

instelling alle actuele IFS-certificaten te verifiëren om te bepalen of verdere 

acties (bijv. intrekking van recente certificaten of een extra IFS herhalingsaudit) 

noodzakelijk zijn. 

2 Eisen aan certificerende instelling 

Certificerende instelling, die IFS-audits willen uitvoeren, moeten voldoen 

aan de hierna genoemde regels. De voorgeschreven tenderprocedure 

voor certificerende instelling kan opgevraagd worden bij IFS. 

2.1 ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) 

IFS-accreditatieproces 

De certificerende instelling dient geaccrediteerd te zijn voor IFS op basis 

van ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) door een IAFof 

EA-erkende accreditatie-instelling (zie sectie 1). Certificerende instelling, 

die bezig zijn met het verkrijgen van een IFS-accreditatie voor 

ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm), mogen bijwoningsaudit(s) 

organiseren, voordat zij de accreditatie hebben behaald. Zij 

moeten aantonen dat zij actief bezig zijn met het behalen van de accreditatie 

voor ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm). 

Opmerking: In geval van intrekking of opschorting bij een certificerende 

instelling, die IFS-geaccrediteerd is volgens ISO/IEC Norm 65 (toekomstige 

norm ISO/IEC 17065), moet het hele certificeringsproces gestaakt 

worden en is de certificerende instelling niet langer bevoegd om IFScertificaten 

af te geven. In het bijzonder kan de certificerende instelling 

geen IFS-certificaten afgeven vanaf de datum van intrekking of opschorting, 

zelfs niet voor de audits die al uitgevoerd zijn, maar zich nog steeds 

in het certificeringsproces bevinden (evaluatie van het rapport, certificeringsbeslissing 

etc.). 

2.2 Contract sluiten met de eigenaren van de IFS 

Na aanvraag en verkrijging van de IFS-accreditatie volgens ISO/IEC 

Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) om IFS-audits te mogen 

verrichten, dient de certificerende instelling een contract met IFS te slui- 



ten, waarin zij zich verplichten om aan alle IFS-vereisten te voldoen. De 

certificerende instelling is niet bevoegd om IFS-audits uit te voeren, 

voordat dit contract ondertekend is (de enige uitzondering hierop wordt 

gevormd door de eerste bijwoningsaudit tijdens het accreditatieproces). 

2.3 Certificeringsbeslissing 

De certificeringsbeslissing kan alleen genomen worden na een positieve 

aanbeveling van een daartoe bevoegd persoon of certificeringscommissie. 

De persoon, die verantwoordelijk is voor de beoordeling 

van de auditrapporten (reviewer) dient een toegelaten IFS-auditor of 

een IFS-trainer te zijn of aan de volgende regels te voldoen: 

– een voeding gerelateerde universitaire graad en twee (2) jaar 

werkervaring op het gebied van voedselveiligheid en kwaliteit 

gerelateerde aspecten hebben; 

– als auditor of waarnemer deelgenomen te hebben aan tien (10) 

volledige audits (met betrekking tot GFSI-erkende standaarden 

of andere voedselveiligheidsprogramma’s) in de afgelopen vijf 

(5) jaar; 

– te hebben deelgenomen aan een cursus op het gebied van 

hygiëne; 

– te hebben deelgenomen aan een IFS ‘Train-de-trainer’-cursus; 

– is een andere persoon dan degene, die de audit heeft verricht. 

De evaluatie dient gedocumenteerd te worden. 

Bovendien kan de beslissing alleen genomen worden door een andere 

persoon dan de persoon, die de audit verricht heeft. De daartoe 

bevoegde persoon voor de certificeringsbeslissing of minimaal één van 

de leden van de certificeringscommissie dient een IFS-auditor, een IFStrainer 

of een IFS-reviewer te zijn. 

Volgens de ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm) dient 

de definitieve certificeringsbeslissing genomen/afgehandeld te worden 

door de certificerende instelling en mag die beslissing niet worden uitbesteed. 

2.4 Verantwoordelijkheden van de certificerende 

instelling met betrekking tot IFS-trainers en IFSauditors 

(inclusief freelancers) 

Certificerende instellingen hebben de volgende verantwoordelijkheden: 

– Het faciliteren van bijwoningsaudits (door accreditatie-instellingen 

en/of via het integriteitsprogramma); 



– Ervoor zorgen, dat minimaal een van hun medewerkers een IFS 

train-de-trainer status heeft; de trainer is verantwoordelijk voor 

de interne training van alle auditors, die IFS-auditor willen worden 

of die al IFS-auditor zijn. Personen, die IFS-auditor willen 

worden, moeten voldoen aan de eisen zoals omschreven in 2.5. 

Opmerking: voor een IFS-certificerende instelling die met IFSactiviteiten 

begint, kan deze interne training op verzoek door 

IFS georganiseerd worden. 

– Ervoor zorgen dat de auditor over de competenties voor de 

scope van de audit beschikt. Hij/zij moet in staat zijn alle relevante 

weten regelgevingen te vinden en toe te passen op basis 

van de IFS-eisen en de interne eisen van de organisatie. De certificerende 

instelling dient deze competenties bij te houden 

(continue supervisie door de certificerende instelling). De uitvoering 

van audits moet bewaakt worden door bijwoningsaudits 

op locatie. Iedere auditor dient minimaal eens per twee (2) 

jaar op locatie geobserveerd te worden door een IFS-waarnemer. 

De resultaten van deze ‘bijwoningsaudit’ dienen gedocumenteerd 

te worden. Deze getuige/waarnemer dient een IFSbevoegd 

auditor te zijn of dient dezelfde regels als voor de 

trainers op te volgen (zie sectie 2.5). 

– Het bijhouden van registraties van de competenties van auditors. 

– Ervoor zorgen dat een auditor niet in strijd met de IFS-regels 

handelt, bijvoorbeeld door als consultant actief te zijn of door in 

de afgelopen 2 jaar actief te zijn geweest bij en/of namens het 

bedrijf dat geaudit wordt. Dit wordt geëist, omdat tijdens het 

certificatieproces geen commerciële en/of persoonlijke relaties 

toegestaan zijn tussen de geauditeerde en de auditor. 

– Ervoor zorgen dat eenzelfde auditor niet meer dan drie (3) 

opeenvolgende IFS-audits van hetzelfde bedrijf verricht (geldt 

alleen voor volledige audits, ongeacht de tijd, die daartussen 

ligt; follow-up- en uitbreidingsaudits vallen niet onder deze 

regel). 

– Ervoor zorgen, dat een auditor voor het uitvoeren van IFSaudits 

slechts werkzaam is voor één certificerende instelling en 

voor een periode van minimaal 12 maanden bij die organisatie 

in dienst is. In speciale gevallen wordt contact opgenomen met 

de kantoren van IFS en kunnen uitzonderingen worden gemaakt. 

– Het ondertekenen van een auditopdracht voor elke audit. In 

deze opdracht staat een verklaring, dat alle hierboven genoemde 

eisen geaccepteerd worden. 

– Het jaarlijks organiseren van een tweedaagse trainingssessie 

voor alle IFS-auditors om ervaringen te delen, voor kalibratie 

en het updaten van de kennis van de relevante wettelijke eisen, 

etc. De trainer dient een deel van de cursus te leiden. 



– Dient tijdens een voedselveiligheidsaudit en/of een audit onder 

de ISO/IEC Norm 65 accreditatie (toekomstige norm ISO/IEC 

17065) op locatie een bijwoningsaudit van een auditor te verrichten 

om de competentie van de auditor te waarborgen (zie 

woordenlijst), voordat hij/zij de IFS-examens aanvraagt. De certificerende 

instelling dient de datum, de naam van het geauditeerde 

bedrijf waar de bijwoningsaudit op locatie plaatsvond en 

de naam van de waarnemer in het aanvraagdossier voor het 

IFS-examen te vermelden. De verslag van deze bijwoningsaudit 

op locatie dienen op verzoek in het Engels, Frans of Duits ter 

beschikking te worden gesteld aan de IFS. De waarnemer ter 

plaatse bij de bijwoningsaudit van een auditor, die het IFS-examen 

gaat doen, dient te voldoen aan dezelfde eisen als de trainers 

(zie sectie 2.5). 

– Bij het uploaden van auditgegevens dient de naam van de 

waarnemer in het IFS auditportaal ingevoerd te worden als 

deze valt onder de specifieke IFS-bijwoningen volgens hoofdstuk 

4.7 van ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 

norm) over interne audits. 

– Dienen volledig bekend te zijn met de examenregels, die de 

kantoren van IFS beschikbaar stellen. 

Voor elke IFS-audit is de certificerende instelling verantwoordelijk voor 

de selectie van een auditor met de juiste scopes voor de audit, de taal, 

competenties etc. 

2.5 Specifieke eisen voor IFS-trainers 

IFS-trainers dienen het volgende profiel te hebben: zij 

– voldoen aan de eisen aan IFS-auditors, zoals beschreven in sectie 

3.2 a), b), c) en d); 

– hebben auditervaring onder de GFSI-standaarden of andere 

voedselveiligheidssystemen; 

– hebben kennis van de wetgeving over voedingsmiddelen; 

– hebben deelgenomen aan een door IFS georganiseerde ‘Trainde-trainer’-cursus; 

– beheersen de talen, die zij gebruiken tijdens de trainingen in 

woord en geschrift; zij dienen de kantoren van IFS te informeren 

over de talen, waarin zij trainingen kunnen geven. 

Om de kennis over IFS actueel te houden, dient elke IFS-trainer eens per 

2 jaar deel te nemen aan een 2-daagse IFS- trainingsbijeenkomst. Deze 

seminars worden georganiseerd door IFS en dienen de basis te zijn 

voor interne training voor alle auditors. 



2.6 Cursus ‘Train de trainer’ 

IFS biedt de ‘Train-de-trainer’-cursus aan. 

Indien er een nieuwe versie van de Standaard wordt gepubliceerd, dient 

de trainer van de certificerende instelling deel te nemen aan een nieuwe 

‘Train-de-trainer’-cursus, die door de IFS wordt georganiseerd. Intern 

binnen de certificerende instelling wordt de training gegeven aan alle 

IFS-auditors, voordat audits op basis van de nieuwe versie verricht worden. 

In geval van publicatie van nieuwe doctrines dient de trainer alle IFSauditors 

te trainen, voordat het doctrinedocument van kracht wordt. 

3 Eisen aan IFS-auditors 

Over het algemeen dienen auditors te voldoen aan de eisen van hoofdstuk 

7.2 en 7.3.1 van ISO 19011. 

Tijdens een IFS-audit dienen de auditors, conform goede IFS-audit praktijken, 

gebruik te maken van relevante productmonsters om op locatie 

de productieprocessen en de documentatie van het geauditeerde bedrijf 

te onderzoeken en de naleving van de IFS-eisen te controleren. In het 

bijzonder moetende auditors tijdens de audit traceerbaarheidstest in 

het bedrijf uitvoeren. 

IFS publiceert richtlijnen, die verdere informatie kunnen bieden over 

onderwerpen, die tijdens de audit gecontroleerd moeten worden en/of 

aan het te auditen bedrijf gevraagd kunnen worden. 

3.1 Eisen voor aanvraag van de IFS-examens 

Voordat de IFS-examens aangevraagd worden, dienen auditors te hebben 

voldaan aan de volgende eisen: 

– Zij dienen een overeenkomst/contract getekend te hebben met 

de certificerende instelling (zie paragraaf 4.4 van ISO/IEC Norm 

65, toekomstige ISO/IEC 17065 norm). 

– Zij dienen aan de certificerende instelling te bevestigen dat zij, 

minimaal gedurende een periode van 12 maanden, alleen IFSaudits 

zullen uitvoeren voor de betreffende certificerende instelling. 

Zij mogen wel voor andere certificerende instelling werken 

om andere standaarden te auditen. In speciale gevallen dient 

contact opgenomen te worden met IFS en kunnen uitzonderingen 

worden toegestaan. 

– Zij dienen deelgenomen te hebben aan de interne IFS-cursus, 

die door de certificerende instelling georganiseerd wordt. 



– Zij hebben alle relevante informatie inzake hun competenties 

ter beschikking gesteld aan de certificerende instelling. 

– De certificerende instelling heeft de professionele kwalificaties 

en competenties van de auditors beoordeeld en bevestigd. 

3.2 Algemene eisen aan auditors bij aanvraag van de 

IFS-examens 

Kandidaten die een aanvraag indienen om gekwalificeerd IFS-auditor te 

worden, dienen te voldoen aan de volgende eisen en hiervan objectief 

bewijs toe te voegen aan de aanvraagdocumenten. Een opzet voor een 

CV is beschikbaar bij IFS. 

a) Opleiding in de voedingsmiddelensector 

1) Een voeding gerelateerde universitaire graad (equivalenten van 

bachelor en/of master) en twee (2) jaar professionele ervaring in 

de voedingsmiddelenindustrie, die gerelateerd is aan de productie 

(kwaliteit, productie, R&D, …). 

of 

2) Wanneer de kandidaat direct gestart is als auditor na zijn/haar 

voeding gerelateerde universitaire graad, dan dient de kandidaat 

vijf (5) jaar professionele ervaring in de voedselverwerkende 

industrie te hebben. 

of 

3) Wanneer de kandidaat een universitaire graad heeft, die niet voeding 

gerelateerd is (bachelor en/of master), dan dient de kandidaat 

vijf (5) jaar professionele ervaring in de voedingsmiddelenindustrie, 

die gerelateerd is aan de productie (kwaliteit, productie, 

R&D, …). 

of 

4) Een beroepsopleiding in de voedselverwerkende industrie (HBO) 

en vijf (5) jaar professionele ervaring in de voedingsmiddelenindustrie, 

die gerelateerd is aan de productie (kwaliteit, productie, 

R&D, …). 

b) Algemene auditervaring 

Gedurende de voorgaande 2 jaar dient de auditor minimaal tien (10) 

volledige audits uitgevoerd te hebben in de producerende voedingsmiddelenindustrie. 

De audits zijn uitgevoerd bij verschillende bedrijven. 

c) Training voedingsmiddelenhygiëne (inclusief HACCP) 

Erkende training in de algemene principes van de voedingsmiddelenhygiëne, 

zoals omschreven in de Codex Alimentarius. 

d) Training in audittechnieken op basis van een kwaliteitsmanagementsysteem 

of een managementsysteem voor de voedselveiligheid 

Duur: een week/40 uur of equivalent. 



e) Specifieke en praktische kennis van elke product scope en technologische 

scopes, waarvoor de auditors zich willen kwalificeren (zie bijlage 

1 voor productscopes en technologische scopes) 

Voor product scopes: 

Minimaal twee (2) jaar professionele ervaring hebben in de voedingsmiddelenindustrie 

in een aan productie gerelateerde functie voor 

elke aangevraagde product scope. 

of 

Minimaal tien (10) GFSI-erkende voedselveiligheidsaudits en/of 

second party audits uitgevoerd hebben, inclusief kwaliteits- en voedselveiligheidsonderzoeken 

waarvan de oorsprong herleidbaar is en 

bevestigd is door de retailer of de industrie, per scope. 

De audits dienen te zijn uitgevoerd bij verschillende bedrijven. 

Opmerking: de goedkeuringen van scopes 7 (gecombineerde producten) 

en 11 (huisdierenvoeder) zijn gerelateerd aan andere scopes. 

Verdere uitleg wordt gegeven in Bijlage 1. 

Voor technologische scopes: 

Minimaal twee (2) jaar professionele ervaring hebben in de voedingsmiddelenindustrie 

in een aan productie gerelateerde functie voor 

elke aangevraagde technologische scope. 

of 

Minimaal vijf (5) GFSI-erkende voedselveiligheidsaudits en/of second 

party audits uitgevoerd hebben, inclusief kwaliteits- en voedselveiligheidsonderzoeken 

waarvan de oorsprong herleidbaar is en bevestigd 

is door de retailer of de industrie, per scope. 

De audits dienen te zijn uitgevoerd bij verschillende bedrijven. 

f) Taal of talen 

Wanneer de auditor audits wil verrichten in een of meer andere talen 

dan zijn/haar moedertaal, dient hij/zij aan te tonen deze andere 

taal/talen vloeiend te spreken. In dit geval kunnen de IFS-kantoren 

verlangen, dat hij/zij een mondeling examen in de betreffende taal 

aflegt. 

g) Interne IFS-training 

Het trainingsmateriaal voor de interne IFS-training is gebaseerd op 

het materiaal, zoals dit door IFS beschikbaar wordt gesteld. De auditor 

dient deelgenomen te hebben aan de interne training (waarin o.a. 

IFS, wetgeving inzake voedingsmiddelen en voedingsmiddelenhygiene 

aan bod komen). Deze interne training wordt georganiseerd door 

de certificerende instelling en verzorgd door de bevoegde IFS-trainer. 

De training duurt minimaal twee (2) dagen. De auditor dient competent 

te zijn in de taal, die gebruikt wordt tijdens de training (moedertaal 

en/of taal, die de auditor heeft opgegeven op het aanvraagformulier 

van de IFS-examens). 



Opmerking: Zie voor auditors, die van plan zijn om andere IFS Standaard-audits 

te verrichten, de respectievelijke IFS-Standaard, deel 3, 

hoofdstuk 1. 

IFS is verantwoordelijk voor de technische validatie van het aanvraagdossier 

van de auditor, voordat de auditor deelneemt aan de IFS-examens. 

Indien het cv van de auditor niet voldoet aan de hierboven 

genoemde eisen, kan IFS de examenaanvraag van de auditor afkeuren/verwerpen. 

Indien de auditor niet voldoende bewijzen indient voor 

de aangevraagde productscopes en/of technologische scopes, kan IFS 

de aanvragen voor de betreffende productscopes en/of technologische 

scopes afkeuren/verwerpen. 

