Sierra de Gredos - BIKE & trekking

www.bikeandtrekking.nl
f i e t s - e n r e i s m
a g a z i n e
MOUNTAINBIKEN
Picos de Europa
TOERFIETSEN
Via Verde de la Sierra
MOUNTAINBIKEN
Sierra de Gredos
Spanje
special
TOERFIETSEN
Via Verde Girona
MOUNTAINBIKEN
Sierra Nevada

2 B&t Special: Spanje

Actief genieten
Spanje is een geweldige vakantie bestemming.
En niet alleen als je houdt van bakken en
braden aan de Costa’s. Het uitgestrekte land
biedt namelijk ook heel veel mogelijkheden
voor een actieve fiets vakantie. Zoals Daniel
Simon laat zien, die een week rondtoerde
over een zonovergoten Mallorca. Of Jörg
Spaniol, die in Catalonië over een via verde
van Girona naar de Middellandse Zee fietste.
Echt fietsgenieten, die toer! Dan was de
tocht die Stephan Kappl met een paar maten
dwars door de Zuid-Spaanse Sierra Nevada
maakte een stuk minder ontspannen. Maar
wel erg spectaculair! Zelf klom ik in het zadel
van m’n mountainbike om de berggebieden
Picos de Europa en de Sierra de Gredos te
ontdekken. Met achteraf één gedachte vast
in m’n hoofd verankerd: hier moet ik nog
een keer naartoe! Want niet alleen de actie is
helemaal top – beide gebergtes zijn absoluut
ideaal biketerrein – ook de after sport is goed
geregeld. Ontspannen en genieten kunnen
Spanjaarden namelijk als geen ander. Alles
komt mañana. Net als de Italianen nemen ze
de tijd voor een goede bak koffie en tijdens
de siësta genieten de locals van een drankje
en een pincho in een bar of cafetaria. Een
levensstijl die ons prima is bevallen! Fietsen en
onthaasten bleek de ideale combi voor een
vakantie. Dat noemen wij nu actief genieten!
- Joris Birnie, redacteur BIKE & trekking
De Picos de Europa in het noorden van Spanje is niet
alleen een waar mountainbikemekka, maar ook perfect
als vakantiebestemming voor race- en toerfietsers. Zoals
hier de bergpas op de Puerto de San Glorio, een berg op
de grens van Cantabrië en Asturië. Foto: Joris Lugtigheid.
B&t Special: Spanje 3

4 B&t Special: Spanje
I N F O
Kijk voordat je naar Spanje vertrekt op de site van
het Spaans Verkeersbureau. Hier vind je algemene
informatie over het land, de regio’s en de diverse
mogelijkheden. Voor vragen kun je ook terecht
bij het kantoor van het Spaans Verkeers bureau in
Den Haag.
SPAANS VERKEERSBUREAU
Laan van Meerdervoort 8AA
2517 AJ Den Haag
+31 (0)70 346 59 00
www.spain.info
http://spaansverkeersbureau.hyves.nl
www.facebook.com/pages/Spanje-in-Nederland
http://twitter.com/#!/@SpanjeNederland
Realisatie:
BIKE & trekking Magazine
Maruba b.v.
Winthontlaan 200
3526 KV Utrecht
+31 (0)30 289 10 73
www.maruba.nl
www.bikeandtrekking.nl
F I E T S - E N R E I SS MM AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA A GGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG G AA ZZ
I N E
f i e t s - e n rr eeeiiss mm
a g a z i n e
TEKSTEN: JORIS BIRNIE, ELLEN VAN DRUNEN, JÖRG SPANIOL
FOTO’S: ELLEN VAN DRUNEN, STEPHAN KAPPL, JORIS
LUGTIGHEID, JÖRG SPANIOL
Links: Vergeet de Alpen; de Spaanse
Picos de Europa zijn minstens net zo
mooi. En in elk geval veel specialer.
www.bikeandtrekking.nl
www.bikeandtrekking.nl
AVONTUUR
Solo door de
Australische outback
TEST 2012
12 nieuwe fietsen voor
race, trekking en mtb
RIJTECHNIEK
Met droge voeten
door een beekje
Spanje
special
MOUNTAINBIKEN TOERFIETSEN MOUNTAINBIKEN
TOERFIETSEN
MOUNTAINBIKEN
Picos de Europa Mallorca Sierra de Gredos Via Verde Girona Sierra Nevada
MET GRATIS 36 PAGINA’S
SPANJE SPECIAL
PASSIE
VOOR PASSEN
OLD SCHOOL
MEETS
NEW SCHOOL
TREK ‘GARY
FISHER’
SAWYER
Silvretta
Hochalpenstraße
WERKPLAATS
Zadelhoogte
afstellen
BIKEN IN NEDERLAND
Roosendaal
#4 2011 €3.95
COLUMN AART HUIJG
Solo van Noord-
naar Zuidpool
AP

Spanje special
6 SIERRA DE GREDOS
Mountainbiken in een ruige en ongerepte natuur
18 PICOS DE EUROPA
Mountainbiken door 'España Verde'
30 SIERRA NEVADA
Biken over de hoogste bergen van Spanje
Inhoud
12 DE GROENE WEG VAN GIRONA
Autovrij toeren van de Pyreneeën naar de Costa Brava
24 VIA VERDE DE LA SIERRA
Zuid-Spanje over oude spoorwegen
VIAS VERDES
ESPAÑOLAS
1.900 KILOMETER
AUTOVRIJ FIETSEN
Zie pagina 15
B&t Special: Spanje 5

M O U N T A I N B I K E N
Sierra de Gredos
TEKST: JORIS BIRNIE
FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID
Mountainbiken staat nog op een laag pitje in de
Sierra de Gredos. Uitgezette routes zijn er niet,
dus bikers kunnen er naar hartenlust pionieren.
Het gebied biedt genoeg mogelijkheden en met
relatief weinig inspanning bereik je de mooiste
singletracks.
De bergketen Sierra de Gredos ten westen
van Madrid maakt deel uit van het Castiliaans
Scheidings gebergte, dat de Spaanse Hoogvlakte als
het ware in tweeën splitst. Sierra de Gredos ligt in
het uiterste zuiden van Castilië en León, tot over de
grens van Extremadura. De hoogste bergtop van de
Gredos is Pico Almanzor, met een hoogte van 2.592
meter. Koning Alfonso XIII heeft in het verleden veel
paden laten aanleggen om te kunnen jagen op de
Spaanse steenbok. >>
Boven: Kou-houd!
Rechts: De trails in de Sierra de Gredos voeren door ongerepte
natuur.
6 B&t Special: Spanje

