Net loke falta - Eerste Kamer der Staten-Generaal

weinig te veranderen valt en reageren gelaten op de
problematiek. Andere tonen vermijdingsgedrag. Zij zeggen
liever weg te blijven van Antilliaanse publieke bijeenkomsten
en evenementen uit angst zelf betrokken te raken
bij criminaliteit. Soms betekent dit dat men liever niet als
Antilliaan geïdentificeerd wil worden.
3.1.4 Bewustwording en actiebereidheid
Toch hebben velen uiting gegeven aan hun grote
bezorgdheid en velen gaven aan bereid te zijn mee te
werken aan het helpen voorkomen van criminaliteit. Dit
volgde veelal op de indringende bespreking van omvang
en aard van de criminaliteit onder (jongere) Antillianen.
De discussie over de mogelijke oorzaken en omstandigheden
die leiden tot crimineel gedrag en over de aanpak
ervan, droeg duidelijk bij aan een groter besef van de ernst
van de problematiek.
3.1.5 Waardering en de vraag om continuering
Naarmate enkuentro’s vorderden, groeide de erkenning
van het probleem en van de bereidheid er over te
praten. Behoefte aan het praten over en het delen van zorgen
was voor de meeste deelnemers ook de belangrijkste
reden om naar een enkuentro te komen. Vaak werd
nadrukkelijk waardering uitgesproken voor het feit dat de
Adviescommissie het aandurfde dit gevoelige en moeilijke
onderwerp zo open te bespreken. Er bleek een grote
behoefte te bestaan om zorgen over de leefsituatie van
Antillianen in Nederland te delen en die op een open en
toch zakelijke manier te bespreken. Diverse malen is de
Adviescommissie verzocht een vervolg op deze bijeenkomsten
te organiseren.
3.1.6 Initiatieven en ondersteuningsbehoefte
Een aantal keren maakten aanwezigen tijdens de
enkuentro melding van individuele, kleinere initiatieven op
het gebied van de opvang van jonge kinderen en op sportgebied.
Een enkele keer bleek zo’n initiatief, door erkenning
van de waarde ervan door de lokale overheid, uit te
zijn gegroeid tot iets groots met structurele steun.
Niettemin bloedden andere dergelijke initiatieven vaak
dood doordat het vaak dezelfde personen waren die met
initiatieven kwamen, zij niet langer alleen de lasten
konden dragen en de fakkel niet door een ander werd
overgenomen. Vaak ook bloedden initiatieven dood door
onverschilligheid en bureaucratie van instanties. Bij diverse
bijeenkomsten werd de Adviescommissie een directe vraag
om ondersteuning voorgelegd ten behoeve van reeds
genomen of nog uit te voeren initiatieven.
3.1.7 Hoge verwachtingen en scepsis
Bij de afsluiting van de enkuentro’s werd vaak uiting
gegeven aan de hoge verwachting die men heeft van de
uitkomsten van het werk van de Adviescommissie.
Tegelijkertijd gaf men uiting aan scepsis over de ernst
waarmee op het advies van de Adviescommissie zal worden
gereageerd door beleidsbepalers en uitvoeringsinstellingen.
In het verleden zijn er immers ook al rapporten
geschreven in opdracht van de regering, waarin een schrijnend
beeld is geschetst van de alarmerende situatie waarin
veel Antillianen in Nederland zich bevinden. Met deze
rapporten is naar de mening van een groot aantal deelnemers
aan de enkuentro’s vervolgens te weinig gedaan.
3.2 Hoe komt het – volgens de
Antilliaanse gemeenschap in
Nederland – dat veel Antillianen
in Nederland afglijden naar
criminaliteit?
Antillianen die - gedwongen door de huidige
economische malaise van de Antillen met name op
Curaçao - naar Nederland komen, in de hoop op een
betere toekomst, kampen met een veelheid aan problemen.
Hoewel men Nederlander is heeft men het
Papiamentu of Engels als moedertaal en schiet de
beheersing van het Nederlands ernstig tekort. Velen
verkeren vrij snel na aankomst in Nederland in financiële
nood en andere problemen vanwege de lange duur van
procedures van huisvesting, eventuele uitkeringstoekenning.
Extra complicaties doen zich voor wanneer niet blijkt
terug te kunnen vallen op familie of vrienden. Antillianen
zijn Nederlanders, maar ervaren dat ze als vreemdeling
gezien en behandeld worden. Anders dan veel vreemdelingen
echter komen ze - juist vanwege hun
Nederlanderschap- niet in aanmerking voor de speciaal
voor vreemdelingen in het leven geroepen regelingen en
voorzieningen. Door deze bijzondere positie geraken zij
tussen wal en schip. De aanhoudend moeilijke situatie van
veel Antilliaanse nieuwkomers (het te lang uitblijven van
voldoende inkomen, geschikte huisvesting, betaald werk,
enz.) na aankomst in Nederland -maar ook die van veel
Antilliaanse “oudkomers”- kan ertoe bijdragen dat sommigen
van hen afglijden naar crimineel gedrag. In de enkuentro’s
zijn de volgende specifieke omstandigheden genoemd
die daartoe aanleiding kunnen geven.
3.2.1 Specifieke omstandigheden die kunnen
leiden tot criminaliteit
■ Gebrekkige opvang, hulp en dienstverlening
Er is in het algemeen onvoldoende of helemaal geen
opvang voor Antillianen wanneer zij aankomen in
Nederland. Zij worden niet begeleid om een goede entree
3. Antillianen en criminaliteit ■ 21