De totale inhoud van cv’s dient bevestigd te worden door een persoon 

van de geaccrediteerde certificerende instelling, die zijn/haar naam en 

functie onderaan op het cv zal zetten. 

Opmerking: Wanneer de informatie in het cv onjuist is, hebben IFS-kantoren 

de mogelijkheid om de goedkeuring van een IFS-auditor in te trekken 

of hem/haar niet te accepteren bij de examinering. Als onjuiste 

informatie verstrekt wordt, dan wordt dit doorgegeven aan het IFS-Integriteitsprogramma. 

3.3 IFS examenproces 

Auditors, die voldoen aan de eisen zoals omschreven in de hoofdstukken 

3.1 en 3.2, mogen deelnemen aan het schriftelijke IFS-examen en, 

indien zij daarvoor geslaagd zijn, aan het mondelinge examen. Slaagt 

de auditor hier ook voor, dan is de auditor officieel bevoegd om IFSaudits 

uit te voeren. De auditor wordt geregistreerd op het auditportaal 

en er wordt een persoonlijk IFS-auditorcertificaat afgegeven. Vanaf de 

dag, dat hij/zij voor met mondeling examen geslaagd is, mag de auditor 

tot het einde van het tweede kalenderjaar IFS Food-audits verrichten 

voor de product scopes en technologische scopes, waarvoor hij/zij 

geautoriseerd is door IFS-kantoren. Op het certificaat van de IFS-auditor 

staan de geldigheidstermijn, de naam van de certificerende instelling, 

de taal van de auditor, de productscopes en de technologische scopes. 

De auditor mag geen IFS-audits uitvoeren, wanneer zijn/haar auditorcertificaat 

verlopen is. De certificerende instelling is verantwoordelijk 

voor de ononderbroken geldigheid van de IFS-toelating van de auditor, 

zodat er geen onderbrekingen zijn in de toelating van de auditor. 

Tijdens de geldigheid van het IFS-certificaat wordt de auditor continu - 

minimaal eens per jaar twee (2) dagen – door de certificerende instelling 

getraind met betrekking tot relevante voeding gerelateerde wetgeving, 

de eisen van de Standaard, auditpraktijken etc. De certificerende 

instelling dient deze training te documenteren. 



Bovendien dient – zoals vermeld in 2.4 – iedere auditor eens per twee (2) 

jaar tijdens een IFS- bijwoningsaudit op locatie geobserveerd en beoordeeld 

te worden. Deze audit kan op elk willekeurig moment plaatsvinden 

in het jaar waarin de geldigheid van het certificaat van de auditor 

eindigt. 

De toelating van de auditor dient opnieuw beoordeeld te worden, voordat 

de geldigheid van de certificaten van de auditor afloopt. Voor de 

hernieuwde toelating dienen auditors minimaal tien (10) IFS-audits verricht 

te hebben (verricht als lead-auditor of als co-auditor, maar niet als 

trainee; zie ook de actuele examenregeling) en zij dienen te hebben 

deelgenomen aan een door IFS georganiseerde kalibratiecursus, die 

met IFS-trainingsmaterialen gegeven wordt door toegelaten kalibratietrainers. 

Nadat een auditor geslaagd is voor het initiële examen, dient 

de eerste verplichte kalibratietraining met succes afgerond te zijn vóór 

het einde van het tweede kalenderjaar na de datum waarop het initiële 

examen met succes afgelegd werd. Vervolgens dient eens per twee (2) 

kalenderjaren een hernieuwde toelating plaats te vinden op basis van 

dezelfde regel. 

Voorbeeld: 

Datum van het initiële mondelinge examen: 25 mei 2012 

Datum waarop het IFS-auditorcertificaat afloopt (initiële goedkeuring): 

31 december 2014 

De auditor dient deel te nemen aan de kalibratietrainingscursus tussen 

1 januari 2014 en 31 december 2014. 

De auditor is bevoegd om IFS-audits te verrichten tussen 25 mei 2012 en 

de datum van de kalibratietrainingscursus (indien deze in 2014 plaatsvindt). 

Wanneer de auditor in 2014 10 IFS-audits verricht heeft en wanneer 

hij/zij deelgenomen heeft aan de kalibratietrainingscursus, bijv. op 8 en 

9 september 2014, dan luidt de nieuwe einddatum voor de geldigheid 

van het IFS-auditorcertificaat (verlenging toelating) als volgt: 31 december 

2016. 

Wanneer niet voldaan wordt aan een van deze regels (minimaal 10 IFSaudits 

en tijdige deelname aan een kalibratietrainingscursus), dient de 

auditor opnieuw aan het initiële IFS-examen deel te nemen (schriftelijk 

en mondeling). Verdere eisen voor de verlenging van de toelating liggen 

vast in het examenreglement. 

Gedetailleerde regels voor de examens en de planning van internationale 

IFS-examens kunnen aangevraagd worden bij IFS en zijn online 

beschikbaar in het auditportaal in het afgeschermd gedeelte, dat toegankelijk 

is voor certificerende instellingen. 



3.4 Uitbreiding van de scope voor goedgekeurde 

IFS-auditors 

Auditors kunnen hun producten technologiescope uitbreiden tijdens 

de geldigheidstermijn van hun IFS-auditorcertificaat. Pas 12 maanden 

na de initiële goedkeuring van de IFS-auditor mag uitbreiding van de 

scope worden aangevraagd. 

Voor uitbreiding van de product scope(s) verstrekken zij dezelfde bewijzen 

als voor de initiële goedkeuring, gebaseerd op nieuwe ervaring 

(nieuw ten opzichte van de initiële aanvraag). Ten minste tien (10) IFSaudits 

als trainee kunnen ook als bewijs geaccepteerd worden. De auditor 

dient aan alle stappen van de audit deelgenomen te hebben (audit 

op locatie, beoordeling en besluitvormingsprocessen). 

Voor uitbreiding van de technische scope(s) dienen zij dezelfde bewijzen 

in te dienen als voor de initiële goedkeuring. Bovendien dienen zij 

te slagen voor een schriftelijk door de IFS-kantoren te organiseren examen. 

De auditors mogen alleen audits uitvoeren voor de audit scopes, 

die benoemd zijn door de IFS. 

3.5 Auditteam 

3.5.1 Algemene regels 

Over het algemeen dienen alle leden van het audit-team IFS-goedgekeurde 

auditors te zijn. 

In geval van door teams uitgevoerde audits zijn de volgende algemene 

regels van toepassing: 

– Een IFS-audit-team bestaat uit IFS-goedgekeurde auditors, 

waarvan het profiel (product scopes en technologie scopes) 

aansluit op de activiteiten van de fabriek waar de audit plaatsvindt. 

– Er dient altijd een lead-auditor aangewezen te worden. 

– De co-auditors zijn altijd verplicht om aan minimaal 1 product 

scope of technische scope binnen de audit scope deel te nemen. 

Twee (2) uur van de auditduur mag niet gedeeld worden; deze 

extra tijd dient aan het team toegewezen te worden (niet aan een 

individuele auditor) voor gezamenlijke taken (bijv. openen en 

sluiten van vergadering, discussie over de auditbevindingen etc.) 

– De resterende tijd kan verdeeld worden, zolang er tijdens de 

audit altijd een relatie is tussen de competenties van de auditor 

en de product scope en de technologische scope van de audit. 

Zonder relatie met de competentie van de auditor auditen is 

niet toegestaan (‘Crossing Over’). Dit houdt in, dat de leadauditor 

of co-auditor(s) in gevallen, waarin zij niet op individuele 

basis alle vereiste product scopes en technologische scopes 

van de audit kunnen afdekken, alle die onderdelen van de audit 

gezamenlijk moeten auditen. 



Een voorbeeld van niet toegelaten ‘crossing over’ in geval van audittijdsplitsing: 

– Een bedrijf produceert ingeblikt vlees, waarvoor scope 1 (vlees) 

en technologie scopes A, D, E en F nodig zijn. In dit geval kan 

het auditteam niet bestaan uit een auditor met de product scope 

1 (vlees) en de technologie scopes C t/m F (mengen, snijden, in 

plakken snijden, verpakken MAP, koelprocessen, zouten, fermentatie) 

en een tweede auditor met de product scope 5 (fruit 

en groenten) en andere technologie scopes, waaronder tech 

scope A (sterilisatie). 

– Een bedrijf produceert gepasteuriseerde, in het zuur ingelegde 

groenten waarvoor scope 5 (fruit en groenten) en technologie 

scopes B, C, D en F nodig zijn. In dit geval kan het auditteam 

niet bestaan uit een auditor met de product scope 5 (fruit en 

groenten) en tech scope F (sorteren) en een tweede auditor met 

de product scope 2 (vis) en tech scope B t/m F (snijden, “witte 

ruimte”, koelen vriesprocessen, inzouten, roken, pasteuriseren). 

In het auditprogramma dient duidelijk aangegeven te zijn welke auditor 

welk gedeelte van de audit verricht heeft. 

Het is verplicht zich aan de minimale auditduur te houden. Auditors 

zonder de juiste scopes mogen de IFS-audit niet verrichten. (Zij kunnen 

uitsluitend deelnemen in de hoedanigheid van trainee.) 

3.5.2 Specifieke regels voor auditteams en 3 opeenvolgende audits 

Voor auditteams geldt een extra regel als voorschrift voor opeenvolgende 

audits. Als in het uitzonderlijke geval (indien de certificerende 

instelling geen andere mogelijkheid heeft om een auditteam samen te 

stellen per jaar 4–6 vanwege de ontbrekende goedkeuring voor de product 

scope of tech scope van hun auditors) is de volgende volgorde 

voor het inplannen van auditors mogelijk: 

Jaar 1–3: Lead-auditor A + co-auditor B 

Jaar 4–6: Lead-auditor B + co-auditor C 

Jaar 7: Lead-auditor A of C + co-auditor A of C. 



BIJLAGE 1: Product scopes en technologische 

scopes voor auditors 

Product scopes 

IFS product scopes 

1. Rood en wit vlees, pluimvee- en vleesproducten 

2. Vis en visproducten 

3. Eieren en eierproducten 

4. Zuivelproducten 

5. Fruit en groenten 

6. Graanproducten, ontbijtgranen, industriële bakkerijproducten en gebak, 

zoetwaren en snacks 

7. Gecombineerde producten 

8. Dranken 

9. Oliën en vetten 

10. Droge grondstoffen, andere ingrediënten en supplementen 

11. Huisdierenvoeders 

Om goedkeuring te krijgen voor de scope “gecombineerde producten”, 

dient de auditor: 

– twee (2) jaar werkervaring te hebben in de scope of tien (10) 

GFSI-erkende voedselveiligheidsaudits en/of second party 

audits verricht te hebben, inclusief kwaliteits- en voedselveiligheidsonderzoeken 

waarvan de oorsprong herleidbaar is en 

bevestigd door de retailer of de industrie. 

EN 

– toegelaten te zijn voor minimaal 1 scope van nummer 1 t/m 4 

EN 

– bovendien toegelaten te zijn voor minimaal 1 scope van nummer 

1 t/m 6. 

Om goedkeuring te krijgen voor de scope “huisdiervoeders”, dient de 

auditor: 

– twee (2) jaar werkervaring te hebben in de scope of vijf (5) GFSIerkende 

voedselveiligheidsaudits en/of second party audits 

verricht te hebben, inclusief kwaliteits- en voedselveiligheidsonderzoeken 

waarvan de oorsprong herleidbaar is en bevestigd 

door de retailer of de industrie. 

EN 

– toegelaten te zijn voor de product scope 1 of 2 

EN 

– getraind te zijn in de specifieke weten regelgeving. 




tech 

scope 

Technologische scopes 

IFS processtap – Inclusief verwijdering/ 

behandeling/handling/opslag 

Technologiegerelateerde classificatie die ook 

rekening houdt met de productrisico’s 

A P1 Sterilisatie (bijv. blikken) Sterilisatie (in de eindverpakking) om pathogenen 

af te doden: 

Gesteriliseerde (bijv. geautoclaveerde) 

producten in de gebruikersverpakking. 

B P2 Thermische pasteurisatie, UHT/aseptisch 

vullen, heet vullen 

Andere pasteurisatietechnieken, bijvoorbeeld 

hogedrukpasteurisatie, magnetron 

Pasteurisatie om risico’s op het gebied van de 

voedselveiligheid (en UHT-proces) te beperken. 

C P3 Bestraling van voedsel Bewerkte producten: Behandeling om produc- 

P4 Conservering: zouten, marineren, suikertoevoeging, 

in zuur inleggen, drogen, roken etc. 

Fermentatie, aanzuren 

P5 Verdamping/dehydratatie vacuümfiltratie, 

vriesdrogen, microfiltratie (minder dan 10 µ 

poriënwijdte) 

D P6 Invriezen (minimaal –18 °C/0°F) inclusief 

opslag 

Snel invriezen, koelen, afkoelprocessen en de 

respectievelijke gekoelde opslag 

P7 Antimicrobieel dompelen/inspuiten, 

begassen 

ten te modificeren en/of de houdbaarheidsduur 

te verlengen en/of de risico’s op het 

gebied van voedselveiligheid te beperken door 

conserverings- en andere procestechnieken. 

Opmerking – uitzondering: bestraling is bij deze 

categorie ingedeeld alhoewel deze gericht is op 

de vernietiging van micro-organismen. 

Systemen, behandelingen ter handhaving van 

productintegriteit en/of -veiligheid 

Behandeling om de kwaliteit en/of integriteit 

van de producten te handhaven, inclusief 

behandelingen om contaminaties te verwijderen 

en/of contaminaties te vermijden. 

E P8 Verpakking MAP, verpakking onder vacuüm Systemen, behandelingen ter preventie van 

P9 Processen om productcontaminatie en vooral 




handling, behandeling en/of verwerking, bijv. 

Clean room technologie, “High care”, 

beheerste werkruimte temperatuur om 

voedselveiligheid te garanderen: desinfectie 

na reinigingen, lucht overdruksystemen (bijv. 

filtratie minder dan 10 µ poriënwijdte, desinfectie 

na reiniging) 

P10 Specifieke scheidingstechnieken: bijv. filtratie, 

zoals omgekeerde osmose, gebruik van 

actieve koolstof 

F P11 Koken, bakken, bottelen, brouwen, fermentatie 

(bijv. wijn), drogen, frituren, roosteren, extrusie 

P12 Coaten, van een broodkorst of beslaglaag 

voorzien, snijden, in plakjes of blokjes 

snijden, uitbenen, mixen/mengen, slachten, 

sorteren, handling. 

Opslag onder beheerstecondities (atmosfeer) 

m.u.v. temperatuur 

P13 Destilleren, zuiveren, stomen, smoren, 

hydreren, malen 

productcontaminatie: 

Processen om productcontaminatie en vooral 




handling, behandeling en/of verwerking en/of 

verpakking (bijv. MAP). 

Elke andere handeling, behandeling of 

verwerking, die niet genoemd is onder A, B, 

C, D, E: 

Opmerking: alleen de technologie scopes (van A t/m F) worden gebruikt 

om de IFS-auditorcompetenties te bepalen. De processtappen (van P1 

t/m P13) worden alleen gebruikt om de auditduur te bepalen. 



Deel 4: Rapportage, auditXpress TM 

software en IFS-auditportaal 

0 Inleiding 

Nadat een IFS-audit is uitgevoerd, dient een gedetailleerd en duidelijk 

gestructureerd auditrapport te worden gemaakt. Over het algemeen 

dient het rapport geschreven te zijn in de moedertaal of de gebruikelijke 

voertaal van het bedrijf. In het speciale geval, dat de moedertaal van de 

retailers of de inkopers anders is dan de taal van het bedrijf, kan ook een 

rapport in het Engels worden geschreven (zie ook de regels zoals 

beschreven in deel 1). 

Het IFS-auditrapport wordt gemaakt op basis van de volgende indeling. 

1 Rapportage 

1.1 Auditoverzicht (bijlage 1) 

Het eerste deel van het auditrapport dient de volgende algemene informatie 

te bevatten: 

Details van de audit 

Het voorblad van het auditrapport dient het volgende te vermelden: 

– naam en adres van de certificerende instelling; 

– het logo van de certificerende instelling; 

– de accreditatiedetails van de certificerende instelling; 

– de naam van het geauditeerde bedrijf of de vestiging; 

– de datum van de audit. 

De eerste pagina’s bieden een samenvatting van de belangrijkste delen 

van het auditrapport en omvatten het volgende. 

– naam en adres van de geauditeerde locatie; 

– naam en adres van het bedrijf (in geval van een hoofdkantoor); 

– EAN. UCC Global Location Number, indien beschikbaar; 

– COID, zoals gedefinieerd in het IFS-portaal; 

– de auditdatum (in geval van een follow-up-audit moet de datum 

van de follow-up-audit eveneens vastgelegd worden); 

– tijd van de audit; 



– voorgaande auditdatum; 

– de naam van de certificerende instelling en de auditor, die de 

voortgaande audit heeft uitgevoerd; 

– details van de versie van de Standaard; 

– audit scope (verplichte gedetailleerde beschrijvingen van processen/producten). 

De audit scope dient altijd ook in het Engels 

vertaald te worden; 

– codes/nummers van productscopes en technologische scopes; 

– opsomming van sleutelfiguren, die aanwezig waren tijdens de 

audit; 

– naam van de lead-auditor; 

– i.v.t. bovendien de naam van de co-auditor; 

– i.v.t. de naam van de auditor-trainee; 

– het resultaat van de audit (in geval van een follow-up audit, 

specificeren dat een follow-up audit plaatsgevonden heeft en 

dat de Major opgelost is); 

– Bedrijfsprofiel: algemene informatie over het bedrijf (aantal 

personeelsleden, omvang, structuur, gedetailleerde activiteiten 

van het bedrijf etc.) met verplichte velden (zie bijlage 2, deel 2). 

