The Lion 482.indd - Lions Clubs International - MD 112 Belgium

Lion
LC Klein-Brabant in Indië
Europa Forum - Forum Européen
Youth Exchange
Portret van 2 instellingen
482 - NOVEMBER - NOVEMBRE 2011

THE LION
2
The Lion 482
Multiple District 112 Belgium
Nederlandse en Franstalige publicatie / En français et en néerlandais
Tweemaandelijks nr 482 november 2011 / Bimestriel n° 482 novembre 2011
Internationaal - International
3 Internationaal President Wing-Kun Tam
5 Europaforum /Forum Européen 2012
6 Europaforum Maastricht oktober 2011
7 Forum Européen Maastricht actobre 2011
9 International Lions Convention 2012
MD
4 Council Chairperson 2011-2012 Carl Tack
8 Alg. Vergadering VZW - Ass. Générale ASBL 26 11 2011
10 A Passage to India
12 Lions Young Ambassador Award
13 Youth Exchange
15 Nieuwe leden - Nouveaux membres
16 Building a Future Foundation
17 Cap 48
18 Des enfants SDF
20 Gouverneur Harry Buelens op bezoek
Cultuur - Culture
23 L’Orient Express Venice-Simplon
24 Jeune violoniste Sylvia Huang
25 Des arbres à planter
26 Frederic Thiry
28 Elzas-Lotharingen - L’Alsace-Lorraine
29 Trésor de la Cathédrale de Liège
District News
30 District A
32 District B
35 District C
37 District D
39
40
In Memoriam
Agenda
Colofon
Lions Clubs International
vzw/asbl Lions Clubs Multiple District 112 Belgium
Zetel en Secretariaat - Siège & Secrétariat
secretariaat@lions.be - secretariat@lions.be
Av. Houba-de Strooperlaan 90 - 1020 Bruxelles - Brussel
Tel 02 478 17 31 - Fax 02 478 14 72
The Lion: editor@lions.be
Verantwoordelijke Uitgever - Editeur Responsable
Carl Tack
Lindestraat 62 – 2800 Mechelen
Redactie - Rédaction
mail: editor@lions.be
Coörd. Dirk De Cuyper (LC Dendermonde)
112A Marc Baisier (LC Geraardsbergen)
112B Anne-Marie Segers (LC Antwerpen-Metropool)
112B Koen De Proost (LC Mol Geel)
112C Danielle Evraud (LC Auderghem New Spirit)
112D Guy Dethier (LC Charleroi Val d’Heure)
Pre-press
Beechdale, Holsbeek
Opmaak - Mise en page
Pagovisie, Aarschot
Drukkerij - Imprimerie
Drukkerij Peeters nv Herent
Multiple District 112 Belgium
Eregouverneur Z.M. Koning Albert II
Gouverneur Honoraire S.M. le Roi Albert II
Council Chairman
Carl Tack (LC Mechelen)
Gouverneurs
112A Harry Buelens (LC De Haan Permekeland)
112B Guy Schalenbourg (LC Sint Truiden)
112C Beno Israël (LC Bruxelles Cambre – Toison d’Or)
112D Remy Huwaert (LC Enghien Soignies)
The Lion is het officiële tweemaandelijkse ledenblad in
het Frans en het Nederlands van de Lions van België. Het
verschijnt in september, november, januari, maart, mei
en juli. Gemiddelde oplage 8200 exemplaren voor The
Lion en Leo News.
The Lion, publication bimestrielle officielle en néerlandais
et en français des Lions de Belgique, paraît aux mois de
septembre, novembre, janvier, mars, mai et juillet. Tirage
moyen 8200 exemplaires pour The Lion et Leo News.
The International Association of Lions Clubs
300 22nd Street, Oak Brook, Ill. 60521-8842 USA
Executive Officers
President : Dr. Wing-Kun Tam Hong Kong China
Immediate Past President : Sid L. Scruggs III
First Vice-President : Wayne A. Madden
Second Vice President : Barry J. Palmer
De redactie behoudt zich het recht voor tekstbijdragen,
die de persoonlijke inzichten van de opstellers
verwoorden, aan te passen. La rédaction se réserve le
droit d’adapter les contributions, qui reflètent les opinions
personnelles de leurs rédacteurs.
Tekst (in Word, Times New Roman 12) en illustratiemateriaal
(jpeg of gelijkwaardig, hoge resolutie) voor het januari
nummer (nr. 483) moeten de redactie ten laatste op 10
december 2011 bereiken op het adres: editor@lions.be.
Tous textes (en Word, Times New Roman 12) et
illustrations (jpeg ou équivalent, haute résolution) pour
le n° 483 parution en janvier, doivent parvenir à la
rédaction au plus tard le 10 decembre 2011 à l’adresse :
editor@lions.be.

Leiderschap
is niet afhankelijk van een leider
Als eigenaar van een internationale transportvennootschap
ken ik alle vaardigheden, ondersteuning
en baten die nodig zijn om goederen succesvol en op
tijd te leveren op de handelsmarkt. Om dat tot een
goed einde te brengen zijn planning, communicatie en
uitvoering van cruciaal belang. Het resultaat komt tot
stand door planning en niet zomaar toevallig. Daarom
moeten mensen samenwerken. Als eigenaar van de
firma ben ik ook de leider. Maar ik begrijp dat elke
medewerker belangrijk is. Iedereen heeft zijn opdracht.
Iedereen op de loonlijst draagt bij door zijn vaardigheid.
Als voorzitter van de Lions Clubs International leid ik 1,35 miljoen
Lionsleden. Maar ik begrijp dat leiderschap afhankelijk is van de
volledige medewerking en het enthousiasme van alle Lions. We
bleken al in staat om miljoenen in te zamelen voor de blinden, om
voedsel en water te leveren aan slachtoffers van rampen en om
miljoenen jongeren vaardigheden voor het leven aan te leren
omdat Lions geloven in dienstbaarheid en de noodzaak aan actie.
Er wordt gezegd dat een goed leider anderen inspireert tot
vertrouwen in hem terwijl een grote leider anderen inspireert tot
vertrouwen in henzelf. Dit jaar hoop ik dat alle clubvoorzitters echt
een stap voorwaarts doen en de Lions inspireren om in zichzelf
te geloven, te geloven in de kracht van moed, verbondenheid
en actie. Ik vraag alle Lions om een stap voorwaarts te doen en
gebruik te maken van de vele trainingtools die LCI aanbiedt.
Ons online Leadership Resource Center kan Lionsvoorzitters op
zone-niveau en districtvlak daarbij helpen. Wij moeten de leiders
onder ons binnen onze Lionsfamilie herkennen opdat zij hun
potentieel kunnen verfijnen via training.
Dit jaar organiseerde ik diverse president-meets-the-presidents
meetings. Ik wil heel graag luisteren naar Lions, ik wil leren van jullie,
u motiveren en door u gemotiveerd worden. Als jullie internationaal
voorzitter is het mijn taak, Lions wereldwijd te steunen, te luisteren
naar de behoeften, duidelijk te tonen dat ik hierom geef, er over te
waken dat jullie dienstbetoon vergemakkelijkt kan worden en te
helpen jullie dromen te realiseren. Daarom ontmoet ik voorzitters
en daarom is één van mijn thema’s in mijn club “mijn familie”.
Ook al ben ik in de onmogelijkheid om jullie Lions familie te
bezoeken, wees er van overtuigd dat ik in jullie geloof en in jullie
capaciteiten als Lion geloof. Samen kunnen wij het leven van
miljoenen mensen blijvend veranderen.
Wing-Kun Tam
Lions Clubs International President
Dans
la direction
il ne s’agit pas du dirigeant
En ma qualité de propriétaire d’une compagnie de
transport, je sais quels sont les compétences, les moyens
et les intérêts qui sont nécessaires pour être compétitif
sur le marché et pour livrer la marchandise à temps.
C’est le résultat d’un planning, d’une communication
et d’une exécution voulus. Ce n’est pas le hasard.
C’est la collaboration de beaucoup de personnes.
En tant que propriétaire, je suis le dirigeant, le leader.
Mais je suis conscient que chaque employé/ouvrier
est important. Chacun a son job. Chaque personne
de l’organigramme y contribue par ses compétences.
En ma qualité de président des Lions Clubs International, je dirige
1.35 millions de Lions. Mais la direction signifie s’assurer de l’entière
participation et encourager l’enthousiasme de tous les Lions.
Chaque Lion est important. Il nous a été possible d’éviter que
des millions de personnes deviennent aveugles, de fournir de la
nourriture et de l’eau à de nombreuses victimes de catastrophes
et d’enseigner à des millions de jeunes des compétences pour
la vie, parce que nous, les Lions, nous avons cru au service et
à la nécessité d’entrer en action. On a dit qu’un bon dirigeant
inspire confiance en lui tandis qu’un excellent dirigeant inspire
aux autres d’avoir confiance en eux-mêmes. Cette année, je
veux que les présidents de club fassent réellement un pas en
avant et inspirent les Lions à croire entièrement en eux-mêmes,
à croire en la puissance du courage, de l’engagement et de
l’action. Je demande aux Lions de progresser et de profiter des
opportunités qu’offre le LCI en matière d’outils pour la formation.
Le Centre pour Effectifs que vous trouverez sur notre site web
www.lionsclubs.org aidera les leaders au niveau du club, de la
zone et du district. Nous devons identifier les leaders au sein de
notre famille Lions et c’est à eux de développer leur potentiel
ensuite grâce à une formation.
Au cours de cette année, j’ai dirigé de nombreuses réunions Leprésident-rencontre-les-présidents.
Je veux écouter les Lions, je
veux apprendre de vous, vous motiver et être motivé par vous.
En ma qualité de président international, il est de mon devoir
d’apporter mon soutien à tous les Lions du monde, d’écouter
quels sont vos besoins, de vous montrer que je m’en soucie, de
faciliter votre action de servir et de vous aider à réaliser vos rêves.
C’est la raison pour laquelle je rencontre des présidents de club
et que mon club, ma famille, est un de mes thèmes.
S’il ne m’est pas possible de rendre visite à votre famille Lions, je
veux que vous sachiez que je crois en vous et en vos capacités
de Lions. Ensemble nous pouvons continuer d’améliorer la vie de
millions de personnes.
Wing-Kun Tam
Président International des Lions Clubs International
INTERNATIONAL 3

MD
4
CC
Beste vrienden en vriendinnen Lions,
Het Europa Forum van Maastricht is afgelopen. Hierover wordt
verder in dit nummer geschreven.
Nu kunnen we ons concentreren op het Forum van volgend
jaar in Brussel. Een besloten commissie onder leiding van PID
Philippe Gerondal is reeds een tweetal jaren met de organisatie
bezig en heeft de basis gelegd om er een geslaagd forum in
eigen land van te maken.
Alle puzzelstukjes moeten mooi ingevuld worden en hiervoor
doen we een beroep op alle Lions van België; hoe, wie, wat,
waar zal duidelijk worden via een nieuwsbrief die maandelijks
zal verschijnen met de nodige info en promotie.
Intussen zit de Gouverneursraad niet stil. Als ploeg zijn we
overeengekomen om een algemeen rulebook met de
basisregels te schrijven. Dit rulebook zal bruikbaar zijn voor
alle commissies. Daarenboven zal er voor elke commissie een
gedetailleerd rulebook uitgewerkt worden.
We hopen hiermee een meer transparante en open werking
van de commissies te krijgen, waarbij alle lions een kijk zullen
hebben op het werk van de commissies; we hopen op die
manier jonge Lions te motiveren om deel te nemen aan de
commissiewerking.
Het is de bedoeling dat het ganse werk in de loop van Lionsjaar
afgewerkt wordt, zodat de inkomende gouverneursraad
hiermee de verjongde commissies kan samenstellen en van
start gaan.
Terwijl een 50-tal Lions hun plicht vervulden op het Forum in
Maastricht, hebben vele vrijwillige Lions zich ingezet voor de
inzameling voor de Voedselbanken. Een resultaat is nog niet
bekend maar alvast een dankwoord voor de vele vrijwilligers.
“I Believe” is het motto van IP Wing-Kun Tam. Hij wil daaraan
ook concreet gestalte geven met een oproep één miljoen
bomen te planten. Dit lijkt veel, maar wereldwijd bekeken
vraagt dit minder dan 1 boom per lionslid. Voor het milieu is
een groene, bosrijke planeet een noodzaak voor het opnemen
van fijnstof en de aanmaak van zuurstof. Maar niet alleen bij
ons moeten er bomen geplant worden, zeker ook in andere
regio’s die onze longen zijn dient te worden ingegrepen door
nieuwe bomen aan te planten.- denken we maar aan het
Amazonegebied waar massale ontbossing gebeurt.
De jaarlijkse algemene vergadering van de beide VZW’s van
26 november staat ook voor de deur. Het programma ligt vast
en jullie zullen de “Gele Bladzijden” electronisch ontvangen. Ik
hoop en reken erop dat jullie talrijk aanwezig zullen zijn.
Carl Tack
Council Chairman
Chers amis et amies Lions
Le Forum Européen de Maastricht est terminé. Nous y revenons plus
avant dans cette édition. Nous pouvons maintenant nous concentrer
pleinement sur le Forum de l’année prochaine à Bruxelles. Sous
la direction de Philippe Gerondal, une commission s’attelle déjà
depuis deux ans à l’organisation de ce forum en Belgique afin d’en
faire de un plein succès.
Toutes les pièces du puzzle doivent s’imbriquer et pour cela nous
faisons appel à tous les Lions de Belgique : où, qui, quoi, comment
deviendra plus clair par le biais d’une newsletter mensuelle
qui reprendra les infos nécessaires et qui fera la promotion de
l’évènement.
Le Conseil des Gouverneurs quant à lui ne reste pas immobile non
plus. Nous formons une vraie équipe qui a convenu de rédiger
un rulebook avec les règles de base du bon fonctionnement des
commissions nationales.
Nous espérons obtenir ainsi une collaboration plus transparente et
plus ouverte de la part des commissions pour permettre à tous les
Lions d’avoir un regard sur le travail des commissions et ainsi motiver
de jeunes Lions à collaborer à leur fonctionnement.
Le but est que ce travail soit achevé cette année encore de telle
manière que le Conseil des gouverneurs entrant puisse démarrer
avec des commissions rajeunies et pleinement motivées.
Alors qu’une cinquantaine de Lions remplissaient leur devoir au
Forum de Maastricht, beaucoup de Lions se sont à nouveau investis
à l’occasion des banques alimentaires. Le résultat n’est pas encore
connu mais je tiens déjà à remercier tous ces amis bénévoles.
« I believe » est le slogan du président international Wing-Kun Tam. Il
veut donner corps à ce slogan en lançant un appel pour planter un
million d’arbres. Cela semble beaucoup mais de par le monde cela
fait moins d’un arbre par Lion. Pour l’environnement, une planète
verte et boisée est nécessaire pour filtrer les particules de poussière
fine et la fabrication d’oxygène. Ce n’est pas que chez nous qu’il
faut planter des arbres, il en faut certainement aussi dans les autres
régions qui sont nos poumons, par exemple l’Amazonie où l’on
déboise massivement.
Les assemblées générales des deux asbl du 26 novembre sont
déjà en vue. Le programme en a été défini et vous recevrez
prochainement les « pages jaunes » par voie électronique. J’espère
vous y retrouver nombreux.

