Verzoekschrift - Thuisblad van Matthias E. Storme

147. Ook hier geldt de in het derde tot vijfde onderdeel van dit middel uiteengezette
argumentatie met betrekking tot de andere verschijningsvormen van discriminaties, alsook de in
het achtste middel uitgewerkte argumentatie wanneer intimidatie in de formeel strafrechtelijke zin
wordt behandeld. Het is in het bijzonder onmogelijk te voorzien wanneer aansprakelijkheden
zouden kunnen ontstaan. Het is voor een aansprakelijke immers niet steeds mogelijk te
voorspellen of zijn gedrag ongewenst zal zijn, en de beoordeling of een bedreigende, vijandige,
beledigende, vernederende of kwetsende omgeving wordt gecreëerd is ongehoord subjectief.
148. Daarenboven is het aansprakelijk stellen van personen voor het creëren van een kwetsende
of beledigende omgeving manifest strijdig met de Europese rechtspraak in verband met de vrije
meningsuiting. Tot slot wordt ook hier het recht op culturele en maatschappelijke ontplooiing,
dat wordt beschermd door artikel 23 van de Grondwet, geschonden. Immers houdt, naar analogie
met de uit artikel 544 van het Burgerlijk Wetboek afgeleide theorie met betrekking tot burenhinder,
het gegeven dat elkeen recht heeft op culturele en maatschappelijke ontplooiing in dat men ook
de culturele en maatschappelijke ontplooiing van anderen zal moeten respecteren. Daarom vereist
de Grondwet dat men een redelijke mate van verdraagzaamheid jegens het ongewenste gedrag van
een ander aan de dag zal moeten leggen. Door de bestreden bepalingen wordt het echter mogelijk
gemaakt dat op volledig arbitraire wijze schadevergoedingen worden opgelegd aan personen die
niets anders hebben gedaan dan gebruik maken van hun fundamentele vrijheden. Die situatie
schendt daarenboven het recht op eigendom.
149. Om deze redenen schenden de bestreden bepalingen de artikelen 10, 11, 16 en 23, 5° van
de Grondwet.
44