Beleids- en informatieblad Aar el • Nieuwe permanent ... - Kerknet

Pioniers in een nieuwe tijd
Pastorale toekomstvisie van monseigneur Lemmens
De nota van minister Bourgeois
stelt de vraag naar de bestemming
van onze kerken. Deze vraag gaat
terug op het verlangen om de financiële
middelen die beschikbaar zijn
voor de renovatie van kerkgebouwen
verantwoord te gebruiken en
dit vereist een helder langetermijnperspectief
inzake de toekomstige
bestemming van de kerken.
Alle Vlaamse bisdommen hebben
zich intussen geëngageerd
om, via een breed georganiseerd
overleg, in te gaan op de vraag
van de minister. Ook het Vicariaat-Vlaams-Brabant
en Mechelen
doet dit. Maar net als de andere
Vlaamse bisdommen, zijn ook wij
van mening dat de vraag naar de
toekomstige bestemming van de
kerken maar beantwoord kan worden
vanuit een brede pastorale
visie.
Zulke gedeelde pastorale visie is
een absolute noodzaak voor de katholieke
gemeenschappen om zich
te oriënteren in het huidige culturele,
maatschappelijke en religieuze
landschap en om zicht te krijgen op
de eigen zending in de hedendaagse
maatschappij en wereld. Zulke
heroriëntatie laat bovendien toe
om, naast de eigen evidente zwakheden,
ook de grote mogelijkheden
en kansen te zien die een tijd vol
veranderingen zoals de onze biedt
en om in het licht van dit alles de
nodige keuzes te maken.
gods diepe onderstromen
Het eerste wat ik wil zeggen is dit:
christenen kunnen geen pessimisten
zijn. Want juist als christenen
geloven wij en vertrouwen wij erop
dat God aan het werk is in deze
~ 14
vlaams-brabant en Mechelen
Nieuwe wegen banen
wereld. De geschiedenis bergt haar
verrassingen, want in de geschiedenis
zijn diepe onderstromen
werkzaam die van God komen. Wij
zien ze dikwijls niet, tot ze plots
doorbreken aan de oppervlakte. Dit
geloof dat God aan het werk is in
de geschiedenis en dat Hij bezig is
om de geschiedenis via diepe onderstromen
te oriënteren, is essentieel
voor de geest van het Tweede
Vaticaans Concilie, waarvan we nu
de vijftigste verjaardag herdenken.
Dit geloof kenmerkte ook de geest
van paus Johannes XXIII die het
concilie samenriep en die intussen
heilig verklaard is. Het is belangrijk
dat wij ons deze overtuiging eigen
maken.
er is te veel berusting
en moedeloosheid
over de toekomst van
de katholieke kerk
Want het komt mij nogal eens voor
dat er veel berusting en zelfs moedeloosheid
is inzake de toekomst
van de katholieke Kerk in ons land.
Bijna alsof wij de nadagen aan het
beleven zijn van een grote katholieke
geschiedenis en alsof wij de
laatste generatie christenen zouden
zijn. We moeten ons hoeden
voor dat denken. De Kerk is niet
van ons, ze is van God en ze is er
voor elke tijd. Een bekend Russisch
priester, Alexander Men, zei
in september 1990 in een voordracht
die de laatste van zijn leven
zou zijn, want de volgende morgen
werd hij vermoord: ‘Alleen bekrompen
mensen kunnen tot de idee
komen dat het christendom zich al
helemaal gerealiseerd heeft. Het
christendom heeft nog maar zijn
eerste schuchtere stappen gezet in
de geschiedenis van de mensheid.
Ook vandaag blijven nog heel wat
woorden van Christus voor ons onbegrijpelijk,
omdat de geschiedenis
van het christendom nog maar aan
zijn begin staat.’
Pioniers in een nieuwe tijd
Ja, wellicht beleven wij het einde
van een periode in de geschiedenis
van het christendom, de periode
van de christenheid, een periode
die in onze streken meer dan
duizend jaar geduurd heeft. Het is
goed dit helder in te zien. Wij hebben
afscheid genomen van een
manier van christen-zijn, maar ik
denk dat maar heel weinigen onder
ons, indien we eerlijk zijn, werkelijk
zouden willen terugkeren naar vroeger.
Het is trouwens niet de eerste
keer dat het christendom doorheen
een periode van ingrijpende veranderingen
migreert van een periode
naar een andere, om op de oever
van een andere tijd op een nieuwe
wijze wortel te schieten.
Zo denk ik dat wij vandaag als
christenen een nieuwe tijd aan het
binnen gaan zijn, die zeker heel
anders zal zijn. We staan trouwens
al een beetje in deze nieuwe tijd
en ik ben ervan overtuigd dat juist
wij, christenen, heel veel te schenken
hebben aan die nieuwe tijd
die aan het groeien is; dat er van
ons, christenen, juist nu heel veel
verwacht wordt en dat wij dus hard
moeten werken om het geloof en
het evangelie door te geven aan
de jonge mensen van vandaag,
om de liefde voor de armen, die in