Jobat-krant 24 maart 2012

EDITO
ROBIN
2,6 miljoen euro, meer dan 100 miljoen oude Belgische
franken. Dat is wat Didier Bellens vorig jaar verdiende als
Belgacombaas. Een mooi bedrag waar de meeste Belgacomklanten
en andere Belgen zich niet al te veel bij kunnen
voorstellen, behalve dan dat het veel is.
Wat ze zich wel kunnen voorstellen, is de omvang van de
kans dat zo’n bedrag ooit op hun bankrekening beland. Die
kans bevindt zich voor de meesten met grote zekerheid
ergens tussen zeer klein en nihil. Beschermd door het besef
dat ze toch nooit in de schoenen van Didier Bellens zullen
staan, zelfs niet in een van ’s mans afdankertjes, is het vervolgens
een koud kunstje om de topman te beschuldigen
van graaierij, wereldvreemdheid, een tekort aan ethiek en
ander immoreel gedrag.
Onze politici, die toch beter
zouden moeten weten en
zelf vaak allesbehalve vrij topman van
zijn van financiële zonden,
waren een van de eersten
om met stenen te werpen. een riant loon
Dat het toch niet kon, een
topman van een overheids- opstrijken, en
bedrijf die met zo’n gage
gaat lopen. En dat de ceo
van Belgacom niet meer helemaal opnieuw
zou mogen verdienen dan
de Eerste minister, de ceo van ons land. En dat er nu maar
eens en voor altijd paal en perk moet gesteld worden aan
die praktijken... Hedendaagse Robin Hoods zijn het, die
hun publiek maar al te graag willen doen geloven dat het
volgend jaar anders zal zijn.
Wat niet waar is. Volgend jaar rond deze tijd zal opnieuw
bekendgemaakt worden hoeveel de ceo van Belgacom
verdiende in 2012 en kan de discussie helemaal opnieuw
beginnen. Het zal misschien een paar honderdduizend euro’s
schelen, maar in se zal er niets veranderd zijn.
Is 2,6 miljoen euro dan geen exuberant loon? Het is alleszins
een verschrikkelijk goed loon. Maar het is ook een salaris
waar bij het aantreden van Didier Bellens bij Belgacom
over onderhandeld is geweest en een pakket dat is goedgekeurd
door de Raad van Bestuur van Belgacom.
Bovendien is het een, naar Belgische normen, marktconform
loon. Het gemiddelde loon van een ceo uit de Bel20
schommelt rond de verdienste van Bellens. Schermen met
het argument dat Belgacom een overheidsbedrijf is, en
daar andere regels voor gelden, houdt geen steek aangezien
het bedrijf gerund wordt als een volbloed commerciële
organisatie en het zich op de markt ook zo gedraagt.
De vraag die wel bij Bellens’ miljoenen mag gesteld worden,
is of ze zijn terechte loon zijn. Bestuurt hij, op alle vlakken,
Belgacom goed genoeg om zoveel te verdienen? Maar
ook dat is een vraag voor de raad van bestuur.
WIM VERDOODT
HOOFDREDACTEUR JOBAT
REDACTIE@JOBAT.BE
Volgend jaar zal de
Belgacom opnieuw
begint de discussie
ARBEIDSVRAAG
Een andere job binnen het
bedrijf: behoud ik mijn loon?
Het loon en de functie die werden overeengekomen
met jouw werkgever zijn in principe essentiële bestanddelen
van de arbeidsovereenkomst waaraan
jouw werkgever in se geen belangrijke wijzigingen
mag aanbrengen zonder jouw uitdrukkelijke toestemming.
Concreet houdt dit in dat jouw werkgever jouw
functie en loon niet zomaar éénzijdig kan wijzigen.
In onderling overleg en akkoord kunnen deze essentiële
bestanddelen uiteraard wel onderhandeld worden,
je kan als werknemer - om welke reden dan ook -
akkoord gaan met wijzigingen aan jouw functie en/of
loon (al moet een minimumloon steeds gegarandeerd
worden in België). Deze wijzigingen kunnen
vervolgens in een bijlage bij jouw oorspronkelijke arbeidsovereenkomst
vastgelegd worden.
In een economisch crisisklimaat kan niettemin vastgesteld
worden dat werkgevers vaak genoodzaakt worden
creatief na te denken over de (re-)organisatie
binnen hun bedrijf. Om enerzijds jobs te vrijwaren en
anderzijds de onderneming rendabel te houden, kan
het in deze gevallen voorkomen dat een werkgever
met functiewijzigingen op de proppen komt.
Ius variandi
‘Ik kom er gewoon niet
aan toe. Geen tijd, te
veel papierwerk, te veel
andere andere taken’
Sinds 2008 moeten er in Vlaamse scholen
functionerings- en evaluatiegesprekken gevoerd
worden. In de praktijk komt daar weinig van. Zeven op
de tien schooldirecteurs voerden de voorbije vier jaar
geen enkel evaluatiegesprek. Directrice Marleen Devos
wijdt dat aan tijdsgebrek.
Tot op zekere hoogte heeft de werkgever immers een
zogenaamd ‘wijzigingsrecht’ - of nog ‘ ius variandi’ genoemd.
Dit wijzigingsrecht, dat de werkgever tot op
zekere hoogte en binnen een duidelijk kader toestaat
de arbeidsvoorwaarden te wijzigen, houdt uiteraard
beperkingen in: dit recht op wijzigingen mag
slechts betrekking hebben op zogenaamde ‘bijkomstige’
- en geen essentiële - elementen (de functie
wijzigt niet fundamenteel maar bijvoorbeeld slechts
op een aantal kleinere detailpunten) en bovendien is
de werkgever ertoe gehouden dit wijzigingsrecht uit
te oefenen in het economisch belang van zijn onderneming.
In de praktijk zal bij elk geval van eenzijdige wijziging
van de arbeidsvoorwaarden dus steeds een subtiel
evenwicht moeten gezocht worden tussen het belang
van de onderneming en dat van de werknemer.
Zo aanvaarden sommige rechtbanken dat een wijziging
in functie moet aanvaard worden voor zover dit
aan de werknemer geen onevenredig nadeel berokkent,
de ‘nieuwe’ functie een vergelijkbaar belang
heeft en de werknemer niet financieel benadeeld
wordt. In geval van discussie tussen de werkgever en
werknemer, zal het sowieso de rechtbank zijn die de
knoop doorhakt.
IRIS TOLPE, MANAGER LEGAL
DEPARTEMENT, INFORMATION &
KNOWHOW BIJ SECUREX
JOBAT.BE/RECHTEN-PLICHTEN