Vooral de activiteiten van het bedrijf dienen in detail (alle processtappen, 

processen, eventuele uitbestede activiteiten, verhandelde 

producten etc.) beschreven te worden om alle processen 

en processtappen te identificeren in relatie tot de 

technologische scopes. Delen van het bedrijfsprofiel dienen 

bovendien in het Engels beschreven te worden, als het bedrijfsprofiel 

niet in het Engels is geschreven (zie bijlage 2, deel 2); 

– verdere uitleg/toelichting met betrekking tot scoresysteem en 

frequentie; 

– onder het bedrijfsprofiel: de naam van de persoon, die verantwoordelijk 

is voor de beoordeling van het rapport (reviewer). 

1.2 Auditrapport (bijlage 2) 

Het auditrapport zelf is op de volgende manier gestructureerd: 

– het resultaat van de audit met beoordelingsniveau en -percentage; 

– observaties m.b.t. de KO’s en Majors (in geval van een followup-audit 

met extra uitleg over de eis waarvoor een Major opgelost 

is); 

– algemene samenvattende tabel voor alle hoofdstukken; 

– een algehele samenvatting van de audit; 



– een samenvatting van alle hoofdstukken; 

– een lijst van alle vastgestelde afwijkingen en non-conformiteiten 

voor elk hoofdstuk (1 t/m 6); 

– verplichte uitleg over een aantal IFS Food-eisen, zelfs in geval 

van een A-beoordeling (zie bijlage 2 van deel 2); 

– een beschrijving van de opvolging van de corrigerende acties 

van de vorige audit; 

– een aparte lijst (inclusief toelichtingen) van alle eisen, die beoordeeld 

zijn als N/A (niet van toepassing); 

– een gedetailleerd auditrapport. 

1.3 Actieplan (bijlage 3) 

De certificerende instelling/auditor beschrijft en geeft een toelichting op 

alle geconstateerde afwijkingen en non-conformiteiten (KO’s en Majors) 

in elk hoofdstuk van het actieplan. Het actieplan heeft het lay-out en 

structuur zoals gespecificeerd in de bijlage. 

1.4 Minimumeisen voor het IFS-certificaat (bijlage 4) 

Nadat het certificatieproces IFS succesvol is afgerond, zal de certificerende 

instelling een certificaat afgeven. Voor de internationale erkenning 

en het begrip dienen de door de certificerende instelling uitgegeven 

certificaten minimaal de volgende informatie te bevatten: 

– naam en adres van de certificerende instelling, inclusief het 

logo van de certificerende instelling; 

– logo van de accreditatie-instelling of de naam en het registratienummer 

(eis staat vermeld in ISO/IEC Guid 65, G.12.7). Het 

logo van de accreditatie-instelling zal worden gebruikt in overeenstemming 

met de regels van de accreditatie-instelling); 

– naam en adres van het geauditeerde bedrijf; 

– COID, zoals gedefinieerd in het IFS-portaal; 

– indien het bedrijf een filiaal/vestiging is: de naam van het 

hoofdkantoor van het bedrijf; 

– indien van toepassing: de verpakkingscode en het veterinaire 

(EG) nummer; 

– audit scope (met verplichte gedetailleerde beschrijven van processen/producten 

en inclusief bijv. verhandelde producten 

indien van toepassing). De audit scope dient altijd ook naar het 

Engels vertaald te worden; 

– naam en aantal van de product scope(s); 



– code/nummer van de technologische scopes; 

– behaalde niveau; 

– auditscore in percentage, als gewenst door de klant of het geauditeerde 

bedrijf; 

– datum van de audit (laatste dag van de audit); 

– datum van de follow-upaudit indien relevant; 

– laatst mogelijke datum voor de volgende audit (de herhalingsaudit); 

– uitgiftedatum van het certificaat; 

– vervaldatum van het certificaat, d.w. z. 12 maanden na de datum 

van afgifte van het certificaat (de geldigheidsdatum van het certificaat 

dient hetzelfde jaar te blijven als beschreven in het 

auditprotocol, deel 1); 

– plaats en datum van handtekening; 

– naam en handtekening van de personen bij de certificerende 

instelling die verantwoordelijk zijn voor de certificeringsbeslissing 

zoals beschreven in deel 3 van de Standaard; 

– IFS Food-logo. 

Nota bene: in de software van AuditXpress is een format van het certificaat 

aanwezig met daarop de minimaal vereiste inhoud. Echter, elke 

volgens IFS ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065-norm) geaccrediteerde 

certificerende instelling mag een eigen lay-out gebruiken, 

mits het certificaat aan deze minimale eisen voldoet. 

2 auditXpress TM Software 

Om de mate van standaardisatie van de IFS-rapportage te verhogen, 

heeft men de auditXpress TM -software ontwikkeld. Deze biedt de volgende 

voordelen: 

– eenvoudige verzameling van auditgegevens door een gebruiksvriendelijke 

interface; 

– productie van snelle en foutloze IFS-auditrapporten; 

– automatische beoordeling van de auditresultaten door dynamische 

berekening van alle relevante items; 

– automatisch genereren van een gestandaardiseerd auditrapport; 

– tijdelijke opslag van tussentijdse auditgegevens, die later aangevuld/afgerond 

kunnen worden; 



– eenvoudige en veilige export van volledige auditrapporten naar 

het IFS-auditportaal; 

– eenvoudige uitwisseling van auditdossiers tussen de auditors 

en hun erkende certificerende instelling; 

– off-line werken is mogelijk, dus geen permanente internetverbinding 

nodig; 

– de mogelijkheid om te updaten biedt permanente toegang tot 

de meest recente versie van de IFS. 

3 Het IFS-auditportaal en de IFS-database 

(www.ifs-certification.com) 

Elke IFS-audit dient door de certificerende instelling geüpload te worden 

naar het IFS-auditportaal (upload van het rapport, actieplan en certificaat). 

Er zijn 3 gebruikersgroepen, die toegang hebben tot de IFS database: 

– certificerende instellingen; 

– gecertificeerde bedrijven; 

– retailers en andere gebruikers. 

De gebruikersrechten van deze verschillende groepen zijn als volgt: 

certificerende instellingen: 

– beheren/managen van de bedrijven, die zij gecertificeerd hebben, 

en het uploaden van de auditrapporten, certificaten en 

actieplannen; 

– zij mogen in specifieke situaties certificaten blokkeren; 

– zij kunnen alle data voor IFS-audits regelen via de agendafunctie, 

waardoor retailers en bedrijven een goed overzicht hebben 

van de geplande audits. Het is verplicht om alle auditdata te 

uploaden naar de agendafunctie van het auditportaal, minimaal 

2 weken voor de audit; 

– het beheer van hun accounts; 

– zij hebben de mogelijkheid om twee opeenvolgende auditrapporten 

en actieplannen te vergelijken voor de interne auditortraining 

en kalibratiedoeleinden; 

– downloaden van het/de IFS-logo(’s). 



Gecertificeerde bedrijven/leveranciers: 

– hebben toegang tot hun eigen auditgegevens; 

– hebben de mogelijkheid om het behaalde percentage, het gedetailleerde 

auditrapport en het actieplan vrij te geven aan retailers 

en andere gebruikers; 

– hebben de mogelijkheid om twee opeenvolgende auditrapporten 

en actieplannen te vergelijken voor verbeteringsdoeleinden; 

– zijn bevoegd het/de IFS-logo(’s) te downloaden; 

– beheren/managen hun certificerende instellingen; 

– beheren de toegang van personeel (creëren van sub-accounts) 

tot de auditgegevens; 

– zoeken naar andere gecertificeerde bedrijven; 

– beheren hun gecertificeerde bedrijven via de optie ‘favorieten’. 

Toegang voor het hoofdkantoor van gecertificeerde bedrijven 

De toegang voor het hoofdkantoor van gecertificeerde bedrijven kan 

geregeld worden, waardoor het hoofdkantoor van een onderneming de 

mogelijkheid heeft al hun gecertificeerde locaties via een centraal toegangspunt 

te beheren. 

Retailers en andere gebruikers: 

– zoeken naar gecertificeerde bedrijven; 

– beheren/managen van hun gecertificeerde bedrijven via de 

optie ‘favorieten’; 

– informatie opvragen via e-mail in geval van een certificaatopschorting 

bij hun favoriete bedrijven. 

De gebruikshandleidingen van het IFS-auditportaal zijn beschikbaar op 

de beveiligde delen van elke gebruikersgroep. 

Veiligheid van de database 

Het beveiligingssysteem van de database is gebaseerd op internationaal 

erkende en de meest gebruikte beveiligingssystemen. De toegang 

voor retailers en de gecertificeerde bedrijven geeft algemene informatie 

over alle gecertificeerde bedrijven. Indien geen verdere bevoegdheid is 

toegekend door de gecertificeerde bedrijven, kunnen beide gebruikersgroepen 

alleen de volgende informatie zien: 

– naam en adres van het bedrijf; 

– naam en adres van de certificerende instelling; 

– naam van de auditor Incl. auditorscopes); 

– scope van de audit; 

– data en auditduur; 



– het niveau, dat behaald is tijdens de audit; 

– de uitgiftedatum en de geldigheid van het IFS-certificaat. 

Door de beveiligde aanmelding (inloggen) te gebruiken, kunnen gecertificeerde 

bedrijven zelf de bevoegdheid toekennen voor toegang tot de 

volgende gedetailleerde informatie: 

– auditrapport en actieplan. 

Na het vrijgeven van de gegevens door het gecertificeerde bedrijf krijgen 

retailers en andere gebruikers/gecertificeerde bedrijven automatisch 

toegang tot de vrijgegeven gegevens. Communicatie met de retailers 

en andere gebruikers verloopt via een beveiligd web proces, 

waardoor gegarandeerd wordt, dat alleen bevoegde retailers/gecertificeerde 

bedrijven de specifieke gegevens van de gecertificeerde bedrijven/leveranciers 

kunnen inzien. 



BIJLAGE 1 

Voorblad van het auditrapport 

Logo van de certificerende instelling 


Versie 6 

Definitief auditrapport 

Geauditeerd bedrijf: “Fruit en Groente BV” 

Datum van de audit: 02.07./03.07.2012 

Naam en adres van de certificerende instelling 

Accreditatie van de certificerende instelling 



Eerste pagina’s van het auditrapport 

Details van de audit 

Lead auditor: 

Max Mustermann 

Co-auditor: 

Falk Lehmann 

Trainee: 

Victor Voorbeeld 

Naam en adres van het bedrijf (of hoofdkantoor) 

Fruit en Groente BV 

Voorbeeld straat 

1234 AA Wittehuizen 

Nederland 

Telefoon: 

0 12 3456 

Scope van de audit 

Deelnemers aan de audit 

Fax: 

01 23 45 67 89 


Versie 6, januari 2012 

Overzicht van de audit 

Datum/duur van actuele audit: 

02.07.2012 

(09:00–18:00) 

03. 07.2012 

(08:30–17:30) 

Naam: Functie: Opening 

bijeenkomst 

Dhr. Quality Kwaliteitsmanager 

Dhr. 

Manager 

Dhr. 

Transport 

Algemeen 

directeur 

Transport 

Manager 

Eindresultaat van de audit 

Datum/uurtijd van voorgaande 

audit: 

06. 07.2011 (09:00–18:00) 

07.07.2011 (08:30–12:30) 

Certificerende instelling en auditor 

van vorige audit: 

TEST GmbH/FrankTest 

Naam en adres van de geauditeerde locatie 

Fruit en Groente BV 

Monsterstraat 

12346 Monster 

Nederland 

EAN Code/UCC Globaal Locatie Nummer 

COID 

Telefoon: 

012 3457 

Productie van aardbeien- en frambozenpuree 

(Verplichte vertaling van de audit scope in het Engels) 

Product-scope(s): 5 

Technologische scope(s): B, D, E, F 

Dokumentatie 

evaluatie 

Fax: 

Beoordeling 

locatie (audit): 

01 23 456788 

X X X X 

X X 

X X X 

Als resultaat van de audit, die werd verricht op 02. 07. en 03. 07.2012, stelde 

“xyz” vast dat de verwerkingsactiviteiten van Fruit en Groente BV onder de 

bovengenoemde scope van de productie voldoen aan de eisen die vastgelegd 

zijn in IFS Food, versie 6, op Basisniveau, met een score van XX%. 

Bedrijfsprofiel 

Sluiting 

bijeenkomst 

Volgende 

audit over 

12 maanden 

(Verplichte vertaling naar het Engels van de gedetailleerde activiteiten van het bedrijf inclusief alle processtappen.) 

Auditduur zoals berekend met de berekeningsformule/het -hulpmiddel: 

Auditduur volgens de beslissing van de certificerende instelling (indien anders): 

uitleg over de redenen voor de aanpassing van de auditduur (i.v.t.): 

Beoordelaar:


Toelichting op het auditrapport 

Beoordeling van de eisen 

Resultaat Toelichting Punten 

A Volledige conformiteit 20 punten 

B (afwijking) Bijna volledige conformiteit 15 punten 

KO-eis met score 

B 

Bijna volledige conformiteit 15 punten 

C (afwijking) Slechts een klein deel van de eis is 

geïmplementeerd 

D (afwijking) Eis uit de Standaard is niet geïmplementeerd 

Ernstige non-conformiteit 

(Major) 

KO-eis met score 

D 

Een wezenlijke tekortkoming bij de 

vervulling van de eisen van de Standaard, 

hetgeen ook geldt voor de voedselveiligheid 

en/of de wettelijke eisen in de 

productie- en bestemmingsland(en). Een 

grote non-conformiteit kan ook gegeven 

worden indien een gevonden non-conformiteit 

kan leiden tot een serieus risico 

voor de volksgezondheid. Een Major kan 

gegeven worden voor elke eis, die niet 

gedefinieerd is als KO-criterium. 

5 punten 

–20 punten 

15 % aftrek van het 

totale mogelijke 

puntenaantal 

De KO-eis is niet geïmplementeerd 50% aftrek van 

het totale mogelijke 

puntenaantal 

N/A Niet van toepassing 

Eis, die niet van toepassing is op het 

bedrijf 

Eisen, die niet van 

toepassing zijn, 

worden uitgesloten 

van de 

uiteindelijke score 



Scoretoewijzing en toekennen van het certificaat 

Auditresultaat Status Acties door 

bedrijf 

Minimaal 

1 KO 

gescoord met 

D 

>1 Major 

(ernstige 

non-conformiteit) 

en/of 

aan


BIJLAGE 2 



Auditrapport 

Resultaat: 

De verwerkingsactiviteiten van het bedrijf “Fruit en Groente BV” voldoet 

aan de eisen van de IFS Food- Standaard, Versie 6. 

Het bedrijf is geslaagd met een score van XX% op: 

Basis (Hoger) Niveau 

…% 

Datum van de herhalingsaudit: tussen XX/XX en XX/XX. 

Samenvatting: 

Hoofdstuk 1 Hoofdstuk 2 Hoofdstuk 3 Hoofdstuk 4 Hoofdstuk 5 Hoofdstuk 6 

Verantwoordelijkheid 

van 

de directie 

Voedselveiligheids- 

en 

kwaliteitsmanagementsysteem 

Management 

van middelen 

Planning en 

productieproces 

Metingen, 

analyses en 

verbeteringen 

KO 0 0 0 0 0 0 

Majors 0 0 0 0 0 0 

A 0 0 0 0 0 0 

B 0 0 0 0 0 0 

C 0 0 0 0 0 0 

D 0 0 0 0 0 0 

NVT 0 0 0 0 0 0 

Bevindingen met betrekking tot KO’s en grote afwijkingen: 

Algemene samenvattende tabel voor alle hoofdstukken: 

100% 

90% 

80% 

70% 

60% 

50% 

40% 

30% 

20% 

10% 

0% 

Food defense 

Hoofdstuk 1 Hoofdstuk 2 Hoofdstuk 3 Hoofdstuk 4 Hoofdstuk 5 Hoofdstuk 6 Total 



Algehele samenvatting van de audit: 

Beschrijving van de opvolging van de corrigerende acties van de vorige 

audit: 

Hoofdstuk 1: Verantwoordelijkheid van de directie 

Samenvatting van alle gevonden afwijkingen en non-conformiteiten in 

Hoofdstuk 1: 

no. Referentie IFS-eisen Beoordeling Toelichting 

1. 1.1.1 

2. 1.1.2 

Rapport van alle eisen die zijn beoordeeld als ‘N/A 

(niet van toepassing) 


1. 

Gedetailleerd auditrapport 


1. 

2. 



Nummer 

van de eis 

BIJLAGE 3 

Actieplan 

Naam en adres van het geauditeerde bedrijf 

Het actieplan moet geretourneerd worden aan de certificerende instelling 

voor: ________________________________________________________ 

IFS eis Beoordeling Uitleg/ 

toelichting 

(van de 

auditor) 

Corrigerende 

actie 

(door het 

bedrijf) 

Verantwoordelijkheden/datum/ 

status van 

implementatie 

(door het bedrijf) 

Vrijgave 

door de 



BIJLAGE 4 


CERTIFICAAT 

Hierbij verklaart de certificerende instelling 

Naam van de certificerende instelling 

als ISO/IEC Norm 65 (toekomstige ISO/IEC 17065 norm)-geaccrediteerde 

certificerende instelling voor de IFS-certificering en op basis van een overeenkomst 

met de IFS-eigenaar, bevestigt dat de verwerkingsactiviteiten van 

Naam van het geauditeerde bedrijf 

Adres 

(verpakkingscode) 

(veterinair nummer) 

COID 

(hoofdkantoor) 

voor de audit scope (gedetailleerde beschrijvingen van processen/producten 

plus verhandelde producten (i.v.t.)) 

