Uitrusten in Frankrijk - Logeion

24 Boeken
Het Groot Werkvormenboek
Sasja Dirkse-Hulscher en Angela Talen, Sdu 2007
978-90-5261-613-1,
300 pagina’s, € 49,95
Het Groot Werkvormenboek
is met recht een werkboek.
Een ‘must have’ voor
communicatieprofessionals.
Zoals de auteurs het zelf
ook aangeven, is het een
boek om te gebruiken. Een
inspiratiebron wanneer
nieuwe ideeën nodig
zijn om bijeenkomsten,
vergaderingen en
interactieve sessies
op een andere manier vorm
te geven, zodat het resultaat beter is. Wat heb je tenslotte
aan een discussie, waarin de meningen alle kanten opvliegen,
maar niemand inhoudelijk reageert op de ander? De werkvorm
‘verplicht samenvatten’ is dan een handig hulpmiddel. Voor alle
deelnemers aan de discussie geldt de spelregel dat eerst kort
wordt samengevat wat de ander heeft gezegd. Dit dwingt tot
luisteren, stimuleert de dialoog en voorkomt monologen.
Het boek bevat twaalf clusters. Per cluster worden tien
werkvormen geboden. Dus 120 in meer of mindere mate
verschillende aanpakken. Per werkvorm wordt met sterren van
één tot vier een indicatie gegeven over de moeilijkheidsgraad
van de desbetreffende werkvorm. Want een goede werkvorm
kiezen is één ding, maar je moet wel in staat zijn een dergelijke
werkvorm te begeleiden.
Het boek is overzichtelijk en praktisch ingedeeld. Je hoeft het
niet van A tot Z te lezen. Het moet gewoon in je kast staan
en op het moment dat het nodig is, pak je het en ga je aan de
slag. Met de juiste werkvorm en goede begeleiding zou het
niet langer zo moeten zijn dat mensen tijdens bijeenkomsten
wegdromen of nog erger: in slaap vallen.
Karin Tuinman
Starterskit voor zelfcoaching –
Zeven strategieën voor het oplossen van
praktische problemen
Mark Vlemmings, Thema 2008
978-90-5871-4619, 127 pagina’s, € 21,95
Ik wil zo graag een coach! Telkens loop ik tegen bepaalde
vraagstukken aan en het lukt me maar niet dat patroon te
doorbreken. Maar in de drukte van alledag komt het er maar niet
van actief op zoek te gaan naar zo iemand. Of misschien is er een
klein inwendig stemmetje dat mij ervan weerhoudt. Hoe het ook
zij, coaching heeft mijn interesse. Maar daarbij is het vooralsnog
gebleven.
Herkenbaar? Probeer het dan eens met de Starterskit voor
zelfcoaching – Zeven strategieën voor het oplossen van praktische
problemen van Mark Vlemmings. Het boek is gericht op ‘iedereen
met werk- en levensvragen.’
Het eerste hoofdstuk leidt tot een analyse van het probleem. Om
je te helpen bij het vinden van antwoorden op de analysevragen
is de bijgevoegde waaier een handig instrument. Nadat je de ins
en outs van je probleem onder woorden hebt gebracht, is het tijd
aan de oplossing te werken. Daartoe beschrijft Vlemmings zeven
oplossingsstrategieën. Daaruit kies je de strategie die het beste
aansluit bij jouw probleem of die je het meeste aanspreekt. Het
veranderplan uit het laatste hoofdstuk helpt je de oplossingen ook
echt uit te voeren.
Mark Vlemmings informeert,
instrueert en motiveert de lezer.
Zijn boek is helder geschreven en
heel goed toepasbaar. Je kunt er
een heel eind mee komen als je
tegen ‘kleine’, overzichtelijke
vraagstukken aanloopt.
Uiteraard mist het de impact
van een coach van vlees en
bloed, maar voor iedereen
die op een laagdrempelige
manier meer zelfinzicht wil
krijgen en aan zichzelf wil
werken, is de Starterskit
voor zelfcoaching een
aanrader.
Andrea Willemse
Culturele waarden en communicatie in
internationaal perspectief
Marie-Thérèse Claes en Marinel Gerritsen, Coutinho 2007
Het blijft een intrigerend thema:
interculturele communicatie.