“ Pionieren in een ruige
en ongerepte natuur.”
B&t Special: Spanje 7

Fijn voor bikers; er liggen in de Gredos volop technische
singletracks voor gevorderde rijders. Maar ook
mountainbiken met het gezin behoort beslist tot de
mogelijkheden.
Overweldigende natuur
Wij gaan op pad met Tinin, een lokale gids die het
gebied op zijn duimpje kent. Bij Hoyos del Espino
dalen we af richting Rio Tormes en slaan een landweg
in. Vanaf hier klimmen we een kilometer of drie licht
omhoog, alvorens we de afdaling inzetten. We suizen
naar beneden en slalommen langs grote keien. Een
rivier die plotseling ons pad kruist is voor Tinin geen
reden om te stoppen. Wij volgen. Het water spuit ons
om de oren. Het is toch iets dieper dan verwacht,
dus we zijn meteen gewassen. Het karrenspoor
dat we volgen brengt ons door een landschap van
heuvels en bossen. Inmiddels is de zon verdwenen
en begint het zelfs te regenen. Gelukkig verruilen we
het open veld voor het bos, zodat we redelijk droog
blijven. Onderweg heeft zich nog iemand bij ons clubje
gevoegd. Het is een hond die continu achter ons aan
rent en netjes op ons wacht als we stil staan om een
foto te maken.
Het landschap wordt gekenmerkt door gigantische, door ijs en water gladgeslepen boulders.
8 B&t Special: Spanje
Technische passages
Halverwege de route krijgen we plotseling ons hotel
weer in zicht, maar daar rijden we nog even aan
voorbij, Tinin had ons nog een mooie singletrack
beloofd. Het stukje dat we eerst omhoog moeten
over het asfalt nemen we voor lief. Dan slaan we
een wandelpad (PR19) in dat naar beneden zigzagt.
De technische passages met rotspartijen en haakse
bochten zijn de krenten in de pap. Dit is het echte
werk! Met een grijns van oor tot oor dalen we af tot
aan de rivier. “Hebben jullie genoeg gehad?”, vraagt
Tinin. Maar wij zijn nog lang niet verzadigd. En dus
gaan we opnieuw omhoog. Via een korte klim komen
we uit op een enorme vlakte met een enkele boom.
Mooie vergezichten laten ons wegdromen. Weer gaat
het omhoog, maar met een afdaling in het vooruitzicht
rijden we vol goede moed verder. Uiteindelijk komen we
uit bij een meer. De zon is weer gaan schijnen en het is
een mooie plek om te rusten en - letterlijk - af te
koelen. Ook onze nieuwe fietsmaat komt hier even
op adem. Langs de rivier zakken we rustig af naar
beneden totdat we terug zijn bij het beginpunt.
Inmiddels is het al behoorlijk laat en we rollen direct
ons lokale barretje binnen. Cerveza? >>

“ Het begrip
‘boulderen’
krijgt hier
een andere
betekenis.”
Cultuur snuiven in Madrid
Ten oosten van de Sierra de
Gredos ligt Madrid, de hoofdstad
en grootste stad van Spanje.
Dertien kilometer ten noordoosten
van Madrid bevindt zich tevens de
grootste luchthaven van Spanje;
Madrid Barajas. Madrid ligt op
de Spaanse hoogvlakte in het
midden van het land. Het is er
goed toeven. De meeste wijken
hebben hun oorspronkelijke sfeer
weten te behouden. Palacio Real
en het Retiro Park moet je zeker
bezoeken. Maar vergeet ook niet
over de kleine marktjes te slenteren.
Duizend-en-een restaurantjes,
barretjes en terrassen vullen de
straten. Overal kun je terecht voor
cerveza en tapas. Reizen door de
stad gaat eenvoudig per metro.
Grote kans dat je de Spaanse steenbok tegenkomt.
B&t Special: Spanje 9

Overnachten in een parador
Wil je van je verblijf iets bijzonders
maken? Verblijf dan zoals wij
eens in een parador. Paradores
zijn historische gebouwen die zijn
omgetoverd tot comfortabele hotels.
Deze monumentale onderkomens
zijn een prima uitvalsbasis om de
geschiedenis en de cultuur van
Spanje te leren kennen. Paradores
vind je in heel Spanje, dus ook in
Sierra de Gredos. Het gebouw waar
wij sliepen, de Parador de Gredos,
was de allereerste parador en ligt
midden in de natuur, omgeven door
kristalhelder water, indrukwekkende
rotswanden en groene naaldbossen.
Binnen kun je genieten van luxe en
comfort in traditionele Castiliaanse
stijl (www.parador.es).
Ook wie van rustig toeren houdt, is in de Sierra de Gredos op zijn plaats.
“ De Gredos is
ook geschikt
voor easy riders.”
10 B&t Special: Spanje

In de Sierra de Gredos delen wandelaars en bikers dezelfde paden, zoals hier de prachtige PR19.
I N F O
Route
Wij reden een niet gemarkeerde
dagtoer met een gids. Een niet
door ons beproefde maar leuke
mogelijkheid is het maken van een
tweedaagse tocht (80 km) over de
GR10. Je rijdt dan langs de Gredos
en volgt de rivier. Onderweg passeer
je een aantal kampeerterreinen waar
je kunt overnachten.
Reis
De snelste optie is vliegen naar
Madrid. Daarvandaan is het ruim
150 (auto)kilometers naar Hoyos
del Espino.
Periode
De beste tijd om te mountainbiken
in de Gredos is van april tot en met
september.
Kaarten
Kaarten zijn verkrijgbaar in het
bezoekerscentrum van het park
in Hoyos del Espino. Een voor
Spaanse begrippen redelijk
goede kaart is Parque Regional
de la Sierra de Gredos, schaal
1:25.000, Adrados Ediciones
(inclu sief overzichtskaart op schaal
1:135.000).
Begeleide tochten en bikeverhuur
Fietsen kun je huren bij AMN
Gredos, waar je ook terecht kunt
voor een gids en route-informatie
(www.amngredos.com). Voor een
echte mountainbikevakantie in de
Gredos raden we je aan je eigen
bike mee te nemen.
B&t Special: Spanje 11

