Handboek - CLZ vaklokalen

53.3 Onvolledig profiel
In het meest ideale geval kun je van een biologisch
spoor een volledig DNA-profiel maken. Vaak levert een
spoor echter niet van alle loci het DNA-kenmerk.
Je spreekt dan van een onvolledig profiel.
Hoe kun je verklaren dat je uit een dergelijk DNA-spoor
niet alle DNA-kenmerken kunt kopiëren met de PCRtechniek,
terwijl je wel voor alle loci de benodigde
primers toevoegt?
53.4 Mengprofiel
Het kan ook voorkomen dat uit een DNA-spoor blijkt dat
er DNA van meerdere personen in het spoor aanwezig
zijn. Er is dan sprake van een mengprofiel.
Hoe kun je aan het piekenpatroon zien dat er sprake is
van een mengprofiel?
53.5 Spermaspoor
Van een spoor sperma op de plaats delict kan een DNAprofiel
gemaakt worden. Spermacellen bevatten echter
van elk chromosoom maar één in plaats van twee
exemplaren.
Waarom ontstaat er uit een spermaspoor toch een
volledig DNA-profiel (dus twee kenmerken per locus)?
8.8 De DNA-databank en het
vergelijken van profielen
Om de bewijswaarde van gelijke DNA-profielen te
bepalen, is het van belang te weten hoe groot de kans
is dat de DNA-profielen bij toeval gelijk zijn. Het
antwoord op deze vraag wordt uitgedrukt in de
'frequentie' waarmee een DNA-profiel (van het
sporenmateriaal) in de populatie voorkomt.
De berekening is gebaseerd op populatiegenetische
gegevens. Een belangrijk gegeven is hoe vaak een DNAkenmerk
in de populatie voorkomt. Dit is de verwachte
frequentie van het DNA-kenmerk.
In figuur 29 en 30 zijn de frequenties van de
verschillende DNA-kenmerken in de Nederlandse
bevolking (NL) weergegeven. In figuur 29 is
bijvoorbeeld te zien dat 21 herhalingen op locus
D2S1338 in Nederland een frequentie heeft van 0,015.
Dat betekent dat 1,5% van de Nederlandse bevolking
dat kenmerk heeft.