leesvoorbeeld in pdf-viewer - Vantilt

Recommendations

Info

eneden in de grote kamer thee zitten te drinken. Later zullen we naar boven gaan om zijn twee verzamelingen te bekijken. Op mijn vraag wat zijn vrouw van die slakkenhobby vindt, is het antwoord: ‘Zij tolereert het.’ Hovestadt koopt zijn reisboeken meestal bij antiquariaat Bestebreurtje, waar hij tweemaal per jaar komt. Daarnaast bij Dieter Schierenberg en antiquariaat Junk (Allard Schierenberg), beide te Amsterdam, bij antiquariaat Backhuijzen (voorheen te Rotterdam, nu in Oegstgeest), bij Shapero in Londen en verder eigenlijk overal, ook via internet. ‘Bij Simon Emmering in Amsterdam, [de specialist vroeger voor West-Indië], kreeg ik zelfs geen kans om iets te zien. Wat ik van Emmering heb, komt via Bestebreurtje. Boeken over slakken koop ik soms bij Hermann Strack in Dordrecht [thans in Bretagne] of bij Faber in Amsterdam. En natuurlijk ook bij de Schierenbergs, want zoals gezegd, die twee verzamelgebieden – travel en slakken – overlappen elkaar gedeeltelijk.’ Hij krijgt ook catalogi van zaakjes die ik helemaal niet ken, zoals antiquariaat Batavia te Barendrecht. Hovestadt heeft geen exlibris voor zijn boeken laten maken. Wel is alles digitaal opgeslagen via het programma Cardbox, en goed verzekerd. We gaan eerst naar het ‘slakkenkamertje’. Op dat speciale gebied bezit dr. Hovestadt ongeveer 1500 items (boeken, tijdschriften, prenten en overdrukken), meestal uit de negentiende en twintigste eeuw. In een grote oude ladekast herbergt hij honderden slakjes in buisjes, elk voorzien van een etiket waarop beschreven staat: wat, waar en wanneer gevonden. De wat grotere slakken liggen geprepareerd los in de laden. Voor zijn circa duizend boeken over het Caraïbisch gebied is de grotere werkkamer annex bibliotheek gereserveerd. Vol enthousiasme toont Hovestadt hier enkele bijzondere stukken. Eerst het oudste boek uit zijn verzameling: José de Acosta, Historie naturael ende morael van de Westersche Indiën (Enckhuysen, Jacob Lenaerts, 1598). Dan van J.H. Heering, Beschryving van het eiland Curaçao (Amsterdam, Jochemus van Selm, 1779) met een boekhandelsetiket van ‘Frederic Muller, Amsterdam’. Dit is volgens Hovestadt het eerste Nederlandse boek dat specifiek over Curaçao handelt. Heel interessant is H.J. Abbring (1787- 1874), Fragmenten uit mijne Aanteekeningen [enz.], Eerste Deel (Groningen, J.H. Bolt, 1836). De auteur was een zeekapitein die hier zijn bezoek aan de Caraïbische eilanden beschrijft. Een tweede deel van dit zeer zeldzame werk is waarschijnlijk nooit verschenen. Hovestadt zoekt al jaren van dezelfde auteur Weemoed - stoonen uit de geschiedenis van mijn leven uit 1834. 10 Vervolgens bekijken we Nieuwe Reizen naar de Franse Eilanden van America (Amsterdam 1725) door Jean Baptiste Labat en in het Nederlands vertaald door W.C. Dyks, afkomstig uit de bij Bubb Kuyper geveilde bibliotheek van Boudewijn Büch. Als zijn allermooiste boek Zin en mogelijkheden van een wetenschappelijke privébibliotheek < 351
beschouwt Hovestadt Gezigten uit Neerland’s West-Indiën, naar de natuur geteekend en beschreven door G.W.C. Voorduin [en] op steen gebragt door J.E. van Heemskerck van Beest (Amsterdam, Frans Buffa en Zoon, 1860-1861, groot folio, in afleveringen verschenen met veel ingekleurde chromolithoplaten. Gekocht bij Bestebreurtje, bij wie zich al meteen vijf kopers meldden. Het is werkelijk een schoonheid van een boek, zij het dat je er haast wegens het buitensporige formaat een speciale kast bij moet kopen. Aangezien het aanbod op dit gebied langzamerhand opdroogt, is Hovestadt de laatste tijd via internet ook wetenschappelijke boeken over het nabijgelegen Amerika gaan kopen. En soms kan hij het als echte verzamelaar niet laten gewoon voor de aardigheid iets aparts te kopen, zoals een negentiendeeeuws boekje met een beschrijving van Urk. Weer toch die eilandfascinatie! Mijn vraag of hij ook nadenkt over de bestemming van zijn bibliotheek wekt enige commotie. De slakkencollectie zal uiteindelijk wel gaan naar het Museum Naturalis in Leiden, maar die reisbibliotheek? Verontwaardigd wijst hij op een jubileumcatalogus van de firma Junk, waar de bibliotheek van een grote Portugese verzamelaar, een klant nog wel, te koop staat: ‘Zoiets doe je toch niet! Ik kan me dit nog voorstellen als ik oud of gebrekkig naar een verzorgingshuis met weinig kastruimte zou moeten gaan. Maar nu zou ik eerder het huis hiernaast erbij willen betrekken om alle boeken te bergen. Ik heb geen kinderen, zodat ik me verder niet hoef te verantwoorden voor wat ik koop of verzamel.’ Antiquaar Bestebreurtje is nooit bij hem op bezoek geweest. ‘Hij heeft wel, ongezien, gezegd dat hij mijn reisboeken graag zou kopen.’ Dr. Hovestadt heeft überhaupt niet veel contact met andere boekverzamelaars. ‘Maar vanavond komen er toevallig een paar slakkenvrienden langs.’ de niet-reproduceerbare bibliotheek van arnold heertje Terwijl over de meeste Nederlandse boekverzamelaars nauwelijks enige persoonlijke informatie te vinden valt, is prof. Arnold Heertje een meer dan publieke figuur: alom bekend als emeritus hoogleraar economie aan de Uni - versiteit van Amsterdam en als schrijver van vaak herdrukte leerboeken op economisch gebied, veelgevraagd spreker bij allerlei bijeenkomsten wegens zijn met verve uitgedragen standpunten, om diezelfde reden graag geziene gast voor televisieprogramma’s, geharnast columnist in Het Parool, 11 belangenbehartiger van het joods erfgoed, maar tevens iemand die herhaaldelijk in con- 352 > geschiedenis van de nederlandse bibliofilie
Page 2 and 3: 13 zin en mogelijkheden van een wet
Page 4 and 5: aan tegen een hele partij winkeldoc
Page 6 and 7: Zo’n amateur in de beste zin van
Page 8 and 9: beeld wordt langzamerhand duidelijk
Page 10 and 11: hebben, zodat ze voor mij op ieder
Page 14 and 15: flictsituaties verwikkeld is gewees
Page 16 and 17: en in Utrecht (‘Er wordt vaak een
Page 18 and 19: ij mag rekenen. Aanwezig zijn merca

leesvoorbeeld in pdf-viewer - Vantilt

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?