Bronmethodiek - Online Vrijwilligerswerk

geaccepteerd te krijgen. Hij moest al zijn
overredingskracht aanspreken om de
leiding en het team zo ver te krijgen dat
ze bij deze ene hangplek de geldende
APV-richtlijnen door de vingers wilden
zien. Dus voortaan geen bonnen uitschrijven
zolang de hanggroep zich aan
de afspraken hield. De groep heeft met
de gemeente afspraken gemaakt over
het afhalen van vuilnis.
Dit oogluikend toestaan, op voorwaarde
dat ze bij verkwanselen van afspraken
hun krediet verspelen, blijkt tot op de
dag van vandaag in de praktijk te werken.
De agent en opbouwwerker maken tijdens
hun rondes regelmatig een praatje
met ze en houden zo een oogje in het
zeil. Collega’s van de wijkagent staan de
pleisterplek oogluikend toe. Doordat het
zo lang al goed gaat hebben ze krediet
opgebouwd. Hoe broos zo’n informeel
akkoord is, merkte de wijkagent toen hij
na een kort verlof van drie dagen merkte
dat tijdens zijn afwezigheid een vervangende
chef de bedongen uitzondering
in één handomdraai teniet had gedaan.
Het illustreert hoe belangrijk het is om
de eigen organisatie te betrekken bij zo’n
uitzondering op de regel en goodwill
voor zo’n stap te kweken.
Ook bij de bewoners van de Palestrinalaan
hebben de wijkagent en opbouwwerker
op soortgelijke wijze sympathie
voor de hangplek opgebouwd.
Flatbewoners zien de groep zich
tweemaal weeks in gele hesjes hijsen in
het kader van het zwerfvuilproject van
Tactus, een instelling voor verslaafdenzorg.
Het resultaat is dat er tamelijk gunstig
over ze gedacht en gepraat wordt.
Toch is de loyaliteit kwetsbaar als het een
keer flink regent en ze naar de flat trekken
om daar te schuilen. Of bij incidenten
als iemand die in de open lucht zit te
poepen of tegen een muur piest. Voor
de wijkagent en de opbouwwerker geldt
dat ze voortdurend alert moeten zijn en
in contact moeten blijven met de groep
om te herinneren aan de afspraken en
grenzen aan tolerantie aan te geven. In
het openbaar poepen en urineren wordt
niet getolereerd.
Aanbevelingen
Veiligheid is steeds meer een zaak
geworden van samenwerking. De traditionele
strafrechtelijke benadering heeft
een belangrijke aanvulling en correctie
gekregen. Het monopolie van politie
en justitie op de veiligheidszorg, zo
dat al bestond, lijkt daarmee doorbro-
Veiligheid
ken. Daarbij is er veel aan gelegen dat
samenwerking effectief en doeltreffend
kan functioneren. Dat samenwerken
blijkt niet vanzelf te gaan. Er kunnen
uiteenlopende spanningen tussen de
samenwerkende partners optreden. Ook
zijn interne spanningen en tegenstrijdig-
Op een winterse januaridag in
2010 verzamelt een groep van
tien verslaafden zich om twaalf
uur achter het winkelcentrum
van Holtenbroek. Daar wacht een
medewerker van Tactus ze op en
overhandigt een blauwe plastic
zak en een prikker waarmee ze
deze middag zwerfvuil verzamelen.
Vanaf die plek verspreidt
de groep zich over de hele wijk
Holtenbroek. Dit ritueel herhaalt
zich elke week, dinsdags en donderdags
zijn ze van twaalf tot
twee uur in de weer. Volgens de
begeleider is het in de verslaafdenzorg
bij Tactus ongekend zo
trouw als deze groep zich door
de seizoenen heen steeds weer
meldt om hun ronde te doen.
9e jrg. nr. 6 Herfst 010 MO/SAMENLEVINGSOPBOUW 3 3