De ongelukkige klas - voorzanger

me nog goed. Ik was ik een jaar of elf; er werd op
mijn zeer christelijke lagere school minstens evenveel
gevochten als hier en ik kon me daar niet altijd
aan onttrekken.
Van wie ze dát gehoord had? Van Aisja, zei ze. Ik
was perplex maar zag het op dat moment vooral als
een vermakelijke anekdote, waar ik Egbert ook nog
even deelgenoot van maakte toen ik hem tegenkwam
op weg naar beneden. Maar eenmaal thuis,
begin ik toch te denken dat ik er meer mee moet. Je
moet er toch niet aan denken dat zo n verhaal gaat
rondwandelen, dat het langs verschillende wegen
bij bijvoorbeeld hetzelfde bestuurslid terechtkomt,
of zo. Voor je het weet wordt je écht geschorst.
Morgen dus maar een snel wat diepgaander met
Egbert over praten
* * *
Ruzie op de gang tussen Assia en Khadija. Khadija
zou Assia voor bolle hebben uitgescholden wat
ze overigens ontkende, ze had hoogstens gezegd dat
ze dik was (en dat is Assia ook, maar dat is
natuurlijk nog geen reden) en toen had Assia
haar een klap gegeven. Na wat heen-en-weergepraat
had ik Assia zover dat ze haar verontschuldigingen
aanbood. Ik ben bezig met een kruistocht
tegen lichamelijk geweld binnen mijn groep: Wij,
20