Europaforum
van Brussel
Schrijf 6, 7 en 8 september 2012 nu al in jullie agenda
Ja, beste vriendinnen en vrienden, leg deze data vast en
neem deel aan het Europaforum.
Het woord is aan jullie. Een gelegenheid om Lions uit heel Europa
te ontmoeten en ideeën en ervaring uit te wisselen.
Neem deel aan de seminaries, aan de interactieve workshops
en aan de informatiesessies.
Richt jullie zonder protocol tot onze Executive Officers (President,
Immediate Past President, Eerste en Tweede Vicepresident).
En stel vast dat zij die het lot van 1,5 miljoen dames, heren en
jongeren over de hele wereld in handen hebben werkelijk ten
dienste van allen staan en voor elkeen beschikbaar zijn.
Maar het is vooral leuk. Het forum is inderdaad ook een gezellig
feest, opgeluisterd door samen te werken, maar eveneens door
socio-culturele evenementen zoals de « Get Together party », de
nationale avond en het galadiner.
Het organiserende team droomt ervan alle Belgische Lions
tenminste aan één seminarie of één activiteit te zien deelnemen.
Laat ons deze droom waar maken!
Afspraak op 6 september 2012 in het Congressenpaleis van
Brussel (Square).
PID Philippe Gerondal
Voorzitter van het Forum
Forum européen
de Bruxelles
Réservez dès à présent les dates 6, 7 et 8 septembre
2012. Oui, chères amies, chers amis, réservez ces dates
et participez au prochain Forum européen.
Vous aurez la parole, vous aurez l’occasion de rencontrer des
Lions de tous les pays d’Europe géographique et d’échanger
des idées et des expériences.
Participez aux séminaires, aux ateliers de travail interactifs,
ainsi qu’aux séances d’information.
Parlez sans protocole à nos Officiers Exécutifs (Président, Immediate
Past Président, Premier et Deuxième Vice-président).
Vous constaterez ainsi que ceux qui président à la destinée
d’1,5 millions de femmes, d’hommes et d’adolescents, à travers
le monde, sont réellement au service de tous et disponibles
pour chacun.
Mais surtout, amusez-vous. Le forum est, en effet, aussi une
fête, un espace de convivialité. Celle-ci est générée par le
travail en commun, mais, également, par les événements socio-culturels,
tels la « Get Together party », la soirée nationale
et le dîner de gala.
Le rêve de l’équipe organisatrice est de voir tous les Lions de
Belgique participer à au moins un séminaire ou une activité.
Faisons en sorte que ce rêve devienne réalité!
Rendez-vous dès le 6 septembre 2012 au palais des Congrès
de Bruxelles (Square).
PID Philippe Gerondal
Président du Forum
MD 5

MD
6
Europaforum Maastricht
12-16 oktober 2011
In dichte drommen trokken de Europese Lionslegioenen in open slagorde
naar het Romeinse bruggehoofd Maastricht.
Druilig weer hield ook een aantal Belgische Lionsnotabelen niet tegen
om de mooiste maar vooral de lekkerste stand op te bouwen in het
Congrescentrum M.E.C.C..
En dit alles om het Europaforum in Brussel te promoten.
Als verwelkoming werd er de eerste avond een lekker diner door het
multidistrict aangeboden.
Donderdag haastten reeds vroeg in de morgen vele Lions zich
naar een workshop die hun interesse wekte.
De lijst is te lang om op te noemen, daarom licht ik er enkele toe
die ik zelf gevolgd heb.
Naast de reeds gekende lopende projecten bracht het L.C.I.F.
seminarie een nieuw programma i.v.m. de strijd tegen mazelen.
Miljoenen kinderen in Afrika zijn hierdoor aangetast. Een bedrag
van één euro kan hier voor vaccinatie zorgen voor een kind.
Infrastructuren worden daar voor opgebouwd en stafpersoneel
krijgt de nodige opleiding. Vanaf januari 2012 hoopt men actief
te kunnen optreden.
De Bill Gates Foundation steunt met enthousiasme de strijd tegen
mazelen.
Verder vernam ik nog dat de controlestructuur binnen L.C.I.F. nog
verfijnd werd.
Middelen blijven ook nodig voor de andere projecten. (Tsunami-
Japan-Sight-Haïti)
Alle realisaties volgt men on the field. Resultaten worden
bekend gemaakt doorheen de hele looptijd met alle mogelijke
mediatieve middelen. (foto-video enz.)
Bij Lions Quest ben ik geschrokken toen ik vernam van een
Russische Lions dame dat Vlaanderen de bakermat zou zijn van
het vereiste materiaal om de cursussen te geven. Men werkt er
in Rusland zeer succesvol mee. Vlaamse kennis die bij de meeste
Lions wellicht onbekend is.
Dames in de Lions: Een perpeteum mobile dat steeds weer
opduikt. Veel gepraat om uiteindelijk op dezelfde plaats weer te
landen. Zowel dames als heren zijn belangrijk. Laat ze zelf beslissen
wat ze wensen op te bouwen, zonder betutteling.
Een Congolees politicus antwoordde ooit als men hem vroeg
naar de problemen in zijn land, op een typisch Afrikaanse manier:
“S’ il y a des problèmes il y a des solutions. S’ il n’ y a pas de
solutions il n’ y a pas de problèmes.”
Maak dus geen problemen bij die er niet zijn!
Naast ernstige sociale onderwerpen waren er ook culturele en
educatieve projecten.
De jaarlijkse internationale muziekwedstrijd onder voorzitterschap
van Jean Somers, stelde dit jaar hoge verwachtingen voor onze
Belgische deelneemster “Frauke Hanne Elsen”, kandidaat uit
District A.
Zij kaapte de tweede prijs weg uit een groep van 15 hobo
muzikanten uit gans Europa.
De Young Ambassadors Competition o.l.v. Jane Armitage telde
dit jaar vijf kandidaten.
Als enige dame werd Margot Vanfleteren winnares met haar
uiteenzetting “Ik ben diabeet”.
Diabetis is geen ziekte maar een uitdaging waarmee zij een
programma ontwierp voor workshops met jonge diabetici.
Haar prachtige overwinning bracht I.I.P.P. Sid Scruggs op het idee
om voor haar een grant aan te vragen van 10000 dollar. Dit om
de uitbouw van haar project te helpen financieren. Weer viel
District A dus met glorie in de prijzen.
Lions club Oostende BO4, jong en enthousiast, heeft Margot
prachtig begeleid en gesteund in haar ideaal om anderen te
steunen.
Een grote jonge dame van 17 jaar.
Nog vele interessante en fijne momenten waren er te beleven op
dit Europaforum met als thema “Building Bridges”.
Ik zou nog lang kunnen doorgaan met deze succesprogramma’s
van Lions International.
Wil je er meer over weten, kom dan zeker naar het volgende
Europaforum te Brussel in 2012!
Jimmy De Pauw
L.C. Keerbergen Drie Dennen

Forum Européen Maastricht
12 OCTOBRE AU 16 OCTOBRE 2011
Au rendez-vous des Lions d’Europe à MAASTRICHT,
la délégation Belge était représentée par plus de
80 membres. Nous nous sommes retrouvés le mercredi
en fin d’après-midi au NH hôtel prés du MECC,
le centre de conventions de la ville de Maastricht.
L’avantage de l’hôtel était sa proximité avec le
centre de conventions (quelques 50 mètres à parcourir
!!).
Pour ce qui me concerne, j’ai fait le choix Jeudi de :
P
P
P
P
Youth Exchange Camp Meeting.
LCIF Coordinators (entre autre le programme sur la
prévention de la rougeole). Notre Président TAM est
venu nous rejoindre.
UNO Council of Europe WHO, FAO, UNESCO, UNICEF.
En fin d’après-midi, Opening Ceremony.
Le soir la délégation belge assistait à Welcome Get
Together Party
Vendredi :
P
P
P
LCIF Seminar.
The Future of Europe.
Musical Compétition Final, qui a vu la candidate Belge
emporter le deuxième Prix.
Le soir c’était le « Dîner de GALA ».
Nous nous retrouvâmes le soir, sous une légère bruine,
au restaurant SOFA pour un dîner de qualité du MD.
Le lendemain matin après le petit déjeuner, chacun
a pris la direction du MECC et des salles de commissions.
Samedi :
P
P
P
International Président meets.
Young Ambassadors Competition, qui a vu la candidate
Belge emporter le premier prix.
En fin d’après-midi Closing Cérémony, durant laquelle
notre PID Philippe GERONDAL a présenté le prochain
forum européen de Bruxelles qui se déroulera du 6 au
9 septembre 2012, il a reçu en cette occasion la
bannière des « Forums Européens »
Le soir la délégation Belge a assisté à la Farewell Party.
Dimanche après le petit-déjeuner chacun repris la route de la
Belgique. La précision des débats a permis à chacun d’entre
nous de participer à des commissions où nous avons enrichi notre
horizon de Lion. La présence active de notre Président international
TAM a valorisé l’ensemble des Lions de tous les pays représentés,
d’autant que dans sa foulée il entraînait les 1er et 2nd
Vice-Présidents. Lors des commissions qu’il a présidées, il a insisté
tout particulièrement sur l’opération « arbres ».
Il s’était engagé à planter 1 million d’arbres et nous en sommes
à ce jour à 2 750 000 !!! L’organisation du Forum a été parfaite.
Concernant la délégation belge, le choix de l’hôtel en liaison
avec le MECC a été confortable pour tous, d’autant que des
navettes gratuites assuraient une liaison avec le centre ville de
Maastricht, ce qui a naturellement satisfait de nombreuses accompagnatrices
leur permettant de faire du shopping.
Les soirées « Diner de Gala » et « Farewell Party » n’ont pas rassemblé
une unanimité auprès de notre délégation sur le rapport
qualité/prix, mais chacun de nous comprendra sûrement que
notre participation est un geste bienfaiteur qui permettra sans
doute à nos amis Hollandais de boucler leur budget. La Belgique
sera quand même bien inspirée lors du Forum de 2012 à Bruxelles
de prendre en compte le souhait d’un certain nombre de ses
membres d’essayer de veiller à une qualité plus recherchée des
soirées de Gala et d’adieu, surtout au niveau des menus et du
service.
La réputation gastronomique de notre Pays y aidera certainement.
Il nous faut remercier nos organisateurs Jacques De MOOR et
René SOMERS, pour leur disponibilité et leurs choix.
MD 7

MD
8
ALGEMENE VERGADERINGEN VAN DE
VZW’s MULTIPLE DISTRICT 112 BELGIUM
ZATERDAG 26 NOVEMBER 2011
BRUSSELS EXPO - AUDITORIUM 500
Programma en agenda
09.00-10.30 : Onthaal, inschrijvingen, ontbijt District D
en Multiple District
10.00-10.30 : AV VZW District 112 D
Algemene Vergaderingen van de VZW’s Multiple District
10.30-11.00 : AV Bijvereniging VZW
Goedkeuring van het PV van de AV van
28 mei 2011 te La Hulpe
Voorstelling van de balans en de
resultatenrekening werkingsjaar 2010-2011
afgesloten op 30-06-11
Verslag van de interne controleurs
Verslag van de externe controleur
Kwijting aan de bestuurders
Benoeming van de interne controleurs
11.00-11.30 : AV Humanitair Fonds VZW
Goedkeuring van het PV van de AV van
28 mei 2011 te La Hulpe
Voorstelling van de balans en de
resultatenrekening werkingsjaar 2010-2011
afgesloten op 30-06-11
Verslag van de interne controleurs
Verslag van de externe controleur
Kwijting aan de bestuurders
Benoeming van de interne controleurs
11.30-11.45 : Pauze : inzamelen van de stembriefjes
11.45-12.30 : Europaforum van Brussel 2012
12.30-13.30 : Drink op de vriendschap
ASSEMBLEES GENERALES DES ASBL MULTIPLE
DISTRICT 112 BELGIUM
SAMEDI 26 NOVEMBRE 2011
BRUSSELS EXPO - AUDITORIUM 500
Programme et ordre du jour
09.00-10.30 : Accueil, inscriptions, petit déjeuner District D
et Multiple District
10.00-10.30 : AG ASBL District 112-D
Assemblées Générales des ASBL Multiple District
10.30-11.00 : AG Association Auxiliaire ASBL
Approbation du PV de l’AG du 28 mai 2011 à
La Hulpe
Présentation du bilan et compte de résultats
exercice 2010-2011 clôturé au 30-06-11
Rapport des contrôleurs internes
Rapport du contrôleur externe
Décharge aux administrateurs
Nomination des contrôleurs internes
11.00-11.30 : AG Fonds Humanitaire ASBL
Approbation du PV de l’AG du 28 mai 2011 à
La Hulpe
Présentation du bilan et compte de résultats
exercice 2010-2011 clôturé au 30-06-11
Rapport des contrôleurs internes
Rapport du contrôleur externe
Décharge aux administrateurs
Nomination des contrôleurs internes
11.30-11.45 : Pause : dépôt des bulletins de vote dans les urnes
11.45-12.30 : Forum européen de Bruxelles 2012
12.30-13.30 : Verre de l’Amitié

International Lions Convention 2012
De Internationale Lions Conventie 2012 vindt plaats te
Busan (Zuid Korea) van vrijdag 22/06/2012 tot dinsdag
26/06/2012
Omwille van de duurtijd van de vluchten zal de Belgische delegatie
reeds op woensdag 20/06/2012 vertrekken vanuit Brussel.
De terugkeer wordt voorzien op woensdag 27/06/2012, ongeveer
08:00u lokale tijd.
In samenspraak met de Gouverneursraad zal de Nationale
Commissie Reizen een voorstel van Postconventie-tour uitwerken.
Alle nuttige informatie zal in de volgende editie van The Lion
worden opgenomen.
Met vriendelijke groeten,
Jacques De Moor, Voorzitter
René Somers, Secretaris
La Convention Internationale 2012 a lieu du vendredi
22/06/2012 au mardi 26/06/2012 à Busan
(Corée du Sud).
Vu la durée des vols, la délégation belge partira déjà le mercredi
20/06/2012 de Bruxelles.
Le retour est prévu le mercredi 27/06/2012 vers 08 :00h heure
locale.
En accord avec le Conseil des Gouverneurs, la Commission
Nationale Voyages élaborera une proposition de voyage
post-convention.
Toutes informations utiles seront publiées dans la prochaine
édition du magazine The Lion.
Amitiés,
Jacques De Moor, Président
René Somers, Secrétaire
INTERNATIONAL 9