Nummer en naam van de product scope(s) 

Codenummer van de technologische scope(s) 

voldoen aan de eisen zoals omschreven in de 



op Basisniveau/Hoger niveau 

met een score van XX% (indien gewenst) 

Certificaat – registratienummer: ________________________________________________ 

Auditdatums: ________________________________________________ 

(indien relevant: datum van de follow-up-audit) 

Uitgiftedatum van het certificaat: _______________________________________________ 

Certificaat geldig tot: ________________________________________________ 

Volgende audit te verrichten binnen de periode: _________________________________ 

(specificeer de vroegste en uiterste auditdatum, in overeenstemming met de eisen van het 

auditprotocol, deel 1) 

Datum en plaats 

Naam en handtekening van de verantwoordelijke persoon 

bij de certificerende instelling: 

Adres van de certificerende instelling 

Logo van de certificerende 

instelling 

Food

✂ 

International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 BIJLAGE 131 

BIJLAGE: Lijst van auditeisen 

No. Referentie KO/ 

Major/ 

NA 

1 Directieverantwoordelijkheid 

1.1 Bedrijfsbeleid/principes van het bedrijf 

1.1.1 Het senior-management dient een bedrijfsbeleid 

op te stellen en te implementeren. Dit bedrijfsbeleid 

omvat minimaal: 

– klantgerichtheid; 

– verantwoordelijkheid voor het milieu; 

– duurzaamheid; 

– ethiek en persoonlijke verantwoordelijkheid; 

– productvereisten (omvat: productveiligheid, 

kwaliteit, wetsnaleving, processen en specificaties). 

Het bedrijfsbeleid is gecommuniceerd naar alle 

medewerkers. 

1.1.2 De inhoud van het bedrijfsbeleid zal worden 

opgesplitst naar specifieke doelen voor de 

relevante afdelingen. De verantwoordelijkheid 

en het tijdpad voor de realisatie van deze 

doelen is vastgesteld voor elke afdeling van het 

bedrijf. 

1.1.3 Vanuit het bedrijfsbeleid worden de kwaliteits- en 

voedselveiligheidsdoelstellingen gecommuniceerd 

naar de medewerkers van de relevante 

afdelingen en wordt het bedrijfsbeleid effectief 

geïmplementeerd. 

1.1.4 De directie zorgt dat de realisatie van alle 

doelstellingen regelmatig beoordeeld wordt, 

met een minimale frequentie van eens per jaar. 

1.1.5 Alle relevante informatie met betrekking tot 

voedselveiligheid en kwaliteit dient op een 

effectieve manier en tijdig aan het relevante 

personeel meegedeeld te worden. 

1.2 Organisatiestructuur 

1.2.1 Er dient een organisatieschema/organogram 

beschikbaar te zijn met de structuur van organisatie. 

1.2.2 Competenties en verantwoordelijkheden, inclusief 

delegering van verantwoordelijkheden, zijn 

duidelijk vastgelegd. 

1.2.3 Er dienen functieomschrijvingen met duidelijk 

vastgelegde verantwoordelijkheden beschikbaar 

te zijn. Deze dienen van toepassing te zijn voor alle 

werknemers, die werk verrichten, dat van invloed 

is op de producteisen. 


A B C D Opmerkingen

132 BIJLAGE International Featured Standards · IFS Food · Versie 6 


Major/ 

NA 

1.2.4 

KO 

KO no.1: De directie dient ervoor te zorgen dat 

medewerkers zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheden 

voor de voedselveiligheid en 

kwaliteit en dat er mechanismen aanwezig zijn 

om de effectiviteit van hun werkzaamheden te 

toetsen. Dergelijke mechanismen dienen duidelijk 

beschreven en gedocumenteerd te zijn. 

1.2.5 Medewerkers met invloed op de producteisen 

dienen zich bewust te zijn van hun verantwoordelijkheden 

en kunnen aantonen dat zij hun verantwoordelijkheden 

begrijpen. 

1.2.6 De directie dient een IFS-vertegenwoordiger 

aangewezen te hebben. 

1.2.7 De directie dient voldoende en relevante middelen 

ter beschikking te stellen om te kunnen voldoen 

aan de producteisen. 

1.2.8 De afdeling, die verantwoordelijk is voor 

kwaliteits- en voedselveiligheidsmanagement, 

dient rechtstreeks te rapporteren aan de 

directie. 

1.2.9 Het bedrijf dient ervoor te zorgen, dat alle 

processen (gedocumenteerd en ongedocumenteerd) 

bekend zijn bij de relevante medewerkers 

en dat deze op consistente wijze worden toegepast. 

1.2.10 Het bedrijf heeft een systeem om te zorgen dat het 

geïnformeerd blijft over alle relevante wetgeving 

met betrekking tot voedselveiligheid, kwaliteitsvraagstukken, 

wetenschappelijke en technische 

ontwikkelingen en algemeen aanvaarde industriele 

praktijkgidsen/hygiëne codes. 

1.2.11 Het bedrijf dient zijn klanten zo spoedig mogelijk 

te informeren over alle problemen met betrekking 

tot de productspecificatie, met name bij alle door 

bevoegde autoriteiten vastgestelde non-conformiteiten, 

die impact op de veiligheid en/of wettelijke 

status van de betreffende producten zouden 

kunnen hebben, hebben of gehad hebben. Dit kan 

probleemgevallen omvatten, waarbij voorzorgsmaatregelen 

op zijn plaats zijn, maar is niet 

daartoe beperkt. 

1.3 Klantgerichtheid 

1.3.1 Er is een gedocumenteerde procedure om de 

fundamentele behoeften en verwachtingen van 

klanten te bepalen. 

1.3.2 De resultaten van deze procedure worden 

geëvalueerd en meegenomen bij het vaststellen 

van de kwaliteits- en voedselveiligheidsdoelstellingen. 

1.4 Management Review 

A B C D Opmerkingen 


✂

✂ 



Major/ 

NA 

1.4.1 De directie dient er op toe te zien, dat de managementsystemen 

voor de kwaliteit en voedselveiligheid 

minimaal eens per jaar geëvalueerd worden 

of vaker, wanneer er zich veranderingen voordoen. 

Deze reviews dienen op zijn minst het 

volgende te omvatten: de resultaten van audits, 

feedback van klanten, proces- en productconformiteit, 

de status van preventieve en corrigerende 

acties, follow-up-acties op basis van eerdere 

Management Reviews, veranderingen die gevolgen 

kunnen hebben voor de voedselveiligheidsen 

kwaliteitsmanagementsystemen en aanbevelingen 

voor verbeteringen. 

1.4.2 Deze evaluatie dient ook de beoordeling van 

maatregelen voor de beheersing van het managementsysteem 

voor kwaliteit en voedselveiligheid 

en het proces voor continue verbetering te 

omvatten. 

1.4.3 Het bedrijf identificeert en beoordeelt (bijv. via 

interne audits of fabrieksinspecties) regelmatig de 

infrastructuur, die nodig is om te voldoen aan de 

producteisen. Dit omvat minimaal het volgende: 

– gebouwen; 

– toevoersystemen; 

– machines en gereedschap; 

– transport. 

De resultaten van deze beoordeling worden 

bekeken om, op basis van het risico, investeringen 

in te kunnen plannen. 

1.4.4 Het bedrijf identificeert en beoordeelt (bijv. via 

interne audits of fabrieksinspecties) regelmatig de 

werkomgeving, die nodig is om te voldoen aan de 

producteisen. Dit omvat minimaal het volgende: 

– personeelsvoorzieningen; 

– omgevingscondities; 

– hygiënische voorwaarden; 

– werkplekontwerp; 

– externe invloeden (bijv. lawaai, trillingen). 

De resultaten van deze beoordeling worden 

meegewogen bij de inschatting van de risico’s van 

investeringsplannen. 

2 Voedselveiligheids- en kwaliteitsmanagementsysteem 

2.1 Kwaliteitsmanagement 

2.1.1 Documentenbeheer 

2.1.1.1 Het managementsysteem voor de waarborging 

van de kwaliteit en voedselveiligheid is gedocumenteerd 

en geïmplementeerd en is aanwezig op 

een specifieke locatie (in de vorm van een voedselveiligheids- 

en kwaliteitshandboek of van een 

elektronisch gedocumenteerd systeem). 

2.1.1.2 Er is een gedocumenteerde procedure aanwezig 

voor het beheer van documenten en hun wijzigingen. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

2.1.1.3 Alle documenten zijn duidelijk leesbaar, ondubbelzinnig, 

voldoende gedetailleerd en compleet. De 

documenten zijn altijd beschikbaar voor het 

relevante personeel. 

2.1.1.4 Van alle documenten, die nodig zijn om te voldoen 

aan de producteisen, is de actuele versie beschikbaar. 

2.1.1.5 De reden voor eventuele wijzigingen van documenten, 

die kritisch zijn voor de producteisen, 

dient te worden vastgelegd. 

2.1.2 Registraties en archivering 

2.1.2.1 Alle relevante registraties, die nodig zijn om aan te 

kunnen tonen, dat voldaan wordt aan de producteisen, 

zijn compleet, gedetailleerd en actueel en 

zijn op verzoek beschikbaar ter inzage. 

2.1.2.2 Registraties dienen leesbaar en in originele staat 

te zijn. De registraties worden zodanig bijgehouden 

dat een navolgende manipulatie ervan 

onmogelijk is. 

2.1.2.3 Alle registraties dienen in overeenstemming met 

de wettelijke vereisten bewaard te worden en 

minimaal tot 1 jaar na afloop van de houdbaarheidsdatum. 

Bij producten zonder houdbaarheidsduur 

dient de bewaarduur voor de registraties 

beargumenteerd te worden en deze argumentatie 

dient gedocumenteerd te worden. 

2.1.2.4 Wijzigingen in registraties mogen alleen worden 

aangebracht door hiertoe geautoriseerde personen. 

2.1.2.5 De documentatie wordt veilig opgeslagen en is 

gemakkelijk toegankelijk. 

2.2 Voedselveiligheidsmanagement 

2.2.1 HACCP-systeem 

2.2.1.1 De basis voor het voedselveiligheidssysteem van 

het bedrijf dient een volledig geïmplementeerd, 

systematisch en uitgebreid HACCP-systeem te zijn, 

dat gebaseerd is op de Codex Alimentarius. 

Binnen het HACCP-systeem dient rekening te 

worden gehouden met de wettelijke eisen in de 

landen van productie en bestemming, die boven 

dergelijke principes gaan. Het HACCP-systeem is 

geïmplementeerd op elke productielocatie. 

2.2.1.2 Het HACCP-systeem omvat alle grondstoffen, 

producten of productgroepen en elk proces van 

goederenontvangst tot -verzending, inclusief 

productontwikkeling en verpakkingen. 

2.2.1.3 Het bedrijf zorgt ervoor, dat het HACCP-systeem is 

gebaseerd op wetenschappelijke literatuur of 

technisch geverifieerde specificaties, die gerelateerd 

zijn aan het geproduceerde product en de 

procedures. Het systeem wordt onderhouden 

conform de nieuwste technische procesontwikkelingen. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

2.2.1.4 Het HACCP-systeem moet geëvalueerd worden. 

Wanneer het product, het proces of een processtap 

gewijzigd wordt, moeten de eventueel 

noodzakelijke wijzigingen in het HACCP-systeem 

doorgevoerd worden. 

2.2.2 HACCP-team 

2.2.2.1 Samenstellen van een HACCP-team 


Het HACCP-team is multidisciplinair en bevat 

operationele staf/productiepersoneel. Medewerkers, 

die zijn aangewezen als lid van het HACCPteam, 

hebben specifieke kennis van HACCP, het 

product, de processen en de hieraan verbonden 

gevaren. Indien de relevante kennis intern niet 

aanwezig is, worden externe experts ingeschakeld. 

2.2.2.2 Degenen, die verantwoordelijk zijn voor het 

ontwikkelen en onderhoud van het HACCP-systeem, 

hebben een interne teamleider en hebben 

adequate training gekregen in het toepassen van 

de HACCP-principes. 

2.2.2.3 Het HACCP-team kan rekenen op een solide 

ondersteuning door de directie en is algemeen 

bekend en ingevoerd binnen de hele faciliteit. 

2.2.3 HACCP-analyse 

2.2.3.1 Product beschrijven (CA stap 2) 

Er is een volledige beschrijving van het/de 

product(en) aanwezig, inclusief alle relevante 

informatie inzake productveiligheid, zoals: 

– samenstelling; 

– fysische, organoleptische, chemische en 

microbiologische parameters; 

– wettelijke eisen voor de voedselveiligheid van 

het product; 

– behandelingsmethodes; 

– verpakking; 

– duurzaamheid (houdbaarheidsduur); 

– opslagcondities, transporten distributiemethode. 

2.2.3.2 Identificatie van beoogd gebruik 


Hiermee wordt bedoeld: het verwachte gebruik 

door de uiteindelijke consument, waarbij rekening 

wordt gehouden met kwetsbare groepen consumenten. 

2.2.3.3 Opstelling van een stroomdiagram 


Er bestaat een stroomdiagram voor elk product of 

voor elke productgroep en alle variaties van het 

proces en de sub processen (incl. herbewerking). 

Het stroomschema is voorzien van een versiedatum, 

is actueel en geeft duidelijk de CCP’s inclusief 

nummering weer. In geval van wijzigingen dient 

het stroomdiagram geactualiseerd te worden. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

2.2.3.4 Bevestiging van het stroomdiagram op locatie 

(CA stap 5) 

Het HACCP-team dient het stroomdiagram te 

verifiëren door controles op locatie en in alle fasen 

van de bedrijfsvoering. Waar nodig wordt het 

stroomschema aangepast. 

2.2.3.5 Risicoanalyse uitvoeren voor elke stap (CA stap 6 – principe 1) 

2.2.3.5.1 Er is een gevarenanalyse aanwezig voor alle 

fysische, chemische en biologische gevaren, incl. 

allergenen, die zich redelijkerwijs kunnen voordoen. 

2.2.3.5.2 De gevarenanalyse dient rekening te houden 

met de waarschijnlijkheid van de gevaren en de 

ernst van hun nadelige effecten op de gezondheid. 

2.2.3.6 Bepalen van kritische beheerspunten (CA stap 7 – principe 2) 

2.2.3.6.1 De bepaling van de relevante ‘kritische beheers 

punten’ (CCP’s) dient gefaciliteerd te worden door 

de toepassing van een beslissingsboom of andere 

hulpmiddelen en dient een logisch beredeneerde 

benadering aan te tonen. 

2.2.3.6.2 Voor alle stappen die van belang zijn voor de 

voedselveiligheid, maar geen CCP’s zijn, dient 

het bedrijf beheerspunten (CP’s) te implementeren 

en te documenteren. Er dienen adequate 

beheersingsmaatregelen geïmplementeerd te 

worden. 

2.2.3.7 Kritische limieten voor elk CCP vaststellen 


Voor elk CCP dienen de juiste kritische limieten 

bepaald en gevalideerd te worden om duidelijk te 

kunnen identificeren wanneer een proces onbeheersbaar 

is geworden. 

2.2.3.8 Monitoringsysteem vaststellen voor elke CCP (CA stap 9 – principe 4) 

2.2.3.8.1 

KO 

KO no. 2: Er zijn specifieke monitoringprocedures 

opgesteld voor elke CCP om vast te stellen of een 

CCP beheerst wordt. Registraties van deze 

monitoring worden gedurende een relevante 

periode bewaard. Alle vastgestelde CCP’s dienen 

aantoonbaar te worden beheerst. Van elke CCP is 

de monitoring en de beheersing aantoonbaar via 

registraties. Deze registraties specificeren ook de 

hiervoor verantwoordelijke persoon, de data en 

het resultaat van de controles. 

2.2.3.8.2 Het operationele personeel, dat verantwoordelijk 

is voor de bewaking van de CCP’s, dient daarvoor 

specifieke training/instructies te krijgen. 

2.2.3.8.3 De registratie van de CCP-monitoring dient 

gecontroleerd te worden. 

2.2.3.8.4 De CP’s worden bewaakt en deze bewaking/monitoring 

dient geregistreerd te worden. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

2.2.3.9 Bepalen van corrigerende acties 


In gevallen waarin de monitoring aangeeft, dat 

een bepaald CCP of CP niet onder controle is, 

dienen adequate corrigerende acties ondernomen 

en gedocumenteerd te worden. Dergelijke corrigerende 

acties houden ook rekening met afwijkende 

producten. 

2.2.3.10 Bepaling van verificatieprocedures 


Verificatieprocedures dienen ingevoerd te worden 

om te bevestigen dat het HACCP-systeem effectief 

is. Verificatie van het HACCP-systeem wordt 

minimaal eens per jaar uitgevoerd. Voorbeelden 

van verificatieactiviteiten zijn: 

– interne audits; 

– analyses; 

– bemonstering; 

– beoordelingen; 

– klachten door autoriteiten en klanten. 

De resultaten van deze verificatie worden opgenomen 

in het HACCP-systeem. 

2.2.3.11 Documentatie en registratie opzetten 


De beschikbare documentatie dient alle processen, 

procedures, beheersingsmaatregelen en 

records te omvatten. De documentatie en registraties 

zijn geschikt voor de aard en de omvang van 

het bedrijf. 

