LHG-nieuwsbrief - Leuvens Historisch Genootschap

Een vrijdagverhaal van vis, bier en aanranding
Barbiers waren de eerste lijnsartsen van die tijd. Ze waren ambachtslieden, de barbierschirurgijnen
waren geen academisch opgeleide licentiaten in de genees- en heelkunde.
Hieronder een impressie van hun praktijk.
Na die molestering van haar bovenlichaam verplaatst Van Vossum zijn dolle
zinnen naar haar lager gelegen lichaamsdelen, waarna de tweede act van het pornografische
verhaal volgt met als einde: ‘ende
dat sij (het slachtoffer) soo gevaerelijck
schreuwde ende lamenteerde, dat de
vrouw uijt de herberghe Scherpenheuvel
(Maria Everaerts) met gewelt is ingecomen
ende alsoo hij den tijdt niet en heeft
gehat van haer voorder te connen onteeren,
dat deselve vrouwe incomende
gesien heeft, dat sij noch teenemael ontbloot
was, ende dat denselven Van Rossum
haer alsdan heeft los gelaten’ dit na
een deel vermaningen van de herbergierster
aan het adres van de aanrander.
Uit de verklaring blijkt dat Leunckens
haar eveneens vasthad en dat hij bij het
Figuur 4. Barbier in actie - Schilderij van Egbert van Heemskerck -
Museum voor Schone Kunsten in Gent
12
Vervolg
binnenkomen van de waardin eveneens
werd betrapt. Hij heeft haar dan aangemaand
nog een glas bier te brengen om
haar opnieuw buiten te krijgen.
De interventie van de herbergierster gaf aan het slachtoffer de mogelijkheid om ‘met haeren
neusdoek haere borsten te bedekken en haere boesem toe te doen’ en alzo de herberg
te verlaten, de straat over te steken en naar huis te gaan. Leunckens is haar dan tot
in haar woning achternagegaan en is een weinig later weer buiten gekomen, omdat zijn
slachtoffer, eens thuis aangekomen op de grond is flauw gevallen en haar echtgenoot
Rombout daar op dat moment ook net aanwezig was. Bij zijn onderzoek heeft de barbier
eveneens vastgesteld dat zij haar armen niet naar haar hoofd kon brengen waardoor
‘deselven chirurgeijn Vanelderen opden selve (haar armen) teirplaesters heeft geleijt’.
Van Vossum heeft blijkbaar zijn bekomst gehad en het geweld verplaatst zich
nu naar Leunckens. Het volgende slachtoffer is de éénentwintigjarige Elisabeth Brabants,
de meid van meester-pottenbakker Heppens uit de buurt, die toevallig passeerde.
Leunckens trok aan haar voorschoot om haar met geweld in de herberg te krijgen. Zij
moest mee schol gaan eten en bier drinken. Door dit getrek scheurde haar schort op
twee plaatsen en omdat het dan zo niet lukte droeg hij haar maar, op zijn schouders,
naar binnen. Van Vossum die nog steeds pinten aan het drinken was vroeg wie hij daar
bij had, waarop Leunckens antwoordde: ‘ick hebbe hier wederom al eene, ick hebbe hier
mijne nichte begot’
De waardin had gelukkig de deur van de chambre séparée al op slot gedaan
waardoor hij met de meid op zijn schouders tegen de deur liep. Dan maar de keuken van