Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2011 ... - ANS-Online

Laurens beaamt dat fanatieke gamers veel overeenkomsten
hebben. ‘Het zijn vaak types die ongemotiveerd
zijn voor hun werk of studie en op zoek zijn naar iets
anders.’ Ook hijzelf geeft toe dat zijn gedrag al ‘in de
aard van het beestje’ zit. Wanneer het niet een scherm is
dat zijn volle aandacht opeist, zoekt hij wel iets anders.
Ooit verslond hij achttien boeken in drie maanden tijd.
‘Het is puur vluchtgedrag.’ Laurens legt uit een moeilijke
jeugd te hebben gehad, waarin hij veel voor anderen
moest zorgen. Na acht jaar vwo ging hij zonder diploma
van school. Daarna startte hij met een mbo-opleiding,
wederom zonder succes. Toen hij vervolgens ruim acht
maanden bij een vriend op een kamer woonde zonder te
studeren, sloeg de depressiviteit toe. Om die negatieve
gevoelens te onderdrukken, zocht Laurens zijn toevlucht
in de digitale wereld. ‘Ik was mezelf echt een beetje kwijt
en wist het niet meer. Daar hoefde ik niet aan te denken
tijdens het spelen van World of Warcraft.’
Toch zegt Laurens geen spijt te hebben van de jaren die
hij verloor door al het gamen. ‘Ik had die tijd nodig. Door
mijn moeilijke jeugd had ik iets in te halen. Bovendien
heeft mijn sociale leven er nooit onder geleden, ik ben
nu eenmaal ook een kroegtijger.’ Dat is bij een vriend
van hem wel anders. Laurens vertelt hoe die naast zijn
baan als kok geen leven meer heeft ten gevolge van een
game- én alcoholverslaving. ‘Die jongen verwaarloost
zichzelf en staat weg te rotten in de keuken. Hij is compleet
verwijderd van de maatschappij. Wanneer we hem
zover krijgen om bij hem thuis een biertje te drinken, zit
hij alsnog te gamen.’
ANS-Online.nl
P. 13
terug in de maatschappij
Hoewel er geen officiële diagnose gesteld kan worden,
zijn er wel degelijk instanties die hulp bieden aan gameverslaafden.
Zij kunnen nog niet terecht op een aparte
afdeling, maar worden behandeld tussen patiënten met
andersoortige verslavingen. Poelmans: ‘We leren ze
vooral weer een ritme in hun leven te krijgen. Ze moeten
op tijd opstaan en doen verschillende creatieve en
sportieve activiteiten ter afleiding. Daarnaast zijn er gesprekstherapieën.’
Hoe intensief en hoe lang gameverslaafden
behandeld worden, verschilt sterk per persoon.
Zo kan iemand die een stabiele thuissituatie heeft sneller
weer naar huis dan een jongere die zijn hele leven
verwaarloosd is. ‘Het belangrijkste is dat de patiënt
weer zelfstandig wordt en kan functioneren binnen de
maatschappij.’ Psycholoog en gamer Tony van Rooij doet
bij IVO onderzoek naar gameverslaving. Hij neemt het
zeer serieus, maar geeft aan dat er vooralsnog relatief
weinig gamers in behandeling zijn. ‘Binnen de verslavingszorg
wordt een game- of internetverslaving als een
reëel probleem gezien. Het blijft echter de vraag of je