seizoen 2011/2012 nummer 4 - Rondom Voetbal

ediTie uTreCHT
Twee bekerfinales op rij,
twee overwinningen. Er zijn
trainers die slechter beginnen.
Foeke Booy, in 2002 de
opvolger van Frans Adelaar,
viel bij FC Utrecht met zijn
neus in de boter. Op 12 mei
dat jaar zat hij nog tandenknarsend
als assistent in de
dug-out. Ook toen speelde
FC Utrecht de cupfinale.
Ajax leek gevloerd, maar
grensrechter Ronald Kloeg
maakte op slag van tijd een
ernstig foutje. Wamberto,
geheid buitenspel, scoorde.
Ajax kwam langszij en
maakte het karwei af in de
verlenging.
Tekst: Hans van Echtelt
Foeke Booy (25 april 1962)
speelde zestien jaar betaald
voetbal. Een knieblessure maakte
een voortijdig einde aan een
spelersloopbaan, die hem langs
acht clubs voerde: SC Cambuur,
De Graafschap, PEC Zwolle,
FC Groningen, de Belgische
clubs KV Kortrijk, Club Brugge
en AA Gent en ten slotte
FC Utrecht.
Na zijn gedwongen afscheid
begon Booy de B-junioren en
het tweede elftal van FC Utrecht
te trainen. In 2000 werd Booy
assistent van hoofdtrainer Frans
Adelaar, in 2002 volgde hij hem
op en een jaar later werd hij
daarnaast ook nog technisch directeur.
Opvallend citaat uit die
periode: ‘Als trainer ben ik een
stuk diplomatieker dan als voetballer.
Ik heb geleerd tot tien te
tellen en wat vaker mijn tong af
te bijten. Dat lukte me als speler
vaak niet. Ik zat altijd meteen
overal bovenop, ik had een kort
lontje. Als trainer is dat niet
verstandig. Nog steeds moet ik
af en toe op de rem trappen. Ik
kan slecht tegen mijn verlies,
maar ik moet leren om sommige
zaken te relativeren, al kost me
dat wel moeite.’
Geconfronteerd met de vraag
waarom hij de meest succes-
oud FC TraiNer
Met Foeke Booy wint
FC Utrecht twee keer de beker
Foeke Booy (rechts) na de bekerwinst in 2003, met op de achtergrond assistent-trainer John van Loen.
volle coach van FC Utrecht is,
antwoordde Booy: ‘Ik had het
geluk dat ik in die beginperiode
een gedreven, goede groep had.
Ondanks het uitblijven van opvallende
versterkingen was het
elftal sterk prestatiegericht. Als
speler was ik ook altijd op zoek
naar mijn plafond. Dat gebeurde
bij deze selectie precies zo.
Mogelijk zijn de successen daar
grotendeels aan toe te schrijven.’
Booy won de bekerfinales van
Feyenoord (4-1) en FC Twente
(1-0) en sleepte daarna ook nog
de Johan Cruijff Schaal in de
wacht door Ajax te kloppen
nota bene in De Arena met 4-2 te
kloppen.
Drie keer op rij stond
FC Utrecht dus in de bekerfinale,
een ongekende reeks voor
een modale eredivisieclub.
Na het echec tegen Ajax – de
laatste wedstrijd onder leiding
van Adelaar – zon niet alleen
Booy op wraak. Ook spits Dirk
Kuijt liep een jaar lang knap
gefrustreerd rond. Hij was er
tegen Ajax niet bij geweest door
een schorsing. Een ‘lullige’ gele
kaart van arbiter Ben Haverkort
in de halve eindstrijd tegen Ajax
2 kostte Kuijt de eindstrijd. ‘Het
zou nog wel eens heel lang kunnen
duren voordat er weer zo’n
hoogtepunt komt,’ zei Kuijt.
Hoe kon hij weten dat het een
jaar al weer zover was. De
finale werd bereikt via twee
uitoverwinningen tegen
De Graafschap (2-3) en Excelsior
(1-3) en een legendarische thuiszege
op PSV (2-1). Op 1 juni
2003 is het D-Day in De Kuip.
Vanaf het beginsignaal van
Ruud Bossen dendert
FC Utrecht over thuisfavoriet
Feyenoord heen. De meeste
ererondjes na afloop maakt
Dirk Kuijt. Zwaaiend met de
FC-vlag krijgt hij er geen genoeg
van. Duizenden FC-fans zijn
euforisch.
Een jaar later smaakt Foeke Booy
het genoegen opnieuw als bekerwinnaar
gehuldigd te worden.
Dit keer na een moeizame 1-0
zege op FC Twente, dankzij een
wonderschone treffer Dave van
den Bergh, gemaakt met zijn
‘chocoladebeen’. De tocht naar
de eindstrijd verliep al even
moeizaam. Tegen Sparta was de
formatie van Booy een minuut
van uitschakeling verwijderd.
Een wanhopige uithaal van Joost
Broerse kon door doelman Frank
Kooiman niet worden gepareerd
omdat de bal onderweg
van richting werd veranderd.
Daarna knalden de jonkies Rick
Kruys en Sandro Calabro de
ploeg via strafschoppen naar de
derde eindstrijd op rij.
FC Utrechts derde bekerfinale
in successie was voor Booy de
mei • JAARGAnG 2, seizoen ‘11-’12 • nUmmeR 4 13
fraaie bekroning van zijn
trainerschap bij FC Utrecht.
De Johan Cruijff Schaal was de
slagroom op de taart. In 2007
werd Foeke Booy opgevolgd
door Willem van Hanegem en
vervolgde hij zijn loopbaan bij
Al-Nasr in Egypte. Een half
jaar later werd Booy technisch
directeur van Sparta om in 2009
terug te keren in Galgenwaard
als technisch directeur. Vorige
week werd hij ontslagen, zijn
contract liep nog twee seizoenen
door. Foeke Booy zou het
liefst weer aan de slag willen als
hoofdtrainer.
een dieptepunt: de verloren
halve finale tegen Volendam
Foeke Booy behaalde als speler van Club Brugge de Beker van
België en werd met dezelfde club twee keer landskampioen. maar
met FC Utrecht lukte het hem niet om de eindstrijd te halen, ook al
was de ploeg er een keer dichtbij. op 22 maart 1995.
met Henk Vonk als interim-coach op de bank moest FC Utrecht
thuis in de halve finale aantreden tegen Volendam. op papier
een niet al te moeilijke opgave omdat de tegenstander in de onderste
regionen van de ranglijst bivakkeerde. maar de trainer van
de tegenpartij, Wim Rijsbergen, had voor een uiterst defensieve
speelwijze gekozen. FC Utrecht – met Foeke Booy als diepste spits
– beet doorlopend zijn tanden stuk.
Foeek Booy kreeg nog een tweetal kansen om Volendam-doelman
edwin zoetebier te passeren, beide keren na een voorzet
van spelmaker edwin Gorter. zijn tweede scoringskans werd door
een ruwe tackle in de kiem gesmoord, maar scheidsrechter John
Blankenstein zag er geen strafschop in. Tot overmaat van ramp
scoorde Jorg smeets bij de eerstvolgende tegenaanval de beslissende
0-1, waarbij de bal bij toeval voor zijn voeten caramboleerde
na een voorzet van Wasiman die door Binken per ongeluk werd
getoucheerd. ‘een van de dieptepunten uit mijn voetballoopbaan,’
zou een ontgoochelde Foeke Booy na afloop opmerken. Als coach
lukte het hem daarna wel om twee keer een nederlandse eindstrijd
te bereiken. en ook te winnen ook.