3 Management van mensen en middelen 

3.1 Human resources management 

3.1.1 Alle medewerkers met werkzaamheden, die van 

invloed zijn op de voedselveiligheid, wetsnaleving 

en kwaliteit, hebben de vereiste competenties, die 

verkregen zijn via opleiding, werkervaring en/of 

training. Deze aspecten dienen gebaseerd te zijn 

op de risicoanalyse en de beoordeling van de 

daarmee verband houdende risico’s. 

3.2 Human resources/personeel 

3.2.1 Persoonlijke hygiëne 

3.2.1.1 Er zijn gedocumenteerde eisen voor de persoonlijke 

hygiëne. Deze eisen omvatten minimaal de 

volgende onderwerpen: 

– beschermende kleding; 

– handen wassen en desinfecteren; 

– eten en drinken; 

– roken; 

– te nemen maatregelen bij snij- of schaafwonden; 

– vingernagels, juwelen en persoonlijke bezittingen; 

– haar en baarden. 

Deze eisen zijn gebaseerd op een risicoanalyse en 

de beoordeling van de vastgestelde risico’s in 

relatie tot het product en proces. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

3.2.1.2 

KO 

KO no. 3: De eisen voor de persoonlijke 

hygiëne zijn geïmplementeerd en zijn van toepassing 

op alle relevante medewerkers, derden en 

bezoekers. 

3.2.1.3 Naleving van deze eisen aan de persoonlijke 

hygiëne wordt regelmatig gecontroleerd. 

3.2.1.4 Zichtbare sieraden (inclusief piercings) en horloges 

mogen niet worden gedragen. Uitzonderingen 

hierop zijn uitgebreid geëvalueerd via een risicoanalyse 

en de beoordeling van de vastgestelde 

risico in relatie tot de producten en het proces. 

Dit dient effectief gemanaged te worden. 

3.2.1.5 Snij- en schaafwonden moeten bedekt worden 

met een gekleurde pleister/gekleurd verband 

(anders dan de kleur van het product) – die waar 

nodig, een metalen strip bevat. In geval van 

verwondingen aan de hand moeten tevens 

wegwerphandschoenen worden gebruikt. 

3.2.2 Beschermende kleding voor medewerkers, derden en bezoekers 

3.2.2.1 Er bestaan procedures om ervoor te zorgen dat 

alle medewerkers, derden en bezoekers zich 

bewust zijn van de regels met betrekking tot het 

dragen en wisselen van beschermende kleding in 

specifieke afdelingen van het bedrijf in overeenstemming 

met de producteisen. 

3.2.2.2 Op de afdelingen waar het dragen van hoofdbedekking 

en/of baardnetjes verplicht is, wordt het 

haar volledig afgedekt om besmetting van het 

product te voorkomen. 

3.2.2.3 Op afdelingen en bij activiteiten, waar het gebruik 

van handschoenen verplicht is, bestaan duidelijke 

regels voor het gebruik van handschoenen 

(andere kleur dan de kleur van het product). 

Naleving van deze regels wordt regelmatig 

gecontroleerd. 

3.2.2.4 Er is voldoende geschikte beschermende kleding 

aanwezig voor elke medewerker. 

3.2.2.5 Alle beschermende kleding wordt grondig en 

regelmatig gewassen. Via een risicoanalyse en 

beoordeling van de vastgestelde risico’s, waarbij 

rekening wordt gehouden met de processen en 

producten van het bedrijf, dient bepaald te worden 

of kleding door een externe wasserij, door een 

eigen wasserij of door de medewerker zelf 

gewassen moet/mag worden. 

3.2.2.6 Er bestaan richtlijnen voor het wassen van de 

beschermende kleding. Er is een procedure 

aanwezig om te controleren of de kleding schoon 

is. 

3.2.3 Procedures met betrekking tot besmettelijke ziektes 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

3.2.3.1 Er dienen schriftelijk vastgelegde maatregelen te 

zijn, die aan het personeel, derden en bezoekers 

meegedeeld worden en aangeven dat eventuele 

besmettelijke ziekten, die van invloed kunnen zijn 

op de voedselveiligheid, gemeld moeten worden. 

Wanneer een besmettelijke ziekte gemeld is, 

moeten maatregelen worden genomen om het 

risico op contaminatie van producten te minimaliseren. 

3.3 Training en instructie 

3.3.1 Het bedrijf dient gedocumenteerde trainingsen/of 

instructieprogramma’s te implementeren die 

gericht zijn op de aan producten gestelde eisen. 

Deze dienen gebaseerd te zijn op de trainingsbehoeften 

en de functies van het personeel en 

dienen het volgende te omvatten: 


– trainingsfrequenties; 

– taken van het personeel; 

– talen; 

– gekwalificeerde trainers/cursusleiders; 

– beoordelingsmethode. 

3.3.2 De gedocumenteerde trainingen en/of instructies 

dienen van toepassing te zijn voor alle medewerkers, 

inclusief seizoensarbeiders en tijdelijke 

medewerkers, die werken op de betreffende 

afdelingen. Bij indiensttreding en vóór aanvang 

van de werkzaamheden worden zij getraind 

volgens de gedocumenteerde trainings-/instructieprogramma’s. 

3.3.3 Er dienen registraties bijgehouden te worden van 

alle uitgevoerde trainings-/instructieactiviteiten, 

die het volgende omvatten: 

– lijst van deelnemers (inclusief hun handtekeningen); 

– datum; 

– duur; 


– naam van de trainer/cursusleider. 

Er dient een procedure of programma te zijn om 

de effectiviteit van de trainingsen/of instructieprogramma’s 

aan te tonen. 

3.3.4 De inhoud van de training en/of instructie dient 

regelmatig geëvalueerd en geactualiseerd te 

worden en houdt rekening met de specifieke 

issues van het bedrijf, voedselveiligheid, voedsel 

gerelateerde wettelijke eisen en product-/procesmodificaties. 



3.4 Sanitaire voorzieningen, uitrusting voor persoonlijke hygiëne en personeelsvoorzieningen 

3.4.1 Het bedrijf dient personeelsvoorzieningen beschikbaar 

te stellen, die op de grootte van het bedrijf 

afgestemd zijn en zodanig ontworpen en geëxploiteerd 

worden, dat de risico’s voor de voedselveiligheid 

geminimaliseerd worden. Deze voorzieningen 

worden schoon en in goede staat gehouden.



Major/ 

NA 

3.4.2 Het risico op productbesmetting met productvreemde 

materialen uit personeelsvoorzieningen 

dient geëvalueerd en geminimaliseerd te worden. 

Hierbij dient ook aandacht te worden besteed aan 

voedsel, dat medewerkers van thuis hebben 

meegenomen en aan persoonlijke eigendommen. 

3.4.3 Er dienen regels en voorzieningen te zijn voor een 

correcte omgang met persoonlijke eigendommen, 

met door personeel meegebracht voedsel, met 

voedsel uit een kantine en voedsel uit automaten. 

Het voedsel mag alleen in daarvoor aangewezen 

ruimtes opgeborgen en/of genuttigd worden. 

3.4.4 Het bedrijf voorziet in geschikte kleedruimtes voor 

medewerkers, werknemers van derden en bezoekers. 

Waar nodig worden buitenkleding en 

beschermende kleding gescheiden van elkaar 

opgeslagen. 

3.4.5 Toiletten mogen geen directe toegang hebben tot 

ruimtes waar met voedselproducten gewerkt 

wordt. De toiletten dienen adequate voorzieningen 

te hebben om de handen te wassen. Sanitaire 

faciliteiten dienen over een adequate natuurlijke of 

mechanische ventilatie te beschikken. Mechanische 

luchtstroming van een gecontamineerde 

ruimte naar een schone ruimte dient vermeden te 

worden. 

3.4.6 Bij de ingang van de productieruimtes, op andere 

plaatsen in de productieruimtes en in de personeelsfaciliteiten 

dienen adequate voorzieningen 

aanwezig te zijn voor de handhygiëne. Op basis 

van een risicoanalyse en een beoordeling van de 

concrete risico’s worden andere afdelingen (zoals 

een verpakkingsafdeling) op vergelijkbare wijze 

uitgerust. 

3.4.7 Faciliteiten om de handen te wassen dienen 

minimaal het volgende te omvatten: 

– stromend drinkwater van een geschikte temperatuur; 

– vloeibare zeep; 

– geschikte middelen om de handen te drogen. 

3.4.8 Daar waar zeer bederfelijke voedselproducten 

worden verwerkt, gelden de volgende extra eisen 

voor de handhygiëne: 

– handcontactvrije kranen; 

– desinfectie voor de handen; 

– adequate hygiënevoorzieningen; 

– borden/pictogrammen, die de eisen m.b.t. tot de 

handhygiëne benadrukken; 

– afvalbak, die geopend kan worden zonder de 

handen te gebruiken (voetpedaal). 

3.4.9 Op basis van een risicoanalyse en een beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s dient er een 

programma te zijn om de effectiviteit van de 

handhygiëne te controleren. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

3.4.10 Kleedruimtes zijn zodanig gesitueerd, dat zij 

directe toegang bieden tot de afdelingen/ruimtes 

waar voedselproducten worden verwerkt. Op 

basis van een gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s dienen uitzonderingen 

gerechtvaardigd en gemanaged te worden. 

3.4.11 Daar waar de gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s een noodzaak 

daartoe aantonen, dienen reinigingsvoorzieningen 

beschikbaar te zijn en gebruikt te worden voor 

laarzen, schoeisel en andere beschermende 

kleding. 

4 Planning en productieproces 

4.1 Contractuele overeenkomst 

4.1.1 De eisen en verplichtingen, die tussen de contractpartners 

vastgelegd worden, dienen overeengekomen 

te zijn en op hun aanvaardbaarheid getoetst 

te worden, voordat een leveringscontract gesloten 

kan worden. Alle bepalingen die betrekking 

hebben op de kwaliteit en voedselveiligheid, 

dienen bekend te zijn en aan alle relevante 

afdelingen doorgegeven te zijn. 

4.1.2 Wijzingen in de bestaande contractuele overeenkomsten 

dienen schriftelijk vastgelegd te worden 

en tussen de contactpartners gecommuniceerd te 

worden. 

4.2 Specificaties en formules 

4.2.1 Specificaties 

4.2.1.1 Voor alle eindproducten dienen specificaties 

beschikbaar en geïmplementeerd te zijn. De 

specificaties dienen actueel en ondubbelzinnig te 

zijn en dienen te voldoen aan alle wettelijke 

verplichtingen en klanteisen. 

4.2.1.2 

KO 


KO no. 4: Er dienen specificaties beschikbaar te 

zijn voor alle grondstoffen (grondstoffen/ingredienten, 

additieven, verpakkingsmaterialen, herverwerking). 

De specificaties dienen actueel en 

ondubbelzinnig te zijn en dienen te voldoen aan 

alle wettelijke verplichtingen en – indien van 

toepassing – klanteisen. 

4.2.1.3 Daar waar de klanten dit eisen, dienen de 

productspecificaties formeel overeengekomen te 

worden. 

4.2.1.4 Specificaties en/of hun inhoud dienen in de relevante 

afdelingen/ruimtes beschikbaar te zijn en 

zijn toegankelijk voor alle relevante medewerkers. 

4.2.1.5 Er dient een procedure te zijn voor de opstelling, 

wijziging en goedkeuring van specificaties voor 

alle delen van het proces. Deze dient een voorlopige 

acceptatie door de klant te omvatten, indien 

de specificaties met klanten overeengekomen 

worden. 

A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.2.1.6 De specificatie beheers procedures dienen de 

update van eindproductspecificaties te omvatten 

in geval van wijziging: 

– van grondstoffen; 

– van formules/recepten; 

– van processen, die van invloed zijn op het 

eindproduct; 

– van verpakkingen, die van invloed zijn op het 

eindproduct. 

4.2.2 Formule/recepten 

4.2.2.1 

KO 

KO no. 5: Wanneer er klantovereenkomsten 

bestaan, met betrekking tot de productformulering/recepten 

en technologische eisen, dienen 

deze te worden nageleefd. 

4.3. Productontwikkeling/productwijziging/wijziging van productieprocessen 

4.3.1 Er is een procedure productontwikkeling aanwezig, 

waarin het uitvoeren van een risicoanalyse 

volgens de HACCP-principes een onderdeel is en 

die overeenkomt met het HACCP-systeem. 

4.3.2 Productsamenstelling, productieprocessen, 

procesparameters en de naleving van de producteisen 

moeten vastliggen en gewaarborgd zijn 

door het uitvoeren van proefproducties en 

producttesten. 

4.3.3 Er dienen houdbaarheidsonderzoek of adequate 

andere processen uitgevoerd te worden, waarbij 

rekening wordt gehouden met de productsamenstelling, 

de verpakking, de productie en de 

aangegeven omgevingsfactoren. Er dienen op 

basis daarvan “Tenminste HoudbaarTot (THT)”- of 

“Te GebruikenTot (TGT)”-data vastgelegd te 

worden. 

4.3.4 Bij het vaststellen en valideren van de houdbaarheid 

van het product (inclusief producten met een 

lange houdbaarheid, die voorzien zijn van een 

THT-datum), wordt ook rekening gehouden met de 

resultaten van organoleptische testen. 

4.3.5 Bij productontwikkeling wordt rekening gehouden 

met de resultaten van organoleptische beoordelingen. 

4.3.6 Er dient een proces te zijn om te waarborgen dat 

de etikettering voldoet aan de actuele wetgeving 

van het land van bestemming en de klanteisen. 

4.3.7 Aanbevelingen voor bereiding en/of gebruik van 

de levensmiddelen zijn vastgelegd. Waar nodig, 

zijn klanteisen hierin meegenomen. 

4.3.8 Het bedrijf dient d.m.v. een aantoonbare studie 

en/of relevante proeven de voedingswaarde-informatie 

of claims op de etiketten te valideren. Dit 

geldt zowel voor nieuwe producten alsook voor de 

periode, dat een product op de markt is. 

4.3.9 De voortgang en resultaten van productontwikkelingen 

worden op gepaste wijze geregistreerd. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.3.10 Het bedrijf dient ervoor te zorgen, dat de procesinstellingen 

bij veranderingen in de samenstelling 

van het product inclusief herverwerking en 

verpakkingen, beoordeeld worden om te waarborgen 

dat voldaan wordt aan de producteisen. 

4.4 Inkoop 

4.4.1 Algemene inkoop 

4.4.1.1 Het bedrijf dient de inkoopprocessen te beheersen 

opdat alle extern ingekochte materialen en 

diensten, die van invloed zijn op de voedselveiligheid 

en kwaliteit, aan de gestelde eisen voldoen. 

Daar waar een bedrijf ervoor kiest processen uit te 

besteden, die van invloed kunnen zijn op de 

voedselveiligheid en kwaliteit, dient het bedrijf de 

beheersing over dergelijke processen te waarborgen. 

De beheersing over dergelijke uitbestede 

processen dient geïdentificeerd en gedocumenteerd 

te zijn binnen het managementsysteem voor 

voedselveiligheid en kwaliteit. 

4.4.1.2 Er dient een procedure te zijn voor de goedkeuring 

en beoordeling van leveranciers (intern en extern) 

en (gedeeltelijk) uitbestede productie. 

4.4.1.3 De procedure voor de goedkeuring en beoordeling 

van leveranciers omvat duidelijke beoordelingscriteria, 

zoals: audits, analysecertificaten, leveranciersbetrouwbaarheid, 

klachtenafhandeling en het 

vereiste prestatieniveau. 

4.4.1.4 De resultaten van de leveranciersbeoordelingen 

dienen regelmatig geëvalueerd te worden. Deze 

evaluatie dient gebaseerd te zijn op een gevarenanalyse 

en de beoordeling van de daaruit afgeleide 

risico’s. Er zijn registraties van deze evaluaties 

en de acties die ondernomen worden als 

gevolg van deze beoordelingen. 

4.4.1.5 De ingekochte producten en diensten worden 

gecontroleerd om te zien of ze conform de 

bestaande specificaties zijn. Het controleschema 

houdt tenminste rekening met de volgende 

criteria: de producteisen, de leveranciersstatus 


ingekochte grondstoffen op het eindproduct. 

Wanneer de herkomst in de specificatie genoemd 

wordt, dient deze eveneens gecontroleerd te 

worden. 

4.4.1.6 De ingekochte diensten worden gecontroleerd om 

te zien of ze conform de bestaande specificaties 

zijn. Het controleschema dient tenminste de 

volgende aandachtspunten te omvatten: de eisen 

aan de betreffende diensten, de leveranciersstatus 


diensten op het eindproduct. 

4.4.2 Handel in gereed product/artikelen 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.4.2.1 Wanneer een bedrijf handelt in door anderen 

geproduceerde goederen, moet gewaarborgd 

worden dat er een proces voor de goedkeuring en 

beoordeling van leveranciers aanwezig is en geïmplementeerd 

is. 

4.4.2.2 In geval van handel in dergelijke goederen moet 

het proces voor de goedkeuring en beoordeling 

van leveranciers duidelijke beoordelingscriteria 

omvatten zoals: audits, analysecertificaten, 

leveranciersbetrouwbaarheid, klachtenafhandeling 


4.4.2.3 In geval van private label-producten moet de 

goedkeuring van toeleveranciers van halffabrikaten 

en eindproducten gebaseerd zijn op een 

systeem dat aan de eisen van de klant voldoet. 

4.5 Productverpakking 

4.5.1 Op basis van de gevarenanalyse, de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s en het beoogde 

gebruik dient het bedrijf de belangrijkste parameters 

voor het verpakkingsmateriaal te bepalen. 

4.5.2 Er dienen gedetailleerde specificaties te bestaan 

voor alle verpakkingsmaterialen, die voldoen aan 

de actuele relevante weten regelgevingen. 