12 B&t Special: Spanje
“ Autovrij van de
Pyreneeën naar
de Costa Brava.”

T O E R F I E T S E N
De ‘Groene Weg’
van Girona
TEKST EN FOTO’S: JORG SPANIOL
In heel Spanje is zo’n tweeduizend kilometer
spoorweg omgebouwd tot autovrije fietsroutes,
de vias verdes. Voor liefhebbers van berg én
strand is de Vias Verdes de Girona een echte
aanrader. Deze mooie route begint namelijk in
de Pyreneeën en eindigt op de stranden van de
Costa Brava.
Vias Verdes. Dat betekent Groene Weg. En een
Groene Weg in Spanje is meestal een tot fietspad
omgebouwde oude spoorweg. In eerste instantie is
de Vias Verdes de Girona anders dan we verwacht
hadden. Reden: het is geen aaneengesloten spoortracé
dat moeiteloos omgebouwd kon worden tot fietspad.
Integendeel: de Vias Verdes de Girona bestaat uit
een aaneenschakeling van ver schil lende losse tracés.
Een boemeltreintje hier, een privé spoor weg van een
mijnbouwonderneming daar, een in on bruik geraakte
lokale vrachtroute Al deze tracés bieden - met een
maximale stijging van maar twee pro cent! - de perfecte
basis voor een fietspad, maar nog géén kant-en-klare
fietsroute. De verdienste van de makers van de route
ligt er dus niet alleen in dat voor malige spoorwegen >>
Boven: Trek voor Girona, dat halverwege de route ligt, extra tijd
uit. De stad is té leuk om zomaar snel langs te fietsen!
Grote foto: De Vias Verdes de Girona eindigt aan het blauwe
water van de Middellandse Zee.
B&t Special: Spanje 13

veranderd zijn in autovrije fiets paden, maar óók dat
deze routes onderling met el kaar verbonden zijn en zo
een doorgaande route vormen.
We starten in de plaats Olot, een kilometer of vijftig
boven Girona. Het landschap van deze regio, de
Garrotxa, bestaat uit reeds lang uitgedoofde vul kanen.
Maar daar is niets van te zien, want dikke miezerwolken
belemmeren het uitzicht. En ik moet tel kens
m’n ogen dichtknijpen tegen de modder spetters die
m’n voorwiel opwerpt. M’n huurfiets heeft namelijk
geen spatborden. ‘Spatborden zijn voor vrouwen’, is
de stellige mening van de fiets verhuurder.
Dit is het Spanje dat de meeste toeristen niet zien.
Onder elkaar spreekt men hier Catelaans. Spaans?
Ja, met mensen van buiten. Een luidruchtig nachtleven,
tapas-barretjes? Niet hier, zo ver van de kust.
Hier zijn de boerderijen nog agrarische bedrijven, niet
de tweede woning van stedelingen en buiten landers.
Hier wordt de aarde nog omgeploegd en hangt de
geur van mest in de lucht. De via verde tussen Olot
en Girona vervoerde in z’n spoor weg tijd de mensen
van het platteland naar de stad. Veel jonge mensen
zijn daar gebleven, in de stad. In Amer, een plaatsje
langs de route, veegt een oudere heer de stoep
onder middel eeuwse bogen, z’n leeftijd genoten
zitten wat verderop en spelen kaart. Hier geen grootstedelijke
hectiek.
In een café laden we wat energie bij met een baguette
met jamón en café con leche. Nodig, want we willen
in een kaarsrechte lijn doortrappen naar Girona. De
route volgt namelijk de hoofdweg en dan is onderweg
wat aan lummelen geen aangename optie. In Girona
overigens wel; in die stad moet je geen haast hebben.
De locals doen het en de busladingen toeristen ook.
En dus passen we ons aan en brengen onze tijd
in Girona lummelend door, genietend van wat de
stad te bieden heeft. En we bevinden ons in goed
gezelschap, want ook Lance Armstrong woonde ooit
in Girona, profiterend van de ideale mix van zee en
bergen om in te trainen. Maar de vele bezoekers van
de stad komen natuurlijk niet vanwege de link die de
stad met Lance heeft, maar vanwege de fraaie oude
stadskern. We genieten nog van een zwoele avond
onder de arcaden van de Placa Independéncia, maar
de daaropvolgende ochtend is het weer tijd de reis
te hervatten. De groene bordjes van de Vias Verdes
de Girona leiden ons langs de rivier de Onyar in de
richting van de zee. Al na een paar kilometer splits het
vroegere tracé van de kurktrein zich af van de >>
De voormalige spoortracés van de Vias Verdes de Girona zijn autovrij
en voeren door een landelijke omgeving.
14 B&t Special: Spanje

Vias Verdes
1.900 kilometer
autovrij fietsen
Toen de Spaanse minister van
Verkeer en Milieu in 1993 een
inventarisatie liet maken van in
onbruik geraakt en opgeheven
spoorwegen liet inventariseren,
bleek ruim 7600 kilometer (!)
spoorweg braak te liggen.
Daaropvolgend besloot de
Spaanse regering deze oude
spoortracés met een budget
van maar liefst zes miljoen euro
om te bouwen tot ‘Vias Verdes’,
Groene Wegen. Deze autovrije
routes zouden niet alleen dienen
als toeristische fietsroutes,
maar ook de mobiliteit van de
plaatselijke bevolking verbeteren.
In de rest van de wereld werd
met bewondering naar dit
initiatief gekeken; niet voor niets
honoreerden de Verenigde Naties
het vias verdes-concept met
een ‘Best Practices International
Award’. En in 1998 resulteerde
het Spaanse idee in de ‘European
Greenway Association’, die zich tot
doel stelt voormalige spoorwegen
Op viasverdes.com, de officiële website van de
Stichting Vias Verdes, zijn 77 groene wegen terug te
vinden. De site is Spaans- en Engelstalig, maar het
Spaanstalige gedeelte is uitgebreider). Er is ook veel
informatie te vinden in de ‘Guía de Vías Verdes’, een
drie tal lijvige, mooi uit gevoerde gid sen (helaas uitsluitend
in het Spaans verkrijg baar).
V.V. Fc. Estratégico
V.V.
de Itálica
V.V. de la Bahía
de Cádiz
V.V. Rioturbio
V.V. de
Guadajoz
V.V. Minas de Dícido
V.V. del Río
Guadarrama
in heel Europa om te bouwen tot
groene weg. Ondertussen, bijna
twintig jaar later, is in Spanje ruim
1.900 kilometers aan voormalige
spoorweg omgebouwd tot
vias verde. De routes, het zijn
er inmiddels zo’n negentig,
worden door lokale en regionale
autoriteiten gepland en aangelegd
en voorzien van een landelijk
uniforme routeaanduiding. De
V.V. del Piquillo - Paseo Itsaslur
V.V. Fc. Mutiloa - Ormaitzegi
V.V. Villacañas - Quintanar de la Orden
V.V. Del Irati o Foz de Lumbier
V.V. De El Cortijo
V.V. Corredor de Valdefierro
V.V. de Torrevieja
V.V. Campo de Cartagena
V.V. de Lucainena de las Torres
V.V. del Mar
V.V. de Denia
V.V. del Vallés
bestrating varieert van asfalt tot
fijn grind. Veel stations langs de
routes hebben een tweede leven
gekregen als restaurant, hotel,
museum of fietsverhuurbedrijf.
Sinds 1999 is de tweede zondag
in mei de Nationale Groene
Wegen Dag, waarbij Spaanse
fietsliefhebbers massaal op
het zadel van hun tweewieler
plaatsnemen.
In de gidsen is iedere route ingetekend op een uitsnede
van de Spaanse topografische kaart (schaal variërend
van 1:250.000 tot 1:50.000). 1:50. Er staat een hoogteprofiel
bij en op het eind van een uitvoerige beschrijving
b
met fraaie kleuren n foto’s staat ook een lijst met over
nachting sadressen en met telefoon nummers.
De gidsen zijn ter er plaatse
bij de boekhandel del
verkrijgbaar of
voor €17.- te
bestellen via
viasverdes.com m
(alleen in het
Spaanstalige
gedeelte van n
de site, klik op
‘Publi cations’ s’
in de linker
menubalk). .
B&t Special: ial: Spanj Spanje 15

