Beleids- en informatieblad Aar el • Nieuwe permanent ... - Kerknet

More documents

Recommendations

Info

De goede Week! ~ 20 Voor gelovigen is ‘de Goede Week’ een begrip. Deze week staat in het hart van het liturgische jaar en drukt, samen met Pasen, de kern van ons geloof uit: Jezus’ lijden, sterven en verrijzen. In deze week gedenken wij de passie van de Heer. Zijn ‘liefhebben tot het uiterste toe’ en nog wel voor ieder van ons. Vandaar dat wij deze week ‘goed’ noemen. De Heer is goed voor ons. Om de reikwijdte van dit goed-zijn te ontdekken, toont de liturgie van de Goede Week ons het hart van de Heer, zijn gekwetste, lijdende, liefhebbende hart. Heden hosanna, morgen kruisig Hem! Zo zingt de vierde strofe van het lied ‘Alles wat over ons geschreven is’ (Zingt Jubilate (ZJ) 370) en daarmee wordt de Goede Week ingezet. Met palmzondag gedenken wij met palmen in de hand dat de Koning in Jeruzalem aankomt. De menigte zingt het uit van vreugde voor de Koning die op een ezel rijdt en wij zingen mee. Voor Jezus is deze ‘blijde intrede’ de start van zijn passie: zijn lijden en sterven. Binnen enkele dagen zullen dezelfde juichende mensen het uitschreeuwen: ‘Kruisig Hem, weg met Hem!’ en over de blijde gezichten van de vrouwen van Jeruzalem zullen tranen vloeien. Voor Jezus is het Focus: goede week en Pasen duidelijk, de feestelijke poort van Jeruzalem kleurt rood, rood van lijden, maar ook van liefde: passie in de twee betekenissen van het woord. Voor ons vormt deze eerste dag van de Goede Week een uitnodiging om naar zijn passie te kijken, zwijgend en dankbaar, maar ook diepgeraakt omdat ook uit onze mond het mooie ‘Hosanna’ klinkt én het vreselijke ‘Kruisig Hem, weg met Hem’. Vreugdeolie, geur van rouw ‘Om de zalving door een vrouw, vreugdeolie, geur van rouw, teken van wat komen zou’ (ZJ 372). De tweede dag van de Goede Week toont ons Jezus als de dienaar van Jahwe die door de profeet Jesaja bezongen wordt en die door Maria, de zuster van Marta, gezalfd wordt. Maria doet wat gedaan moet worden, zij zalft de lijdende dienaar en brengt Hem troost terwijl Judas al volop gal aan het spuwen is. Jezus kijkt ook hier al verder. Hij ziet zijn begrafenis en ook dan zullen het de vrouwen zijn die doen wat gedaan moet worden: balsemen. Op deze tweede dag smaakt al de bitterheid van het verraad en de verdachtmaking. Zowel van Jezus als van Maria. Zijn ook wij niet vaak zalvende Maria’s én valse Judassen? Erbarme dich De verscheurdheid van Petrus nadat hij Jezus driemaal verloochend heeft, wordt nergens zo indringend weergegeven als in de beroemde aria uit Bachs Mattheuspassie. Op de derde dag van de Goede Week klinkt uit Petrus’ mond echter: ‘Mijn leven zal ik voor U geven!’ Jezus kent zijn apostelen en reageert prompt: ‘Nog eer de haan kraait zult gij mij driemaal verloochend hebben.’ Veel steun moet de Heer niet verwachten van zijn leerlingen, integendeel! Het moet Hem onnoemelijk veel pijn hebben gedaan. Misschien zingt Hij op dat moment wel ‘Erbarme dich, mein Gott’? Het tweede lied van de ‘Dienaar van Jahwe’ dat we in de eerste lezing horen, gaat alleszins in die richting.
Ik ben het toch niet, Heer? De vierde dag van de Goede Week wordt het verraad door Judas concreet. De afspraken worden gemaakt in het voordeel van de hogepriesters en van Judas. Het wordt een ‘win-winsituatie’! De grote verliezer is Jezus, de Lijdende Dienaar die zich niet verzet, zoals het derde lied van de Dienaar van Jahwe in de eerste lezing zingt. Opnieuw spelen deze dingen zich af tijdens een maaltijd. De derde op rij met als hoogtepunt het Laatste Avondmaal. De instelling van het heilige maal, de eucharistie, wordt ingeleid door verraad, verloochening en het ijle geroep van de leerlingen: ‘Ik ben het toch niet, Heer?’