In het boek van de Vlaamse
Marie-Thérèse Claes en de
Nederlandse hoogleraar
Marinel Gerritsen komen vele
interessante voorbeelden
van geslaagde interculturele
communicatie en
vermakelijke misverstanden
aan de orde. De auteurs
maken gebruik van
hun eigen onderlinge
verschillen, zo klein als
die mogen lijken tussen
Vlaanderen en Nederland.
978-90-469-00819, 294 pagina’s, € 27,50
Het boek levert weinig nieuwe gezichtspunten op, maar
geeft een toegankelijk en handig overzicht van wat er op intercultureel
communicatiegebied aan onderzoek is verricht. Er staan – gezien het
beoogde gebruik door studenten – talrijke oefeningen in, zonder dat
het boek het karakter krijgt van een leerboek. Het enige dat irriteert, is
de veelvuldig terugkerende opdracht: ‘en bespreek de resultaten met
je medestudenten’. Zouden ze daar zelf niet op komen?
Er komen immers genoeg situaties aan de orde die tot de
verbeelding spreken, zelfs als je als student niet verder hebt gereisd
dan de Spaanse costa’s. Bijvoorbeeld over de omgang met tijd. In
monochrone culturen wordt een strikte tijdsindeling aangehouden,
met als prettige bijwerking dat afspraken worden nagekomen.
In meer polychrone culturen doen mensen dingen tegelijk, net
zoals het uitkomt. Informele communicatie in dergelijke culturen
is heel gebruikelijk, privé en werk lopen door elkaar. De verschillen
tussen beide culturen worden goed samengevat in een Afrikaans
spreekwoord: ‘God gaf de Afrikaan de tijd en de Europeaan de klok.’
Elk hoofdstuk eindigt met enkele relativeringen die het boek
aangenaam doen lezen. Alleen het laatste hoofdstuk, over
intercultureel management, lijkt wat los te staan van de andere
hoofdstukken. En er staan wel erg veel oefeningen in…
Len Middelbeek
301
Column Boeken
We zitten met zijn zevenen op
de hoekbank, inclusief het schattige,
drie weken oude baby'tje
met haar pikzwarte krulletjes.
Vier dochters van F. en eentje
van mij, het is oneerlijk verdeeld
in de wereld. De meisjes en
moeder dragen hoofddoekjes
en ik vraag me als altijd af, hoe
ze tegen mijn naakte hoofd
aankijken. Voelt het voor hen alsof ik met blote borsten op
hun bank zit? Het baby'tje heeft onze diepe belangstelling,
de Marokkaanse muntthee smaakt heerlijk en de verse, zoete
amandelkoekjes gaan rond. De kleine Kaoutar gaat van arm
naar arm. Kaoutar is een rivier in het paradijs, vertelt haar
moeder me met glanzende ogen. Ze reikt me het baby'tje
gul aan. Het warme kindje landt zacht in mijn armen. Ik weet
nog heel goed hoe dat voelt. Kaoutar kijkt me ernstig aan.
Haar ogen onderzoeken scherp het vreemde gezicht. De
rimpels trekken diep tussen het neusje. De wenkbrauwen
krommen zich om de oogjes. De wangetjes blazen bol en het
gezichtje wordt rood en roder. Ik voel een warm gepruttel
in mijn armen. Sputterend en spuitend poept Kauotar haar
broek helemaal vol. We lachen verheugd naar elkaar. Zo
hoort het te gaan, zo zit de wereld in elkaar. Een van de
meisjes vertelt dat Kaoutar als ze klaar is, zal gaan huilen.
We kunnen het rustig afwachten. F. praat onbekommerd
tegen me over de bevalling: de stuit waarin het kindje lag,
de vliezen die 'kapot gingen', de weeën die maar niet wilden
vlotten, de navelstreng die om het kindje gewikkeld bleek,
de vacuümtang die het weerstrevige kindje bevrijdde, de
bevallingsuren die wel dagen leken en het voorbijvliegen van
de zonnige kraamtijd. Intussen komen vader en zoon binnen.
Vriendelijk worden ze welkom geheten en stilletjes gaan ze in
een hoekje zitten. In dit vrouwendomein spelen ze geen rol
van betekenis.
Sabine Funneman is lid van Logeion. Na jaren
advieswerk in organisaties is zij haar eigen
communicatiebureau begonnen. Ze zit in de
redactie van C en schrijft maandelijks een
column van 301 woorden.
25