Kampioenen- kweker Gerard Kemkers - TVM Verzekeringen

Hoe manage je de sterren, Ireen Wüst
en Sven Kramer. Is dat lastig?
“Ze zíjn de sterren van de ploeg, zo
simpel is het. Jarenlang succes brengt
dat met zich mee. Ireen voelt zich misschien
niet nadrukkelijk zo, Sven wat
meer. Vooropgesteld: het is mijn filosofie
dat het team het individu sterker
maakt. Dat is wat fout ging richting
Vancouver. Iedereen was bezig met een
individualistische route, waardoor het
teambelang werd onderschat. Het idee
dat je samen sterker kon zijn door de
cohesie binnen het team, raakten we
kwijt. En ik ook, ik was onderdeel van
het proces. Toen de lampjes gingen
branden, was ik niet meer in staat om
het te kunnen aanpassen en omdraaien.
Dat zal ons niet nog eens overkomen.
Ik hoopte dat de individuele klasse ze
er op het OKT uit zou trekken. Als we
ons toen met zes mensen zouden hebben
geplaatst, dan weet ik dat het die
zes weken daarna gelukt zou zijn. Allemaal
oranje aan, één focus, allemaal
eigen afstanden... Dan was het ineens
bij elkaar gekomen. Maar die individuele
klasse was helaas niet voldoende
om zes mensen naar de Spelen te
krijgen. Sven en Ireen, om daarop
terug te komen, presteren óók beter
bij een frisse teamsetting waarbij iets
van energie naar elkaar overstraalt.”
Is het bij hen ikke, ikke, ikke (en de
rest kan stikken)?
“In onze setting is
dat zeker niet zo.
Willen ze zelf gelukkig
ook niet. Maar je
komt er niet onderuit
dat met een statuur die een Ireen
en een Sven opbouwen er meer aandacht,
meer erkenning, meer focus,
meer gezicht naar hen gaat. Dat is niet
erg. Dat was het in een eerdere fase
wel. Sven had een periode waarin ie
een veel grotere mond had dan zijn
prestaties toen rechtvaardigden, haha.
Dan loopt het wat spaak. Hij heeft het
nu ruimschoots ingevuld en nu is het
wel een match. Ik zou het eerder
ongezond vinden die twee in een
hokje terug te duwen. Ze mogen de
ster zijn, want ze zijn de ster.”
Zit je er altijd bovenop?
“Juist niet. We zijn 220 dagen per jaar
8 \ TVM ACTUEEL 180
“Ik durf óók
los te laten.”
met elkaar op pad. Dan ben je een
familie. Dan moet je dingen laten
gebeuren. Het moet allemaal hier zitten,
in het hart. Als het uit het hart
komt, dan ben je een topsporter, dan
gaat het team functioneren. Eten, de
warming up, je moet niks doen omdat
de coach het wil, je moet het zelf, van
binnenuit, willen. Je kunt je werk
doen om het werk te doen, of je kunt
je werk doen met je hart, met passie
erbij. Dat extraatje, dát is de garantie
“Ik hoop dat ik dit werk
nog een poosje kan doen”
op succes. Anders werkt ook mijn
programma niet. Mensen die er vol in
geloven, die er vol met hun hart in
gaan, die hun droom willen laten uitkomen,
die echt naar een moment
om iets neer te zetten toewerken, die
zijn binnen de TVM schaatsploeg
succesvol.”
Wanneer ga je 220 dagen per jaar bij
je echte familie zijn, je vriendin en je
kinderen?
“Volgens mijn vriendin kan ik dat niet,
haha. Maar er komt een moment dat
ik iets anders ga doen. Er zijn wel eens
gesprekjes bij TVM over een rol zoals
Toon Gerbrands die bij Dirk Scheringa
had. Directeur sportief ofzo. Maar
daarin, over mijn toekomst, ben ik
in elk geval géén control freak.
Belangrijk is: ik hoop dat het nog
lang duurt. Dankzij de gezonde privésetting,
die mij de kans geeft mijn passie
na te streven, hoop ik dat ik
dit eerst nog een poosje kan doen.
Het voelt namelijk als een klik, met
de sporters, met het team, met de
sponsor, met mezelf. Het loopt en we
gaan weer prijzen pakken.”
En inmiddels is
TVM al tien jaar
schaatssponsor.
Da’s bizar lang.
“Ja, dat is lang.
Reken daar de langdurige sponsoring
in het wielrennen bij en TVM is met
gemak een unicum in de Nederlandse
sportwereld. Het geeft mij telkens
een trots gevoel als ik het groen
draag. Ook al levert dat soms extra
druk op. TVM heeft zich ongelooflijk
ontwikkeld in die tijd. Wij zijn echt
onderdeel van TVM geworden. En zo
hoort het. Niet: hier is het geld, doe
er iets mee, nee, wij zijn integraal
onderdeel van de marketing van
TVM. Dat we tot Sotsji doorgaan
met de TVM schaatsploeg, is voor mij
geen zorg. Ik hoop het slechts,
want dit is te mooi en te uniek om te
laten beëindigen.”
◄