Download als PDF - Het Depot

Fragment
72
Immanuel Klein studeerde aanvankelijk cello en compositie en had diverse
belangrijke­uitvoeringen,­van­zowel­orkeststukken­als­jazzconcerten.­In­1987maakte
hij zijn eerste driedimensionale werk en begon hij naast zijn werk als
componist te experimenteren met beeldhouwkunst en design om zich uiteindelijk,
in 2002, volledig aan de beeldhouwkunst te wijden, en met succes. Zijn werk is te
zien in Beeldengalerij Het Depot en Museum Beelden aan Zee en is aangekocht
door particuliere verzamelaars in Europa en de Verenigde Staten. Hij exposeert
regelmatig in Nederland en andere Europese landen. In 2009 werd hij uitgenodigd
door de Fondazione Sem, waar hij een aantal baanbrekende projecten uitvoerde en
nieuwe­ideeën­voor­werken­in­steen­ontwikkelde.­
Alena Matèjkova
Blue Boat | Cast crystal with cobalt, 18 x 110 x 16 cm
IMMANUEL KLEIN
Nederland
Immanuel Klein
Stirrup | portugees marmer, 52 cm
ALENA MATÈJKOVA
Tsjechië
Alena­Matèjkova­woont­en­werkt­afwisselend­in­Tsjechië­
en Zweden. Ze studeerde beeldhouwkunst, glaskunst,
architectuur & design (waarin ze is gepromoveerd aan de
Academie voor kunst, architectuur en design te Praag) en
keramiek, en heeft belangrijke prijzen gewonnen met haar
baanbrekende, innovatieve werk in glas. Ze bezit en runt een
glasoven­in­Tsjechië,­een­van­de­grootste­ter­wereld.­Haarwerk
is opgenomen in prestigieuze collecties in Europa,
Japan,­Saoedi-Arabië,­de­Verenigde­Arabische­Emiraten­en­
Taiwan. Sinds 2006 brengt ze de winters meestal door in
Studio­Sem,­waar­ze­verfijnde­sculpturen­in­marmer­maakt,die
ze vervolgens afgiet in massief kristal, met spectaculaire
resultaten.
‘In 1995 ontdekte ik – een soort aha-erlebnis
– de analogie tussen mijn werk en het
evenwichtsorgaan, in het binnenoor: de
drie halfcirkelvormige kanalen stonden
voor de drie ruimtelijke dimensies. Dat
was voor mij de aanleiding om in steen
te gaan werken. Een jaar later begon ik
albasten reliëfs van het evenwichtsorgaan
te maken en in 1997 de eerste vrijstaande
sculpturen. Zoals het evenwichtsorgaan
voor mij het wezen werd van het sculptuur,
zo vormden de gehoorbeentjes een ‘brug’
tussen binnen en buiten, iets wat trillingen
doorgeeft, het symbool voor dat wat
kunst kan zijn: een “vibrerende” schakel
met het publiek.’
‘Mijn benadering van de beeldhouwkunst
is dat ik mezelf wil verrassen, dat ik plezier
wil beleven aan de ontdekkingstocht.
Het is hard werken – eerst een stenen beeld
maken, dan de mal, en daar vervolgens
glas in gieten – maar zowel steen als glas
heeft een zeker verrassingselement in
zich dat soms voor toevalstreffers zorgt;
een constante uitdaging maar ook een
constante bron van vreugde.’
Fragment
73