ISSUE nr 1

ISSUe 1 ISSUe 1 7
nieuws uit het land
Diner in het amstel Hotel ter
ere van de nationale Dag van
de cateringmedewerker 2007
Op 22 november 2007, de Nationale Dag
van de Cateringmedewerker, was ik uitge-
nodigd voor een lunch in het Amstel Hotel
in Amsterdam. Van elke cateringorganisa-
tie waren twee mensen uitgenodigd door
de Veneca (Vereniging Nederlandse
Cateringorganisaties). Dit jaar waren
Marleen Bourne (Locatieverantwoordelijke
Amsterdam, Stadsdeel Zuidoost) en ik,
Nicolette van Berkesteijn (Locatieverantwoordelijke
bij Marin in Wageningen)
uitgenodigd om ISS Catering Services te
vertegenwoordigen.
Op het station Amsterdam Centraal moes-
ten wij verzamelen. Daarna werden wij
met de rondvaartboot naar het Amstel
Hotel gebracht. Dit was heel decadent! Bij
het Amstel Hotel werden wij opgewacht
door een delegatie van de Veneca en de
Radio538 DJ Jeroen Nieuwenhuize.
Het was erg leuk om mensen te ontmoeten
van andere cateringbedrijven. Zo hebben
we bijvoorbeeld mensen ontmoet die op
Schiphol werken in de vliegtuigcatering.
Dat werk is heel anders dan dat wij doen.
Deze cateringmedewerkers maken natuur-
lijk heel veel maaltijden, maar hebben
weinig tot geen contact met hun gasten
(passagiers). Marleen en ik waren het er
over eens dat wij graag eens een kijkje bij
hen in de keuken zouden willen nemen om
te zien hoe het er daar aan toe gaat.
Uiteraard hebben we ook nog genoten
van een geweldige lunch:
• Romige Linzensoep met crème fraîche en
gekonfijte bout van de ‘Bresse’ kip
• Gegrilde Ierse zalmfilet met aardappel-
puree, snocciolata olijven en een saus van
gember en koriander
• Witte chocoladebavarois met macadamia-
en pistachenoten, geserveerd met
seizoensfruit
• Mokka met mignardises
De hele dag was geweldig en heerlijk: ik
heb echt genoten! We voelden ons in het
zonnetje gezet en zeer gewaardeerd!
Graag houd ik me aanbevolen om ISS
Catering Services volgend jaar weer te
vertegenwoordigen.
Met vriendelijke groet,
Nicolette van Berkesteijn
marco van Basten en esther vergeer slaan eerste paal
ronald mcDonald centre Only friends
Woensdag oktober gaven ambassadeurs Marco van Basten en
Esther Vergeer in Amsterdam-Noord het startsein voor de bouw van
Ronald McDonald Centre Only Friends, het eerste sport- en spelcentrum
ter wereld voor kinderen met een handicap of chronische ziekte.
Marco van Basten en Esther Vergeer verrichtten de officiële handeling
niet alleen, maar kregen daarbij hulp van kinderen die nu al sporten
bij de vereniging Only Friends.
Sportief en muzikaal programma
Via een estafette brachten kinderen samen
met Marco van Basten, Esther Vergeer,
ambassadeur Joke de Kruijf en Barbara
Barend, lid van het Comité van
Aanbeveling, een fakkel naar de plek waar
de eerste paal werd geslagen. Chris de
Wild Propitius was namens het stadsdeel
Amsterdam-Noord aanwezig. Het stads-
deel bood in 2006 de bouwgrond voor het
symbolische bedrag van € 1,- aan.
Sportdemonstraties door kinderen met een
handicap en een optreden van de
Amsterdamse brassband Brotherhood
maakten de feestelijke bouwstart com-
pleet.
Ronald McDonald Centre Only Friends:
iedereen speelt mee
In Ronald McDonald Centre Only Friends
kunnen kinderen met een handicap of
chronische ziekte straks samen sporten en
spelen. De groene locatie in Amsterdam-
Noord wordt een veilige plek, waar ze
helemaal zichzelf kunnen zijn. Uit het
onderzoek van bureau Heliview naar het
nut en de noodzaak van het Centre blijkt
dat er bij de doelgroep veel enthousiasme
bestaat voor het sport- en spelcentrum.