MD
10
A PASSAGE TO INDIA
het verhaal van Bruno Vander Stichele (LC Klein-Brabant)
Lions Club Klein-Brabant is van bij de start betrokken
geweest bij een belang- en omvangrijk project. Een
verhaal dat begon in 2006 en tot vandaag in volle
‘ontwikkeling’ is. Bruno volgde de opbouw en ontwikkeling
van bij de start en wij laten hem in dit
nummer zelf aan het woord. Een heus ontwikkelingsverhaal
waar de LC Klein-Brabant financieel
vele stenen heeft toe bijgedragen.
“A passage to India’
Wij laten de drijvende kracht Bruno, zelf aan
het woord:
Home for abandoned children in
Tiruvallur, Tamil Nadu, India
Project achtergrond.
Tijdens een vlucht van Chennai (Indië)
naar Brussel ontmoette ik Stephen, een
jong ingenieur die samen met zijn broer de
ngo IRCDS (Integrated Rural Development
Society) leidt. Stephen vertelt me met veel
enthousiasme over deze ngo (niet-gouvernementele
onderneming) in de streek
van Tiruvallur (60 km ten westen van Chennai):
ze verzorgen het beheer van sociale
bouwprojecten, micro-krediet-projecten
voor zelfhulpgroepen tot de bouw van opvangtehuizen
voor vrouwen en kinderen.
Tijdens een volgende zakenreis naar India
bezoek ik hen. Stephen toont fier de talrijke
projecten waar ze mee bezig zijn. Als
ik hem vertel dat Lions International, trouwens
in heel India verspreid en bekend,
ook zou kunnen helpen, komt al snel het
project home voor verlaten kinderen ter
sprake. Dit project zou zorgen voor jongens
en meisjes die door omstandigheden
(overlijden, of zware ziekte van een der
ouders) thuis niet meer terecht kunnen en
dan worden opgevangen in een tijdelijk
home voor verlaten kinderen. Daar worden
ze met de nodige aandacht opgenomen
en zo kunnen ze hun studies voortzetten.
Dit alles tot de familiale toestand
stabiliseert en ze naar hun eigen familie
kunnen terugkeren.
Nieuw LCIF Project
Na het kennismakingsbezoek in 2006 vragen
en krijgen we steun voor dit LCIF project
bij LC Klein-Brabant in september van
datzelfde jaar. Ruim een half jaar later
volgt een kennisma-kingsbezoek met LC
Thiruvallur ter voorbereiding van de LCIF
project proposal/aanvraag en een tweede
bezoek aan IRCDS. In augustus 2007
krijgen we een eerste feedback van LCIF.
Daaruit blijkt dat het land waarop gebouwd
wordt, eigendom moet zijn van de
Lions! De onderhandelingen met Tiruvallur
raken geblokkeerd (PDG Marleen Smeers
assisteert bij de internationale escalatie
tijdens de internationale conventie in Minneapolis).
We vinden een nieuwe partner
club in LC Perambakkam, vlakbij Tiruvallur.
In het begin loopt de samenwerking stroef
omdat de nieuwe, eerder rurale club het
Engels niet zo goed beheerst.
Maar in het najaar van 2010 komt er een
doorbraak op verschillende vlakken. De
communicatie verloopt beter via een
woordvoerder, de bouwgrond wordt aangekocht
en met de hulp van een consultant
richten we een Lions Trust op.
Maar India is een land met grote prijsstijgingen
zowel op het vlak van lonen als van
bouw- materialen. Doorheen het project
kent het product ruim een verdubbeling
van de kostprijs in 4 stappen: in juni 2006
bedraagt het geschatte budget
1.075.000 IRS of 16.538 Euro; in december
2008 is dat al gestegen tot 1.510.400 IRS
of 25.100 Euro; in januari 2009 loopt het
nog verder op tot 1.815.000 IRS of 30.250
Euro, en in oktober 2010 horen we plots
2.100.000 IRS of 35.000 Euro. Kan en wil
LC Klein-Brabant dit project nog ondersteunen?
Ondanks alle moeilijkheden en
prijsstijgingen beslist de club, toch voort
te gaan met het project en de nodige extra
fondsen te voorzien! In januari van dit
jaar wordt de Lions Trust dan opgericht. In
maart volgen de eerste steenlegging en
de start van de constructie. In augustus
wordt het pand feestelijk ingehuldigd, en
in september vindt de gebruiksoverdracht
naar de ngo IRCDS plaats.
Enkele beelden van de foto’s eerste
steenlegging
Op 3 maart 2011 is het dan eindelijk zover:
de eerste steenlegging. Zoals dat hoort
bij de Indiase leefwereld gaat het feest
gepaard met zowel rituelen met Hindoe
priester als met een katholieke priester. )
Tijdens de openingsspeech spreek ik, als
vertegenwoordiger van LC Klein-Brabant,
de hoop uit dat dit project zich niet alleen
zou beperken tot het bouwen van een

tehuis, maar dat dit ook werkelijk als een
tweede tehuis zou worden, waar de kinderen
met veel liefde en toewijding worden
opgevangen en in alle rust kunnen verder
opgroeien.
De leden van de talrijke zelfhulpgroepen
beantwoordden onmiddellijk deze oproep
en beloven dat ze alles zullen doen om
deze kinderen zo goed mogelijk te ondersteunen
en hen op te nemen alsof het hun
eigen kinderen waren. Daarmee lijkt er
een groot draagvlak te zijn in de wijde omgeving
voor dit nieuwe tehuis en is het project
gestart onder een goed gesternte...
Inauguratie van het gebouw
Na iets meer dan vijf maanden periode
van bouwen is het zover: op 19 augustus
2011 werd het tehuis officieel ingehuldigd.
De inhuldiging kan rekenen op ruime belangstelling
van de plaatselijke pers en
wordt ingeleid door een katholieke priester
met voorlezing van gepaste teksten
uit de bijbel. Daarna worden de klassieke
lintjes doorgeknipt en een typisch zeshoekige
kandelaar met kaarsen aangestoken.
Het resultaat er mag zijn: een home met
afzonderlijke slaapkamers voor 20 jongens
en 20 meisjes; alles in een onberispelijke
afwerking. Na de inhulding volgen talrijke
toespraken waar alle partijen worden gehuldigd
met een eresjaal.
Tenslotte komen de kinderen zelf aan bod
met een lokale vreugdedans. Het geheel
wordt afgerond met enthousiaste toespraken
van de lokale mensen die nauw betrokken
zijn bij de werking van het IRCDS
en die vertellen hoe gelukkig ze zijn met
de realisatie van dit nieuwe tehuis. Ook zij
willen hun steentje bijdragen om ervoor te
zorgen dat deze kinderen echt goed opgevangen
worden.
Quo vadis ?
Het nieuwe tehuis is intussen in gebruik
genomen. Is daarmee de kous af voor dit
project? Toch niet. Dit home voor verlaten
kinderen is weliswaar erkend door de Indische
regering en ontvangt net voldoende
geld om de minimale behoeften te dekken
zoals een basis voedselrantsoen en kleding.
Maar we zouden de kinderen graag
een iets beter gevarieerde voeding willen
aanbieden dan het dagelijkse linzenbord.
Ook een betere medische - en naschoolse
begeleiding maakt voor hen een groot
kwalitatief verschil. Vandaar ons volgende
project: voor de 40 kinderen hadden we
Op de foto hierbij kan men zien hoe men
een aantal stenen, die op voorhand met
de rode kleurstof werden gemarkeerd, in
de zompige bouwgrond worden gelegd.
Elk van de organisaties die bijgedragen
hebben tot de opstart van deze bouw
hebben op deze manier hun symbolische
eerste steen in de grond gelegd.
graag deze extra financiële steun willen
verwezenlijken, en daarom doen we een
beroep op individuele adoptiesponsoring,
voor een bedrag van 120 Euro per
kind per jaar. Let wel deze bijkomende
sponsoring is geen LC Klein-Brabant initiatief,
maar de club staat er wel achter en
heeft ook al een steentje bijgedragen.
Wil u ook graag deze kinderen op individuele
basis of eventueel in Lions club verband
financieel ondersteunen, dan is dat
van harte welkom. Contacteer me dan op
het adres onderaan. Ik laat u dan zo snel
mogelijk iets weten en geef meer details
rond dit financieel adoptieprogramma.
Alvast bedankt voor een mogelijke steun.
Bruno Vander Stichele
LC Klein-Brabant
0475/809682
bvanderstichele@gmail.com
MD
11

MD
12
Lions Young Ambassador Award
Wie wordt dit jaar “ The Lions Young Ambassador 2012” van uw district ?
Onder impuls van onze PCC Elien Van Dille, werd 3 jaar geleden, de eerste
nationale wedstrijd “Lions Young Ambassador Award” georganiseerd.
Het initiatief zag het licht in 2001 in Engeland en werd dan voor het eerst in
België geïntroduceert in district 112 B.
Waarom dit initiatief ?
In de media wordt de jeugd al te dikwijls
geportretteerd met hun problemen, hun
onverantwoord gedrag en egoïstische instelling.
Dit beeld mag echter niet veralgemeend
worden. Er is zeker nog een andere
jeugd die zich in hun respectievelijke leefgemeenschap
zeer verdienstelijk maakt,
onbaatzuchtig en zonder ooit hiervoor
eens in de schijnwerper gezet te worden.
Dit initiatief heeft als doel het vinden, het
aanmoedigen en het belonen van jonge
mensen die zich verdienstelijk maken binnen
hun gemeenschap, school, jeugdvereniging,
enz.... .
De wedstrijd:
Wie kan er deelnemen:
Alle Lions Clubs uit het MD 112 kunnen
deelnemen en kunnen kandidaten voorstellen.
Regels:
Voorgestelde jongeren moeten tussen 15
jaar en max. 19 jaar oud (maximum 19 op
30/06 /2012).
De kandidaat(m/v) moet in België woonachtig
zijn.
De “Young Ambassador Award” wordt
toegekend voor een daadwerkelijke, in de
tijd bestendigde, realisatie.
Voor de beoordeling van het ingeleverde
dossier wordt er gekeken naar de verdienstelijkheid
van de jongere of groep jongeren
binnen hun gemeenschap, school,
vereniging, … . Verder wordt er gekeken
naar het bestendige karakter van het
voorgestelde project of initiatief.
Te winnen:
Er zijn 3 winnaars per district die op basis
van hun score een prijs ontvangen van
respectievelijk € 500, € 300 en € 200.
De laureaat wordt uitgenodigd deel te nemen
aan de Nationale wedstrijd ...
De Nationale Voorzitter :
Pierre Fobe (LC Gent-Gand)
Nationaal niveau:
De vier districten zullen hun respectievelijke
winnaar naar het “Huis van de
Lions” in Brussel sturen voor de wedstrijd op
nationaal niveau. Dit zal plaatsvinden in
april 2012.
De laureaat wordt kosteloos uitgenodigd
deel te nemen aan de Internationale wedstrijd
tijdens het Europaforum dat dit jaar in
Brussel doorgaat.
Het is geen wedstrijd over
taalkennis of voordracht.
Wat zijn de verwachtingen op
clubniveau ?
Dat de jeugdverantwoordelijke van elke
Lions Club in België één kandidaat “Young
Ambassador” voordraagt en een dossier
indient aan de voorzitter van de commissie.
Belgische Lions clubs hebben de voorbije
jaren ijzersterke laureaten naar de internationale
wedstrijd gestuurd. Hun leiderschap,
hun engagement in de sociale
gemeenschap en hun initiatieven in de
collectiviteit waren bewonderingswaardig !
Als bewijs herinneren wij ons allen de kandidate
Zola Dorjbajar, voorgedragen door
de Lions Club Antwerpen Marnix met haar
project “School van de Vrede, een initiatief
waarbij vrijwilligers kansarme kinderen
begeleiding krijgen bij hun huisswerk. Er zijn
scholen van de Vrede in Antwerpen Kiel,
Luchtbal, Linkeroever, Stuivenberg Gent
en in het buitenland.
Zola behaalde de eerste prijs van Young
Ambassador Award tijdens de Europa Forum
van Tampere (Finland) in 2009.
Vorig jaar, tijdens de Europa Forum in Bologna,
haalde onze belgische laureate
Wafae Abbakkach, voorgedragen door
de Lions Club Bruxelles Centenaire de
tweede internationale prijs.
Dit bewijst dat jongeren uit onze gemeenschap,
geangageerde jongeren met lea-
dership, initiatief, vizie en inzet, daadwerkelijk
aanwezig zijn in projecten rondom
ons.
Op zoek gaan naar kandidaten verhoogt
onze visibiliteit in de jeugdmiddens. Voorgedragen
jongeren voor dit award vormen
trouwens ideale LEO-kandidaten ...
Wie wordt dit jaar “ The Lions Young Ambassador
2012” van uw district ?
Is uw Lions Club reeds op zoek gegaan
naar de mogelijke laureaat “Young Ambassador”
?
Al eens nagedacht wie als verdienstelijke
jongere of groep jongeren uit uw regio
door uw club kan worden voorgedragen
voor de “Young Ambassador Award 2012” ?
Het reglement en inschrijvingsformulier
vindt u op de Lions-district-website.
In het nederlands :
http://www.lionsinternational.be/cms/
nl_NL/md-112/charity-programs/childrenyouth-programs/young-ambassadorsaward.html
En français:
http://www.lionsinternational.be/cms/
fr_FR/md-112/charity-programs/childrenyouth-programs/young-ambassadorsaward.html
Wij kijken uit naar uw inzendingen.
Let op: 4 maart 2012 is de uiterste datum
voor de inzending van uw dossiers.
De Commissievoorzitters:
District A: Joris de Meester (LC Waasland)
District B : Anne Verhulst (LC Antwerpen Elsdonk)
District C : John Stoefs (LC Bruxelles Centenaire)
District D : Yvan Remy (LC Jambes)

