Verzoekschrift - Thuisblad van Matthias E. Storme

Vierde middel – positieve actie
Schending van artikel 10, 11 en 11bis van de Grondwet door artikel 10 van de racismewet,
artikel 10 van de discriminatiewet en artikel 16 van de genderwet
Samenvatting van het middel
107. De bestreden bepalingen beogen een kader te bepalen voor het organiseren van positieve
actie, waarbij discriminaties op basis van de beschermde criteria willens en wetens door
particulieren kunnen worden georganiseerd teneinde vermeende wantoestanden recht te zetten.
Het onderscheid tussen slachtoffers van positieve acties en slachtoffers van verboden
discriminaties is echter strijdig met het gelijkheidsbeginsel en het non-discriminatiebeginsel.
Daarenboven schenden de bepalingen de grondwettelijke verplichting dat wetten de gelijke
uitoefening van rechten en vrijheden door mannen en vrouwen moeten waarborgen.
Uitwerking van het middel
Eerste onderdeel – discriminatoire gelijke behandeling van overheden en privé-personen
108. Artikel 10 van de racismewet, artikel 10 van de discriminatiewet en artikel 16 van de
genderwet bepalen dat direct of indirect onderscheid op grond van de beschermde criteria nooit
aanleiding geeft tot de vaststelling van enige vorm van discriminatie wanneer het direct of indirect
onderscheid een maatregel van positieve actie inhoudt. Een maatregel van positieve actie kan
slechts worden uitgevoerd indien er een kennelijke ongelijkheid is, het verdwijnen van deze
ongelijkheid wordt aangewezen als doelstelling, de maatregel van positieve actie van tijdelijke aard
is en verdwijnt zodra de beoogde doelstelling is bereikt, en de maatregel andermans rechten niet
onnodig beperkt.
109. In dit verband stelde de Raad Van State (Parl. Stukken Kamer, doc 51 – 2722/001, p. 118):
“…Bij het uitwerken van positieve actie dient rekening gehouden te worden zowel met de
Europese rechtspraak terzake als met de rechtspraak van het Arbitragehof. Maatregelen
inzake positieve actie dienen zowel aan de vereisten, gesteld door het Arbitragehof, als
deze gesteld door het Europese Hof van Justitie te voldoen.
Volgens de rechtspraak van het Arbitragehof kunnen maatregelen van positieve actie
(“corrigerende ongelijkheden”) enkel toegepast worden in gevallen waarin:
- een kennelijke ongelijkheid bestaat;
- het verdwijnen van deze ongelijkheid door de wetgever als een te bevorderen
doelstelling wordt aangewezen;
- deze maatregelen van tijdelijke aard zijn;
36