Verhalen achter de streekproductenroute - Gemeente Heerde

‘Hoe later in het seizoen,
hoe verder je moet lopen’
Zure grond moet je hebben, maar ook grond die altijd vochtig
is, veengrond is ideaal. Want’, zijn ogen glinsteren alsof hij het
wonder gisteren pas heeft ontdekt; ‘deze planten hebben geen
wortels om water te halen. Ze hebben alleen een kluit haarwortels.
Hoe is het mogelijk he?’.
Dagje uit
‘Om dat te laten zien, zet ik een plant in de kraam die we in ‘t’
Gulbroek hebben staan. Daar leggen we ook folders neer. Ik
sta bij de weegschaal. Bij binnenkomst weeg ik de lege emmers
die de mensen meebrengen. En na een paar uur komen
ze de akker af en betalen ze voor de inhoud. Ik hou veilingprijzen
aan van zo’n drie euro per kilo. Ik heb er nog nooit iemand
over horen klagen. De meest mensen plukken zo’n drie tot vijf
kilo per uur. Ik zet meerdere bankjes neer waar de mensen hun
zelfmeegebrachte brood opeten. Sommigen maken er een heel
dagje uit van. Elk jaar komt er een vast ploegje mensen van
een camping uit Epe. Die plukken voor een broer van een campinggast,
die bakker is in Leidschendam. Die wil per se deze
bessen. Voor minder dan honderd kilo doen ze het niet’ .
Dauwlaagje
Je merkt dat de mensen die hier komen van de natuur houden.
De bessen worden geplukt zonder de struiken te vernielen. De
mensen vinden het mooi hun bessen zelf te plukken. Er zit een
dun dauwlaagje op waaraan je kunt zien dat er nog niemand
anders met z’n vingers aan heeft gezeten. En ik spuit niet met
bestrijdingsmiddelen. Het is puur natuur.
Op vrijdag en zaterdag is ’t Gulbroek de hele dag geopend,
van negen tot vijf. Daarna hebben de bessen een kleine week
om weer ‘aan te rijpen’. ‘Als de week om is, is alles weer mooi
blauw. Er komen soms drie- tot vierhonderd mensen per
dag. Hoe later in het seizoen, hoe verder je moet lopen’.
Streekproductenroute Gemeente Heerde
17