Youth Exchange
getuigenissen – témoignages
MALAISIE
Je vais essayer de vous réexpliquer en résumant (ce
qui n’est pas facile du tout) un long mois de mon existence
passé en Malaisie. Les mots manquent pour
expliquer et exprimer ce que j’ai vécu là-bas, c’est
pourquoi je vous ai également envoyé quelques
photos représentatives de ce fabuleux voyage.
Tout d’abord, et le plus important je pense, c’est qu’outre le fait
d’avoir visité, d’avoir découvert de magnifiques endroits, j’ai rencontré
des gens hors du commun. Des sœurs d’accueil avec qui
je me suis entendue à merveille, des parents plus accueillants et
sympathiques les uns que les autres. J’ai appris, grâce à eux, à découvrir
avec une grande ouverture d’esprit, une culture différente
et touchante, celle de familles chinoises et bouddhistes. Dans ma
première famille, je suis allée visiter des endroits très touristiques
tels que Cameron Highlands, de fameux temples bouddhistes,
quelques mosquées tout aussi impressionnantes, des jardins de
roses et beaucoup d’autres endroits tout aussi merveilleux. Mais
plus intéressant encore, j’ai appris à vivre dans des familles très
liées, où j’ai rencontré tantes, oncles, grands-parents, cousins et
cousines. Malheureusement, lorsque je suis retournée pour la deuxième
fois dans cette première famille, le grand-père était décédé.
J’ai donc été présente dans les moments faciles, comme les
plus difficiles, ce qui m’a rapproché doublement de mes parents
d’accueil, avec qui j’ai encore beaucoup de contacts par mail.
(Ma mère d’accueil m’a encore récemment envoyé une robe
qu’elle pensait « faite pour moi » !!)
La deuxième partie de mon séjour s’est déroulée à Segamat, une
minuscule ville au centre du pays, où j’ai rencontré une soeur
d’accueil hors du commun, Yuan Yin (Nous parlons presque tous
les jours par skype!). C’est là également que je me suis liée d’amitié
avec quatre autres étudiantes d’échange : deux norvégiennes,
une française et une japonaise. Nous sommes allées visiter des
villes au bord de la mer, villes historiques, mais, plus important encore,
je suis allée à l’école pendant une semaine. Quelle horreur
lorsque j’ai appris cette nouvelle, je ne m’y étais pas préparée...
MAIS, fort heureusement, j’ai fait partie d’une classe particulièrement
accueillante, des élèves attentionnés et pleins d’humour.
J’ai rencontré beaucoup de jeunes durant cette semaine, ce qui
m’a plu énormément. Si je devais trouver un point négatif à cette
partie de séjour, ce serait sans doute le fait d’avoir dû porter un
uniforme bleu ciel affreux qui, de plus, était trop petit pour moi (il
m’a compressé les côtes et le ventre pendant une semaine...).
Je me suis ensuite rendue au camp organisé par le Lions, qui bien
qu’un peu court, fut intensif en joyeux moments et nouvelles admirables
rencontres.
Ma dernière partie de séjour s’est déroulée dans un beau quartier
à 20 minutes du centre de la capitale. J’y logeais avec une Norvégienne
très sympathique, Linn-Marie. Nous avons visité beaucoup
de choses cette dernière semaine, et ce avec plusieurs
étudiants d’échange qui ne vivaient pas très loin de chez nous:
un parc à papillon, un jardin d’orchidées, un parc d’attraction
construit sur une montagne, plusieurs balades dans la jungle, et,
évidemment, beaucoup de centres commerciaux pour y faire du
SHOPPING. Cette famille était assez bizarre dans le sens où nous
avons peut-être vu les parents 3 ou 4 heures sur la semaine seulement.
Ils étaient « businessman and businesswoman » et donc, très
occupés. Heureusement, notre sœur d’accueil était en congé et
nous a emmenés dans plein d’endroits merveilleux que j’ai déjà
cités ci-dessus.
Si je devais avertir quelqu’un qui voudrait, l’année prochaine,
partir en Malaisie, je lui dirai sans doute qu’il faut se préparer à
parfois se retrouver un peu seul, car en juillet et août, là-bas, ce ne
sont pas les vacances scolaires, et nos frères et sœurs d’accueil
sont tenus de se rendre à l’école. Il faut donc être indépendant et
ne pas avoir peur de se retrouver parfois seul à la maison une matinée,
ou une après-midi. Cela ne m’a pas particulièrement pesé,
mais ça pourrait l’être pour d’autres étudiants d’échanges…
Et voilà, une page se ferme, une histoire se conclut. Il n’y a plus
grand chose à dire, je pense que ces quelques mots et photos
jointes sont assez clairs. Les mots ne me viennent plus, si ce n’est,
évidemment, un grand merci à vous, membres du Lions, de nous
donner l’opportunité de vivre ce genre d’expériences tellement
enrichissantes. Non pas seulement par le bonheur qu’elle procure,
mais également par le dépassement de soi qu’elle requiert.
Dépassement dans l’adaptation à une culture totalement différente,
dépassement dans la lutte contre le mal du pays qui parfois
nous submerge, dépassement dans l’acceptation de familles et
de personnes qui ne nous ressemblent parfois pas du tout. Et surtout,
merci de nous faire grandir, nous, adultes de demain.
Lorraine Gerstmans
Sponsorisée par le Lions Club Hannut
MD
13

MD
14
Youth Exchange
getuigenissen – témoignages
ISRAEL
Mijn broer ging twee jaar geleden mee met youth
exchange naar Amerika. Hij kwam in contact met dit
uitwisselingsprogramma door mijn vader die lid is van
Lions Club Dirk Martens, Aalst. Mijn broer spreekt al
heel zijn leven over het feit dat hij later naar Amerika
wil uitwijken. Daarom vonden mijn ouders het een
goed idee om een eerste kennismaking met Amerika
te beleven door middel van Youth Exchange.
Toen mijn ouders hem naar het vliegveld brachten
was hij kwaad, hij wou niet meer gaan, had er geen
zin meer in. Maar toen hij 5 weken later terug thuis
kwam bleek het de beste ervaring ooit te zijn. Ik kon
het moeilijk geloven. Zo lang weg zijn van huis, helemaal
alleen het vliegtuig op, helemaal alleen in een
vreemd land, helemaal alleen bij een gastgezin dat
enkel een andere taal sprak. Ik luisterde naar mijn
broer zijn verhalen, vol enthousiasme, vol spanning.
Dat was het moment dat ik besloot om ooit een wereldreis
te maken. Dat was het moment dat ik besloot
om zelfstandiger te worden, nieuwe culturen te
ontdekken en mensen te leren kennen van over heel
de wereld.
Twee jaar later was het zover. Ik wou ook deelnemen aan Youth
Exchange. Ik besloot niet meer te denken aan de dingen die konden
misgaan, de dingen die konden tegenvallen. Ik sloot mijn
ogen en dacht aan de nieuwe culturen, de nieuwe mensen, de
verschillen of gelijkenissen, de kennis, het zelfstandig worden. Dat
is dan ook reden waarom ik het land Israël koos. Het was zo ‘ver
van mijn bed’, zo nieuw. Israël is het land waar bijna elke godsdienst
zijn oorsprong vindt. Israël is het land dat steeds weer op het
nieuws verschijnt. Het land waar iedereen slechte commentaar
op geeft maar niemand ooit naar toe gaat. Mensen hebben zoveel
vooroordelen. Niet alleen de mensen rondom me maar ik zelf
ook. Ik besloot de uitdaging aan te gaan. Ik wou met mijn eigen
ogen zien wat Israël te bieden had, te betekenen had qua cultuur,
qua mensen, qua kennis.
Een half jaar later vertrok ik vol zenuwen om 4u ’s nachts naar de
luchthaven. De realiteit kwam dichter. Het was zover. Ik begon nu
aan de slechte dingen te denken. De dingen waarvan ik schrik
had. Niet in de groep passen, een gastgezin hebben waar ik me
niet goed bij voelde, de heimwee, het land dat zou tegen vallen.
Na een tussenlanding in München kwam ik 4u later toe in Israël. Ik
werd verwelkomd door een groep van moeders en vaders. Niet
alleen de warmte van mijn gastmoeder overviel me meteen op
het moment dat ik uit het vliegtuig stapte maar ook de temperatuur
van de hete zomer daar. Mijn gastmoeder vloog in mijn
armen. Samen met het andere meisje in mijn gastgezin spraken
we als enige Frans met mijn gastmoeder die in Frankrijk was opgegroeid.
Ze was zo warm, zo enthousiast en lief voor mij.
Een paar dagen later ontmoette ik de rest van de groep. Dat was
de avond voor we allemaal samen op kamp vertrokken. We waren
met 30 mensen verspreid over 21 verschillende landen. Ik was
de enige van België; waar ik achteraf heel blij mee was. Ik kon
zo mijn talen goed oefenen, voelde me speciaal en wanneer ik
nood had aan een goed gesprek in mijn eigen taal had ik nog
altijd mijn vriendin Anneleen uit Nederland.
Ook al ben ik heel sociaal toch was het moeilijk om de eerste
week echte vrienden te maken. Soms voelde ik me een beetje
alleen. Maar ik denk dat er velen waren die zich zo voelden. Iedereen
was immers alleen gekomen. Langzaam begon iedereen
meer los te komen, er begonnen zich al hechte banden te vormen
tussen sommigen maar bij mij gebeurde dat pas echt na
6 dagen. De tweede week sliep ik samen op de kamer met 3
andere meisjes dan de eerste week en met hen beleefde ik een
hele leuke tijd. Dat deed mij beseffen dat je niet te snel de moed
moet laten zakken maar gewoon positief moet blijven.
De eerste 4 dagen van het kamp bezochten we het Noorden
van Israël. Daar gingen we naar Caesarea, Haifa, Akko, de golanhoogvlakten,
een school voor priesters, het meer van Galilea,
Nazareth. We daalden af van een berg, we gingen fietsen, we
gingen kanovaren, we dansten, we leerden nieuwe godsdiensten
kennen. In het weekend verbleven we bij ons gastgezin en spraken
we af met de andere jongeren die mee waren. We gingen
samen iets drinken, samen naar het strand, we dansten samen
salsa (of probeerden toch) We creëerden nieuwe vriendschappen
met jongeren van over heel de wereld. En natuurlijk namen
we deel aan de Sabbat die elke vrijdagavond in het gastgezin
werd gevierd met de hele familie. Zo leerde ik ook de kinderen en
kleinkinderen van mijn gastmoeder kennen.
De week daarop vertrokken we weer 5 dagen op kamp. Deze
keer bezochten we het zuiden van Israël. Daar zagen we Jeruzalem,
de Klaagmuur, het mooiste museum dat ik ooit heb gezien:
het Holocaust museum waar we een geweldige gids hadden, we
“zwommen” in de dode zee, we stonden op om 4u om te gaan

ergbeklimmen om dan vanop de top de zonsopgang te zien,
we verbleven in een woestijn, we bleven een nacht in tenten bij
de bédouinen, we reden op kamelen, we gingen naar Eilat: wat
zowat het warmste deel van Israël is met een gemiddelde van 45
graden.
Hierop volgenden weer 9 dagen in ons gastgezin en natuurlijk de
feestjes. We gingen met de groep op safari en bezochten het
hoogste gebouw van Tel Aviv met een prachtig uitzicht. We deden
onze presentaties, bezochten het diamant museum en bezochten
een Kibboets (een gemeenschap waarbij iedereen alles
met elkaar deelt).
Ik vond de organisatie geweldig. De gidsen van het kamp waren
ook fantastisch. Het was onvoorstelbaar leuk om allemaal zo
dicht bij elkaar te ‘wonen’ in Tel Aviv of in mijn geval Ramat-gan.
Tijdens het kamp verbleven we in mooie hostels en deden we van
‘s morgens tot ‘s nachts dingen met elkaar. Ik heb gedurende het
kamp de mooiste dingen ooit bezocht en de momenten dat we
bij ons gastgezin waren hadden we dan weer meer ontspanning.
Ik heb zoveel geleerd, zoveel verhalen gehoord, ik heb niet stil gezeten
en van elke dag genoten ook al was het meestal té warm.
We kregen veel vrijheid en dat leerde mij zelfstandiger te worden,
op te groeien. Door de verschillende cultuur en levenservaringen
van verschillende mensen zijn mijn ogen beginnen open gaan
hoe goed ik het heb. Ik besefte dat ik het leven met beide armen
The Lion publiceert de lijst van nieuwe leden die zijn opgenomen
in de loop van twee maanden voorafgaand aan de sluitingsdatum
van het nummer (nu: van 23 augustus tot 17 oktober).
DE PINTE MILLENNIUM Philippe CARRON
Christophe HAENEBALCKE
Jan HOLVOET
DENDERLEEUW DENDERLIONS Philippe LEEMANS
DENDERMONDE Wim DE LENTDECKER
EVERGEM VLAAMSE VALLEIEN Guy DE COCKER
Tomas MERCKX
Patrick MERVIELDE
Steven VERMANDEL
GAVERE RHODELAND Arthur BEURMS
Filip P. VERCRUYSSE
ROESELARE Jan VERMEYLEN
ANTWERPEN AMBERES Geert SALEMBIER
ANTWERPEN ANTOON VAN DYCK Dirk WYBOU
ANTWERPEN METROPOOL Rita VANSWEEVELT
ANTWERPEN MOERLAND Stefaan HOUTSAEGER
BRUEGHEL Johan BRAEKERS
KORTENBERG HERTOG JAN Eddy GILISSEN
LEOPOLDSBURG ASTRID Katrien JANSEGERS
MIDDEN LIMBURG Mark BERNAERTS
TAXANDRIA Paul MERMANS
ARGENTEUIL Thierry MICHOT
ASSE Stef VAN DER STAPPEN
BRAINE L’ALLEUD Yves GOUX
BRUSSELS COOPERATION Francis-Bernard GADENNE
JODOIGNE Philippe FORMISANI
Bernard LABARRE
moet omhelzen en elke kans die ik krijg moet grijpen om te leren
over alle gebeurtenissen in deze wereld.
De hoofdreden waarom ik dit land koos was de slechte voorstelling
van Israel in de media. Ik kan zeggen dat ik me nooit onveilig
heb gevoeld ook al liep iedereen tussen 18 en 20 rond in hun legeroutfit
en sommigen met een geweer. Je voelt wel de vijandigheid
tussen Israël en zijn buurlanden zeker omdat ze heel nationalistisch
zijn. We hebben vele verhalen gehoord over de Holocaust en de
verschillende oorlogen, we hebben plaatsen gezien die afgebakend
waren met prikkeldraad en landmijnen, we hebben soldaten
ontmoet die vochten voor hun land, die vochten in de Gaza.
En toch is Israël in mijn ogen geweldig, elk aspect ervan.
Om af te sluiten wil ik gewoon nog even kwijt dat dit de beste ervaring
ooit was. Ik voel me zo gelukkig dat ik deze reis heb mogen
meemaken en ze zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan. Ik
heb al veel landen gezien, veel reizen gemaakt maar dit was echt
iets speciaals. Een land dat ik nooit meer zal vergeten.
Ook al doet het me verdriet om terug te denken aan het afscheid
dat ik heb moeten nemen van het land, de cultuur en vooral de
ongelofelijke mensen ben ik toch blij dat ik mijn verhaal aan jullie
kan vertellen.
Louise De Coster
Lions Club Aalst
Nieuwe leden - Nouveau membres
Nous publions la liste des nouveaux membres enregistrés pendant
la période des deux mois précédant la date de clôture de
l’édition (cette fois la période du 23 août au 17 octobre).
MONT SAINT GUIBERT Laurent NEWMAN
Patrick VELLEMANS
ARLON Pierre-Yves HANIN
ARLON COMTESSE ERMESINDE Chantal PIERRE
ATTERT VAL D’ATTERT Eric DEVILLET
BELOEIL Thierry GOEMINNE
CHARLEROI PORTE DE FRANCE Marie-France BORGNET
Véronique COMPERNOLLE
Gisèle DOUCY
Mathilda ETIENNE
Fanny GENESSE
Claude JACQUEMAIN
Muriel LENOIR
Joêlle NUNES
Brigitte SCHERLIPPENS
Jean-Pierre DE CUYPER
FLEURUS 3 PROVINCES Amélie RENARD
FLOREFFE Joseph PAGANO
HAUTES FAGNES Benjamin DELNAYE
HUY Jean-Marc HUSSON
HUY BEAUFORT Daniel DELVAUX
JAMBES Godefroid DE VOGHEL
LIEGE HAUTS SARTS Jules GAZON
MONS COLFONTAINE Luc ROBACHE
OURTHE AMBLEVE Jean-François DESSART
André STRAPS
OURTHE ET SALM Michel REMY
MD
MD
15