. Inderdaad, zij zijn het niet, geen enkele – op de naïeve Johannes na – die Jezus zullen bijstaan in zijn liefdevolle lijden, in zijn passie! Voor alle eeuwen een teken ons gegeven Met Witte Donderdag, de vijfde dag van de Goede Week, zetten wij het paastriduüm in. Indien wij de vorige dagen al niet als ‘goede’ hebben beleefd, is het nu hoog tijd om ons over te geven aan de genade die deze week ons schenkt. Paul Schollaert schreef voor deze dag een lied waaruit het citaat boven deze alinea komt (ZJ 731). Met Witte Donderdag gedenken wij de instelling van de eucharistie en de liturgie geeft er ons de diepe betekenis van. De eerste lezing toont het bloed van het lam aan de deurposten van de Israëlieten als voorbode van hun redding, van hun ‘pesach’, hun doortocht van de slavernij in Egypte naar het beloofde land. In de tweede lezing verhaalt Paulus wat hem is overgeleverd: de heilige maaltijd, het Laatste Avondmaal dat het eerste is geworden. In het evangelie toont Jezus de betekenis van dit eerste maal, van de eucharistie én van het priesterschap. Hij geeft aan de leerlingen van toen en die van nu ‘een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe’. Als een slaaf wast Hij hun en onze voeten en Hij voegt eraan toe: ‘Ik heb u een voorbeeld gegeven opdat gij zoudt doen zoals Ik u gedaan heb.’ Wij roemen in ’t Kruis van de Heer De woorddienst en de kruishulde van Goede Vrijdag tonen de dood van de Lijdende Dienaar van Jahwe, maar ook zijn verheffing door God. Jezus, de Zoon van God, is immers een verheven hogepriester die in zijn lijden en sterven ook ons kwetsbare en sterfelijke leven heeft verheven. Het lied ‘Wij roemen in ’t Kruis van de Heer’ vat het krachtig samen: ‘In Hem is ons heil, ons Leven en Verrijzenis, door wie wij verlost en bevrijd zijn’ (ZJ 367). De passie volgens Johannes verhaalt de lijdensweg, de kruisweg van de Lijdende Dienaar en brengt ons het verraad en de verloochening die we deze week al tegenkwamen opnieuw in herinnering. Maar centraal staat het kruis met de triomferende Christus. In de ogen van velen het teken bij uitstek van zijn mislukking, in de ogen van wie gelooft het teken van zijn en onze redding. ‘…’ Geen lied, geen beeld, geen woord. Alleen maar stilte op de zevende dag van de Goede Week, Stille Zaterdag. Geen stilte voor de storm, maar rust – grafrust – tot in de nacht het nieuwe vuur het Licht van Christus zal aansteken en ‘hosanna’ en ‘kruisig Hem’ bedolven zullen worden onder talloze halleluja’s. Het leven overwint de dood, de liefde overwint alles, ‘Christus ons paaslam is geslacht, dit is de dag die de Heer gemaakt heeft!’ luc van hilst pastoor scherpenheuvel Afbeeldingen uit het veelluik ‘Passie en Verrijzenis’ van de Franse kunstenaar Arcabas. Dit veelluik is te bezichtigen in het bedevaartsoord Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel. 21 ~
Page 1 and 2: Beleids- en informatieblad Aartsbis
Page 3 and 4: Jezus, de liefde van ons leven... T
Page 5 and 6: stelden dus dat de mensheid van Jez
Page 7 and 8: Voor het overige wil het symbolum v
Page 9 and 10: oscar kinnaer Woonplaats: Walshoute
Page 11 and 12: proeven van Marcus Een culinair en
Page 13 and 14: maar ook studentenliederen uit zijn
Page 15 and 16: het hart van het evangelie ingeschr
Page 17 and 18: samen groeien tot grotere parochies
Page 19: aartsbisschop léonard op bezoek in
Page 23 and 24: ‘Nederdaling ter helle’ De ‘o
Page 25 and 26: Naar het hart van het geloof Christ
Page 27 and 28: 2, 95 euro Meditaties bij de kruisw
Page 29 and 30: Programma sint-jan berchmansfeesten
Page 31 and 32: eucharistieviering nog een andere a
Page 33 and 34: In de omgang met zijn medemensen wa
Page 35 and 36: Dag van verzoening in brussel In é

Beleids- en informatieblad Aar el • Nieuwe permanent ... - Kerknet

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?