XX BIKE & TREKKING

Wilier
Cento
Uno SL
Helemaal in de stijl van 2012 maar tegelijkertijd tijdloos, zo in het
matzwart, de Cento Uno Superleggera. Als je de flair van een bike mag
afmeten aan de zwierigheid van de letters op de onderbuis, dan gooit
Wilier hoge ogen.
De Cento Uno Superleggera (SL) is een verbeterde versie van de Cento Uno,
het eerste frame waarmee ik reed dat ondanks een geïntegreerde zadelpen
toch comfortabel was. Tot dan (2009) geloofde ik dat een vaste zadelpen vanwege
zijn rigiditeit een modeverschijnsel zou blijken. Maar carbon kun je kennelijk
prima tweaken en Wilier deed dat met glans. Het Cento Uno-frame loopt
over van technologie: een asymmetrische liggende achtervork, geïnte greerde
drop-outs, oversized traspashuis en swing-arm design (staande en liggende
achtervork vormen een vloeiende verbinding). Het zorgt voor een fiets die
beter is dan voorheen. Stijver, lichter en fantastisch comfortabel. Het comfort
van carbon zit niet zoals bij titanium in elasticiteit maar meer in het stil zwijgend
absor beren van micro- en mini vibraties. Voeg daarbij een feno menale stijfheid en
het is duidelijk waarom
carbon zo alom tegenwoordig
is bij racefietsen.
Het is het beste
compro mis als snelheid
telt. Titanium zou dan
weer gegadigde zijn
voor de puur-genietenprijs.
Wat verder opviel:
de klassieke ronde
stuurbocht van 3T.
De meeste moderne
sturen vullen je hele
handpalm, maar de
Rotundo onderin vast-
De liggende en staande achtervork op de Wilier vormen één geheel.
pakken geeft een sterk
‘sprintgevoel’. Meer controle. Het Double Tap schakelen van Sram vind ik zelf
de prettigste manier om van verzet te wisselen. Met één hendeltje zowel op- als
afschakelen. Met een duidelijke ‘knak’ bovendien. Op papier misstaan de Profile
Design wielen die importeur Veltec in dit frame stak. Maar hun stevige gewicht
(1725 gram) houdt wel het totaalgewicht van de fiets op peil. Superlicht klinkt
wel stoer, maar een fiets die onder je uit waait?
Conclusie
Als we één fiets uit dit artikel mochten uitkiezen, dan zou het deze Wilier zijn.
Stijlvol, tijdloos, boordevol functionele technologie en het beste compromis
tussen stijfheid, lichtgewicht en comfort. Het concept van een vaste zadelpen
is hier een verrijking (cleanere looks, hogere stijfheid), omdat het comfort er niet
onder lijdt. Een fiets in deze prijsklasse bouw je uiteraard naar eigen wens op.
Prijs en specificaties zijn dus maar een richtlijn.
XX BIKE & TREKKING
Specs en geometrie
Prijs €6.799
Maten XS/S/M/L/XL/XXL
Info wilier.it
Framemateriaal 30-ton/60-ton carbon
Vork Custom Wilier Monoscocca
Derailleurs/shifters Sram Red
Trapas/crank Fulcrum Custom Wilier
Remmen FSA Custom Wilier
Stuur/-pen 3T Rotundo Team/3T Arx Team
Zadel/-pen San Marco Regal/geïntegreerd
Wielen Profile Design Armada 30
Banden Schwalbe Lugano
Gewicht compleet 7,24 kg
Zitbuis-/balhoofdhoek 73,5/73
Bovenbuis/balhoofdbuis 550/159 mm
Achtervork 405 mm
Vorksprong 40 mm
Wielbasis 985 mm
HISTORIE
In het verhaal van Wilier Triestina spelen twee familienamen een
belangrijke rol, de Dal Molin’s en de Gastaldello’s. In 1906 was het de
handelaar Pietro Dal Molin die brood zag in de toen sterk opkomende
fietsindustrie. Hij richtte Wilier op, wat een acroniem is voor ‘Viva l’Italia
libera e redente’ en zoveel betekent als ‘leve het vrije en herenigde Italië’.
Na W.O. I zette zoon Mario Dal Molin de zaak voort. Hij innoveerde
door frames en onderdelen te verchromen en vernikkelen en deed de
fabriek danig groeien. Net na W.O. II was de vraag naar fietsen groot en
wielrennen zéér populair. Dal Molin richtte de profploeg Wilier Triestina
op. De toevoeging ‘Triestina’ kwam er uit sympathie met het lot van
de voormalige Oostenrijkse regio’s Trieste en Istrië, die na de oorlog
onderwerp waren van getouwtrek tussen Italië en Joegoslavië. De ploeg
verwierf roem met zijn koperkleurige fietsen en met kopmannen als
Giordano Cottur en later Fiorenzo Magni, uitdager van de titanen Coppi
en Bartali. Het fietsenmerk kreeg ook de naam Wilier Triestina. Toch
moest de fabriek in 1952 zijn deuren sluiten, vanwege de toenemende
vraag in Italië naar scooters. In 1969 komt Lino Gastaldello in beeld.
Zijn vader Giovanni
had nog gewerkt in
de fabriek en Lino
maakte als kind de
opgang van Wilier
Triestina en de ploeg
helemaal mee. Hij
kocht de merknaam
voor vijfhonderd euro
en herstelde Wilier in
ere, later samen met
zijn drie zonen. Wilier
keerde ook terug in
het profpeloton, met
de betreurde Marco
Pantani, Tour-etappewinnaar
in 1997 en
meer recent met
Davide Rebellin, die in
2004 in één week de
hattrick Amstel Gold
Race, Waalse Pijl en
Luik-Bastenaken-Luik
volbracht.
Fiorenzo Magni won in 1948 de Giro d’Italia op een Wilier.