MD
16
Building A Future Foundation
De titel, en de naam van de Stichting, komt misschien wat
clichématig over. Maar er is een dramatische oorsprong
aan verbonden. Een toekomst leek ineens verloren. Sri Lanka,
26 december 2004, blijft door de ontzaglijke tsunami
in het geheugen gegrift. Grote delen van de Srilankaanse
kust werden overspoeld, totaal verwoest. De bevolking zag
have en goed verdwijnen, naast een eeuwenoude traditie
van kustvisserij die onontbeeerlijk was voor de economie.
Scheepjes en afzetmarkten waren verloren.
De heropbouw startte met internationale hulp. De Belgische Lions
schaarden zich onder impuls van de toenmalige Gouverneursraad
met grote bijdragen van zeer vele clubs achter een huizenbouwproject.
Het werd ter plaatse uitstekend gemonitored door
een stichting waarvan de medeoprichter een Belg was, ereconsul
Pierre Pringiers die in Sri Lanka een zeer belangrijk transporten
rubberbedrijf runt. De LCIF nam uiteindelijk, na maanden van
mail- en vergaderverkeer met in de frontlijn DG Raoul Rombaut
en PCC Ferdy Libert, het project over; MD 112 had in alle geledingen
zijn best gedaan.
De bedrijven van Pringiers en zijn partners uit Sri Lanka hadden
inmiddels de Solideal Loadstar Rehabilitation Trust opgericht, die
niet alleen dacht aan heropbouw van huizen en scholen in de
verwoeste streek van Galle en Matera, maar evenzeer de toekomst
van de kustbevolking veilig wilde stellen. Het Belgische en
Franse Kruis stapten mee in het project, dat ook werd erkend door
de Koning Boudewijn Stichting.
“Geef een vis aan wie honger heeft en hij leeft een dag verder,
maar leer hem vissen en hij leeft langer”. De emanatie van
de trust, de Building a Future Foundation, heeft in zes jaar een
enorme ervaring opgedaan met duurzame projecten gericht op
kansarme jongeren in gemeenschappen die sterk afhankelijk zijn
van wat de zee te bieden heeft. De filosofie is eenvoudig: bezorg
hen middelen om een boot te bouwen, leer ze vissen, biedt hen
mogelijkheden om verder uit te varen dan de kustwateren, maak
hen verantwoordelijk voor materiaal en jonge bedrijfje. Inkomstgaranties
voor de arme bevolking gaan hand in hand met betere
voeding en grote aandacht voor het milieu. Bij voorbeeld: doe
brandstof besparen en geef de nieuwe visserijschepen modern
zeiltuig naast een motor. De boten worden op basis van o.m.
Australische ontwerpen helemaal in Sri Lanka gebouwd door dezelfde
kansarme jongeren die zo vaklui worden. De overheid is
bijzonder enthousiast over de samenwerking met de BAFF.
Het succes van de projecten gaat verder. Er zijn nu plannen voor
soortgelijke projecten voor duurzame visserij-activiteiten in noordelijk
Somalië.
De BAFF is doende met een aanvraag bij de Koning Boudewijn
Stichting voor dit project waardoor Belgische donoren fiscale vrijstelling
voor giften zullen kunnen verwerven.
Mevrouw Dominique Goybet leidt nu vanuit Parijs de BAFF, die
de slogan voert : Social Entrepreneurship: Innovating for people’s
future. De totaal vernieuwde website is de moeite waard :
www.baflk.org.
Le 27 décembre le Conseil des gouverneurs décidèrent
de rassembler des fonds pour aider à reconstruire les maisons
et porter une aide aux survivants.
En deux mois le district multiple, les past gouverneurs et
Medico rassemblaient 331.600 € (425.200 $) et offraient
cette somme aux victimes du tsunami, finalement via la
LCIF. Deux mois pour rassembler les fonds, plus de six mois
pour les faire parvenir à bon port.
Dès décembre 2004 Pierre Pringiers, consul honoraire de Belgique
et la famille Jinasena avaient fondé le SLRT –Solideal Loadstar Rehabilitation
Trust- pour reconstruire la partie ravagée entre Galle
et Matera avec l’aide de dons. Parmi eux les Lions du MD 112 et
la Croix Rouge belge et française. Plus de 700 maisons ont été
construite, cinq écoles aménagées, 180 bateaux de pêche réparés
Le projet a aussi été reconnu par la fondation Roi Baudouin.
« Donne à celui qui a faim un poisson et il vivra un jour, apprends
lui à pêcher et il continuera à vivre ». Les rescapés savent pêcher
mais après la destruction totale de la flotte Building a Future Fondation
essaye d’assurer un meilleur avenir pour les plus démunis.
La philosophie est simple : donner les moyens de construire un
bateau, apprendre à mieux pêcher, les responsabiliser pour le
matériel employé et l’œil attentif pour l’écologie. Les nouveaux
bateaux de pêche ont des voiles et un moteur ce qui diminue
aussi le coût.
Les bateaux sont construits au Sri Lanka selon des modèles e.a
Australien et par cette même jeunesse démunie qui ainsi ont l’occasion
d’apprendre un métier.
La fondation existe maintenant six ans et le succès de ce projet
prend de l’ampleur non seulement au Sri Lanka mais aussi dans
le nord de la Somalie ; la BAFF a demandé à la Fondation Roi
Baudouin d’accorder l’immunité fiscale aux dons Belges pour ce
projet.
Madame Dominique Goybet centralise à Paris les activités
du BAFF avec le slogan Social Entrepeneurship : Innovating for
people’s future.
Le nouveau web site mérite une visite : www.baflk.org

City Trophy et la vente des
gommettes : Bravo !
Le samedi 20 août à Waremme, briefing des équipes pleines d’entrain.
Il fait un temps superbe, c’est une belle journée, on a de la
chance. Le City Trophy, c’est un peu un Inter-villes à la belge. A
partir de 10 h 00, les épreuves commencent et même nos Gouverneurs
se sont lancés à l’assaut des 7 épreuves concoctées par
les organisateurs : escalade, rafting, combat de sumo, hand-ball,
observation, orientation et remue-méninges ! À 12 h 30, le lunch
est le bienvenu mais dès 13 h 30 les équipes des villes et communes
de la Communauté française et de la Communauté germanophone
de Belgique s’affrontent à nouveau avec l’équipe
des lions... . Les Gouverneurs et immédiate Past Gouverneur des
districts D et C sous la houlette de leur capitaine le premier Vice
Gouverneur du District D ont entouré et aidé Willy, un pensionnaire
du « Castillon » de La Louvière. Bien que concourant hors
catégorie (le City Trophy est réservé à des équipes représentant
des Villes) l’équipe a réussi à se placer virtuellement sur le podium
à 16 h pour la remise des prix. Sous le chapiteau du Beau Vélo
de Ravel, la journée s’est terminée par un concert gratuit avec
Faudel, Plastic Bertrand et Rosalie Mona. La RTBF a une fois de
plus fait un travail colossal et tout s’est bien passé.
Chaque équipe était composée de 3 à 6 personnes, dont au
moins une personne moins valide. De nombreux Lions et amis
étaient venus les soutenir. L’ambiance familiale et bon enfant
était empreinte d’amitiés et d’échange, mais aussi du plaisir de
se mettre au service des autres, de réussir ses engagements et
ainsi de porter bien haut notre devise. Beaucoup de badauds
étaient au rendez-vous pour soutenir cette chaleureuse et festive
activité d’été devenue traditionnelle sous les caméras fureteuses.
Il faut dire qu’aucune de nos actions n’a autant de répercussions
dans le grand public que notre soutien à Cap48. Pour la vente
des gommettes, il y avait à Bruxelles et en Wallonie des vendeurs
Robin des bois
et Cap 48
Mais qu’est-ce qui m’a pris par ce premier après-midi de l’été
indien de sauter dans ma voiture pour aller voir si ne trainait par
quelque part l’un de ces vendeurs à la presque sauvette qui
tente pour 5 ou 10€ de vous refiler quelques post-it. Généralement
on les trouve devant les magasins Delhaize qui participent
à l’opération. Il faut rendre à César ce qui lui appartient : ma
promenade subite avait lieu une vendredi et , en toute sincérité,
je ne m’attendais pas à trouver beaucoup de vestes jaunes
sur mon chemin. Quelle erreur , mon ami quelle erreur !!! Il y
a des endroits des plus inattendus surtout pour ceux qui, toute
honte sortie, ont toujours peur d’être reconnus et assimilés à ces
quémandeurs que l’on voit à certains carrefours de nos grandes
villes et dont la réputation n’est hélas pas toujours la meilleure.
Mais là ! oh surprise….à l’intérieur d’un parking couvert dont un
petit passage bien conçu même vers les installations luxueuses
d’un centre sportif de haut de gamme et d’une hôtellerie à faire
rêver. Ces passants pouvaient-il dire droit dans les yeux qu’ils
étaient au chômage ou que leurs moyens ne leur permettent
pas de dépenser 5€ pour des handicapés inconnus de surcroît.
de Cap48 partout. Et comme l’an dernier, ce fut une occasion
extraordinaire de manifester l’engagement et la visibilité lions. Le
« clip Lions » tourné pendant le City Trophy est passé en direct à
la RTBF lors de la grande soirée de clôture de ce 10 octobre où
des Lions étaient invités et où régulièrement les Lions ont été cités.
L’un de nous est d’ailleurs désormais membre du conseil d’administration
de Cap48. Toutes ces actions ont rapportés cette
année, grâce à aussi à nous, 4.059.798 € ! Cet argent permettra
de soutenir encore plus de projets en faveur des personnes handicapées
partout en Communauté française et en Communauté
germanophone, et spécialement à des associations soutenues
par nos clubs Lions.
Toutes les infos sur cette journée sont sur : http://www.city-trophy.
be/ voir aussi sur Cap48 : www.rtbf.be/cap48/
La Commission Cap48 est composée de Philippe Halloy, Andrée
Dupuis, Nathalie Peeters, Jean-Michel Nicaise.
Danielle Evraud
J’ai vraiment cru voir Nadia DOZIN s’attaquer avec charme à
ces gentils nantis. Ne cherchez pas dans le directory, elle ne s’y
trouve pas encore. C’est à la fois une candidate membre dans
un club en formation. Là , j’en ai pris plein la figure : nous , vieux
croutons de l’ancienne garde avons du mal à nous mobiliser pour
une cause si juste tandis que nous nous laissons manger la vedette
par un petit bout de femme mère de quatre enfants. Soyons en
toute chose raisonnable : je ne vous propose pas dans l’année
qui vient de faire la chasse des parkings (j’en connais, comme
moi, qui s’y perdraient). Mais de réfléchir à sa simple démarche,
au peu de temps qu’elle y aura consacré en plus de celui qu’elle
donnera le soir même à une autre asbl. Et soyons reconnaissants
à toutes les Nadia qui portent fièrement notre , votre, veste jaune
pour que l’année prochaine elle puisse se dire en connaissance
de cause : WE SERVE.
MD
17

MD
18
Des enfants SDF ?! Si, ça existe !
Une initiative de 2 jeunes membres du LC Auderghem New Spirit, à la suite d’une des
distributions mensuelles de vêtements aux SDF de la gare centrale, un des piliers de notre
club. L’histoire de Marie (24 ans) et de ses enfants, Gabriel (17 mois) et Claudia (2 mois)
DAMIENNE : Christine et Julie (18ans),
vous venez de vivre une expérience
particulière. Vous voulez bien nous la faire
partager ?
CHRISTINE : Cette histoire a commencé
lors d’une des habituelles distributions
de vêtements de New Spirit aux SDF de
la gare centrale, un mardi soir comme
les autres. Dans ce sinistre couloir, nous
avons remarqué une très jeune maman
accompagnée d’un petit garçon.
JULIE : Et tout à coup, moi j’ai compris
qu’il y avait aussi un bébé dans un sac
kangourou à l’intérieur de son pull.
CHRIS. : On a tout de suite vu qu’elle
n’avait absolument rien. Clairement, elle
venait d’abord pour manger la soupe
et les sandwiches des Samaritains et
espérait peut-être aussi recevoir quelques
vêtements chez nous.
JULIE : Nos regards, à Christine et à moi,
se sont croisés et nous avons décidé
qu’il fallait l’aider tout spécialement. On
lui a tout d’abord donné ce qu’on avait
comme vêtements pour ses enfants ce
jour-là et on lui a fixé un rendez-vous spécial
pour le mardi suivant, juste Christine et moi,
pour lui apporter des choses plus ciblées à
son cas.
DAM. : Elle parle français ?
CHRIS. : Non, très peu. Elle est roumaine
et la communication avec elle est très
difficile. Mais elle est accompagnée d’un
monsieur qui parle français et roumain et
qui nous a servi d’interprète.
DAM. : C’est son compagnon ? Le père des
enfants ?
JULIE : Non pas du tout, c’est un ami qui
s’occupe un peu d’elle. Son mari est en
prison à Forest et va sortir ces jours-ci, si on
a bien compris et… si elle a bien compris
ce que lui a dit l’avocate qui ne parle pas
roumain.
DAM. : Donc elle est venue à votre rendezvous
le mardi suivant ?
CHRIS. : Oui, elle était là et elle avait
l’air super-contente que nous soyons là
aussi. De notre côté, on a eu la grande
satisfaction de voir que les enfants
portaient des vêtements qu’on lui avait
donnés la 1er fois. On s’est dit « Yes, ça
marche, elle ne les revend pas, elle les
utilise ! » Déjà rien que pour ça, on était
vraiment contentes.
JULIE : J’avais apporté d’autres vêtements
correspondant à l’âge de ses enfants,
des Pampers trop petits pour mon fils, des
produits de soin pour bébé, des biberons,
des biscuits pour bébés, un sac à langer,
une couverture, etc. Enfin bref, des choses
provenant de ma réserve personnelle et
de celle d’Andrée Dupuis. Elle entassait
tout ça dans des sacs plastics accrochés
à la poussette du petit garçon.
CHRIS. : Et en la regardant avec tout son
attirail, on a pensé que cette toute petite
fille de 2 mois qui vivait en permanence
à la verticale dans son sac kangourou,
ça n’était pas idéal pour son évolution
physiologique. A nouveau, Julie et moi,
nous avons pensé à la même chose en
même temps : « Il lui faut une poussette
double, c’est évident ! »
JULIE : On a demandé à notre traducteur
s’il trouvait que c’était utile et tout de suite,
lui était tout fou rien qu’à l’idée. Mais on
n’a rien promis, on ne s’est pas engagées,
on a dit qu’on allait essayer et on leur a
juste donné rendez-vous pour le mardi
suivant. De toute façon, ils viennent à
la Gare Centrale tous les mardis pour se
nourrir chez les Samaritains.
DAM. : Et comment avez-vous procédé
pour dénicher cette poussette ?
CHRIS. : Sur le chemin du retour, dans la
voiture, Julie a décidé d’envoyer tout de
suite un mail d’appel à l’aide à tout New
Spirit et comme elle l’a fait le soir même,
elle était encore dans l’émotion et on
sentait qu’elle l’avait écrit « avec ses tripes
». Notre Présidente Nathalie Peeters a fait
le relais vers les « huiles » du Lions Club
et André Dupuis (Past-Gouverneur), qui
a un cœur énorme n’a pas pu résister à
cet appel parce que les SDF lui tiennent
vraiment à cœur.
En lisant sa réponse positive (pour faire court :
« je trouve ou j’achète ! »), j’avais déjà les
larmes aux yeux. Alors je me demandais
comment j’allais gérer mes émotions au
moment d’offrir cette poussette.

