Waarom Boeddhisme? - Buddhist Maha Vihara Malaysia

Om welke goede reden nu, moet een man of vrouw, lekenvolgeling of
monnik, dikwijls contempleren op het feit dat ze ’er zeker van zijn dood te
gaan en de dood niet kunnen vermijden’? Wezens zijn als ze in leven zijn,
trots op het levend zijn; en verblind door die trots leiden ze een slecht leven in
handelingen, woorden en gedachten. Maar in degene die vaak contempleert
op dat feit (van de zekerheid van de dood), zal de trots op de jeugdigheid
ofwel geheel verdwijnen of afzwakken. Om deze goede reden zou het feit
(van de dood) dikwijls overdacht moeten worden.
Om welke goede reden nu, moet een man of vrouw, lekenvolgeling of
monnik, dikwijls contempleren op het feit dat ’in alle dingen, dierbaar en
geliefd, verandering zal optreden en dat er scheiding van zal zijn’? Wezens
hebben een wellustig verlangen naar dat wat dierbaar en geliefd is; en
brandend door wellustig verlangen naar wat dierbaar en geliefd is leiden
ze een slecht leven in handelingen, woorden en gedachten. Maar in degene
die dikwijls contempleert (op verandering in en scheiding van dierbare en
geliefde dingen), zal het wellustig verlangen naar wat dierbaar en geliefd is
ofwel geheel verdwijnen of afzwakken. Om deze goede reden zou het feit
(van verandering en scheiding in wat geliefd is) dikwijls overdacht moeten
worden.
Om welke goede reden moet een man of vrouw, lekenvolgeling of monnik
dikwijls contempleren op het feit dat zij de ‘de eigenaren van hun handelingen
zijn, de erfgenamen van hun handelingen, dat hun handelingen hun schoot
zijn, handelingen hun verwanten zijn, handelingen hun bescherming zijn en
dat welke handeling ze ook verrichten, goed of slecht, zij er de erfgenamen
van zullen zijn? Er zijn wezens die een slecht leven leiden in handelingen,
woorden en gedachten. Maar in degene die dikwijls contempleert op het feit
(van bezit van zijn eigen handelingen)zal dat slechte gedrag ofwel geheel
verdwijnen of afzwakken. Om deze reden zou het feit dikwijls overdacht
moeten worden.
De nobele discipel nu, contempleert aldus: ’Ik ben niet de enige die er
zeker van is ouder te worden, ziek te worden en dood te gaan. Maar waar dan
ook wezens komen en gaan, vertrekken en weer tevoorschijn komen, ze zijn
allen onderhevig aan ouder worden, ziekte en dood. In degene die dikwijls
op deze feiten contempleert, komt het Pad van de stadia van heiligheid op 6 .
Hij begeeft zich nu regelmatig op het Pad, onderhoudt het en versterkt het.
43