BD Ondermijnt Congo zijn toekomst? - Broederlijk Delen

Vital, de Eerwaarde
Koper en kobalt? De metalen koper
en kobalt komen veelal samen voor
in gesteenten. Tijdens de verwerking
worden ze van elkaar gescheiden.
Koper wordt in zeer veel producten
verwerkt. Je vindt het bijvoorbeeld in
elektriciteitsdraden, elektromagne-
ten, muntgeld, standbeelden, enzo-
voort. Kobalt is bestendig tegen zeer
hoge temperaturen en oxidatie. Het
wordt verwerkt in vliegtuigmotoren,
herlaadbare batterijen, katalysatoren,
magneten, enzovoort.
Met zijn bril op het puntje van zijn neus en met
een diploma geneeskunde bijna op zak, heeft
Vital de uitstraling van een intellectueel. Een
serieuze jongen tussen de mijnwerkers, zo serieus
zelfs dat ze hem de Eerwaarde noemen
in Kambove, het dorpje in Katanga waar hij
woont. ‘Als mijn makkers op de unief dat zouden
horen...’ Er is nochtans niets religieus aan
zijn werk. Vital is opkoper voor een Libanese opslagplaats
voor kobalt. Vorig jaar heeft hij zijn
studie geneeskunde onderbroken om carrière te
maken ‘in de ertsen’, uit financiële noodzaak.
Hij wil het nodige geld bijeenkrijgen om zijn studie
voort te zetten. ‘In het begin moet je je nog
bewijzen. Met het beetje spaargeld dat ik had,
heb ik twee keer ertsen kunnen opkopen van de
creuseurs. Ik heb ze geleverd aan de opslagplaats
van het mijnbedrijf, en dat wilde me kost
wat kost geld lenen om nog grondstoffen op te
kopen. Eerst weigerde ik, maar later bracht het
ruwe erts me niet genoeg meer op door het lage
kobaltgehalte en accepteerde ik het toch.’ Vital
verdenkt de opslagplaats ervan te liegen over
het kobaltgehalte van haar producten.
Vier groepen van vier mijnwerkers werken voor
de Eerwaarde in de steengroeve van het dorpje
Kapata. Eén groep vult ongeveer 200 zakken
per dag tegen 30.000 Congolese frank (ongeveer
55 dollar). Er werken ook ‘moeders’ voor
hem. Zij wassen en sorteren het erts aan het
meer voor het naar de opslagplaats gaat. ‘Met
de wassende moeders was het even wennen.
Maar ze weten dat ik serieus ben, dat ik hen
goed betaal. Het is net een klein bedrijfje, alleen
verdien ik niets.’ Vital vertelt dat hij zo’n
drie ton gewassen erts per dag verzamelt en
daar nauwelijks honderd dollar per dag mee
verdient. Daarvan moet hij nog eens de helft
aftrekken voor alle verschillende kosten en de
lonen van zijn arbeiders. ‘Ze proberen me uit
te buiten. Ik ga van techniek veranderen en een
deel van de zakken per fiets naar de Chinese
opslagplaatsen brengen. Ik verwacht veel van
wat de Chinezen me kunnen bieden.’ De Eerwaarde
hoopt binnen drie maanden zijn financiële
doelen bereikt te hebben en zijn studie
geneeskunde weer te kunnen opnemen. Als hij
niet met zijn neus in zijn agenda zit, droomt Vital
van Zuid-Afrika, van een job als chirurg. Een
droom met een prijskaartje van 3.000 dollar.
1