DAM. : Donc, le mardi suivant, vous êtes
allées à la gare centrale avec cette
merveilleuse poussette double « de
compétition », position assis/couché
indépendante l’une de l’autre, donc tout à
fait adaptée à la situation, pas neuve mais
absolument impeccable.
CHRIS. : Oui, et c’est lui qui nous a vues
d’abord et il était émerveillé mais elle,
elle n’a pas compris tout de suite que la
poussette était pour elle. Le cadeau était
sans doute trop énorme. Et quand elle a
capté, avec des yeux émerveillés, elle a
lentement sorti le bébé du sac-kangourou
pour l’installer dans la poussette et moi, j’ai
mis le petit garçon à côté.
Beaucoup de gens nous ont dit : «
Attention, elle va la revendre cette
magnifique poussette ! » Mais moi, je ne
crois pas, hein Julie ?
JULIE : Mais non, elle ne va pas la revendre !
DAM. : Est-ce que vous avez une idée de
l’endroit où elle loge ?
CHRIS. : Non, c’est très flou… Mais c’est flou
pour elle aussi ! Si on a bien compris, elle
avait un logement pour 3 jours encore
et après, plus rien. Ils vivent vraiment au
jour le jour.
JULIE : Après, comme pour eux, manger
c’est très important, vital même, ils
nous ont confié les enfants pour aller
faire la file à la soupe comme les autres
fois et moi, j’ai pris le bébé dans mes
bras pour le bercer un peu.
DAM. : Et quand ils sont revenus de la
soupe, il s’est passé quelque chose de
très intense, non ?
CHRIS. : Oui, en fait par jeu, quand ils
ont voulu repartir, j’ai dit : « Non, non,
laissez-moi le câliner encore un peu. Ils
ont répondu «d’accord », lui d’abord
et elle ensuite, « Vous pouvez le garder.
» et elle m’a tendu le bébé. J’ai dit non
et pour bien lui faire comprendre, je l’ai
recouché dans la poussette.
DAM. : Elle vous aurait donné le bébé,
réellement ?
CHRIS. : Oui, ça s’est passé très vite
mais en faisant le débriefing, oui, je
suis certaine qu’elle nous l’aurait
vraiment laissé parce que sa situation
est tellement précaire qu’elle se sent
l’obligation morale d’assurer la survie
de ses enfants, du bébé au moins. C’est
très difficile pour un bébé de 2 mois de
survivre dans la rue.
JULIE : Je ne pense pas qu’elle nous aurait
laissé le petit garçon parce qu’il est plus
grand.
DAM. : Elle n’a pas d’existence légale en
Belgique ?
JULIE : Non, absolument aucune. Elle vit
au jour le jour. Et je crois que c’est pour
cette raison que nos rendez-vous sont si
importants pour elle. Ca lui donne une
raison de continuer, un objectif pour
résister jusqu’au rendez-vous suivant.
DAM. : Et c’est à ce moment-là, lorsqu’elle
vous aurait bien donné son bébé, que
vous avez décidé de prendre de la
distance ?
CHRIS. : Oui, on lui a dit qu’on reviendrait 15
jours plus tard avec l’équipe de New Spirit
pour la distribution normale mensuelle de
vêtements. Il fallait qu’on prenne du recul,
qu’on ne s’implique pas trop. C’était
mieux ainsi. On essaie de se détacher et
de ne pas en faire trop non plus.
DAM. : Mais j’aurais peut-être dû
commencer par là, au fond, Julie et
Christine : pourquoi la situation de cette
jeune femme vous a-t-elle tellement
émues ?
CHRIS. : Peut-être parce que nous
avons été maman très jeunes toutes les
deux même si nous avons des parcours
radicalement différents.
JULIE : Les bébés, ça me touche toujours
beaucoup mais surtout, la rue, ce n’est
pas la place d’un enfant ! Un adulte ne
choisit certainement pas de se retrouver
dans la rue mais un enfant encore moins !
C’est une idée insupportable pour moi !
Infos LC Auderghem New Spirit :
Nathalie Peeters, Présidente
np13@skynet.be
Interview réalisée par Damienne de
Gottal, responsable des effectifs du LC
Auderghem New Spirit.
MD
19

MD
20
Gouverneur Harry Buelens (District A) op bezoek
TWEE INSTELLINGEN
MET HART EN ZIEL GERUND DOOR LIONS
Van zijn clubbezoeken maakt Gouverneur Harry gebruik om per zone aan één sociaal werk bijzondere aandacht
te besteden. Hij koos als jaarthema “INCLUSIE” wat staat tegenover “exclusie” of “uitsluiting”. Zijn barometer:
“Hoe brengen de clubs en hun leden het er in de praktijk vanaf”. De bezoeken die hij bracht aan Havenzate (20
september – LC De Panne) en Eindelijk (4 oktober – LC Dendermonde) laten wat dat betreft geen twijfel bestaan:
het engagement van clubs en leden is niet vrijblijvend. Twee instellingen die zonder LIONS niet zouden zijn opgericht.
Méér nog: twee instellingen die zonder het managementtalent en de financiële ondersteuning van de
respectieve clubs nooit zouden hebben kunnen uitgroeien tot wat ze zijn geworden. Schuilen er dan echt waar
nog bezielde en bezielende missionarissen in de keurige pakken van Jean, Luc en Lieven? Van Hugo, Marc en
Piet? We zochten het uit.
Gezinsvervangend tehuis HAVENZATE in Veurne
Reeds in 1968 werd in de vergaderingen
van LC De Panne geanimeerd gezocht
naar een “groot werk”. Als vanzelf diende
het zich aan: verstandelijk minder-validen
die in het M.P.I. te Klerken (W.Vl.) verblijven
moeten de instelling verlaten zodra ze
meerderjarig worden. In 1970 sloegen wijlen
Lion Jacques Claeys en Lion Valentin
Coucke de handen in elkaar. Met LC De
Panne op de achtergrond en met enkele
andere notabelen uit de streek werd de
VZW Havenzate boven de doopvont gehouden
als gezinsvervangend tehuis voor
volwassen verstandelijk minder-validen. Er
was wel een vereniging, maar er was geen
gebouw, er was geen personeel, geen
geld… Het was een moeilijke geboorte
en het initiatief kwam niet van de grond.
Tot toenmalig Havenzate-voorzitter Claeys
besloot om zijn vrienden van LC De Panne
mee in de boot te trekken. Lions André Plateau,
Francis Verriest, Jean Cosaert en
Carl Steyaert namen alvast ook zitting in
de Raad van Bestuur. Dat was het begin
van een dynamiek die sindsdien niet meer
is stilgevallen. In 1973 werd besloten tot de
aankoop van een verlaten en volkomen
vervallen oud “moederhuis” in Veurne. Een
indrukwekkende zoektocht naar financiële
middelen werd ingezet want er was geld
nodig. Veel geld. De aankoop diende gefinancierd,
maar vooral moest het gebouw
ingrijpende renovatiewerken ondergaan
waarvoor de architecten Steyaert en Cosaert
kostenloos de plannen opmaakten.
De aaneenschakeling van bedeltochten,
subsidie-aanvragen bij de overheden, en
ontelbare fundraisingactiviteiten leest als
een triller. Een triller met een happy-end
want de cirkel wordt uiteindelijk rondgemaakt.
Met als sluitstuk een persoonlijke
borgstelling van 620 euro door elk individueel
lid van LC De Panne, renteloze leningen
van diverse clubs (LC
Kortrijk voor 12400euro, LC Ieper 25000
euro) en tenslotte giften van diverse leden,
maar ook 2500euro van LC Blankenberge.
Tien jaar later, in 1983, konden de
werken worden afgerond en konden de
eerste bewoners in het tehuis trekken. Tussen
1983 en 2008 werden nog 5 individuele
huisjes gebouwd in de tuin waarin telkens
vier bewoners konden worden gehuisvest.
Volgden twee woonhuizen in de stad en
een uitbreiding van het hoofdgebouw.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan
een kan, en de almaar groeiende vraag
naar opvang gepaard met de almaar
hogere eisen van de overheid dwongen
Havenzate ertoe om aanpalend aan het
bestaande gebouw ook een nieuwbouw
te realiseren. Tot grote fierheid van LC De
Panne en Havenzate-voorzitter Jean Cosaert
werd in oktober 2010 de nieuwe vleugel
in gebruik genomen. Maar het werk
is niet af. In de Raad van Bestuur zetelen

ook de Lions Luc Decramer en Lieven Dehaene,
en samen met hun voorzitter wordt
vastgesteld dat het oude oorspronkelijke
gebouw daterend van 1938 eigenlijk op
de draad versleten is. LC De Panne, die
uiteindelijk de drijvende en ondersteunende
kracht is achter Havenzate, weet
daarmee dat ze al in de handen mogen
spuwen. Er is werk aan de winkel. 52 bewoners
en 39 personeelsleden, onder de
gedreven leiding van directeur Pierre-Paul
Bloeyaert, kunnen er op vertrouwen dat
het in orde komt. “We serve” wordt reeds
gescandeerd. “Een geval van inclusie”
oordeelt gouverneur Harry.
Van l. naar r.:
Luc Decraemer, Jean Cosaert en
Lieven Dehaene.
Le gouverneur Harry BUELENS (D112A) visite 2 œuvres sociales
Lors de sa visite aux clubs, le gouverneur Harry s’est tout particulièrement intéressé à
1 œuvre sociale dans chaque zone. Il a choisi cette année le thème d’ «inclusion»
par opposition au terme d’«exclusion». Son baromètre : « comment les clubs et leurs
membres mettent-ils en pratique ce concept ? ». Les visites qu’il réalisa à Havenzate
(20 septembre–LC De Panne) et à Eindelijk (04 octobre–LC Dendermonde) ne
laissent planer aucun doute sur la volonté des clubs et de leurs membres qui n’est
pas sans engagement.
Deux œuvres qui sans le LIONS n’auraient pas vu le jour. Qui plus est, 2 institutions qui,
sans le talent managérial et le soutient financier des clubs respectifs, n’auraient pas
pu grandir et devenir ce qu’elles sont aujourd’hui.
La maison d’accueil HAVENZATE à Veurne
En 1970, les Lions Jacques Claeys et Valentin Coucke (LC De Panne) prirent l’initiative
de créer une maison d’accueil pour adultes handicapés. En 1973, grâce à la solidarité
au sein de son club, l’ancienne maternité à Veurne fut achetée dans un état
de délabrement complet. Le bâtiment nécessitait d’importants travaux de rénovations.
Dix ans plus tard, en 1983, ces travaux furent terminés et les premiers habitants
purent s’y installer. Entre 1983 et 2010, divers nouveaux projets de construction virent
le jour sous la gestion du Conseil d’Administration présidé par Jean Cosaert, accompagnés
des Lions Luc Decraemer et Lieven Dehaene. Leur mission : « les personnes
qui souffrent d’un handicap mental ne peuvent pas être exclus de la société. Nous
devons pouvoir leur donner un ‘chez eux’ et leur offrir la possibilité de travailler dans
un atelier protégé suivant un horaire adapté, ceci afin de leur permettre de s’insérer
au mieux dans la société. C’est cela l’INCLUSION ».
Le centre d’acceuil pour personnes avec des lésions cérébrales EINDELIJK à Buggenhout.
Sous les auspices du LC Dendermonde mais surtout grâce à l’engagement des Lions
Hugo Dooms, Marc De Paepe et Piet Van Mulders, le Centre thérapeutique EINDE-
LIJK pu voir le jour en 2000 avec l’obtention de toutes les reconnaissances médicales
nécessaires. Après 5 années de fonctionnement, un tout nouveau bâtiment
vit le jour en à peine 10 mois. Le LC Dendermonde prit en charge la globalité des
coûts, y compris l’aménagement du jardin et du parking. Chaque jour, 20 personnes
sont traitées médicalement par une équipe de 18 membres du personnel. Leur seule
motivation : « l’inclusion ». Pour chaque patient, un cheminement personnalisé est
recherché afin de pouvoir l’intégrer à nouveau dans son environnement.
(résumé Frédéric Grégoire)
EINDELIJK
dagcentrum voor personen met
een NAH in Buggenhout
“Met een WAT?” is de vanzelf opkomende
vraag. “Met een NAH, een niet-aangeboren
hersenletsel” is het antwoord van
Hugo Dooms, Lionslid in LC Dendermonde
en voorzitter van de V.Z.W. Daar willen we
meer over weten.
Bea Van den Broeck, directeur van de instelling:
“In 1987 wordt Toon op weg naar
de catechese omver gereden door een
auto. Zijn hersenen worden ernstig toegetakeld.
Sinsdien is hij zwaar gehandicapt.
Geen vioolles meer, geen rekenwonder
meer van de klas. Vechten om uit de
coma te geraken. Vechten om een aantal
functies terug te kunnen verwerven.
Vechten om een plaatsje in de maatschappij.
Moeder Nelly Doms wil zich het
lot aantrekken van alle mensen die op
dezelfde wijze moeten verder leven na
een ongeval, een hartstilstand, koolmonoxide-intoxicatie
en zo verder”.
Uiteindelijk slaagt Mevr. Doms erin samen
met een vriendenkring, maar ook en vooral
samen met Lion Hugo Dooms, tevens
voorzitter van het OCMW, de erkenningen
en fondsen bijeen te krijgen om in 1997 de
VZW EINDELIJK op te richten. Eindelijk, en
dat mag ook letterlijk worden opgevat. In
2000 kan definitief van start worden gegaan
met het “Therapeutisch Dagcentrum”.
Lions Marc De Paepe en Piet Van
Mulders treden toe respectievelijk tot de
Raad van bestuur en de Algemene Vergadering.
Daarmee wordt ook een echte
MD
21