16 B&t Special: Spanje
“ Dit is het Spanje
dat de meeste
strandtoeristen
niet zien.”

hoofdweg. Nauwelijks twintig kilometer verwijderd
van de drukke badplaatsen van de
Costa Brava zien we hier een heel ander
landschap dan de voor gaande dag. Meer
mediterraan, met kurkeiken in hoog graas, her
en der brokken rood gesteente dat ook de
kuststrook kenmerkt. We kijken even terug,
naar de bergen, waarboven zich weer donkere
wolken verzamelen.
Naast de weg speelt een man petanque,
alleen. Om niet te hoeven bukken gebruikt hij
een touwtje met een magneet eraan om de
ballen van de grond te rapen. Als een door
het wolkendek priemende luchtbundel voor
drama tische effecten in het landschap zorgt,
ren ik druk heen en weer op zoek naar het
juiste camerastandpunt. De petanque-speler
kijkt het eens aan en grijnst. Dan wijst hij op
de brug. Daar moet je zijn voor de beste foto,
vindt hij. Tevreden kijkt hij over het groene,
lang zaam in de richting van de Pyreneeën
glooiende landschap. En als zijn stalen ballen
al weer over de aangestampte aarde rollen,
zit ik nog altijd op dat bruggetje, met de zon
in m’n gezicht. De Costa Brava kan nog even
wachten.
Linksboven: Ooit een landschap met vurige vulkanen,
nu een groene oase: de regio Garrotxa.
Linksonder: Op dit stuk liep vroeger een ertstrein.
En als je in het tunneltje goed omhoog kijkt zie je de
roetsporen van de stoomlocomotief nog zitten...
Rechts: Palm Beach, Florida? Nee hoor, gewoon Sant
Feliu aan de Costa Brava. En het frisse voetbad een het
eind van de lange fietsdag is heerlijk.
I N F O
Route
Wij reden een tweedaagse tour van Olot via Girona
naar de kust, maar je kunt de trip ook uitbreiden tot
een driedaagse tocht. Begin dan met fietsen vanaf
Ripoll, dat met de trein vanaf Barcelona bereikbaar is.
Reis
Met de auto is het een flink eind sturen. Wij vlogen naar
Girona en namen de bus naar Olot (www.teisa-bus.com).
Periode
Fietsen over de Vias Verdes de Girona vanaf het late
voorjaar tot het late najaar. In de zomermaanden kan
het erg heet zijn.
Gidsen
Het Consorci Vies Verdes de Girona geeft de ‘Greenways
Guide’ uit, een Engelstalig boekje met informatie
en gedetailleerd kaartmateriaal. Het boekje is te koop
in locale boekwinkels voor €8.- Met het boekje bij de
hand is de route probleemloos te fietsen.
Begeleide tochten, bikeverhuur, slapen
Op gironagreenways.org, de website van Consorci Vies
Verdes de Girona, wordt per traject alle informatie (in
het Engels) overzichtelijk gepresenteerd.
B&t Special: Spanje 17

M O U N T A I N B I K E N
Picos de Europa
TEKST: JORIS BIRNIE
FOTO’S: JORIS LUGTIGHEID
De Picos de Europa is ongetwijfeld één van de
mooiste bergketens van Europa. En het gebergte
laat zich prima per mountainbike ontdekken.
Bikers van elk niveau kunnen hun hart ophalen
op de steenslagwegen en technische singletracks.
Routes zijn niet altijd bepijld en een kaart
of gids kan noodzaak zijn. Maar dan kom je wel
op de mooiste plekken.
De Picos de Europa ligt op circa veertig kilometer
van de Atlantische kust. De bergketen dankt haar
naam aan de zeevaarders die terugkeerden van hun
Atlantische oversteek en vanaf zee de bergtoppen
in zicht kregen. De Picos de Europa is het eerste
nationale park in Spanje en heeft een oppervlakte
van ca. 500 km 2 . Dit maakt de Picos niet alleen
het grootste nationale park van Spanje, maar ook
van Europa. De Picos de Europa bestaat vooral uit
kalksteen en is ontstaan doordat de continenten
Afrika en India in botsing kwamen met Eurazië,
waardoor de aardlagen omhoog werden gedrukt.
Onder invloed van de ijstijd en erosie heeft het
kalksteen zich gevormd tot het huidige grillige
gebergte. Onze gids Javier heeft vanuit Fuente Dé
een route van vijftig kilometer uitgestippeld, die
vooral naar beneden gaat. Dat belooft een feestje
te worden, zéker omdat we voor de weg omhoog
gebruikmaken van de teleférico. Zorg wel dat je hier
op tijd bent, want je mag alleen je fiets meenemen
in de eerste of tweede lift. We zweven omhoog en
genieten ondertussen van het uitzicht. Eenmaal
boven prepareren we onze fietsen en gaan op weg.
Keienpad
Een brede gravelweg voert ons om de eerste piek
(La Colladina) heen, waar we uitkijken over een
mooie vlakte met sneeuwresten en kleine bergmeren.
Beneden ligt een heerlijke afdaling op ons te
wachten. Het pad traverseert langs de wanden van
een van de hoogste bergen in de Picos. >>
De Picos de Europa hoeft als bikegebied de concurrentie op geen
enkel vlak te schuwen.
18 B&t Special: Spanje