Nu al kunnen jongens en meisjes met een
lichamelijke of verstandelijke handicap
voetballen, handballen, rolstoelbasketbal-
len, judoën, kickboksen, fitnessen en aero-
biccen bij de vereniging Only Friends. In
het Ronald McDonald Centre kunnen ze
straks ook kiezen voor (rolstoel)tennis, zit-
volleybal en andere zaalsporten. Het
Centre bestaat onder meer uit twee sport-
velden, een atletiekbaan, een Cruyff Court,
een fitnessruimte, een speeltuin, een club-
huis, een zwembad en een grote sporthal.
Naast sporten en spelen kunnen ze in het
Centre ook muziek maken, films kijken,
een disco houden of (rolstoel)dansen. Ook
broertjes, zusjes, vriendjes en vriendinne-
tjes zijn welkom.
Ronald McDonald Centre en ISS
ISS Facility Services ondersteunt Ronald
McDonald Centre Only Friends bij het
inrichten van de facilitaire organisatie.
Het sport- en spelcentrum voor kinderen
ronald Boesjes
benoemd tot
commercieel Directeur
iss cleaning services
Ronald Boesjes is per 1 januari 2008 gestart
in de functie van Commercieel Directeur
ISS Cleaning Services. Gerard Brand,
Directeur ISS Facility Services: ‘Ondanks het
feit dat we onze dienstverlening in de
afgelopen jaren sterk hebben uitgebreid,
vormt schoonmaak voor ISS nog steeds een
belangrijke kernactiviteit. Sales wordt ech-
ter steeds lastiger in de huidige prijsvech-
tersmarkt en het is moeilijk ons te
onderscheiden van onze concurrenten.
Daarom zijn we blij dat Ronald, commer-
cieel zwaargewicht binnen ISS, zich bereid
heeft getoond deze uitdaging aan te
gaan.’ Ronald Boesjes: ‘Na een aantal jaren
met een toegewijd team succesvol
gebouwd te hebben aan nieuwe ontwikke-
lingen voor zowel ISS als de buitenwereld,
zoals PPS en Integrated Facility Services,
heb ik gekozen om de functie die ik jaren
met plezier heb uitgeoefend weer nieuw
leven in te blazen en vorm te geven.’
Start bouw uniek sport- en spelcentrum voor kinderen met een handicap of chronische ziekte
met een handicap stelt speciale eisen aan
de inrichting van de facilitaire organisatie.
De kinderen staan centraal en de facilitaire
ondersteuning moet tiptop in orde zijn om
het feest compleet te maken. ISS beschikt
over de ervaring en expertise om het
Ronald McDonald Centre te adviseren bij
het opzetten van de facilitaire organisatie,
rekening houdend met de specifieke wen-
sen van het Centre. ISS vervult de rol van
adviseur en fungeert als klankbord bij
vraagstukken op het gebied van facilitaire
zaken.
Wegens de ruime ervaring van ISS Facility
Services als veelzijdig dienstverlener, advi-
seert zij ook in de ontwerp- en de bouw-
fase, wat vanuit facilitair en gebruiks-
vriendelijk oogpunt aandachtspunten zijn
in bijvoorbeeld de aanschaf van materialen
en de praktische inrichting van het terrein
en het gebouw.
in de huid van...
Diana Wendker (links) en Dinand Ellens
Diana Wendker (33), servicemedewerker interieurbeplanting bij iss Plantscaping, kruipt in de huid
van Dinand ellens (30), servicemedewerker bij iss Pest control, die totaal geen feeling heeft met
groen en het liefst zijden planten zou aanschaffen. en andersom: wat komt erbij kijken als je ratten
en duiven moet bestrijden?
Dinand ‘Bij ISS Pest Control doen wij aan
ongediertebestrijding. Of het nu om mol-
len gaat, kakkerlakken, duiven, houtworm,
boktor, vlooien of muizen, daar deinzen
wij niet voor terug. Ook niet voor grote
ratten.’
Diana
‘Ratten? Ik haat ratten! En andere
pluizige diertjes, zoals muizen. Het lijkt me
niks. Vroeger heb ik een rozenkwekerij
gehad, daar stonden rozen pot aan pot,
lekker warm onder plastic. Padden en mui-
zen vinden dat lekker. Toen ik een keer een
pot verplaatste trof ik tot mijn schrik een
nest veldmuizen aan, ik begon keihard te
gillen, lichte paniek…’
Dinand
‘Het grootste probleem is altijd
het schrikeffect, mensen die bang zijn voor
ratten en muizen schrikken van het schich-
tige. Maar een rat is banger voor jou dan
andersom.’
Diana
beesten?’