MD
22
Van l. naar r.:
Hugo Dooms, Bea Van den Broeck,
Luc De Lentdecker en Dirk De Cuyper
structurele band gecreëerd met LC Dendermonde
die sindsdien van EINDELIJK zijn
hoofdproject maakt.
Bea Van den Broeck: “Na een vijftal jaren
gratis huisvesting in de gebouwen van
de gemeentelijke academie slaagde in
2006 een voluntaristische voorzitter Dooms
erin een complete nieuwbouw in amper
tien maanden klaar te krijgen. Het is ongelooflijk:
als hij iets wil, dan zal het ook
gebeuren. LC Dendermonde heeft de
onkosten van de bouw volledig voor zijn
rekening genomen, evenals de tuinaanleg
en de parking. Wij beschikken nu over
een model-instelling waar zo’n 20 cliënten
dagelijks therapeutisch worden behandeld
door een team van 18 opvoeders,
ergotherapeuten, logopedisten, kinesisten,
psychologen en omkaderend personeel.
Maar even fantastisch is dat onze
voorzitter ook aan een goede materiële
omkadering van de medewekers denkt.
Wij beschikken op alle manieren over volwaardige
infrastructuur”. Hugo monkelt als
hij het haar hoort zeggen. Die wederzijdse
waardering is ook de drive die zo’n instelling
begeestert. In zijn bescheidenheid
laat hij zijn directrice ten volle in het zonnetje
staan.
Gouverneur Harry was zichtbaar ontroerd
én onder de indruk toen na de rondleiding
even de koffietafel werd eer aangedaan
in gezelschap van een twintigtal cliënten.
En hij kon slechts de woorden beamen
van directrice Bea: “Onze enige drijfveer
is “inclusie”: elke individuele cliënt proberen
we via een gepersonaliseerd traject
terug te integreren in zijn eigen omgeving.
Ze mogen niet in een instelling worden
“opgesloten”. Integendeel: we moeten ze
klaar maken om weer iets te betekenen
in de maatschappij, hoe gering dat misschien
door hun handicap ook is”.
De woorden van Marc, ooit succesvol ingenieur
tot hij ook een fataal trauma opliep,
deden de adem inhouden: “Ik weet
dat het nooit meer zal zijn zoals vroeger.
Maar ik ben dankbaar voor al deze mensen
die iets voor ons doen”.
Intussen zijn Hugo, Bea, Marc, Piet en de
andere collega’s van de RVB en A.V. al
aan een nieuw, zo mogelijk nog groter,
project bezig. Een aanpalend stuk grond
kon aangekocht worden. Samen met de
Sociale Huisvestingsmaatschappij worden
daar sociale woningen gebouwd waar
valide en minder-valide mensen samen,
“inclusief”, met elkaar kunnen wonen.
Sommige mensen kunnen méér doen dan
anderen. Of WILLEN méér doen dan anderen.
LC. Dendermonde behoort tot die
soort.

L’ORIENT EXPRESS
VENICE-SIMPLON
Des trains de légendes roulent partout dans le monde. Même si on croit avoir
tout essayé, voyager entre Paris et Venise dans le Vénice-Simplon Orient
Express est unique. Le jour de la fête nationale belge, nous nous rendons en
Thalys d’Anvers à Paris Nord et à pied jusqu’à la Gare de l’Est. Le départ en
voie 5 est bien indiqué, un comptoir spécial le confirme. Emmenés par une
hôtesse vers le salon brasserie de la gare, des collations nous sont offertes.
Juste avant vingt-deux heures, on nous escorte jusqu’au train, composé de
sombres wagons historiques de 1929.
La brochure était très claire. Pas de jeans et de baskets dans notre
bagage à main, mais pour le dîner, un smoking et une robe de
cocktail afin de préserver l’atmosphère de l’époque. Les valises
voyageront dans un autre wagon. Le compartiment est fabuleux
mais bien plus petit qu’imaginé. Un steward, disponible jour et
nuit, nous explique tout en franglais. Pendant le repas, il aménagera
nos banquettes en lit. Une lampe diffuse une lumière tamisée
sur la petite table près de la fenêtre avec une orchidée dans
un vase en argent. Un tabouret, des cintres, deux peignoirs, des
pantoufles, et, presque contre le plafond, des étagères. Dans le
coin, un placard pour les toilettes muni de portes en bois avec
un miroir. Dans la salle de bain, un lavabo, un miroir, une carafe,
deux verres, des serviettes et du savon, le luxe pour l’époque. Il
ne faut pas s’attendre à une douche. Tout est conservé dans sa
configuration originale sauf les candélabres (trop de taches de
cire) et les pots de chambres d’antan.
C’est en octobre 1883 que le premier Orient Express fut lancé de
Paris vers les Alpes, Budapest, Bucarest et l’ancienne Constantinople.
Toutes les célébrités et les têtes couronnées ont utilisé
le nec plus ultra du transport qui a desservi diverses villes européennes.
Des années 1920 datent de nombreuses voitures utilisées
actuellement jusqu’aux dernières construites en 1977. Après
la seconde guerre mondiale, d’autres moyens de transports sont
devenus plus prestigieux.
Cette ambiance de romantisme et de nostalgie, on ne la trouve
sur aucun Boeing. Nous avons trois quart d’heures pour nous
changer. Le dîner est servi à vingt-trois heures moins le quart dans
un des trois wagons restaurants, en enfilade, tous plus beaux les
uns que les autres. Avec nos 196 compagnons de voyage, nous
dodelinons d’abord vers le bar, parés et heureux de nous asseoir
dans des canapés accueillants et de siroter un cocktail en écoutant
des standards joués par le pianiste. L’arc impressionnant que
forme le bar en boiseries art déco est si brillant qu’on s’y reflète.
La fabrication est française mais l’intérieur doit être anglais. On
nous indique dans quelle voiture-restaurant nous seront accueillis,
comme des rois, avec, au choix, le menu du jour ou la carte. Tout
est somptueux, bon et raffiné avec au dehors le défilement du
paysage nocturne. Le personnel n’est issu que de grandes maisons.
Après une suite de sensations enchanteresses, à une heure
et demie, nous grimpons dans nos couchettes. Avant de dormir,
il faut s’habituer au roulis du train et puis nos estomacs n’ont pas
l’habitude d’un repas tardif si copieux.
C’est en 1977 à Monte-Carlo que James B Sherwood a acheté
aux enchères à Sotheby deux voitures du train légendaire et
d’autres, l’année suivante. Il fallu un million pour les restaurer. En
1982, le premier Londres-Venise est sur les rails. La fin du Rideau de
fer, en 1989, permet de nouvelles destinations : Prague, Cracovie
et Dresde.
Nous dépassons Innsbruck à six heures et à huit, le steward nous
réveille, comme prévu. Un petit déjeuner nous est servi sur un plateau
d’argent en vaisselle bleu et blanc, cafetière, jus d’orange,
croissants et pains au chocolat, salade de fruits, confiture et fromage.
Nous jonglons avec l’espace, mais la vue des montages
rend l’expérience unique. Je peine à me coiffer, nous lisons les
brochures et nous dirigeons ensuite vers les boutiques et le bar.
Une demi-heure d’arrêt en Autriche, nous nous dégourdissons les
jambes sur le quai en attendant le délicieux déjeuner.
En 1929, l’Orient Express a été coincé dix jours dans une tempête
de neige à 90 km de Budapest. Toute la presse en a parlé et
cela a inspiré Agatha Christie. Le « Murder on the Orient Express »
est paru cinq ans plus tard (pas de deadlines obligatoires alors).
L’acteur David Suchet y a voyagé pour se pénétrer de son rôle
d’Hercule Poirot et même a pu conduire le train. Appelé parfois
le « love train », il a inspiré certains couples enthousiastes. Heureusement
les compartiments sont parfaitement isolés. Nous, nous
devons refreiner nos souvenirs nostalgiques d’étudiants allant à
Venise en moto avec nos sacs à dos.
Nous arrivons dans La Sérénissime en fin d’après-midi et nous nous
perdons dans les ruelles. Les journées suivantes seront occupées
par la visite de la Biennale de Venise dans les jardins du Giardini
et de « TRA », l’exposition à couper le souffle d’Axel Vervoordt au
Museo Fortuny.
Wim en Anne-Marie Goossens-Segers
Traduction et résumé Danielle Evraud
CULTUUR - CULTURE
23

CULTUUR - CULTURE
24
Sylvia Huang
Jeune violoniste lauréate Belge en 2008
du concours musical au Forum européen
C’était une fluette adolescente alors âgée de quatorze ans qu’accueillait la
Convention du 17 mai 2008, pour le Concours d’interprétation musicale. Yves
GHIOT, président de la Commission pour le District C, nous présentait la lauréate
Sylvia HUANG. Née d’une maman belge et d’un père chinois qui est son professeur,
elle venait de Montigny-le-Tilleul où elle baigne toujours dans un univers musical
familial. Elle nous avait interprété trois morceaux au violon avec élégance et légèreté
: de Bach, un extrait de la Sicilienne, de Paganini, le Caprice 17 et de Fritz
Kreisler, Récitativo et Scherzo. En l’écoutant les Lions Belges se sont dit qu’à la finale
européenne à Cannes en octobre de la même année, les autres concurrents pouvaient
bien se tenir.
Mais c’est avec la Polonaise Brillante d’H. Wienawsky, la sonate
n°6 d’E. Ysaye pour violon seul, du Bartok et le Tzigane de Ravel
qu’elle avait séduit notre Jury belge composé d’Igor Oïstrakh, le
fils de David, de Yossif Ivanov et Véronique Bogaerts, deux lauréats
du Concours Reine Elisabeth, et de Daniel Rubenstein. Le
prestige des membres du jury belge avait attiré des participants
d’un niveau très élevé. Ils l’avaient été aussi par le fait que la
sélection se produisait dans la grande salle du Conservatoire de
Bruxelles, quelques semaines avant les demi-finales du Concours
Reine Elisabeth ; mais aussi sans doute parce qu’il y a de moins en
moins de concours organisés. Cela coûte fort cher.
Des Lions, tous mélomanes enthousiastes à Cannes
Contrairement à Porto en 2001, où le premier concours européen
de violon avait eu lieu devant une vingtaine de personnes dans
un petit salon du conservatoire; en 2008, c’est au Palais des Festivals
de Cannes que se produisit notre favorite devant une salle
comble de 400 personnes et un jury prestigieux, qui avait d’autant
plus attirés de bons candidats, dont l’âge allait jusque 25 ans
- L’âge maximum a été ramené à 23 ans depuis lors.
Elle était la plus jeune des concurrents. 19 pays européens en présentaient
sur les trente pays inscrits au Forum. Elle a figuré parmi
les six finalistes. Pour donner une idée du niveau du concours, sur
les 10 morceaux proposés, 8 étaient des must du répertoire du
19ème et du 20/21ème siècle. La jeune Sylvia avait choisi Bela Bartok,
un morceau important à connaître dans le répertoire à ses
yeux : La Sonata for solo Violin/tempo di ciaccona. La veille, elle
avait ébloui le public des éliminatoires par sa maîtrise de la difficile
polonaise du Concert n°1 opus 4 d’Henryk Wieniawski. Des
candidats plus âgés, plus aguerris, n’avaient pas montré une telle
puissance de jeu, une telle vibration de l’âme et une telle maturité.
Les 83 Belges de la délégation n’avaient d’yeux que pour elle,
sûrs qu’elle porterait haut nos couleurs. Maintenant, tous guettent
son arrivée au concours reine Elisabeth.
Interviewée juste après la remise des prix, Sylvia Huang, entourée
de sa famille et d’amis, était encore émue mais pas impressionnée.
Attentive à tout ce qui se passait, elle s’en mettait plein les
yeux, contente de son résultat. Alors en troisième année d’humanités
latin-grec, elle pensait à ses 5 contrôles à préparer ! Son prochain
objectif, avec quand même un gros soupir, était de terminer
ses humanités. Son rêve : devenir soliste si possible, mais elle
aimait aussi la musique de chambre.
Pour The Lion, nous avons
récemment demandé
à sa maman, par l’intermédiaire
de Brigitte
Dupuis, responsable du
Concours musicale pour le District D, ce que devenait cette
jeune violoniste qui nous avait tant émus. Les pieds sur terre, Sylvia
Huang pense -et c›est vrai! renchérit sa maman- qu›il n›y a
sincèrement pas grand chose à dire étant donné que l’école est
pour le moment une de ses «priorités»... En effet, elle a 17 ans, est
entrée en 6ème rénové à l›Institut Notre-Dame de Charleroi et le
travail ne manque pas.
Des concerts en Flandres en 2012 .
Musicalement parlant, elle a donné un récital à Couillet
au Festival St-Laurent en mars 2010. En janvier 2011, elle
a joué en Flandres (Anvers et Herentals) avec sa sœur Stéphanie,
en solistes, le double concerto de Brahms pour violon
et violoncelle, où elles étaient accompagnées par la «
Kamerfilharmonie Vlaanderen» sous la direction de Herman
Engels (Aperçu de quelques minutes tirées de ce concert:
http://www.youtube.com/watch?v=WCFZcWDORjc)
Elle jouera en soliste le concerto de Paganini accompagnée
du Mechels Kamerorkest sous la direction de Tom Van den
Eynde le 6 janvier 2012 à Bonheiden, le 14 janvier à St-Gillis
Waas et le 29 janvier à Malines (pour le Lions).
Sa maman banalise, sans doute avec raison pour lui éviter la
grosse tête, les réussites de sa fille : Sa vie quotidienne n’a rien de
spécial, elle a des amies de son âge, qu’elle avait accompagnées
au cinéma ce jour-là... Sylvia n’est rien d’autre qu’une fille
ordinaire et la vie continue tout simplement !
Quand j’ai demandé à Sylvia si elle était consciente des battements
de cœur qu’elle avait provoqué dans la délégation des
Lions belges où tous, nous étions là, enthousiastes, pour la soutenir
- Non, je n’ai pas réalisé à quel point c’était important pour vous
tous, ça fait vraiment plaisir ! Un grand talent en toute modestie.
Danielle Evraud

