hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

naar haar land terugkeert, als ze gekomen is.
Van de vrede door Hem, Die meer is dan Salomo, heeft zij niets vernomen, en de grote kans
van z'n leven om de Naam des Heren uit te roepen voor de oren der heidenen, heeft Salomo
ongebruikt voorbij laten gaan.
Een tweede wat voor Salomo noodlottig geworden is, was wat de Schrift noemt, zijn "wijd
begrip des harten".
Dat was een gave hem door God geschonken, maar het bederf van het beste wordt vaak het
slechtste.
Men kan zó wijd van hart, en zó ruim van blik worden, dat alle grenzen worden uitgewist.
De koning Salomo werd zó ruim van blik, en zó vooruitstrevend, dat hij aan alle mogelijke
goden en godinnen der heidenen een plaatsje gaf in Jeruzalem! Men moet, zo vond Salomo,
in die dingen niet zo enghartig en conservatief wezen! Hij kon best begrijpen, dat het vrome
volk met afschuw die heidense heiligdommen in Jeruzalem zag verrijzen, maar anderzijds
was het toch ook zó, dat hij, Salomo, wat meer van de wereld gezien had. Hij onderhield
relaties met alle "kooplieden der aarde", en in z'n harem bevonden zich vrouwen van alle
nationaliteiten. Door de omgang met deze lieden begint men wat "ruimer" te denken!
Als er zoveel "andersdenkenden" in Jeruzalem kwamen, dan vond Salomo het helemaal niet
erg, dat die mensen ook in Jeruzalem naar hun eigen heiligdommen konden gaan. Vrijheid en
blijheid en elk wat wils!
Zo zocht Salomo in Jeruzalem de doorbraak der antithese.
En door al zijn vrouwen en zakenvrienden werd hij hoog geprezen als een man met een "wijd
begrip des harten", en vereerd als een der "verlichte despoten"!
Salomo, de man van de synthese.
Hij zal, gelijk zovelen voor hem en na hem, ondervinden, dat dit de vloek en de ondergang
wordt van hemzelf, van de kerk en van de natie!
Ongeveer het laatste bericht, dat wij van Salomo horen, is het volgende:
"Koning Salomo nu had behalve de dochter van Farao vele vreemde vrouwen lief,
Moabietische, Ammonietische, Sidonische en Hethietische, behorende tot die volken, van wie
de Here tot de Israëlieten had gezegd: ge moogt u met hen niet inlaten en zij zullen zich met u
niet inlaten, voorwaar, ze zouden uw hart meevoeren achter hun goden; haar hing Salomo
met liefde aan. En hij heeft als vrouwen gehad zevenhonderd vorstinnen en driehonderd
bijvrouwen; en zijn vrouwen verleidden zijn hart. Het geschiedde namelijk, toen Salomo oud
geworden was, dat zijn vrouwen zijn hart meevoerden achter andere goden, zodat zijn hart
den Here zijn God niet volkomen was toegewijd gelijk dat van zijn vader David.
Zo liep Salomo Astarte, de godin der Sidoniërs, achterna, en Milkom, de gruwel der
Ammonieten, en Salomo deed wat kwaad was in de ogen des Heren, en hij volgde de Here
niet ten volle, zoals zijn vader David. Toentertijd bouwde Salomo een hoogte voor Kamos, de
gruwel van Moab, op de berg ten Oosten van Jeruzalem, en voor Moloch, de gruwel der
Ammonieten. Hetzelfde deed hij voor al zijn vreemde vrouwen, die reukoffers en slachtoffers
aan haar goden brachten" (1 Kon. 11:1-8).
Dit is wel een snelle afloop der wateren!
De Schrift zegt het dan maar onverbloemd, dat Salomo al die gruwelen niet maar oogluikend
29