4.5.3 Voor alle verpakkingsmaterialen, die van invloed 

kunnen zijn op producten, moeten conformiteitscertificaten 

bestaan, die voldoen aan de actuele 

wettelijke eisen. In gevallen waarin geen specifieke 

wettelijke eisen van toepassing zijn, moeten 

bewijzen beschikbaar zijn om aan te tonen, dat 

verpakkingsmateriaal geschikt is voor het 

beoogde gebruik. Dit geldt voor verpakkingen, die 

direct contact hebben met grondstoffen, halffabrikaten 

en eindproducten en daar invloed op 

zouden kunnen uitoefenen. 

4.5.4 Op basis van de gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s, dient het 

bedrijf de geschiktheid van het verpakkingsmateriaal 

voor elk relevant product te verifiëren (bijv. 

met organoleptische onderzoeken, opslagtesten, 

chemische analyses, migratietesten). 

4.5.5 Het bedrijf dient te waarborgen, dat de gebruikte 

verpakking geschikt is voor het te verpakken 

product. Het gebruik van geschikte verpakking 

dient regelmatig gecontroleerd te worden en de 

controles worden gedocumenteerd. 

4.5.6 De informatie op etiketten dient leesbaar en 

onuitwisbaar te zijn en dient te voldoen aan de 

overeengekomen klantspecificaties voor het 

product. Dit dient periodiek gecontroleerd te 

worden en de controles moeten gedocumenteerd 

worden. 

4.6. Fabriekslocatie 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.6.1 Het bedrijf dient te onderzoeken in hoeverre de 

fabrieksomgeving (zoals grond en lucht) een negatieve 

invloed kan hebben op de voedselveiligheid 

en kwaliteit van het product. Wanneer vastgesteld 

wordt, dat de productveiligheid en kwaliteit in 

gevaar zouden kunnen komen, moeten geëigende 

maatregelen genomen worden. De effectiviteit van 

de genomen maatregelen moet periodiek geëvalueerd 

worden (voorbeelden: extreem stoffige lucht, 

sterke geur). 

4.7 Buitenterrein 

4.7.1 Het buitenterrein dient schoon en netjes gehouden 

te worden. 

4.7.2 Alle buitenterreinen van de fabriek moeten goed 

onderhouden zijn. Indien natuurlijke afwatering 

niet voldoende is, dient een geschikt drainagesysteem 

geïnstalleerd te zijn. 

4.7.3 Buitenopslag moet tot een minimum beperkt 

worden. Wanneer goederen buiten worden 

opgeslagen, moeten een gevarenanalyse en een 

beoordeling van gerelateerde risico’s worden 

uitgevoerd, om te garanderen dat er geen risico 

op productbesmetting is of een negatieve invloed 

op de voedselveiligheid en kwaliteit. 

4.8 Lay-out van de fabriek en routing 

4.8.1 Er dienen overzichten beschikbaar te zijn, die 

duidelijk de flow beschrijven van eindproducten, 

verpakkingsmaterialen, grondstoffen, personeel, 

water, etc. Er dient een plattegrond beschikbaar te 

zijn waarop alle gebouwen van de locatie ingetekend 

zijn. 

4.8.2 De routing van het proces, van de ontvangst van 

goederen tot en met de verzending, is zodanig 

georganiseerd, dat besmetting van grondstoffen, 

verpakkingen, halffabrikaten en eindproducten 

wordt voorkomen. Het risico op kruisbesmetting 

wordt geminimaliseerd door effectieve maatregelen. 

4.8.3 Microbiologisch gevoelige productieruimtes 

dienen zodanig geëxploiteerd en bewaakt te 

worden, dat de productveiligheid niet in gevaar 

kan komen. 

4.8.4 Laboratoriumfaciliteiten en procescontroles 

mogen de productveiligheid niet in gevaar 

brengen. 

4.9 Constructieve eisen aan productie- en opslagruimtes 

4.9.1 Eisen ten aanzien van constructie 

4.9.1.1 Ruimtes, waar voedingsmiddelen worden voorbereid, 

behandeld, geproduceerd en opgeslagen, 

dienen zo ontworpen en geconstrueerd te zijn, dat 

de voedselveiligheid gewaarborgd is. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.9.2 Muren 

4.9.2.1 Muren zijn ontworpen en geconstrueerd om 

vuilophopingen, condensatie en schimmelvorming 

te voorkomen en de schoonmaak te vergemakkelijken. 

4.9.2.2 De oppervlakken van de muren moeten in goede 

conditie en gemakkelijk schoon te maken zijn. De 

oppervlakken moeten ondoordringbaar en slijtvast 

zijn. 

4.9.2.3 De overgangen tussen muren, voeren en plafonds 

zijn ontworpen om schoonmaak te vergemakkelijken. 

4.9.3 Vloeren 

4.9.3.1 Vloeren dienen ontworpen te zijn om aan de 

productievereisten te voldoen en dienen in een 

goede conditie en gemakkelijk schoon te maken te 

zijn. De oppervlakken zijn ondoorlaatbaar en 

slijtvast. 

4.9.3.2 Hygiënische afvoer van afvalwater is gewaarborgd. 

Drainagesystemen zijn ontworpen om 

schoonmaak te vergemakkelijken en het risico op 

productbesmetting te minimaliseren (bijv. door 

binnendringen van ongedierte). 

4.9.3.3 Water of andere vloeistoffen dienen door geëigende 

maatregelen zonder problemen te kunnen 

wegstromen. De vorming van plassen dient 

vermeden te worden. 

4.9.3.4 In voedselverwerkende afdelingen, dienen 

machines en leidingen zo gepositioneerd te 

worden, dat afvalwater zoveel mogelijk rechtstreeks 

naar een afvoer geleid wordt. 

4.9.4 Plafonds/overkappingen 

4.9.4.1 Plafonds (of, in gevallen waar geen plafond 

aanwezig is, de onderkant van het dak) en overkappingen 

(inclusief pijpen, kabels, lampen etc.) 

zijn zodanig ontworpen en geconstrueerd, dat de 

ophoping van vuil geminimaliseerd wordt en het 

risico op fysieke en/of microbiologische contaminatie 

vermeden wordt. 

4.9.4.2 Bij verlaagde plafonds is er toegang tot de loze 

ruimte om schoonmaak, onderhoud en inspecties 

in het kader van de ongediertebestrijding te 

vergemakkelijken. 

4.9.5 Ramen en andere openingen 

4.9.5.1 Ramen en andere openingen zijn ontworpen en 

geconstrueerd om de ophoping van vuil te 

voorkomen en dienen in een goede conditie 

gehouden te worden. 

4.9.5.2 Indien er een risico op contaminatie bestaat, 

dienen ramen en dakramen tijdens de productie 

dicht en afgesloten te blijven. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.9.5.3 Indien ramen en dakramen ontworpen zijn om als 

ventilatie-opening te dienen, dan moeten deze voorzien 

zijn van eenvoudig afneembare, deugdelijke 

horren of moeten alternatieve maatregelen worden 

genomen om elke besmetting te voorkomen. 

4.9.5.4 In ruimtes waar met onverpakte producten 

gewerkt wordt, dienen de ramen beschermd te 

zijn tegen breuk. 

4.9.6 Deuren en poorten 

4.9.6.1 Deuren en poorten dienen in goede staat te zijn 

(bijv. geen splinterende delen of afbladderende 

verf, geen roest) en moeten gemakkelijk schoon te 

maken zijn. 

4.9.6.2 Buitendeuren en poorten dienen zodanig geconstrueerd 

te zijn, dat ongedierte niet kan binnendringen. 

Indien mogelijk moeten de deuren en 

poorten zelfsluitend zijn. 

4.9.7 Verlichting 

4.9.7.1 Alle werkruimtes dienen afdoende verlicht te zijn. 

4.9.7.2 Alle verlichting dient beschermd te zijn tegen 

breuk en zo geïnstalleerd zijn, dat het risico op 

breuk minimaal is. 

4.9.8 Luchtbehandeling/ventilatie 

4.9.8.1 In alle ruimtes dient afdoende natuurlijke en/of 

kunstmatige ventilatie aanwezig te zijn. 

4.9.8.2 Ventilatiesystemen zijn zodanig geïnstalleerd, dat 

filters en andere onderdelen, die schoongemaakt 

of vervangen moeten worden, gemakkelijk 

toegankelijk zijn. 

4.9.8.3 Luchtbeheersingssystemen en kunstmatig 

gegenereerde luchtstromingen mogen geen 

productveiligheids- of kwaliteitsrisico’s met zich 

meebrengen. 

4.9.8.4 In ruimtes, waar aanzienlijke hoeveelheden stof 

worden gegenereerd, dient een installatie voor 

stofafzuiging aanwezig te zijn. 

4.9.9 Watervoorziening 

4.9.9.1 Water, dat als ingrediënt gebruikt wordt in het 

productieproces of voor reinigingen, dient van 

drinkwaterkwaliteit te zijn en dient in voldoende 

mate beschikbaar te zijn. Dit geldt ook voor stoom 

en ijs, als deze binnen de productieomgeving 

worden gebruikt. Er dient te allen tijde een adequate 

drinkwatervoorziening beschikbaar te zijn. 

4.9.9.2 Gerecycled water dat wordt gebruikt in het proces, 

mag geen risico op productbesmetting veroorzaken. 

Het water dient te voldoen aan de toepasselijke 

wettelijke eisen voor drinkwater. Er dienen 

registraties van alle analyseresultaten beschikbaar 

te zijn. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.9.9.3 De kwaliteit van water, stoom of ijs dient bewaakt 

te worden volgens een op risico’s gebaseerd 

monsternameplan. 

4.9.9.4 Water, dat niet van drinkwaterkwaliteit is, dient 

getransporteerd te worden in aparte, duidelijk 

gemarkeerde leidingen. Dergelijke watertransportleidingen 

mogen niet aangesloten zijn op het 

drinkwatersysteem. Die leidingen mogen het niet 

mogelijk maken dat terugstromend water drinkwatervoorzieningen 

of de fabrieksomgeving verontreinigt. 

4.9.10 Perslucht 

4.9.10.1 De kwaliteit van perslucht, die in direct contact 

komt met voedsel of primaire verpakkingsmaterialen, 

dient bewaakt te worden op basis van een 

gevarenanalyse en een beoordeling van de 

gerelateerde risico’s. 

4.9.10.2 Perslucht mag geen contaminatierisico’s opleveren. 

4.10 Reiniging en desinfectie 

4.10.1 Op basis van een gevarenanalyse en een beoordeling 

van de relevante risico’s dienen reinigings- en 

desinfectieplanningen opgesteld en geïmplementeerd 

te worden. Deze dienen het volgende te 

omvatten: 

– doelstellingen; 

– verantwoordelijkheden; 

– de gebruikte producten en de gebruiksaanwijzingen; 

– de te reinigen en/of desinfecteren ruimtes; 

– de reinigingsfrequentie; 

– documentatievereisten; 

– gevarensymbolen (indien nodig). 

4.10.2 Reinigings- en desinfectieschema’s dienen 

geïmplementeerd en gedocumenteerd te 

worden. 

4.10.3 Alleen gekwalificeerd personeel mag de reinigingen 

en desinfecties uitvoeren. De medewerk(st)ers 

worden regelmatig getraind in de uitvoering van 

de schoonmaakschema’s. 

4.10.4 De effectiviteit en veiligheid van de reinigings- en 

desinfectiemaatregelen op basis van de gevarenanalyse 

en de beoordeling van de relevante 

risico’s dienen geverifieerd en geregistreerd te 

worden volgens een bemonsteringsschema, 

waarvoor gepaste procedures aanwezig zijn. De 

corrigerende acties die hieruit kunnen volgen, 

worden geregistreerd. 

4.10.5 De reinigings- en desinfectieschema’s dienen zo 

nodig herzien en aangepast te worden, wanneer 

van product gewisseld wordt of proces- of 

reinigingsapparatuur vervangen wordt. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.10.6 De beoogde wijze van gebruik voor reinigingshulpmiddelen 

dient duidelijk omschreven te zijn. 

Reinigingshulpmiddelen dienen zodanig gebruikt 

te worden, dat contaminaties vermeden worden. 

4.10.7 Er dienen actuele veiligheidsbladen (Material 

Safety Data Sheets = MSDS) en instructies voor 

het gebruik van alle chemicaliën en schoonmaakmiddelen 

beschikbaar te zijn. De voor de schoonmaak 

verantwoordelijke medewerk(st)ers dienen 

te kunnen aantonen, dat zij bekend zijn met de 

betreffende instructies. Deze instructies dienen 

altijd ter plaatse aanwezig te zijn. 

4.10.8 Reinigingsmiddelen dienen duidelijk gelabeld te 

zijn en correct gebruikt en opgeslagen te worden 

om contaminatie te vermijden. 

4.10.9 Reinigingsactiviteiten dienen plaats te vinden als 

er geen productie is. Indien dit niet mogelijk is, 

worden deze activiteiten dusdanig uitgevoerd, 

dat ze geen negatieve invloed hebben op het 

product. 

4.10.10 Wanneer een bedrijf een externe dienstverlener 

inhuurt voor de reinigings- en desinfectieactiviteiten, 

moeten alle in paragraaf 4.10 gespecificeerde 

eisen duidelijk in het betreffende contract opgenomen 

te worden. 

4.11 Afvalverwijdering 

4.11.1 Er dient een procedure voor afval beheer en 

verwijdering gedefinieerd en geïmplementeerd te 

zijn om kruisbesmettingen te vermijden. 

4.11.2 Afvalverwijdering dient te voldoen aan alle 

relevante wettelijke eisen. 

4.11.3 Productresten en ander afval dienen zo snel 

mogelijk verwijderd te worden uit de ruimtes waar 

voedingsmiddelen worden verwerkt. Het ophopen 

van afval moet vermeden worden. 

4.11.4 Vuilniscontainers dienen duidelijk gemarkeerd, 

juist ontwerp, in goede staat, gemakkelijk schoon 

te houden en, waar nodig, gedesinfecteerd te 

zijn. 

4.11.5 Ruimtes voor het verzamelen van afval en containers 

(inclusief perscontainers) zijn dusdanig 

ontworpen, dat ze schoongemaakt kunnen worden 

om zo het aantrekken van ongedierte te minimaliseren. 

4.11.6 Afval wordt ingezameld in gescheiden containers, 

die afgestemd zijn op de beoogde wijze van afvoer 

en verwerking. Dergelijk afval wordt alleen 

verwijderd door bedrijven, die hiervoor een 

vergunning hebben. Het bedrijf houdt registraties 

bij van het afgevoerde afval. 

4.12 Risico’s van productvreemde materialen, metaal, gebroken glas en hout 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.12.1 

KO 

KO no. 6: Op basis van de gevarenanalyse en de 

beoordeling van de relevante risico’s dienen 

procedures gedefinieerd en geïmplementeerd te 

zijn om contaminatie met vreemde voorwerpen 

en materialen te vermijden. Besmette producten 

dienen als non-conforme producten behandeld te 

worden. 

4.12.2 In alle ruimtes/afdelingen (bijv. voor verwerking 

van grondstoffen, productie, verpakking en 

opslag) waarvoor in de gevarenanalyse en de 

beoordeling van de relevante risico’s vastgesteld 

is, dat er zich een potentieel risico op productbesmetting 

kan voordoen, dient het gebruik van hout 

uitgesloten te worden. Daar waar het gebruik van 

hout niet kan worden vermeden, maar het risico 

beheerst kan worden, dient het hout in goede 

staat en schoon te zijn. 

4.12.3 In gevallen, waar detectoren voor metalen en/of 

andere vreemde materialen vereist zijn, moeten 

deze zo geïnstalleerd zijn, dat een maximale 

detectie-efficiency gegarandeerd is om contaminaties 

te vermijden. De detectoren dienen periodiek 

onderhouden te worden om storingen en werkingsfouten 

te vermijden. 

4.12.4 Mogelijk gecontamineerde producten moeten 

geïsoleerd/apart gezet worden. Alleen hiertoe 

bevoegde medewerkers hebben toegang tot deze 

producten en zij nemen actie voor de verdere 

verwerking of controle van deze gecontamineerde 

producten volgens gedefinieerde procedures. 

Na deze controle dienen besmette producten 

als non-conforme producten behandeld te worden. 

4.12.5 De vereiste nauwkeurigheid van detectoren dient 

gespecificeerd te worden. De controles op de 

juiste werking van detectoren dienen regelmatig 

uitgevoerd te worden. Indien een detector voor 

metaal of vreemde materialen, defect of in storing 

is, moeten corrigerende acties gedefinieerd, 

geïmplementeerd en gedocumenteerd worden. 

4.12.6 Als speciale apparatuur of methodes worden 

gebruikt om vreemde materialen te detecteren, 

dient naar behoren gevalideerd en goed onderhouden 

te zijn. 

4.12.7 In alle ruimtes/afdelingen voor de handling van 

grondstoffen, verwerking, verpakking en opslag, 

waarvoor in de gevarenanalyse en de beoordeling 

van de relevante risico’s vastgesteld is dat er zich 

een potentieel risico op productbesmetting kan 

voordoen, dient het gebruik van glas en broze 

materialen uitgesloten te zijn. Als de aanwezigheid 

van glas of broos plastic niet vermeden kan 

worden, dienen geëigende maatregelen ter 

bescherming tegen breuk genomen te zijn. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.12.8 Alle vaste voorwerpen van/met glas/broos 

materiaal, die aanwezig zijn in ruimtes voor grondstoffen, 

productie, verpakking en opslag, dienen in 

een glasregister vermeld te zijn, inclusief de 

exacte plaats waar zij zich bevinden. De staat van 

de voorwerpen in dit register dient regelmatig 

beoordeeld en geregistreerd te worden. De 

argumentatie voor de frequentie van deze controles 

dient gedocumenteerd te zijn. 

