Uitrusten in Frankrijk - Logeion

26 Portfolio
Lekker weg in de meest fundamentele zin van
het woord. En met een historische inslag. Een
statige heer, gefotografeerd als een baron op
zijn troon. Een nazaat van de eerste Hollandse
kolonisten in Nieuw Amsterdam. Het rode
pluche achter hem hangt ergens in een studio;
of wellicht bij hem thuis in Manhattan. Het is
400 jaar geleden dat ons land de grond onder
de huidige Big Apple claimde. De familie van
deze heer van stand is sinds die dag nooit
meer weggegaan. Emigreren. Is een grotere
trek denkbaar?
De zomer staat voor de deur. Komkommer tijd in
medialand. Tijd voor dubbele edities en de zomercolumns
van NOS­correspondenten in het ochtendjournaal. Volgens
de mediawetten wordt dit jaarge tijde ook uitgebuit
in bladen en op websites. Maar hoe pak je dat aan? Het
zoveelste vakantiekiekje van de hoofdredacteur is nogal
afge zaagd en allemaal een gekke foto aanleveren
doen ze al elke maand bij de Rails.
Vakantie en lekker weg zijn op meer creatieve
manieren in te vullen. Enkele suggesties.
Grote trek
Ome Cor bewijst het. Niet in afstand
misschien, maar toch zeker wel in levenswijze.
Hij is een zogenaamde nieuwe nomade – altijd
onderweg in een zelfgebouwd huis op wielen.
Over zee zal hij nooit komen maar hij trekt
erop uit. Altijd. Naar overal en nergens. De
grote trek als eindeloze, doelloze tocht. (Is dat
zo, of zijn dat de preoccupaties van mensen
die het echt nomadische bestaan nooit zullen
bevatten?). Met vakantie heeft het niets te
maken. Ome Cor leeft zo. Uit overtuiging. Of
omdat hij niet anders kan. Maakt het uit?
Toch vakantiebeelden? Uit Azië, de streek die
wellicht samen met het palmstrand het meest
duidelijke gevoel van reizen opwekt. Op
het eerste gezicht lijken het vakantiekiekjes,
maar het zijn foto’s voor op verpakkingen.
Producten die je doen watertanden (en
onbewust toch ook doen snakken naar je
eigen vakantie). En dan is het thema ineens
voorzien van een fraaie kwinkslag. De kijker
net even op het verkeerde been gezet. Erop
uit als de grote trek. Humor werkt altijd, zeker
als het subtiel is.
Tekst: Sander Grip
Van The Holland Society mag je alleen lid worden als je man bent en rechtstreeks afstamt van de Nederlanders
die Manhattan stichtten. In het kader van het Henry Hudson 400-jaar portretteert Geert Snoeijer de leden van
de Society: ‘Is er in hun gelaatstrekken nog iets te zien van hun afkomst? Die vraag boeide me. Neem Donald
Westerveld. Hij is afkomstig uit het boerendorp Westerveld en dat zie je. Hij heeft een boerengezicht met
Indiaanse gelaatstrekken. Ergens in zijn voorouderlijn zit een Indiaanse sqaw.’ Snoeijer probeert de ziel van de
societyleden terug te laten komen in zijn beelden. ‘Dat vind ik het mooiste aspect van het vak; foto’s als de
spiegel van de ziel.’ De serie is van 6 november tot 21 december te zien in de Stopera Amsterdam. Geert Snoeijer
(40) volgt tussen 2001 en 2003 cursussen aan het Amsterdams Centrum voor Fotografie. Sindsdien werkt hij als
freelance fotojournalist en in opdracht voor verschillende tijdschriften. Ook maakt hij vrij werk en serieportretten.
Geert Snoeijer, 06 4181 5693, www.geert-snoeijer.com, www.newyork400stories.com,
geertsnoeijer@zonnet.nl
Portfolio
27