PILL TESTING - Bonger Instituut

staande testfaciliteiten op kantoren methoden zijn om meer en beter inzicht te krijgen
in de ontwikkelingen op de ecstasymarkt. Pillen testen is onderwerp van wetenschappelijke
en politieke discussies. Een vraag die hierbij steeds weer opduikt is of
pillen testen het gebruik van ecstasy niet aanmoedigt. Ook dit thema zullen we in dit
rapport aan de orde stellen.
Monitoring en surveillance
DIMS volgt sinds 1992 de landelijke trends in het vóórkomen van stoffen en preparaten
op de verschillende drugsmarkten, met name zogenaamde ‘uitgaansdrugs’ of
‘partydrugs'. Met deze monitoring beschikt het DIMS over een belangrijke bron van
kwalitatieve informatie over ontwikkelingen op de drugsmarkt. 9 Tevens dient DIMS
als surveillance, namelijk door het signaleren van drugs die een acuut risico vormen
voor de gezondheid, alsmede door in te grijpen als zo’n situatie zich voordoet.
Methoden om pillen te testen 10
Marquis test of kleurtest. Hierbij wordt een beetje poeder van de pil afgeschraapt en in de
testvloeistof gedaan. De chemische reactie levert een kleur die een indicatie geeft van welke
stof er in de pil zit. Het aantal (specifiek) te traceren stoffen is beperkt en de test geeft geen
informatie over het gehalte.
Pillenidentificatie. De maat van de pil wordt opgenomen (en op het DIMS bureau wordt de
pil ook nauwkeurig gewogen). Samen met andere uiterlijke kenmerken als kleur en logo
wordt de pil vergeleken met een lijst van eerder (in het laboratorium) geanalyseerde pillen.
Altijd wordt daarnaast een kleurtest gedaan.
Chromatografie. Hierbij zijn er verschillende, meer en minder geavanceerde technieken die
bij uitstek geschikt zijn voor meer gedetailleerde analyse in het laboratorium. Met deze technieken
kunnen de verschillende (combinaties van) bestanddelen van pillen van elkaar onderscheiden
worden. Enkele van deze technieken bieden de mogelijkheid om ook de hoeveel-
heid van een bepaalde stof te meten.
Er zijn verschillende methoden om pillen te testen. De meest betrouwbare manier
gebeurt in het laboratorium, waar geavanceerde apparatuur beschikbaar is om
nauwkeurig te bepalen welke stoffen en hoeveel daarvan er in een pil zitten. Een belangrijk
nadeel hiervan is dat de consument ongeveer een week moet wachten op de
uitslag. 11 In de praktijk wordt daarom vaak gekozen voor pillenidentificatie (waarbij
9 De informatie vormt de input voor de Nederlandse Drugs Monitor (NDM), het Europese Waarnemingscentrum
voor Drugs en Druggebruik (EWDD), het Early Warning System (EWS) en het Nederlandse Assessment en
Coördinatiepunt nieuwe drugs (CAM) bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg.
10 Voor uitvoeriger informatie, zie: Kriener et al. (2001)
11 In Oostenrijk en Zwitserland wordt op locatie getest met behulp van een mobiel laboratorium, maar vanwege
de kosten geschiedt dit slechts enkele keren per jaar.
9