“ De regio rondom de
Picos heet niet voor
niets ‘España Verde’,
Groen Spanje.”
B&t Special: Spanje 19

Op het eerste gezicht ziet het er makkelijk uit, maar
de grote ronde keien fungeren als knikkers en het
kost flink wat moeite overeind te blijven. We rijden
vlak boven een prachtige hoogvlakte, waar herders
in de zomermaanden hun vee laten grazen. Even
later verruilen we de knikkers voor een zanderig pad,
dat heel wat makkelijker rijdt. Na een paar kilo meter
doemt er ineens een groot huis op achter een heuvel.
Later blijkt dat dit een van de zomer verblijven is van
de Spaanse koning. Het is geen paleis, maar een erg
mooie, grote en goed onder houden luxe berghut. Later
vertelt Javier dat de koning er nooit verblijft. Zonde, wij
zouden er in elk geval graag een nachtje willen slapen.
De afdaling gaat verder over een mooie graat, met
links beneden ons een bergbeekje en rechts een klein
kerkje. We crossen door een kudde koeien met een
aantal boos kijkende toros. Voor de zeker heid doen we
een trapje extra. Even verder komen we in een klein
verlaten dorpje waar vroeger veel mijnwerkers verbleven.
De mijn is inmiddels gesloten, maar wij maken
dankbaar gebruik van de kleine wegen die de mijnwerkers
destijds gebruikten om het gewonnen zinkerts
naar beneden te vervoeren.
20 B&t Special: Spanje
Spaanse lunch
Halverwege de trip komen we aan in het plaatsje
Sotres, waar we even pauzeren met een colaatje. Na
de mooie afdaling moet er nu toch echt geklommen
gaan worden. Vanaf Sotres krijgen we een vijf kilometer
lange klim voor de kiezen, met stijgingpercentages tot
20%! Via het pad, dat overigens zeer goed begaanbaar
is, ploeteren we omhoog. Eenmaal op de top parkeren
we onze fietsen onder een boom en genieten we van
een lunch met brood, Spaanse jamón en chorizo. Na
een halfuur zijn we weer helemaal opgeladen voor het
laatste deel. We dalen en traverseren door het bos,
afgewisseld met mooie rotspaden langs een diepe
afgrond. In Bejes komen we uit op een geasfalteerde
weg en rijden we naar La Hermida. Hier kun je in het
Spa Resort van Hotel Balneario genieten van natuurlijke
warmwaterbronnen. Een echte aanrader en de ultieme
bekroning op deze mooie mountainbiketocht! >>
Rechts: De Picos de Europa staat voor natuurbeleving in optima forma.
Onder: Even een korte pauze met verse chapata, chorizo en jamón.

“ Gigantische
gletsjers hebben
de hellingen van
de Picos de Europa
in vorm gekneed.”
B&t Special: Spanje 21

“ Stevige banden zijn
geen overbodige luxe.”
22 B&t Special: Spanje

Teleférico Fuente Dé
De kabelbaan van Fuente Dé kan dagelijks
in 3 minuten en 40 seconden 3.500
mensen vervoeren over een hoogteverschil
van 753 meter. In de jaren 60 van de
vorige eeuw bestudeerde ingenieur José
Antonio Odrioloza de mogelijkheid een
kabelbaan aan te leggen. In 1962 kreeg
het project groen licht en in 1966 werd
deze op twee na langste kabelbaan zonder
steunpalen ter wereld geopend. Eenmaal
boven, vanaf Mirador del Cable, kan je
genieten van één van de mooiste uitzichten
over de Picos de Europa en het Macizo
Central. Naast mountainbikeroutes zijn er
ook talloze wandelmogelijkheden.
I N F O
Route
Wij reden een eendaagse toer, maar je kunt de trip ook
uitbreiden tot een tweedaagse tocht. Begin dan met
fietsen vanaf Ojedo of Potes naar Fuente Dé. Pak daar
de kabelbaan en rijd naar de berghut Refugio de Aliva.
Een mooie plek om te overnachten, maar vergeet niet
van tevoren te reserveren. Tip: bezoek het bergmeer
Lago de Lloroza dat boven de hut ligt. De volgende
dag daal je af zoals hierboven is beschreven en rijd je
terug naar het startpunt.
Reis
Met de auto is het een flink eind sturen (ruim 1600 km).
Wij vlogen naar Bilbao en namen een huurwagen naar
de Picos.
Linksboven: Ook voor
liefhebbers van technische
priegel paadjes is de Picos
de Europa the pace to be.
Linksonder: Op de ruige
steenslagpaden van de
Picos zijn dubbelgeveerde
bikes in het voordeel.
Gespot tijdens de toer door
fotograaf Joris Lugtigheid:
een Spaanse vale gier. Die
heeft met een spanwijdte
van ruim anderhalve meter
geen teleférico nodig om
boven te komen...
Periode
Mountainbiken in de Picos kan vanaf het late voorjaar
tot het vroege najaar. In de overige maanden zijn de
wegen niet begaanbaar als gevolg van sneeuwval.
Kaarten
Picos de Europa, Mapa Topografico, schaal 1:25.000,
Adrados Ediciones. Tweedelige kaart, online of ter
plaatse verkrijgbaar.
Begeleide tochten en bikeverhuur
Wij werden ondersteund door de outdoororganisatie
Guiatrek, die de gidsen, kaarten en de bikes verzorgde
(www.guiatrek.es).
B&t Special: Spanje 23

“ Het prachtige
Andalusië is een deel
van Spanje dat je zéker
niet mag missen.”
24 B&t Special: Spanje

