Richteren

noorden, de woestijn of Woest Arabië in het
oosten, en de Jordaan in het westen. van de
Arnon af tot aan de Jabbok, en van
de woestijn tot aan de Jordaan.
23. Zo heeft nu de HEERE, de God
Israels, de Amorieten voor het
aangezicht van zijn volk Israel uit de
bezitting verdreven; en zoudt gij
hunlieder erfgenaam zijn? Hebreeuws,
zoudt gij hem erven? Hem, namelijk, den
Amoriet; dat is, het land der Amorieten;
alsook in Richt. 11:24, Deut. 9:1, en elders
dikwijls. Jeftha wil zeggen dat dit is tegen
recht en billijkheid.
24. Zoudt gij niet dengene erven,
dien uw god Kamos Een afgod der
Moabieten, en gelijk hier blijkt der
Ammonieten. Zie Num. 21:29; 1 Kon. 11:7;
Jer. 48:7,13,46. voor u uit de bezitting
verdreef? Alzo zullen wij al dengene
erven, Met recht, alzo onze God de enige
ware God is, wien alles toekomt. dien de
HEERE, onze God, voor ons
aangezicht uit de bezitting verdrijft.
25. Nu voorts, zijt gij veel beter dan
Balak, Hebreeuws, beter beter. De zin is:
Hebt gij nu zoveel meerder of groter recht
dan Balak, die Israël nooit daarover lastig
gevallen is? Zie van Balak Num. 22, Num. 23,
Num. 24. de zoon van Zippor, de
koning der Moabieten? heeft hij ooit
met Israel getwist? Hebreeuws,
twistende getwist, en alzo: strijdende
gestreden, of krijgende gekrijgd. heeft hij
ook ooit tegen hen gekrijgd?
26. Terwijl Israel driehonderd jaren
Hier alsook elders in de Heilige Schrift wordt
een rond getal gesteld; alhoewel, naar
sommiger rekening, enige weinige jaren
zouden overschieten, als men de jaren neemt
van den uittocht der kinderen Israëls uit
Egypte, waarvan Jeftha dit verhaal begonnen
heeft, en meer jaren onder de drie honderd
zijn dan men zou rekenen van de victorie van
Israël tegen Sihon bekomen. Zie van dit
gebruik der Heilige Schrift Gen. 15:13, en
onder, Richt. 20:46; 2 Sam. 5:5. gewoond
heeft in Hesbon, en in haar
stedekens, en in Aroer, en in al de
stedekens, en in al de steden, die
aan de zijde van de Arnon zijn;
waarom hebt gij het dan in die tijd
niet gered? Dat de Ammonieten in zo
langen tijd zonder twijfel eens zouden hebben
bestaan, indien zij zulk een recht vermeend
hadden te hebben.
27. Ook heb ik tegen u niet
gezondigd, Jeftha wil zeggen dat Israël den
Ammonieten hiertoe geen oorzaak gegeven
heeft. maar gij doet kwalijk bij mij,
Hebreeuws, gij doet kwaad met mij. dat gij
tegen mij krijgt; de HEERE, Die
Rechter is, richte heden tussen de
kinderen Israels en tussen de
kinderen Ammons!
28. Maar de koning der kinderen
Ammons hoorde niet naar de
woorden van Jeftha, die hij tot hem
gezonden had. Dat is, door de gezanten
hem hadden laten aanzeggen.
29. Toen kwam de Geest des HEEREN
op Jeftha, Hebreeuws, was, werd; dat is,
toog hem aan, gelijk boven, Richt. 6:34, en
Richt. 3:10. dat hij Gilead en Manasse
doortrok; Dat is, door het gedeelte des
lands Gilead, dat de halve stam van Manasse
over de Jordaan bewoonde. want hij trok
door tot Mizpa in Gilead,
Onderscheiden van andere plaatsen,
hebbende denzelfden naam. Zie boven, Richt.
10:17. en van Mizpa in Gilead trok hij
door tot de kinderen Ammons.
30. En Jeftha beloofde den HEERE
een gelofte, en zeide: Indien Gij de
kinderen Ammons ganselijk in mijn
hand zult geven; Of, zekerlijk. Hebreeuws,
gevende geven zult.
31. Zo zal het uitgaande, dat uit de
deur van mijn huis mij tegemoet zal
uitgaan, als ik met vrede van de
kinderen Ammons wederkom, dat
zal des HEEREN zijn, Of, den HEERE; te
weten, geheiligd zijn. en ik zal Anders, of,