Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Er is één groot probleem waar blijkbaar niemand<br />
een oplossing voor heeft: de kwalitatieve mismatch<br />
die er al jaren is en die maar niet lijkt te verdwijnen,<br />
ondanks alle inspanningen.<br />
Er bestaat ook geen mirakeloplossing voor dat probleem.<br />
We moeten onder andere naar het onderwijs<br />
kijken. Waarom verlaten zoveel jongeren het onderwijs<br />
zonder diploma? Ook de studiekeuze van jongeren<br />
speelt mee, de invloed van ouders, migratie ... En dan zijn<br />
er de bedrijven die graag kant en klare werknemers willen<br />
aanwerven die ze onmiddellijk kunnen inschakelen,<br />
wat ook lang niet altijd lukt. Afhankelijk van hun competenties<br />
zijn mensen in staat om bepaalde dingen te doen,<br />
maar andere dingen zullen ze nog moeten leren. Ondernemingen<br />
investeren in machines en onderhouden die<br />
uitstekend. Waarom kunnen ze dat dan niet met mensen<br />
doen? Zeker als je weet dat mensen veertig jaar<br />
moeten meedraaien op de werkvloer. Je moet innovatief<br />
zijn, ook in personeelsbeleid. Bedrijven die dat kunnen,<br />
zullen overleven.<br />
Als we langer moeten werken, zullen we ook anders<br />
moeten werken.<br />
We moeten ouderen - en dan bedoel ik vijftigplussers,<br />
waar ik zelf trouwens ook toe behoor - zodanig omkaderen<br />
dat ze goesting blijven hebben om te werken. Opleiding<br />
is daarbij belangrijk, net als een soort jobrotatie.<br />
De tijd van het zeer monotone werk zoals je dat zag in<br />
de films van Charlie Chaplin is grotendeels voorbij, maar<br />
ook vandaag zie je in de dienstensector, de schoonmaaksector,<br />
bepaalde jobs waarbij het werk misschien<br />
niet altijd even interessant is. We kunnen erover nadenken<br />
hoe we dat beter kunnen organiseren. Door in te<br />
spelen op de intermenselijke relaties op een arbeidsvloer,<br />
bijvoorbeeld. Door mensen een zekere mate van<br />
autonomie te geven, macht over hun werksituatie.<br />
U wil dat bedrijven een werkgelegenheidsplan opstellen<br />
voor vijftigplussers. Zal dat veel zoden aan<br />
de dijk zetten?<br />
Bedrijven moeten al veel plannen maken: de ene overheid<br />
vraagt een diversiteitsplan, de andere een plan<br />
voor man en vrouw ... Ik wilde vermijden om weer een<br />
extra plan bij wet op te leggen. Maar we willen wel sensibiliseren<br />
en bedrijven ondersteunen door verschillende<br />
modellen van zo’n werkgelegenheidsplan aan te bieden.<br />
Daarom zeggen we: denk erover na, zorg dat je een plan<br />
hebt, zorg dat je dat met de vakbonden in de ondernemingsraad<br />
hebt besproken. We zullen onze vijftigplussers<br />
nog nodig hebben, dus het is belangrijk dat bedrijven nadenken<br />
over de leeftijd van hun personeel, over hoe ze<br />
daarmee omgaan. Maar ik laat bedrijven de keuze. Of ze<br />
dat nu doen door een bijkomend plan op te stellen of<br />
door een luik over leeftijd toe te voegen aan het diversiteitsplan<br />
- dat op gewestelijk niveau toch al verplicht is -<br />
dat moeten ze zelf weten. Mocht ik een bedrijf leiden, dan<br />
zou ik een diversiteitsplan opstellen waarin ik al die elementen<br />
mee zou nemen: leeftijd, origine, gender ...<br />
Arbeidsmarktexpert Jan Denys zei afgelopen week<br />
dat de loonkloof tussen man en vrouw eigenlijk<br />
maar een loonkloofje is, als je rekening houdt met<br />
alle mogelijke correcties.<br />
Vrouwen zouden zich liever laten uitbetalen in tijd dan in<br />
