De ongelukkige klas - voorzanger

Maatwerk gezegd dat ze hun medewerkers mogen
houden. Zo verdwenen van de ene dag op de andere
drie medewerksters van mijn toch al krap bemenste
schooltje. Geen bevoegde leerkrachten weliswaar,
maar wel twee onderwijsassistenten en onze enige
administratieve kracht. En aangezien scholen als de
mijne voor invalwerk en laten we eerlijk zijn:
voor een deel ook voor gewoon onderwijs zijn
aangewezen op zulke onbevoegde krachten, betekent
dit dat er nu niemand meer is om bij ziekte,
ADV (een dagje vrij vanwege de arbeidsduurverkorting
) of studieverlof een klas over te nemen. Egbert
begrijpt dat ik als zij-instromer recht heb op een
wekelijks studieverlof, maar hij vroeg me dringend
die nog even niet op te nemen, want dan stokt het
onderwijs. Voorlopig doe ik dat maar. Ik wil zélf de
eerste tijd geen vreemde eenden in mijn bijt niet
althans tot ik het gevoel heb dat ik met de klas een
goed contact en een degelijke routine heb opgebouwd,
tot het echt míjn bijt is. En daarnaast wil ik
het mijn klas niet aandoen.
Geloof het of niet, ik heb zelfs al lesgegeven. Dat
valt niet mee. De modale methode vergt drie verschillende
boekwerken plus een schrift. Mijn leesmethode
is een uitschieter: een leesboek, een
werkboek dat Routeboek heet, een instructiekaart,
een bundel kopieerbladen in wezen ook een boek,
maar dan één dat je in enkelvoud krijgt en waaruit
2