Dinand
‘Maar wat doen jullie dan met die
‘Geringde duiven die we vangen
gaan altijd naar een duivenmelker.
Ongeringde duiven gaan naar een destruc-
tiebedrijf. Dat klinkt wreed, maar duiven-
poep is echt funest voor een dak, maar ook
voor het personeel. Vooral duivennesten,
dat trekt allemaal andere diersoorten aan:
kevers, parasieten, virussen. Dus vangen
wij ze.’
Diana gaat vervolgens met Dinand het dak
op bij de klant DAF Trucks in Eindhoven.
Dinand legt uit wat Diana moet doen om
duiven te vangen.
Dinand
‘Kijk eerst of er een nest is, dat is
nu niet het geval. Kijk vervolgens waar een
rustplaats is, waar duiven op krachten
komen. Dat kun je zien aan de poep en
veren die ze achterlaten. Daar eten ze.
En daar plaatsen we de kooien met voed-
sel die we op scherp zetten. Zo vangen we
ze.’
Diana
‘Ik zie het mezelf niet doen. Ik heb
ooit wel mollenklemmen gezet, maar als
de mol dan vervolgens klem zit vind ik het
zielig en dan moet een ander hem eruit
halen. Als straks die duiven fladderen in
die kooien en in paniek zijn, raak ik ook in
paniek. Ik zou ze zo weer bevrijden.’
Dinand
‘Wij bestrijden plaagdieren, maar
zijn wel dierenliefhebbers. Mijn collega is
net als ik, hij slaat nog geen vlieg dood, uit
respect. Maar hoe zou jij het vinden als je
grasveld is omgewoeld door twintig mol-
len? Of dat er een virusgevaar is door dui-
vennesten? Wat moet, dat moet, en we
doen het rustig en efficiënt.’
Diana
‘Maar jij dan? Zou jij mijn werk
kunnen doen? Planten verzorgen in
gebouwen, zoals ficussen, schefflera’s en
draceana’s?’
Dinand
‘Nee! Alle planten beschouw ik al
snel als onkruid. Ze overleven bij mij niet,
ik heb er totaal geen feeling mee. Ik heb
thuis ook geen planten, want ik zet ze
steevast verkeerd neer, bij voorkeur op de
tocht. Of ik geef ze te veel of te weinig
water. Ik ben er gewoon niet in geïnteres-
seerd. Van oorsprong ben ik bakker, maar
voordat ik bij ISS ging werken was ik
wegenbouwer. Daar pluk ik nu nog de
vruchten van in mijn tuin. Die heb ik, op
vier bomen na, helemaal dicht gestraat. En
het snoeien van de bomen doet mijn
vrouw. Maar wat trekt jou daarin zo aan?’
Diana
‘Zowel thuis als op mijn werk ben
ik altijd met groen bezig. Ik word er heel
relaxed van. En het werk is altijd anders,
want je komt altijd bij andere klanten, met
andere bakken, vormen en beplanting. Ik
werk met zoveel plezier! Het is helaas
maar 32 uur per week en vaak denk ik: is
de dag nu al om?’
Dinand
‘Maar goed dat er mensen zijn
zoals jij, anders zou het leven wel erg dor
worden en te ‘zijdenplanterig’. Dat zou ik
namelijk doen, overal zijde planten neer-
zetten. Als ze vergelen dan zou ik ze ver-
vangen. Ik heb er gewoon geen oog voor.
Als ik in de duinen loop zie ik maar twee
kleuren, blauwe zee, groene duinen. Daar
houdt het wel mee op. Jouw werk lijkt me
zo saai, de hele dag planten water geven.
Mijn werk is zo gevarieerd, elke dag is
anders.’
Diana
‘Nee! Mijn werk bestaat uit veel
meer dan planten water geven. Je moet
van planten leren houden. Vanaf mijn zes-
tiende ben ik al met planten in de weer. Ik
had het erg naar mijn zin op de middelba-
re agrarische school. Vroeger werkte ik in
de rozenkwekerij, later in een bloemen-
winkel en weer later heb ik zelf een kwe-
kerij gehad. Het grappige van planten is
dat ze op mensen reageren. Dat heeft te
maken met de verlichting en de warmte
die mensen afgeven. In een lege kamer is
het licht uit, zit je met tien man op kantoor
dan is het warm. Dus vergen de planten
daar een ander onderhoud, want anders
laten ze blaadjes vallen. Elke plant rea-
geert weer anders, dat maakt het werk zo
leuk en heel afwisselend.’