Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2011 ... - ANS-Online
Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2011 ... - ANS-Online
Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2011 ... - ANS-Online
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>ANS</strong>-<strong>Online</strong>.nl<br />
P. 24<br />
teGeN<br />
De MuuR<br />
Helaas zijn ze overal. Mensen die het levenslicht niet hadden<br />
moeten aanschouwen. Zij die eigenlijk het vuurpeloton<br />
verdienen. Elke maand het relaas over een van hen.<br />
De Appie-deuren suizen zachtjes dicht achter Maurits. De<br />
wind speelt met de sneeuwvlokken. Terwijl hij naar zijn<br />
fiets loopt, komt verderop een dik ingepakte vrouw op een<br />
scootmobiel de stoep niet op. Maurits kijkt een tijdje gefascineerd<br />
naar haar moeizame strijd. De derde keer slaagt ze<br />
met een aanloop.<br />
Tijd om te kijken of de bejaardenmobiel de schuifdeuren<br />
haalt is er niet. Vanavond heeft Maurits een tweede date met<br />
Karlijn. Hij haast zich naar huis om zijn pizza naar binnen te<br />
rammen, de resten uit te smeren met zijn tandenborstel en<br />
met zijn bus deo een studentendouche te nemen.<br />
Na een vlugge zoen en een compliment over zijn geurtje<br />
lopen Maurits en Karlijn richting bioscoop. Niet ver van de<br />
ingang valt een ongewassen low-life hen lastig. Met een<br />
euroshopper biertje in de hand houdt hij een verwarrend<br />
betoog waarin de woorden ‘nachtopvang’, ‘kou’ en ‘euro’<br />
vallen. Karlijn knijpt wat steviger in Maurits’ hand en snel<br />
lopen ze door, de warmte van de bioscoop tegemoet.<br />
Hij fluistert: ‘Snap jij dat nou? Zoveel belastinggeld naar<br />
uitkeringen en nog steeds kiezen mensen voor de straat.’<br />
Karlijn knikt instemmend.<br />
Na de film wordt er voor de bioscoop gezoend, maar vanwege<br />
de kou vertrekt Karlijn al gauw richting huis. Gelukkig<br />
is de zwerver nergens te bekennen. Maurits kijkt even hoe ze<br />
wegfietst, maar pakt al gauw zijn telefoon. Snel stuurt hij een<br />
smsje. ‘Niet geneukt. Zie je zo.’<br />
Halfdronken stommelt Maurits de El Sombrero uit. Zijn fiets.<br />
Waar is dat ding godverdomme? Hij wankelt richting kerk.<br />
uit een steeg klinkt geschreeuw. Twee vrouwen schreeuwen<br />
hysterisch terwijl een man een andere aan het aftuigen is.<br />
Ach, hij zal het wel hebben verdiend. En van een paar blauwe<br />
plekken is nog nooit niemand gestorven.<br />
De volgende dag zit Maurits met een kater in college. Zijn<br />
vriend stoot hem aan. ‘Zo, kijk dit!’ Maurits bekijkt de krantenkop.<br />
‘Buren negeren jarenlange kindermishandeling’.<br />
‘Jezus, ziek hoe egoïstisch al die burgermannetjes zijn. Die<br />
zien niets buiten hun VINExhuis.’