4.12.9 Glasbreuk en breuk van broze materialen 

dient geregistreerd te worden. Uitzonderingen 

dienen beargumenteerd en gedocumenteerd te 

zijn. 

4.12.10 Er dienen procedures aanwezig te zijn, die 

beschrijven welke maatregelen moeten worden 

genomen in geval van glasbreuk van bijv. glazen 

verpakkingen en vergelijkbaar materiaal. De te 

nemen maatregelen omvatten o.a. de identificatie 

van de partij goederen, die geblokkeerd moet 

worden, de benoeming van de bevoegde 

medewerk(st)ers, het schoonmaken van de 

productieomgeving en het vrijgeven van de 

productielijn voor verdere productie. 

4.12.11 Op basis van een gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s dienen 

preventieve maatregelen genomen te zijn voor 

de omgang met glazen verpakkingen, glazen 

containers of andere soorten containers in het 

productieproces (omdraaien, schoonblazen, 

spoelen etc.). Na dergelijke processtappen is een 

verder risico op productbesmetting niet meer 

toegestaan. 

4.12.12 Als d.m.v. visuele inspectie vreemde materialen 

worden gedetecteerd, dient het personeel daarin 

getraind en geïnstrueerd te zijn. De samenstelling 

van het personeel dient met een dusdanige 

frequentie afgewisseld te worden, dat de effectiviteit 

van dit proces optimaal blijft. 

4.13 Controle op ongedierte/ongediertebestrijding 

4.13.1 Het bedrijf dient een systeem voor de ongediertepreventie 

en -bestrijding te implementeren. 

Dit dient aan de wettelijke eisen te voldoen en 

minimaal met het volgende rekening te houden: 

– de fabrieksomgeving (potentieel ongedierte); 

– een plattegrond met de lokdozenlocaties 

(lokdozenkaart); 

– identificatie van de lokmiddelen/vallen op de 

locatie zelf; 

– verantwoordelijkheden, intern/extern; 

– gebruikte producten/middelen en hun gebruiksen 

veiligheidsinstructies; 

– de frequentie van de inspecties. 

Het systeem voor ongediertebestrijding dient 

gebaseerd te zijn op de gevarenanalyse en de 

beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.13.2 Het bedrijf beschikt over gekwalificeerd en 

getraind eigen personeel en/of heeft een contract 

met een competente externe ongediertebestrijder. 

Bij gebruik van een externe ongediertebestrijder 

zijn de noodzakelijke acties, die op de locatie 

worden uitgevoerd, beschreven in een schriftelijk 

contract. 

4.13.3 Inspecties in het kader van de ongediertebestrijding 

en de daaruit resulterende acties dienen 

gedocumenteerd te worden. Implementatie van de 

acties dient bewaakt en geregistreerd te worden. 

4.13.4 Lokmiddelen, vallen en insectenvangers dienen te 

functioneren, hun voorraad moet voldoende zijn 

en op een geschikte plek geplaatst kunnen 

worden. Zij dienen zodanig geconstrueerd en 

gepositioneerd te zijn, dat er geen contaminatierisico 

kan optreden. 

4.13.5 Binnenkomende leveringen worden bij aankomst 

onderzocht op aanwezigheid van ongedierte. Elke 

aantasting/besmetting wordt vastgelegd. In geval 

van aantasting/besmetting dienen bestrijdings-/beheersingsmaatregelen 

te worden 

genomen. 

4.13.6 De effectiviteit van de ongediertebestrijding dient 

bewaakt te worden met behulp van regelmatige 

trendanalyses. 

4.14 Goederenontvangst en opslag 

4.14.1 Alle inkomende goederen, incl. verpakkingsmaterialen 

en etiketten, dienen volgens een vastgesteld 

inspectieplan op overeenstemming met de 

relevante specificaties gecontroleerd te worden. 

Het inspectieplan dient op de risico’s gebaseerd te 

zijn. De testresultaten dienen gedocumenteerd te 

worden. 

4.14.2 De opslagcondities van grondstoffen, halffabrikaten, 

eindproducten en verpakkingen dienen in elk 

geval in overeenstemming te zijn met de producteisen 

(bijv. koeling, afgedekt ter bescherming) en 

zijn niet schadelijk voor andere producten. 

4.14.3 Grondstoffen, halffabrikaten, eindproducten en 

verpakkingsmaterialen worden zodanig opgeslagen 

dat het risico van kruisbesmetting wordt 

geminimaliseerd. 

4.14.4 Er dienen geëigende opslagfaciliteiten beschikbaar 

te zijn voor het beheer en de opslag van 

bedrijfs- en proceshulpmiddelen en hulpstoffen. 

Het voor het management van de opslagfaciliteiten 

verantwoordelijke personeel dient daarvoor 

opgeleid te zijn. 

4.14.5 Alle producten dienen duidelijk geïdentificeerd te 

zijn. De producten dienen gebruikt te worden in 

overeenstemming met de principes ‘first in/first 

out’ en/of ‘first expired/first out’. (eerste in/eerste 

uit, kortste houdbaarheid/eerste uit) 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.14.6 Als een bedrijf een externe dienstverlener inhuurt 

voor de opslag, moet deze dienstverlener werken 

volgens de eisen van IFS Logistics. Wanneer de 

externe dienstverlener niet volgens IFS Logistics 

gecertificeerd is, dient deze aan alle relevante 

eisen te voldoen, die binnen de eigen magazijnactiviteiten 

van het bedrijf ook gelden. Dit dient 

duidelijk aangegeven te zijn in het betreffende 

contract. 

4.15 Transport 

4.15.1 Voordat vrachtwagens beladen worden, wordt 

hun conditie gecontroleerd (zoals: afwezigheid 

van vreemde geuren, aanwezigheid van veel stof, 

ongunstige vochtigheid, ongedierte, schimmels). 

Indien nodig wordt actie ondernomen. 

4.15.2 Er zijn procedures geïmplementeerd om productbesmetting 

tijdens transporten te voorkomen 

(voedingsmiddelen en niet-voedingsmiddelen/verschillende 

productcategorieën). 

4.15.3 Indien goederen bij een bepaalde temperatuur 

vervoerd moeten worden, dient voor het laden de 

temperatuur in het voertuig gecontroleerd en 

vastgelegd te worden. 

4.15.4 Indien goederen bij een bepaalde temperatuur 

vervoerd moeten worden, dient de geschikte 

temperatuur range tijdens transport geborgd en 

vastgelegd te worden. 

4.15.5 Er bestaat een schoonmaakschema, en indien 

nodig een desinfectieschema, voor alle voertuigen 

en apparatuur die gebruikt worden resp. wordt 

tijdens het laden en lossen (zoals slangen van 

silo-installaties). Er zijn registraties aanwezig van 

de genomen maatregelen. 

4.15.6 Laad- en losdocks hebben een voorziening om de 

getransporteerde producten te beschermen tegen 

externe invloeden. 

4.15.7 Indien transport wordt uitbesteed aan een externe 

logistieke dienstverlener, dienen alle eisen uit 

paragraaf 4.15 duidelijk gespecificeerd te zijn in 

het contract of de logistiek dienstverlener valt 

onder de eisen van IFS Logistics. 

4.15.8 De veiligheid van transportvoertuigen dient 

adequaat gewaarborgd te worden. 

4.16 Onderhoud en reparatie 

4.16.1 Er dient een geschikt onderhoudssysteem aanwezig 

te zijn, voor alle machines en apparaten 

(inclusief transport), die onontbeerlijk zijn voor de 

juiste producteisen. Dit geldt zowel voor intern als 

voor extern uitgevoerde onderhoudswerkzaamheden. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.16.2 Tijdens en na onderhouds- en reparatiewerkzaamheden 

dient gegarandeerd te zijn, dat aan alle 

producteisen voldaan wordt en contaminaties 

voorkomen worden. Er worden registraties 

bijgehouden van de onderhouds- en reparatiewerkzaamheden 

en van de geïmplementeerde 

corrigerende acties. 

4.16.3 Alle materialen, die voor onderhoud en reparaties 

worden gebruikt, dienen geschikt te zijn voor het 

beoogde gebruiksdoel. 

4.16.4 Elk falen van installaties of apparatuur (inclusief 

transport), die onder het onderhoudssysteem 

vallen, dient te worden vastgelegd en geëvalueerd 

in het licht van eventueel noodzakelijke aanpassingen 

van het onderhoudssysteem. 

4.16.5 Tijdelijke reparaties worden zo uitgevoerd, dat de 

producteisen niet in het geding zijn. Dergelijke 

werkzaamheden worden gedocumenteerd. Als een 

of meer tekortkomingen geconstateerd worden, 

dan wordt er op korte termijn een deadline 

ingepland voor de oplossing van de 

tekortkoming(en). 

4.16.6 Daar waar een bedrijf een externe dienstverlener 

inhuurt voor onderhoud en reparaties, dienen alle 

door het bedrijf gespecificeerde eisen aan materialen 

en uitrusting duidelijk vastgelegd, gedocumenteerd 

en bijgehouden te worden. 

4.17 Apparatuur 

4.17.1 Apparatuur en uitrusting dient voor het beoogde 

gebruiksdoel ontworpen en gespecificeerd te zijn. 

Voordat de apparatuur of uitrusting in gebruik 

wordt genomen, moet geverifieerd worden of aan 

de producteisen wordt voldaan. 

4.17.2 Voor alle apparatuur, uitrusting en gereedschappen 

met direct contact met voedsel dienen 

conformiteitsverklaringen aanwezig te zijn, die 

voldoen aan de relevante wettelijke eisen. Als 

geen relevante wettelijke eisen van toepassing 

zijn, moeten bewijzen beschikbaar zijn om aan te 

tonen, dat alle apparatuur, uitrusting en gereedschappen 

geschikt zijn voor het beoogde gebruiksdoel. 

Dit is van toepassing op alle apparatuur, 

uitrusting en gereedschappen, die in direct contact 

komen met grondstoffen, halffabrikaten en 

eindproducten. 

4.17.3 Apparatuur dient zodanig ontworpen en geïnstalleerd 

te zijn, dat schoonmaak- en onderhoudswerkzaamheden 

op effectieve wijze uitgevoerd 

kunnen worden. 

4.17.4 Het bedrijf dient te waarborgen, dat alle productapparatuur 

in een goede toestand verkeert zonder 

negatieve invloed op de voedselveiligheid. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.17.5 Het bedrijf is verplicht om de proceskarakteristieken 

bij veranderingen in de verwerkingsmethodes 

en apparatuur te beoordelen om er zeker van te 

zijn dat voldaan wordt aan de producteisen. 

4.18 Traceerbaarheid (inclusief GMO’s en allergenen) 

4.18.1 

KO 


KO no.7: Er dient een traceerbaarheidssysteem 

aanwezig te zijn, dat een identificatie mogelijk 

maakt van productpartijen in relatie tot batches 

grondstoffen, verpakkingen in direct contact met 

voedsel en verpakkingen, die bestemd zijn voor 

direct contact met voedsel of waarvan direct 

contact met voeding verwacht mag worden. In 

het traceerbaarheidssysteem zijn alle relevante 

verwerkings- en distributiegegevens opgenomen. 

De traceerbaarheid dient gegarandeerd en 

gedocumenteerd te zijn tot aan de aflevering bij 

de klant. 

4.18.2 Er dienen ‘downstream’ gegevens beschikbaar te 

zijn (vanaf de productielocaties tot en met de 

klanten). Het tijdsbestek waarin deze gegevens 

voor evaluatie beschikbaar dienen te komen, 

dienen te voldoen aan de eisen van de klant. 

4.18.3 De traceerbaarheid dient geïmplementeerd te zijn 

om de relatie tussen batches eindproducten en 

hun etiketten te identificeren. 

4.18.4 Het traceerbaarheidssysteem dient periodiek 

getest te worden – minimaal eens per jaar en 

telkens wanneer het traceerbaarheidssysteem 

verandert. De test dient in beide richtingen van de 

stroom de traceerbaarheid te verifiëren (van 

geleverde producten tot grondstoffen v. v.), incl. 

controle van de hoeveelheden. De testresultaten 

dienen gedocumenteerd te worden. 

4.18.5 De traceerbaarheid moet geborgd zijn in alle 

fases, inclusief onderhanden werk, nabewerking 

en herverwerking. 

4.18.6 Tijdens de verpakking van halffabrikaten of 

eindproducten dienen de partijen geëtiketteerd te 

worden om tracering van de goederen mogelijk te 

maken. Indien de goederen op een later tijdstip 

geëtiketteerd worden, dienen de tijdelijk opgeslagen 

goederen te zijn voorzien van een specifiek 

etiket. De houdbaarheid (d.w. z. deTHTdatum/uiterste 

houdbaarheidsdatum) van de 

geëtiketteerde producten wordt berekend op basis 

van de originele productiebatch. 

4.18.7 Wanneer de klant dit vereist, dienen contra 

monsters, die representatief zijn voor het productie 

lot opgeslagen en bewaard te worden tot de 

uiterste houdbaarheidsdatumTHT of TGT) van het 

eindproduct en indien nodig gedurende een 

bepaalde periode na deze datum. 

4.19 Genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s) 

A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

4.19.1 Voor producten, die geleverd worden aan de 

klanten en/of landen met GMO-eisen, dient 

het bedrijf systemen en procedures beschikbaar 

te hebben om de identificatie van producten 

mogelijk te maken, die bestaan uit GMO’s, die 

GMO’s bevatten of geproduceerd zijn van 

GMO’s, inclusief grondstoffen, additieven en 

aroma’s. 

4.19.2 Er dienen grondstofspecificaties en leveringsdocumenten 

aanwezig te zijn, die de producten 

identificeren, die bestaan uit GMO’s, die gemaakt 

zijn m.b.v. GMO’s of die GMO’s bevatten. De 

waarborging met betrekking tot de GMO-status 

van grondstoffen wordt contractueel overeengekomen 

met de leverancier ofwel de technische 

documenten dienen de GMO-status te specificeren. 

Het bedrijf houdt een continu geactualiseerde 

lijst bij van alle GMO-grondstoffen die op zijn 

terrein gebruikt worden en die ook inzicht geeft in 

de mengsels/mixen en recepturen, waaraan 

dergelijke GMO-grondstoffen worden toegevoegd. 

4.19.3 Er dienen geschikte procedures te zijn om te 

waarborgen, dat bij de productie van producten, 

die bestaan uit GMO’s of GMO’s bevatten, 

besmetting wordt voorkomen van producten die 

geen GMO’s bevatten. Beheersmaatregelen 

moeten aanwezig zijn om kruisbesmetting met 

GMO’s te voorkomen. De effectiviteit van deze 

procedures wordt gecontroleerd op basis van 

testen. 

4.19.4 Eindproducten, die GMO’s bevatten of die als 

GMO-vrij geëtiketteerd zijn, worden gedeclareerd/geëtiketteerd 

volgens de actuele wettelijke 

eisen. Leveringsdocumenten dienen een verwijzing 

naar GMO’s te omvatten. 

4.19.5 Klanteisen inzake GMO-status van producten 

zijn duidelijk geïmplementeerd binnen het 

bedrijf. 

4.20 Allergenen en specifieke productiecondities 

4.20.1 Grondstofspecificaties, die allergenen bevatten 

die gedeclareerd moeten worden en relevant 

zijn voor het land van bestemming van het 

eindproduct, dienen beschikbaar te zijn. Het bedrijf 

houdt een continu actuele lijst bij van alle allergene 

grondstoffen, die op zijn locatie gebruikt 

worden. Deze lijst geeft ook inzicht in de mengsels/mixen 

en recepturen, waaraan dergelijke 

allergenen bevattende grondstoffen worden 

toegevoegd. 

4.20.2 Bij de productie van producten met allergenen, 

die gedeclareerd moeten worden, dient kruisbesmetting 

zoveel mogelijk geminimaliseerd te 

worden. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

4.20.3 Eindproducten, die allergenen bevatten die 

gedeclareerd moeten worden, dienen te worden 

gedeclareerd/geëtiketteerd volgens de relevante 

wettelijke eisen. Voor de toevallige aanwezigheid 

of onopzettelijke aanwezigheid van wettelijk te 

declareren allergenen en sporen, is de etikettering 

gebaseerd op een gevarenanalyse en een beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s. 

4.20.4 Wanneer klanten de specifieke eis stellen, dat 

producten ‘vrij zijn van’ bepaalde substanties of 

ingrediënten (zoals gluten of varkensproducten) of 

dat bepaalde productie- of behandelingsmethodes 

worden uitgesloten, dienen daarvoor verifieerbare 

procedures toegepast te worden. 

5 Metingen, analyses en verbeteringen 

5.1 Interne audits 

5.1.1 

KO 


KO no. 8: Er dienen effectieve interne audits 

verricht te worden conform overeengekomen 

auditprogramma. Dit dient alle eisen van de 

IFS-Standaard te omvatten. De scope en de 

frequentie van de interne audits dient gebaseerd 

te zijn op een gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s. Dit is eveneens 

van toepassing op opslaglocaties buiten de 

fabriek die eigendom van het bedrijf zijn of 

gehuurd worden. 

5.1.2 Interne audits van activiteiten, die van kritisch zijn 

voor de voedselveiligheid en de productspecificaties, 

dienen minimaal eens per jaar uitgevoerd te 

worden. 

5.1.3 De auditors dienen deskundig te zijn en onafhankelijk 

van de afdeling die geaudit wordt. 

5.1.4 De auditresultaten dienen te worden gecommuniceerd 

naar het senior-management en naar de 

voor de afdeling verantwoordelijke medewerk(st) 

ers. De noodzakelijke corrigerende acties en een 

planning voor de implementatie worden vastgesteld, 

gedocumenteerd en gecommuniceerd naar 

alle relevante medewerk(st)ers. 

