bestemmingsplan Willem Dreespark eo - Knoop Moerwijk

Hoofdstuk 3 Beleidskaders
3.1 Inleiding
bestemmingsplan Willem Dreespark e.o. (concept)
Het bestemmingsplan Willem Dreespark e.o. betreft een conserverend plan. Uitgegaan wordt van de
bestaande siutuatie en daarnaast vindt het plan zijn basis in ruimtelijk beleid zoals dat in nota's en
plannen van het rijk, provincie, stadsgewest en gemeente is vastgelegd. Dit hoofdstuk geeft het
beleidskader dat op dit bestemmingsplan van toepassing is weer. In het geldende beleidskader zijn
twee soorten beleid te onderscheiden: ruimtelijk en sectoraal beleid. De eerste paragraaf 'Ruimtelijk
beleid' behandelt het ruimtelijke beleid op rijks-, provinciaal-, regionaal-, gemeentelijk niveau. Daarna
volgt de paragraaf 'Sectoraal beleid', waarin het specifieke beleid voor een bepaald thema uiteen wordt
gezet. Voor het voorliggende bestemmingsplan Willem Dreespark e.o. zijn de thema's die in de
onderstaande paragrafen worden behandeld van toepassing.
3.2 Ruimtelijk beleid
3.2.1 Rijksbeleid
Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte
Op 13 maart 2012 is de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte van het Ministerie van Infrastructuur en
Ruimte van kracht geworden. De structuurvisie vervangt verschillende nota's, waaronder de Nota Ruimte,
de Structuurvisie Randstad 2040 en de Nota Mobiliteit. De visie schetst de doelen, belangen en opgaven
van het Rijk tot 2028 en de ambities tot 2040. Uitgangspunt is de ruimtelijke ordening zoveel mogelijk
over te laten aan gemeenten en provincies (decentraal, tenzij), minder nationale belangen te benoemen,
en eenvoudigere regelgeving toe te passen. De nationale belangen die worden benoemd betreffen de
internationale concurrentiepositie, het gebruik van de ondergrond, het behouden en versterken van
vervoer- en transportsystemen, de milieukwaliteit, de waterveiligheid en zoetwatervoorziening en behoud
en versterken van natuur en cultuurhistorische waarden. De structuurvisie raakt geen van de belangen
die in het bestemmingsplan Willem Dreespark e.o. worden afgewogen.
Besluit algemene regels ruimtelijke ordening
De Wet ruimtelijke ordening geeft aan de regering de mogelijkheid om bij algemene maatregel van
bestuur (AmvB) regels te geven waarmee gemeenten bij de vaststelling van bestemmingsplannen
rekening moeten houden. Het gaat daarbij niet alleen om procedureregels maar ook om de inhoud van
bestemmingsplannen.
Op 30 december 2011 is het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro) in werking getreden
(Stb. 2011, 391). Bij het vaststellen van bestemmingsplannen, wijzigings- of uitwerkingsplannen maar
ook bij projectuitvoeringsbesluiten (Crisis- en herstelwet) moeten gemeenten rekening houden met het
Barro.
Een aantal projecten dat de regering van Rijksbelang vindt, wordt met het Barro dwingend geborgd in
bestemmingsplannen of in andere ruimtelijke plannen van lagere overheden. De projecten worden
benoemd en middels digitale kaarten ingekaderd. Per project worden regels gegeven waaraan
bestemmingsplannen moeten voldoen.
Voor Den Haag zijn de binnen de gemeente gelegen militaire terreinen met de daarbij behorende zend-
en ontvangstinstallaties, en het Kustfundament van belang.
Volgens het Barro zijn er in het bestemmingsplan Willem Dreespark e.o. geen projecten van
Rijksbelang aanwezig waarmee bij de vaststelling van dit plan rekening moet worden gehouden.
3.2.2 Provinciaal beleid
In de Wet ruimtelijke ordening is geregeld dat Provinciale Staten via de Provinciale Verordening regels
stellen over de inhoud, toelichting of onderbouwing van bestemmingsplannen, projectbesluiten en
beheersverordeningen.
13