T O E R F I E T S E N
In het spoor van
vergeten treinen
TEKST EN FOTO’S: ELLEN VAN DRUNEN
In Nederland kennen wij het drama van de HSL-
Zuid, maar ook in Spanje kunnen ze er wat van.
Sterker: over de spoorlijn die de Andalusische
steden Jerez de la Frontera en Setenil met
elkaar had moeten verbinden heeft nooit een
trein gereden! Wel heel veel fietsers, met dank
aan de stichting Via Verde de la Sierra, die in de
afgelopen decennia het spoortracé omtoverde in
een schitterde fietsroute.
We bevinden ons in Olvera. Een karakteristiek Andalusisch,
geheel wit dorp in het hart van de Sierra de
Cadiz in de provincie Cadiz. Een doolhof van smalle
straatjes brengt je naar El Castillo, een Morenfort uit
de twaalfde eeuw op de top van de heuvel waarop
Olvera gebouwd is. Aan de voet van diezelfde heuvel
staat een oud station, prachtig gerestaureerd en
tegenwoordig hotel. Het voormalige treinstation is
direct gelegen aan de Via Verde de la Sierra. Deze
‘groene weg’ is zesendertig kilometer lang en loopt
over een oude spoorweg tussen Olvera en Puerto
Serrano. Nooit reed er ook maar één trein over dit
spoor (zie kader). In de omgeving van Olvera doet al
decennialang een hardnekkig gerucht de ronde >>
Boven: Sommige voormalige stations langs de route zijn
omgebouwd tot hotel, zoals hier in La Estación de Olvera bij het
startpunt van de Via Verde de la Sierra.
Grote foto: De vias verdes in Andalusië voeren door de mooiste
landschappen. En het mooie is; heftige beklimmingen en
afdalingen zitten er niet bij.
B&t Special: Spanje 25

over een spoorwegbeambte die vergeefs op de komst
van een trein heeft staan wachten. Veertig jaar lang
hield hij dit vol en veertig jaar lang ontving hij salaris,
vergeten geraakt in de bureaucratische machinerie
van de Spaanse overheid. Paco, onze gids, lacht
hartelijk om dit verhaal. Wie weet is hij familie van deze
beambte zonder naam!
De heuvelachtige omgeving met toppen tot zeshonderd
meter hoogte overbruggen we op gemakkelijke wijze.
Vanuit Olvera loopt het pad in een rustig tempo bergaf
waarts, zonder noemenswaardige hoogte verschillen,
om dat een trein nu eenmaal geen steile stukken en
scherpe bochten aan kan. Natuurschoon is er voldoen
de. Graanvelden en olijfboomgaarden sieren het
land schap. Halverwege de route passeren we het
natuur reservaat Peñón de Zaframagón, waar meer dan
vijf honderd vale gieren rondcirkelen bij een uitstekende
rots. In het nabijgelegen bezoekerscentrum, in een oud
station, kun je naast een verfrissing ook genieten van
live camera beelden van de gieren.
Het opvallendste kenmerk van de Via Verde de la
Sierra zijn de vele tunnels, dertig in totaal. De kortste
zijn onverlicht, maar de langere zijn voorzien van
automatische verlichting. Lang kun je niet genieten van
de verkoeling die de tunnels op warme dagen bieden,
want na zeven minuten gaat het licht weer uit, weet
Paco ons te vertellen. Gelukkig is dat voldoende om
de langste tunnel van het traject, de Castillo tunnel met
een lengte van bijna een kilometer, te overbruggen. De
temperatuur in de tunnel ligt rond de negentien graden,
terwijl buiten in de volle zon het kwik naar vijfenveertig
graden stijgt! Gelukkig zijn er onderweg volop plekken
waar je een hapje kunt eten en vers, koel water kunt
tappen. De laatste vijftien kilometer van de tocht volgen
we de Rio Guadalporcún en de bredere Rio Guadalete,
die ons vergezelt tot aan Puerto Serrano. Bij het station
aldaar wacht ons een welkome, ijskoude cola en
kunnen we ons klaarmaken voor een Spaanse lunch.
Ruim drie uur lang tafelen met brood, olijfolie, heerlijke
ham en nog veel meer lekkernijen.
De olijfolieweg
Na de Via Verde de la Sierra verplaatsen we ons
oostwaarts, naar de stad Jaen. Daar begint de Via Verde
del Aceite, de olijfolieweg, die je in vijfenvijftig kilometer
door een deel van de provincie Jaen voert. Zo ver ons
oog reikt, zien we olijfbomen. Honderden, duizenden!
Onze begeleider José Maria vertelt dat sommige wel >>
Waar ter wereld vind je zulke lange bruggen die uitsluitend door fietsers gebruikt mogen worden? In ieder geval langs de Via Verde de la Subbética.
“ De Franse ingenieurs
Daydé en Pillé, leerlingen
van de beroemde Gustave
Eiffel, ontwierpen de
ijzeren spoorbruggen.”
26 B&t Special: Spanje

Fietsen op een nooit gebruikte spoorlijn
Het idee om een spoorlijn te bouwen om de Zuid-
Spaanse economie een boost te geven en de steden
Jerez de la Frontera en Almargen met elkaar te
verbinden, ontstond al aan het eind van de 19de
eeuw. Ook het Spaanse leger had behoefte aan
een spoorverbinding, om snel troepen te kunnen
vervoeren. In 1926 begon de aanleg van de
spoorverbinding, maar de Spaanse Burger oorlog en
de aansluitende economische crisis gooiden roet
in het eten. Eind jaren zestig van de vorige eeuw
werd het hele project stopgezet. Tunnels, viaducten,
stations, het was allemaal al gebouwd, maar spoor
heeft er nooit gelegen. Alleen op het tracé van Jerez
de la Frontera tot Arcos de la Frontera reden ooit
treinen. Als testrit. Dankzij de inspanningen van de
Fundación Via Verde de la Sierra ligt er nu zesendertig
kilometer aan autovrije fietsroute over het voormalige
spoortracé tussen de plaatsjes Puerto Serrano en
Olvera. De stichting heeft een eigen (Spaanstalige)
website: fundacionviaverdedelasierra.com.
Grote kans dat je de Spaanse steenbok tegenkomt.
B&t Special: Spanje 27