5.1.5 Er dient gedocumenteerd te worden hoe en 

wanneer de uit de interne audit resulterende 

corrigerende acties worden geverifieerd. 

5.2 Fabrieksinspecties 

5.2.1 Er worden regelmatig fabrieksinspecties ingepland 

en uitgevoerd (onderwerpen zijn o.a. 

productbeheersing, hygiëne, risico op productvreemde 

materialen, hygiëne van het personeel 

en schoonmaak). De frequentie van de inspecties 

in elke ruimte of omgeving (incl. buitenterreinen) 

en van elke individuele activiteit dient gebaseerd 

te zijn op een gevarenanalyse en de beoordeling 

van de daaruit afgeleide risico’s en op eerdere 

ervaringen. 

A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

5.3 Procesvalidatie en beheersing 

5.3.1 De criteria voor de procesvalidatie en -beheersing 

dienen duidelijk gedefinieerd te zijn. 

5.3.2 Waar beheersing van proces- en omgevingsparameters 

(temperatuur, tijd, druk, chemische 

verhoudingen, etc.) essentieel is voor de vervulling 

van de producteisen, dienen deze parameters 

continu en/of met gepaste intervallen gecontroleerd 

en geregistreerd te worden. 

5.3.3 Alle activiteiten met betrekking tot herverwerking 

dienen gevalideerd, gecontroleerd en gedocumenteerd 

te worden. Deze activiteiten mogen geen 

invloed hebben op de producteisen. 

5.3.4 Er dienen geschikte procedures te zijn voor de 

melding, registratie en bewaking van storingen 

van machines/apparatuur en procesafwijkingen. 

5.3.5 De procesvalidatie dient verricht te worden met 

behulp van verzamelde data, die relevant zijn voor 

de productveiligheid en processen. Wanneer 

substantiële aanpassingen plaatsvinden, dient een 

hernieuwde validatie verricht te worden. 

5.4 Kalibratie, afstelling en controle van meet- en bewakingsinrichtingen 

5.4.1 Het bedrijf dient de meet- en controlemiddelen te 

identificeren die gebruikt worden voor de waarborging 

van de producteisen. Deze middelen 

worden gedocumenteerd en duidelijk geïdentificeerd. 

5.4.2 Alle meetapparatuur dient binnen een monitoringsysteem 

met gespecificeerde intervallen gecontroleerd, 

afgesteld en gekalibreerd te worden op 

basis van vastgestelde erkende standaarden/methodes. 

De resultaten van deze controles, 

afstellingen en kalibraties dienen gedocumenteerd 

te worden. Waar nodig dienen corrigerende acties 

bij apparaten en, indien nodig, processen en 

producten uitgevoerd te worden. 

5.4.3 Alle meetapparatuur wordt uitsluitend gebruikt 

voor hun gedefinieerde gebruiksdoel. Waar 

meetresultaten een afwijking of storing aangeven, 

wordt het betreffende middel onmiddellijk gerepareerd 

of vervangen. 

5.4.4 De kalibratiestatus van de meetinrichtingen dient 

duidelijk aangegeven te zijn (etiket op de machine 

of op een lijst van de meetapparatuur). 

5.5 Hoeveelheidscontrole (kwantiteitscontrole/vulhoeveelheid) 

5.5.1 De frequentie en methode voor de hoeveelheidscontroles 

dienen vastgelegd te worden, zodat 

voldaan wordt aan de wettelijke eisen en klantspecificaties 

of – indien van toepassing – aan richtlijnen 

voor de nominale hoeveelheid. 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

5.5.2 Er dient een procedure te bestaan om de nalevingscriteria 

te definiëren voor de controle van 

partijhoeveelheden. Deze procedure dient o.a. 

ook rekening te houden met tarragewichten, 

soortelijk gewicht en andere kritische eigenschappen. 

5.5.3 Er dienen controles te worden geïmplementeerd 

en geregistreerd in overeenstemming 

met een bemonsteringsplan, dat de productiebatches 

op een representatieve manier weerspiegelt. 

5.5.4 De resultaten van deze controles dienen te 

voldoen aan de gedefinieerde criteria voor alle 

producten, die gereed zijn voor aflevering. 

5.5.5 Voor ingekochte, voorverpakte producten dient 

bewijs aanwezig te zijn, dat voldaan wordt aan de 

wettelijke eisen met betrekking tot de nominale 

hoeveelheid. 

5.5.6 Indien van toepassing dient alle apparatuur, die 

wordt gebruikt voor de laatste controles, wettelijk 

goedgekeurd te zijn. 

5.6 Productanalyses 

5.6.1 Er dienen procedures te zijn om te waarborgen, 

dat voldaan wordt aan alle gespecificeerde 

producteisen, inclusief de wettelijke eisen en 

specificaties. Het bedrijf voert met dit doel zelf 

microbiologische, fysische en chemische analyses 

uit en/of besteedt deze analyses uit. 

5.6.2 Analyses, die relevant zijn voor de voedselveiligheid, 

dienen bij voorkeur te worden uitgevoerd 

door laboratoria die over de juiste accreditaties en 

methodes (ISO 17025) beschikken. Indien een 

bedrijf de analyses zelf uitvoert of de analyses 

door een niet geaccrediteerd laboratorium worden 

uitgevoerd, dienen deze resultaten op regelmatige 

basis geverifieerd te worden door een laboratorium, 

dat geaccrediteerd is voor dergelijke programma’s/methodes 

(ISO 17025). 

5.6.3 Er zijn procedures om de betrouwbaarheid 

van interne analyseresultaten te borgen. Deze 

interne analyses zijn gebaseerd op officieel 

erkende analysemethodes. Dit wordt aangetoond 

door ringonderzoeken of andere bekwaamheidstesten. 

5.6.4 Op basis van een gevarenanalyse en van de 

daaruit afgeleide risico’s dient een analyseschema 

opgesteld te worden voor de interne en externe 

analyses van grondstoffen, halffabrikaten, eindproducten, 

procesapparatuur en verpakkingsmaterialen 

en, waar nodig, voor omgevingsanalyses. 

De testresultaten dienen gedocumenteerd te 

worden. 


A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

5.6.5 De resultaten van de analyse dienen regelmatig 

geëvalueerd te worden. In geval van onvoldoende 

resultaten dienen de juiste corrigerende maatregelen 

genomen te worden. De analyseresultaten 

worden regelmatig beoordeeld om trends te 

kunnen identificeren. Bij afwijkende trends 

dienen corrigerende maatregelen genomen te 

worden. 

5.6.6 In gevallen waar interne analyses worden verricht, 

dient daarvoor gekwalificeerd en getraind personeel 

beschikbaar te zijn, alsmede geschikte 

apparatuur en ruimtes om de analyses uit te 

voeren. 

5.6.7 Ter verificatie van de eindproductkwaliteit , dienen 

regelmatig interne organoleptische testen te 

worden uitgevoerd. Deze testen dienen in overeenstemming 

te zijn met de specificaties en 

gerelateerd te zijn aan de impact op de respectievelijke 

parameters van de productkarakteristieken. 

De testresultaten dienen gedocumenteerd te 

worden. 

5.6.8 Op basis van interne of externe informatie over 

productrisico’s, die een impact op de voedselveiligheid 

kunnen hebben, dient het bedrijf zijn 

beheersplan aan te passen en/of geëigende 

maatregelen te nemen om de impact op gereed 

product te beheersen. 

5.7 Productblokkering (quarantaine) en -vrijgave 


van de daaruit afgeleide risico’s dient een 

procedure aanwezig te zijn voor blokkering en 

vrijgave van alle grondstoffen, halffabrikaten, 

eindproducten en verpakkingsmaterialen. Deze 

procedure dient te waarborgen, dat alleen producten 

en materialen worden verwerkt en verzonden, 

die voldoen aan de producteisen. 

5.8 Klachtenbehandeling van autoriteiten en klanten 

5.8.1 Er dient een systeem voor de afhandeling van 

productklachten te zijn. 

5.8.2 Alle klachten dienen te worden beoordeeld door 

competente medewerk(st)ers. Waar dat gerechtvaardigd 

is, dient per omgaande gepaste actie te 

worden ondernomen. 

5.8.3 Klachten worden geanalyseerd met het oog op 

eventueel te nemen preventieve maatregelen 

om herhaling van de non-conformiteit te voorkomen. 

5.8.4 De resultaten van de klachtenanalyses worden 

beschikbaar gesteld aan de relevante verantwoordelijke 

medewerk(st)ers en de directie. 

5.9 Management van incidenten, het terughalen van producten en product recall 



✂

✂ 



Major/ 

NA 

5.9.1 Er dient een gedocumenteerde procedure te zijn 

voor het management van incidenten en potentiele 

crisissituaties, die gevolgen kunnen hebben 

voor de voedselveiligheid, de wetsnaleving en de 

kwaliteit. Deze procedure dient geïmplementeerd 

en bijgehouden te worden. Dit omvat minimaal: 

de benoeming en training van een crisisteam, een 

lijst met contacten die gewaarschuwd moeten 

worden, bronnen voor wettelijke advies (indien 

nodig), bereikbaarheid van contacten, klantinformatie 

en een communicatie plan, dat informatie 

richting consumenten bevat. 

5.9.2 

KO 


KO no. 9: Er is een effectieve procedure voor het 

terughalen van producten en/of het uitvoeren van 

een recall. Met deze procedure wordt gewaarborgd, 

dat de betrokken klanten zo snel mogelijk 

geïnformeerd worden. Deze procedure geeft een 

duidelijke omschrijving van de toegekende 

verantwoordelijkheden. 

5.9.3 Er dienen actuele contactgegevens voor noodgevallen 

beschikbaar te zijn (zoals namen en telefoonnummers 

van leveranciers, klanten en 

bevoegde autoriteiten). Er dient in het bedrijf 

permanent een persoon beschikbaar te zijn, die de 

bevoegdheid heeft om het managementproces 

voor de afhandeling van incidenten in gang te 

zetten. 

5.9.4 De uitvoerbaarheid, effectiviteit en de tijdigheid 

van de uitvoering van de geïmplementeerde 

procedure voor het terughalen van producten 

wordt regelmatig intern getest. De frequentie van 

deze testen is gebaseerd op een gevarenanalyse 

en de beoordeling van de daaruit afgeleide 

risico’s, maar zij worden minimaal eens per jaar 

uitgevoerd. De test wordt op dusdanige wijze 

uitgevoerd dat een effectieve implementatie en 

uitvoering van de procedure gewaarborgd is. 

5.10 Management van non-conformiteiten en productafwijkingen 

5.10.1 Er is een procedure voor de behandeling van alle 

non-conforme grondstoffen, halffabrikaten, 

eindproducten, procesapparatuur en verpakkingsmaterialen. 

Deze procedure omvat minimaal: 

– quarantaine-/blokkeringsprocedures; 

– gevarenanalyse en beoordeling van de daaruit 

afgeleide risico’s; 

– identificatie (bijv. etiket); 

– beslissing over het verdere gebruik (bijv. 

vrijgave, herbewerking/nabehandeling, blokkering, 

quarantaine, afkeur/afval). 

5.10.2 De verantwoordelijkheden voor de afhandeling 

van non-conforme producten dienen duidelijk 

vastgelegd te zijn. De procedure voor de afhandeling 

van non-conforme producten dient door alle 

relevante medewerkers begrepen te worden. 

A B C D Opmerkingen



Major/ 

NA 

5.10.3 Bij non-conformiteiten, dienen onmiddellijk 

corrigerende acties genomen te worden om te 

waarborgen dat aan de producteisen voldaan 

wordt. 

5.10.4 Verpakte eindproducten of verpakkingsmaterialen, 

die niet aan de specificaties voldoen van private 

labels, mogen niet onder het betreffende label op 

de markt gebracht worden. Uitzonderingen dienen 

schriftelijk met de contractpartners overeengekomen 

te worden. 

5.11 Corrigerende acties 

5.11.1 Er is een procedure aanwezig voor de registratie 

en analyse van afwijkingen. Deze procedure is 

gericht op preventieve en/of corrigerende acties 

om herhaling te voorkomen. 

5.11.2 

KO 

KO no.10: Corrigerende acties worden duidelijk 

geformuleerd, gedocumenteerd en zo snel 

mogelijk genomen om verdere non-conformiteiten 

te voorkomen. Voor elke corrigerende actie 

worden duidelijk de verantwoordelijkheden en het 

tijdpad vastgesteld. De documentatie wordt veilig 

opgeslagen en is gemakkelijk toegankelijk. 

5.11.3 De uitvoering van de geïmplementeerde corrigerende 

acties wordt vastgelegd en de effectiviteit 

wordt gecontroleerd. 

6 Food defense en externe inspecties 

6.1 Beoordeling defense 

6.1.1 De verantwoordelijkheden voor food defense 

dienen duidelijk gedefinieerd te worden. De 

verantwoordelijke personen hebben een sleutelpositie 

en direct toegang tot het directieteam. Men 

dient te kunnen aantonen over voldoende kennis 

van dit aandachtsgebied te beschikken. 

6.1.2 Er dient een food defense gevarenanalyse en een 

beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s 

uitgevoerd en gedocumenteerd te worden. Op 

basis van deze analyse en op basis van de wettelijke 

vereisten dienen aspecten te worden geïdentificeerd, 

die van essentieel belang voor de 

veiligheid zijn. 

De op food defense gerichte gevarenanalyse en de 

beoordeling van de daaruit afgeleide risico’s 

dienen eens per jaar te worden verricht of na 

wijzigingen, die invloed hebben op de voedselintegriteit. 

Er dient een Waarschuwingssysteem te zijn dat 

periodiek op effectiviteit getest te wordt. 

6.1.3 Wanneer de wetgeving een registratie of inspecties 

op locatie noodzakelijk maakt, dienen bewijzen 

beschikbaar te worden gesteld. 

6.2 Locatiebeveiliging 



✂

✂ 



Major/ 

NA 


van de daaruit afgeleide risico’s dienen 

ruimtes en zones, die van essentieel belang zijn 

voor de veiligheid, beschermd te worden om 

toegang door onbevoegden te voorkomen. 

Toegangspunten dienen gecontroleerd te worden. 

6.2.2 Er dienen procedures aanwezig te zijn om manipulaties 

te voorkomen en/of om tekenen van manipulaties 

te kunnen identificeren. 

6.3 Beveiliging m.b.t. personeel & bezoekers 

6.3.1 Het bezoekersbeleid dient aspecten van het food 

defense-plan te omvatten. Het personeel, dat de 

beladingen en leveringen verricht en in contact 

met het product komt, dient zich te identificeren 

en dient de toegangsregels van het bedrijf te 

accepteren. Bezoekers en externe dienstverleners 

dienen herkenbaar en van het vaste personeel te 

onderscheiden zijn in ruimtes met productopslag 

en dienen zich bij aankomst te registreren. Zij 

dienen voor betreding van het bedrijf geïnformeerd 

te worden over de beleidslijnen op de 

locatie en hun toegang dient overeenkomstig 

geregeld te zijn. 

6.3.2 Alle medewerk(st)ers moeten jaarlijks training 

ontvangen in food defense en op momenten dat 

er significante veranderingen in het programma 

zijn. De trainingssessies dienen gedocumenteerd 

te worden. 

De procedures voor de werving en het ontslag van 

personeel dienen binnen de wettelijke kaders 

rekening te houden met veiligheidsaspecten. 

6.4 Externe inspecties 

6.4.1 Er dient een gedocumenteerde procedure te 

bestaan voor het beheer van externe inspecties en 

bezoeken van regelgevende instanties. Er dient 

relevant personeel getraind te worden in de 

uitvoering van de procedure. 


A B C D Opmerkingen

CONTACTGEGEVENS IFS-VESTIGINGEN 

DUITSLAND | BERLIJN 



D-10117 Berlijn 

Telefoon: +49(0)3072625074 

Fax: +49(0)3072625079 

E-mail: ifs-berlin@ifs-certification.com 

FRANKRIJK | PARIJS 

IFS-kantoor Parijs 

FCD 

12, rue Euler 

F-75008 Parijs 

Telefoon: +33(0)144439916 

Fax: +33(0)147205353 

E-mail: ifs-paris@ifs-certification.com 

ITALIË | MILAAN 

IFS-kantoor Milaan 

Federdistribuzione 

Via Albricci 8 

I-20122 Milaan 

Telefoon: +39(0)289075150 

Fax: +39(0)265511 69 

E-mail: ifs-milano@ifs-certification.com 

POLEN | WARSCHAU 

IFS-kantoor Centraal- & Oost-Europa 

ul. Serwituty 25 

PL-02-233 Warschau 

Telefoon: +48601 957701 

E-mail: marzec@ifs-certification.com 

BRASILIË | DOURADOS 

IFS-vertegenwoordiging Brazilië 

Caroline Nowak 

BR-79824 Dourados, MS 

Telefoon: +55(67)81514560 

E-mail: cnowak@ifs-certification.com 

CHINA | HEFEI 

StarFarm 

Kamer 2301, gebouw C, 

Fortune Plaza No. 278 Suixi Road, 230041, 

Hefei, Anhui, China 

Telefoon: +86(0)55 15 666069 

Fax: +86(0)5515 6813 76 

E-mail: china@ifs-certification.com 

asia@ifs-certification.com 

VS | ST. LOUIS 

IFS Americas 

1610 Des Peres Road, Suite 150 

VS-St. Louis, MO 63131 

Telefoon: +131468646 10 

Fax: +13146864602 

E-mail: ifs-us@ifs-certification.com

IFS Food - Allanta

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?