geld. Maar waarom laten vrouwen zich uitbetalen in tijd?<br />
Omdat mannen hun verantwoordelijkheden - bijvoorbeeld<br />
de zorg voor kinderen - vaak afschuiven op hun<br />
vrouw. Ondertussen veranderen steeds meer mensen tijdens<br />
hun leven van partner, waardoor het uiteindelijk de<br />
vrouwen zijn die met een heel laag pensioen zitten opgescheept.<br />
Het zijn zij die op het einde van de rit de rekening<br />
betalen.<br />
Ik ben daarin nogal een feministe, in die zin dat ik vind dat<br />
alle vrouwen maximaal - dus voltijds - zouden moeten<br />
werken. Alle regelingen rond kinderen of gezin in combinatie<br />
met arbeid zouden het best door de twee geslachten<br />
gelijkmatig worden ingevuld. Dan zou je geen loonkloof<br />
meer hebben.<br />
Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid ook een stuk bij<br />
de vrouwen zelf. Dikwijls zijn ze niet assertief genoeg. Ze<br />
durven niet te zeggen dat ze in aanmerking komen voor<br />
een bepaalde job, maar ze moeten worden aangesproken<br />
en gestimuleerd en tien keer te horen krijgen dat ze er wel<br />
degelijk de capaciteiten voor hebben. Vervolgens durven<br />
ze ook niet te zeggen wat ze ervoor in de plaats willen<br />
krijgen. Vrouwen zijn bescheidener. Ze kiezen ook vaker<br />
04<br />
05<br />
een job voor de inhoud of de betrokkenheid en niet<br />
meteen voor de verloning.<br />
Er komt heel wat kritiek uit werkgevershoek op de<br />
uitbreiding van het ouderschapsverlof met één<br />
maand.<br />
(kort) Europa legt dat op. We moeten naar vier maanden<br />
ouderschapsverlof. Als we dat niet doen, worden<br />
we veroordeeld.<br />
Europa verplicht ons niet om die vierde maand<br />
ouderschapsverlof ook te vergoeden.<br />
Dat is zo, maar als we die maand onbetaald laten, dan<br />
wordt het enkel een maatregel voor degenen die het<br />
kunnen betalen. Terwijl zoiets eigenlijk bedoeld is voor<br />
mensen die het echt nodig hebben, zoals alleenstaande<br />
moeders. Zo hoog is die RVA-uitkering overigens niet<br />
(693 euro per maand in voltijds ouderschapsverlof, red.).<br />
Unizo zegt: extra ouderschapsverlof moet gecompenseerd<br />
worden door tijdskrediet in te korten.<br />
We hebben hun voorstel bekeken. Wettelijk is dat niet<br />
uit te voeren, omdat je op die manier ongelijkheid creeert.<br />
Wat met mensen die geen recht meer hebben op<br />
tijdskrediet? Ik begrijp heel goed dat Unizo een probleem<br />
heeft met de cumulatie van allerlei verlofstelsels<br />
en de ondoorzichtigheid ervan. Er zijn mensen die eerst<br />
vijf jaar werken en dan bij wijze van spreken zes of zeven<br />
jaar thuisblijven. Mensen die lang thuis zitten, hebben<br />
het vervolgens moeilijk om weer aan de slag te gaan. Ik<br />
heb het daar zelf ook moeilijk mee, dus ik wil daar zeker<br />
de discussie over aangaan. Het is bijvoorbeeld best mogelijk<br />
om een aantal verlofstelsels aan geleverde prestaties<br />
te koppelen.<br />
Maar het is niet correct om nu het ouderschapsverlof te<br />
gebruiken als inzet van die discussie. Dat ouderschapsverlof<br />
hangt samen met ‘ouder worden’, in de zin van<br />
‘ouderschap opnemen’. Dat mensen kinderen krijgen,<br />
is een biologisch feit. Daar is niet zoveel aan te doen.<br />
Het ouderschapsverlof dient om werkende mensen de<br />
kans te geven om ‘ouder’ te worden en toch aanwezig<br />
te zijn op de arbeidsmarkt. Dat is belangrijk, zeker als<br />
we de participatie van vrouwen willen verhogen.
Change language