een eeuw oud zijn, maar dat ze nog veel ouder kunnen
worden. Omdat er nog niet geoogst is, zien we de
groene vruchten overal hangen. Om de bomen zijn
cirkels geveegd met een opstaand randje. Zo kunnen de
olijven niet ver van de boom vallen.
Staat de Via Verde de la Sierra bekend vanwege
de vele tunnels, de Aceite voert over verschillende
ijzeren bruggen, rond 1890 gebouwd door de
Franse ingenieurs Daydé en Pillé, leerlingen van
de beroemde architect Eiffel. In tegenstelling tot
de Via Verde de la Sierra heeft hier wel een trein
gereden, maar écht succesvol is het traject nooit
geweest en in 1985 werden alle treinen stilgelegd.
De kleine, oude stationnetjes langs de route zijn
inmiddels gerestaureerd en omgetoverd tot informatie-
en rustpunten. Onderweg zien we voldoende
mogelijkheden om even uit te rusten of aan de felle zon
te ontsnappen. Voorbij Alcaudete slingert de weg langs
Reserva Natural Laguna Honda en over het geheel
metalen Guadajoz viaduct, dat een lengte van net geen
Het dorpje Olvera is het startpunt van de Via Verde de la Sierra.
“ Een doolhof van smalle
straatjes brengt ons naar
El Castillo, een Moors fort
uit de twaalfde eeuw op
de top van de heuvel.”
28 B&t Special: Spanje
tweehonderd meter heeft. We verlaten de provincie
Jaen en de Via Verde del Aceite, die naadloos overgaat
in de Via Verde de la Subbética.
De bergen om ons heen worden ruiger als we station
Luque passeren. Binnen in de stationshal is het een
drukte van belang. De lokale bevolking doopt brood
in olijfolie en spoelt de boel weg met een café con
leche. Buiten op het terras van het gerestaureerde
station genieten fietsers in de schaduw van een
oude locomotief van een verfrissing. De achtenvijftig
kilometer lange fietsroute volgt het spoor van de
voormalige ‘olietrein’ in het zuiden van de provincie
Cordoba. Het prachtige Sierra Subbética Natuurpark
ligt aan je voeten en onderweg passeren we pittoreske
dorpen zoals Zuheros, Doña Mencia en Cabra. Ook
hier ervaren we weer, dat Spanje méér te bieden heeft
dan drukke stranden. Het prachtige Andalusische
binnenland, met de mooie witte dorpen en eindeloze
olijfboomgaarden is een deel van Spanje dat je zeker
niet mag missen.

Spanje en z'n olijven
Olijven en Spanje lijken onlosmakelijk
met elkaar verbonden.
Immers, Spanje is de grootste
producent van olijfolie. Toch is
de olijf geen inheemse vrucht; de
Feniciërs, een oud maritiem volk,
brachten ruim drieduizend jaar
geleden de olijfboom vanuit het
Midden-Oosten naar Zuid-Europa.
Spaanse olijven worden van
november tot januari ge oogst. Na
de oogst worden ze gewassen
en tot een pasta gemalen, waarna
deze onder zeer hoge druk
geperst wordt. De olijfpasta mag
tijdens dit proces niet meer dan
28 graden warm worden, om te
voorkomen dat de samen stelling
van de olie verandert. Voor één
liter olijfolie is vijf tot tien kilo
olijven nodig. Meer weten over
olijfolie? Breng een bezoek aan
het Museo del Aceite in Cabra,
waar je prachtige oude olijfpersen
kunt bezichtigen. Bij het naast
gelegen El Molino Viejo kun je
heerlijk lunchen.
I N F O
Reis
We vlogen van Amsterdam naar Sevilla, waarna we ons
verder met een huurauto verplaatst hebben. Olvera ligt
op iets meer dan 100 kilometer rijden van Sevilla, Jaen
op ruim 250 kilometer.
Route
De Via Verde de la Sierra is 36 km lang en dus goed in
één dag te fietsen. Voor de Via Verde del Aceite en de
aansluitende Via Verde de la Subbética moet je meer
tijd uittrekken; het totale traject omvat 112 km. Op
de Engelstalige website van de Stichting Vias Verdes
(viasverdes.com) vind je hier informatie over de routes,
een kaart die je kunt downloaden, hoogteprofielen en nog
veel meer interessante achtergrondinformatie. De be wegwijzering
is erg goed; je kunt niet verdwalen. Met de ter
plaatse verkrijgbare gratis kaarten heb je al vol doende
informatie in handen om de route te kunnen volgen,
inclusief de restaurants onderweg en fiets verhuurders.
Periode
Het fietsseizoen start aan het eind van onze zomer
(half september) en loopt tot het late voorjaar. In de
zomermaanden is het te heet om te fietsen.
Begeleide tochten, bikeverhuur en slapen
Op viasverdes.com vind je per traject meer informatie
over verhuurpunten, accommodatie en eten. Voor
degenen die dat leuk vinden, ook de lokale festivals
staan hierop vermeld. Site is Engelstalig. Wij hebben
heerlijk geslapen en gegeten aan het startpunt van
de Via Verde de la Sierra, in het voormalige station
van Olvera, met de voor de hand liggende naam
La Estación de Olvera (turismolvera.es). Tijdens het
fietsen van de Via Verde del Aceite en Via Verde de
la Subbética hebben we geslapen in respectievelijk
Aparta mentos Rurales Via Verde del Aceite bij Alcau dete
(ruralviaverdeaceite.com) en Hotel Mencía Subbética in
Doña Mencia (menciahoteles.com/menciasubbetica).
B&t Special: Spanje 29

M O U N T A I N B I K E N
Sierra Nevada-Cross
TEKST EN FOTO’S: STEPHAN KAPPL
Met zestien bergtoppen boven de 3.000 meter is
de Sierra Nevada na de Alpen de hoogste bergketen
van Europa. Bikefotograaf Stephan Kappl
fietste dwars door dit Zuid-Spaanse ge berg te, van
Granada naar het strand van Almeria.
De ‘proloog’ van onze trans-Sierra Nevada vindt
’s avonds plaats, op het door goochelaars en
vuurspuwers bevolkte Plaza Nueva in Granada, waar
we ontspannen genieten van een glas wijn en de
gezellige sfeer. Op de achtergrond het hel verlichte
Alhambra, met ergens daarachter, onzicht baar in de
zwarte nacht, de Sierra Nevada. De volgende morgen,
als we bezig zijn om de eerste 2.300 hoogtemeters
naar Albergue Universitario om hoog te klimmen, is het
helemaal gedaan met de ont spanning. Ondanks de
snijdend koude wind en de af zwak kende warmte van
de ondergaande zon gloeien onze bovenbenen like
hell van het on op houdelijk klimmen. Gelukkig wacht
binnen in de berg hut een vriendelijke waard, die ons
een heus driegangenmenu voorschotelt.
Als we de volgende morgen vroeg in de ochtend de
hut weer verlaten om de resterende 1.300 hoogtemeters
naar de hoogste top van de Sierra Nevada, de
Mulhacén (3.482 meter), af te leggen, blaast de ijzige
wind nog steeds rondom de albergue. We kunnen
de berg helaas niet zien, maar volgens de kaart
moet ergens in de wolken de top liggen. Tussen het
grauwe gesteente duikt plotseling een berg hut op:
de Vivac la Caldera. Een onbemande hut, geen mens
te zien. We besluiten voor de beklim ming hier onze
rugzakken achter te laten, want het pad schijnt de
laatste 250 hoogtemeters erg slecht en zwaar te zijn.
En inderdaad moeten we de laatste meters lopen,
met de bike op de schouder. We hebben het er graag
voor over. De wolkendeken trekt open, het uitzicht
is overweldigend; onder onze voeten openbaart de
Sierra Nevada zich in alle wind richtingen.
Deze ervaring wordt de volgende morgen overtroffen
als we ons in de 1.700 hoogtemeters lange afdaling
naar Capileira storten. Bizarre rotsformaties vliegen
voorbij, in de steenwoestenij onder ons schitteren >>
Haast Afrikaans of Aziatisch: de flanken van de Sierra Nevada
zijn on-Europees ruw en ruig.
30 B&t Special: Spanje

