inkijkexemplaar - ebook kopen bij eboektekoop.nl

naar de deur van een geel gebouw in art-nouveaustijl leidt. ‘Hotel Americain,’
leest Hanni met het hoofd in de nek.
‘Ogen dicht,’ zegt Michel.
Een voor een pakt hij de koffers, stapelt ze op naast de draaideur en duwt
Hanni met Hubi op haar arm naar het midden van de deuren.
‘Open!’
Zoekend kijkt ze van de koffers naar de draaideur en de glasplaat erboven.
‘Wat moeten we zien?’
‘Mij…’
‘Du Trottel!’
‘… en de deurmat.’
Ze glimlacht. Onder hun voeten staat in mozaïeksteentjes met houterige
letters: WELKOM.
De receptionist gaat hen voor naar een kamer op de eerste verdieping en zet
hun bagage voor de kast. Hun voeten zakken diep weg in de dikke lopers. Of je
door de zee loopt, vindt Hanni.
‘U had een wieg besteld, mevrouw?’ Hij wijst naar een mand op een
schommelvoet die tegen de met blauwe stof bespannen zijmuur staat en trekt de
deur zacht achter zich dicht.
Hanni legt Hubi erin en wiebelt hem heen en weer.
‘Süss,’ oordeelt ze. ‘Na, Kerlchen, was sagst du dazu!’
Op de rand van het grote bed trekt Michel zijn veters los. Hanni laat zich
naast hem vallen. Als je op een knopje drukt springt zomaar het licht aan. Ze
drukt het aan en uit.
Michel glimlacht met vage trots.
Op de badkamer ontworstelt ze zich aan haar korset met baleinen, stapt met
een zucht van verlichting in haar nachthemd en neemt het kind eerst aan haar
ene borst, dan aan de andere. Met de armen onder zijn hoofd luistert Michel
naar de smakkende geluidjes. Achter haar mollige schouder ziet hij de
hardgroene bloesemproppen van de bomen op het plein voor de ramen waaien.
Nederland, hij is thuis. Lage zonnestralen vallen als blinkende messen de kamer
binnen en snijden hem schuin doormidden. Uit het donkere deel van de kamer
komt een geur van hotelzeep die zich vermengt met de vertrouwde luchtjes van
talkpoeder en babypoep. Buiten slaat een tram luid snerpend de hoek om. Een
kort moment lijken beelden en geuren zich aan elkaar vast te klinken, de wereld
wordt rond als een knikker.
Vader die in de hemel zijt, bidt hij in stilte. Uw zoon Michel dankt U.
Hanni opent de deur naar de gang, zet haar hoge schoentjes naast de platte
schuiten van Michel en kijkt er met een glimlach naar. Twee dames- en twee
herenschoenen, allebei even grijs van het stof. Dubbele symmetrie, apart en
toch samen: beeld van een huwelijk. Zo precies gevormd naar hun levende
voeten dat het lijkt of ze stiekem de trap af zullen lopen naar buiten, het plein