“ Wie van Granada
naar de Middellandse
Zee fietst
moet eerst de Sierra
Nevada door...”
B&t Special: Spanje 31

“ Het ruige
slingerpad naar
beneden lijkt
geen eindpunt
te hebben.”
32 B&t Special: Spanje

lauwe bergmeertjes en het pad lijkt geen eindpunt
te hebben. We blijven maar gaan, bocht na bocht na
bocht, als in een flipperkast slingeren we heen en weer.
‘Hé gasten, volgens mij hebben we elke dag zulke
trails!’ Ik kan het zelf ook nauwelijks geloven, maar
als onze kaart klopt en de wegtypes allemaal goed
ingetekend zijn, dan zitten we hier werkelijk in een
singletrack-paradijs. De langeafstandswandelroute GR7
brengt ons van Capileira en Busqistar naar Trevélez,
een bergdorp dat bekend is vanwege z’n aan de lucht
gedroogde hammen. We verorberen zo’n beetje een
halve bout en kruipen daarna ergens aan de rand van
het dorpje in onze slaapzakken.
Als ik wakker word is het nog donker, de buitenkant
van m’n slaapzak is kleddernat. Het regent! Snel
vluchten we, voordat we helemaal doorweekt raken,
een onbewoonde bouwval in. Als we iets later naar
Juviles omhoog rijden, regent het niet meer, maar de
lucht is nog inktzwart en loopt naadloos over in het
donkere vulkanische gesteente van het steenslagpad.
Als we bijna boven zijn gaat het weer los en komt het
water met liters tegelijk naar beneden. We laten het
graag over ons heenkomen, want de afdaling is weer
bizar, met natuurlijke kuipbochten die ondanks de
nattigheid probleemloos hoge snelheden toestaan.
Tot aan de afsplitsing naar het bergdorpje Timar, waar
Links: Als een slang van steengruis slingert het pad naar Capileira
1.700 hoogtemeters lang door een keienwoestijn naar beneden.
Onder: Trevélez staat bekend om z'n aan de lucht gedroogde
hammen. Tip: ook perfect als biker-food!
m’n achterband plotseling druk verliest. Lekke band,
de derde vandaag. En terwijl het nog steeds met
bakken naar beneden komt, bedenk ik dat we door
onze reservebanden heen zijn. ‘Zoek maar even een
barretje in het dorp op, ik fix het wel’, zeg ik tegen m’n
fietsmaten. Die laten zich dat geen twee keer zeggen
en gaan direct op zoek naar een droge plek. Als ik de
band geplakt heb ga ik ze achterna. Maar waar zijn ze?
Geen café te zien. Ten slotte ontdek ik de bikes. Ze
staan tegen de muur van een oud pandje geparkeerd.
Als ik de houten deur open duw, word ik welkom
geheten door Julio, de waard. Koffie?
Later, in Cadier, gunnen we onszelf een hotelbed en
een leuke avond in de Lou Lou, waar het tot laat in
de nacht los gaat. Flink later dan gepland hervatten
we de volgende morgen de tocht, via de zuidkant van
de Sierra Nevada naar Nechite. De vegetatie is hier
veel groener dan aan de andere kant van de bergen.
Vijgen, granaatappels, druiven; allemaal lekker snackjes
die ons helpen de 1.600 hoogtemeters naar Chollo te
overwinnen, waar we in een schuilhut overnachten.
Nog stijf van een koude nacht sturen we de steile weg
naar Laujar de Andarax af. Het blijkt een droomroute
te zijn, die via de GR142 helemaal tot aan Almócita
doorloopt. Zelfs de opnieuw losgebarsten stortregen
kan de pret niet drukken. Pas vlak voor Illar is het
over met de pret; het pad is nu klei-achtig en volledig
verzadigd met water. Lopend op dikke plateauzolen
van klei bereiken we het dorp. Whatever. Dankzij de
wapenolie die we in Illar van een oud omaatje krijgen
bereiken we de volgende dag met een soepel lopende
ketting het strand van Almeria... >>
B&t Special: Spanje 33

“ Tip: denk aan
voldoende
binnenbanden.”
34 B&t Special: Spanje

Granada
Wie gaat biken in de Sierra Nevada moet eigenlijk een dag extra
reserveren voor de stad Granada, gelegen aan de voet van het gebergte.
Niet alleen vanwege de vele historische gebouwen – de stad was tot de
vijftiende eeuw de hoofdstad van het Moorse kalifaat Granada – maar
ook vanwege de vele gezellige terrasjes en tapasbarretjes!
I N F O
Route
De route van Granada naar Almeria, die 350 kilometer
lang is en 10.464 hoogtemeters bevat, is in acht
etappes goed te doen. Een goede conditie en dito
rijvaardig heid zijn wel een voorwaarde.
Reis
Heenvlucht naar Granada, terug via Almeria.
Periode
Van midden mei tot eind juni en van september tot eind
Linksboven: Sfeervol, maar ook noodzakelijk;
kampvuur bij een vivac. Het kan in de Sierra
Nevada flink koud zijn.
Linksonder: Een Sierra Nevada-cross biedt
ruim een week lang avontuur en maximaal
bikeplezier.
oktober. In het voorjaar kunnen er nog sneeuwvelden
liggen.
Kaarten
Top ‘Sierra Nevada’ van Editorial Penibetica, schaal
1:40000 (www.penibetica.com).
Begeleide tochten
Tours met begeleiding en bagagevervoer worden
onder andere aangeboden door Almeria Bike
Tours (www.almeriabiketours.com) en Andal Bike
(www.andalbike.com).
B&t Special: Spanje 35

* Soms is de weg kwijtraken
Mallorca
Balearic
Islands
www.spain.info
het beste wat je kan overkomen