Des arbres à planter :
urgence mondiale
Ce sont 4 millions d’arbres qui seront plantés cette année dans le monde à
la demande de notre président international Tam Wing Kun. Un compteur
indique sur le site du Lions international combien le sont déjà. C’est l’engagement
que chaque Lion offre à la Terre dans un but l’écologie durable, un arbre
ou plus … pour rappeler l’importance des forêts comme puits de carbone,
comme restauration des ressources en eau, en plus de la biodiversité mise à
mal avant même d’avoir pu en découvrir les bienfaits et comme protection du
climat. Connaissant les Lions, il y en aura plus encore.
Pour rappel en 2008, une campagne pour un milliard d’arbres
avait été lancée avec le soutien de Son Altesse Sérénissime le
prince Albert II de Monaco et du Centre mondial d’Agroforestrie
(ICRAF) sous l’égide du PNUE, le Programme des Nations Unies
pour l’Environnement. Le Professeur Wangari Maathai, lauréate
du Prix Nobel de la Paix et fondatrice du Green Belt Movement
(mouvement écologiste panafricain au Kenya qui a planté 40
millions d’arbres dès 2004), l’avait incité. Elle est l’auteure de
nombreux ouvrages, brillante biologiste et vétérinaire de formation,
décédée ce 25 septembre.
Plus de deux milliards d’arbres avaient été plantés en 18 mois
dans 155 pays. O.N.U a donc proposé un programme plus ambitieux
de 7 milliards (un arbre par habitant de la planète). Chaque
planteur d’arbre peut enregistrer son acte via Internet. Cela ne
remplace même pas ce qui est coupé en un an. La FAO estime
que 80 000 km2 de forêt sont détruits chaque année (l’équivalent
en surface de l’Autriche). En 2008, 700 millions étaient déjà
plantés en Éthiopie et 250 millions au Mexique.
Au Sénégal on projette, de la Casamance aux
portes du désert, de planter 5 millions d’arbres
en quatre ans. Le microclimat recréé permettra
d’y restaurer les sols et une vie plus
intense. Depuis 2007, 448 276 arbres ont été
plantés par des bénévoles dans les espaces
publics à New York City dans le cadre de
la campagne Million Trees NYC pour 2017. La
présidente des Philippines Aquino incite les
habitants (employés et étudiants) à planter
10 plants par an soit 1,5 milliards pour 2016.
L’ONU rappelle qu’il faudrait en planter le
double durant 10 années pour atteindre
130 millions d’hectares et parvenir à compenser
la déforestation de 100 terrains de
football par jour.
Greenpeace s’inquiète également. Par
exemple elle promeut fort difficilement
l’utilisation de baguettes en métal et en
plastic réutilisables pour empêcher que
soient coupés les 3,8 millions d’arbres pour
réaliser les baguettes jetables utilisées par 1,3 milliards d’individus.
57 milliards de baguettes sont produites annuellement en Chine
soit 1,29 millions de mètres carrés de forêt. Les forêts chinoises auront
disparus en 2020. Près de 4 milliards d’arbres dans le monde
sont coupés chaque année pour la consommation mondiale
environ 300 millions de tonnes de papier.
Danielle Evraud
Membre de la Commission Arbres du District C
Bibliographie :
« Réparer la terre », (“Replenishing the Earth”), le dernier ouvrage
de Wangari Maathai paraîtra en France en 2012 aux Editions
Héloïse d’Ormesson qui ont déjà publié sa biographie. Un livre
pour enfants de 8 ans « Wagari Maathai, la femme qui plante »
écrit par Franck Prévot et illustré par Aurélia Fronty, éditeur : Rue
du Monde, est sorti en 2011 basé sur son discours en Norvège,
destiné aux enfants qui ont la force et l’imagination pour créer
l’avenir.
CULTUUR - CULTURE
25

CULTUUR - CULTURE
26
FREDERIC THIRY
De Belgische illustrator-grafisch kunstenaar FREDERIC THIRY komt oorspronkelijk uit de Gaume maar
woont al sinds 1990 in Brussel. Daar volgde hij een opleiding aan het Sint-Lucasinstituut.
Daarna vestigde hij zich als onafhankelijk illustrator. Frédéric Thiry is een echte duizendpoot:
hij illustreert kinderboeken, ontwerpt postzegels en organiseert
tentoonstellingen met zijn collages, naast heel wat andere publicaties
in de media.
Die collages zijn toch wel zijn handelsmerk. Met muziekpartituren,
gekleurd karton, inpakpapier, en wat hij verder nog allemaal
tegenkomt. Dat materiaal verzamelt en klasseert hij eerst.
Daarna begint hij alles zorgvuldig te scheuren met het oog
op de nieuwe compositie. En uiteindelijk rangschikt en
kleeft hij alles samen tot een vers kunstwerk.
Voor een rally-event van twee Antwerpse clubs, Metropool
en Marnix, ontwierp hij het evenementenlogo
en organiseerde hij een expo bij de finish. Tijd voor
een babbel:
Voor Lions On The Road, een fundraising
rally van Lions Clubs Antwerpen Metropool
en Marnix ontwierp u het logo. Hoe gaat u
daarbij te werk?
Voor elke nieuwe samenwerking is de eerste
fase: goed begrijpen wat de vraag is.
Wat willen ze met het beeld bereiken?
Daarna denk ik diep na over de beste manier
om de boodschap over te brengen
via dat beeld. Mijn werk is altijd: iets vertellen
met een beeld. In dit geval moest ik
een logo ontwerpen om de rally van de
Lions clubs absoluut in de verf te zetten.
Het lag voor de hand dat ik een leeuw
aan het stuur van een mooie auto zou
plaatsen, alles in een dynamische en ontspannen
omgeving. En om het logo wat
artistieker te maken, heb ik de collagetechniek
gehanteerd.
Onlangs was er een tentoonstelling met
uw werk in de Elzas. Kunt u daar iets meer
over vertellen?
Een collega uit de Elzas heeft een expo
georganiseerd met diverse internationale
artiesten. Zijn opzet: de collage-techniek
onder de aandacht brengen, en ook tonen
wat je daar allemaal mee kunt doen.
De dertien deelnemende artiesten brachten
elk hun eigen universum tot leven. Voor
mij was het ook een unieke gelegenheid
om andere grote artiesten te ontmoeten.
Drie jaar geleden heb ik zelf een gelijkaardige
expo opgezet in Schaarbeek. In de
Elzas heb ik een Duitse kunstenares ontmoet,
Cordula Kagemann. Haar werk is
grandioos. We maken plannen voor een
volgende tentoonstelling in Bremen over
enkele jaren. Wait and see!
Op uw tentoonstelling
tijdens Lions on the Road
waren uw collages te bewonderen.
Zelf beschouwt u ze als
‘hobby’. Wat is dan de essentie van uw
werk?
Ik gebruik dat woord omdat die collages
eigenlijk mijn job niet zijn. Ik verdien mijn
brood met illustraties op bestelling, niet
met collages. De grens tussen mijn werk
als illustrator en mijn collage-creaties is
soms heel dun, maar laten we stellen dat
het verschil ‘m zit in de graad van vrijheid
waarmee je kunt werken. Wat ik mijn hobby
noem, heb ik in werkelijkheid heel erg
nodig. Ik moét kunnen vertellen, nadenken
en anderen doen nadenken – kortom,
dat communiceren heb ik heel erg nodig.
Het voordeel van een hobby is dat je zoiets
doet wanneer en hoe je het zelf wil,
met passie maar zonder stress. En je kunt
ook nieuwe dingen uitproberen. Dat is wat
ik gedaan heb met de reeks ‘De archieven
van Meneer X’ in Zandvliet. Elk werk
is gemaakt met maar vier of vijf kleuren.
Elk gekleurd blad is op een transparant
vel gekleefd, en zo ontstaat er iets meer
ruimte, iets meer reliëf. Deze reeks stelt het
geheugen in vraag. Ik ben vertrokken van
een aantal foto-negatieven die ik bij een
brocante-handelaar gevonden heb.
Die foto-negatieven zijn het enige dat
nog overblijft op deze aarde van een fotograaf
van wie ik de naam niet ken. Door
me met zijn werk bezig te houden, breng
ik hem weer tot leven.
U ontwerpt ook postzegels. Dat lijkt me
een heel delicate ontwerp-procedure...
Het moeilijkste aan de postzegels is natuurlijk
het minuscule formaat. Alles moet
helder en leesbaar blijven. Het is niet evident
om een mooie ambiance te creëren
op zo’n klein formaat. Voor de rest blijft
alles hetzelfde: een verhaal vertellen met
een beeld. Daarom is het voor mij een
project als een ander – alleen weet ik wel
dat enorm veel mensen die postzegels

onder ogen zullen krijgen.
Momenteel werk
ik aan twee postzegels
voor december 2012.
In dit digitale tijdperk grijpen
steeds meer grafici en
kunstenaars terug naar het
ambachtelijke, het artisanale.
Groeit dat vanuit een soort nostalgie
naar vroeger?
Voor mij is een computer een werkinstrument
als een ander. In functie van
het beoogde resultaat werk ik met pc of
manueel. Als ik een illustratie op bestelling
maak, dan moet ik aan het drukwerk denken
en dan zal de pc zeker een hele hulp
betekenen. Als ik aan een collage werk,
kan de pc me helpen bij de voorbereiding
van het werk – en dan zal het doek zelf
met de hand gemaakt worden. Dan kan
het publiek de verschillende lagen, de dikte,
de scheuren, het reliëf en de ‘echte’
texturen zien.
Belgische illustratoren en grafici staan
hoog aangeschreven in het buitenland.
Hoe zou dat komen?
Ik denk dat kunst in het algemeen in België
zeer aanwezig is, en ik denk ook dat we
heel goede scholen en opleidingen hebben.
Bovendien heeft België veel talent
om verhalen te vertellen met beelden. Wij
zijn het land van het stripverhaal!
Zijn er collega’s-kunstenaars waar u erg
naar opkijkt? Of waar u veel contact mee
hebt om werkervaringen uit te wisselen?
Of staat de concurrentie zoiets in de weg?
Illustrator zijn is een eenzaam beroep. Je
zit op je eentje in een hoekje te werken,
zo simpel is dat. Toch ontmoet ik graag en
vaak collega’s, en ik ben omringd door
vrienden die zich ook in het artistieke milieu
bewegen. Over concurrentie wil ik
niet praten, want we hebben allemaal
verschillende stijlen ontwikkeld. En tot slot
zijn mijn eigen tentoonstellingen, of de
tentoonstellingen van anderen altijd een
mooie gelegenheid om confraters-illustratoren
en andere kunstenaars tegen te
komen.
U illustreert ook kinder- en jeugdboeken.
Aan welke boeken bewaart u de leukste
of de mooiste herinneringen?
Ik had niet veel kinderboeken vroeger.
Maar ik had wel stapels stripverhalen. De
leukste herinneringen bewaar ik aan de
klassieke reeksen: Spirou, Kuifje – en Suske
en Wiske.
Hoe moeilijk is het om alle desiderata van
uw opdrachtgevers/ klanten te verwerken
in uw ontwerpen?
Meestal is dat niet zo moeilijk. Als de opdracht
duidelijk is, en als ik de vraag goed
heb begrepen, dan loopt alles van een
leien dak. Soms kan het even lastig zijn als
er een spraakverwarring ontstaat bij de
initiële briefing. Maar dat gebeurt bijna
nooit, en als zoiets toch eens gebeurt, dan
zijn we er als de kippen bij om alles bij te
sturen.
Uw plannen/ambities voor de toekomst?
Ik zou wel eens een ‘echt’ stripalbum willen
publiceren. En ik zou mijn collage-werken
ook graag eens uitgeven in een fraai
kunstboek. Maar dat komt nog wel..
Dank u wel, Frederic Thiry. En nog veel succes
met al uw projecten.
Anne-Marie Segers, augustus 2011
Frédéric THIRY
illustrateur
rue Godefroid Guffens, 5
1030 Bruxelles
02 241 33 99
www.fredericthiry.be
www.lagalerie.be/thiry
CULTUUR - CULTURE
27

CULTUUR - CULTURE
28
Elzas-Lotharingen
We wilden langs andere wegen naar Straatsburg. Dat
betekende kronkelen vanaf de Luxemburgs-Duitse Moezel
door de noordelijke Elzas waar we de weg naar Haguenau
misten, en ineens in het dorpje Wingen-sur-Moder
voor een splinternieuw museum stonden. Zegt de naam
Lalique je iets? René Lalique (1860-1945) was een befaamd
glaskunstenaar met een schitterend art-nouveau
en art-deco oeuvre. In een oude glasfabriek, prachtig
gerenoveerd en uitgebreid met state-of-the-art moderne
gedeelten, is het Musée Lalique sinds juli 2011 toegankelijk
(www.musee-lalique.com). Echt een omweg waard, overigens
makkelijk vanaf de snelweg Metz-Straatsburg.
Wij stoomden daarna door naar ons uiteindelijke doel, net zoals
elke maand opnieuw de honderden Europese parlementsleden
en ambtenaren. Veiligheidshalve hadden we voor de hoofdstad
van Elzas een andere week uitgekozen dan dat circus dat de horeca
onveilig en een stuk duurder maakt. Laten we de zaak ook
positief symbolisch bekijken: de stad staat voor de Frans-Duitse
vriendschap en het definitieve einde van de eeuwenlange rivaliteit
tussen beide landen die culmineerde in WO I en II. Straatsburg
heeft heel wat troeven: architectuur met sterke Duitse invloed die
je heel goed kunt genieten vanaf de rondvaartboot die letterlijk
rond het grote centrum
vaart en dankbaar gebruik
maakt van de Illarmen.
Je merkt dat de
stad de Europese instellingen
liefdevol omarmt; ze
is er niet armer door geworden.
Neem het openbare
vervoer met hypermoderne
trams in eigen
bedding. Straatsburg is
ook glaskunst: de schitterende
glasramen van
de immense gotische
kathedraal met in de eerste
plaats het 14m-ronde
roosvenster. Je mag even
het curiosum de Horloge
Astronomique vergeten,
op het uur staan er te
lange rijen aan te schuiven. Nog een museumtip: niet alleen het
Palais de Rohan, maar ook het Musée d’Art Moderne et Contemporain
(het paardenstandbeeld bovenop). Dineren màg in
La Petite France maar trap daar niet in de toeristenvallen, het kan
even lekker in de aloude kleine zaken in de Carré d’Or, de centrale
winkelstraatjes tussen de kathedraal en de Place Kléber..
Een midweek in Straatsburg? Dat is nauwelijks genoeg!
Langs de snelweg naar huis via Metz. Ook hier is de vroegere
Duitse invloed in de bouwstijlen alomtegenwoordig. Het Quartier
Impérial doelt op keizer Wilhelm. Metz is opnieuw glaskunst, in de
machtige kathedraal. Uniek is het enorme oppervlak en de artistieke
waarde van de glas-in-loodramen die de kunstperiodes
van de 14e tot de 20e eeuw omspannen. De vorige eeuw is sterk
vertegenwoordigd met ontwerpen naar bijbelse parabels van
Villon, Duchamp, Chagall. De hele omgeving van de kathedraal
is prachtig gerenoveerd, Metz flaneert hier ’s avonds zoals wij in
de gouden najaarszon die straalt op de okergele kathedraal. Een
museumtip: de musea van La Cour d’Or, met o.m. een uitgebrei-
de afdeling Gallo-Romeinse archeologie. Het nieuwste pronkstuk
van de stad bereik je door de voetgangerstunnel onder de sporen
aan de andere kant van het station. Het imposante Centre
Pompidou, het “bijhuis van Parijs”, lijkt wat op een onregelmatig
gevormde witte hoed van textielmembraan van glasvezel en teflon,
boven een skelet van 18 km lengte aan gebogen houten
balken. Op zes plaatsen krijg je spectaculair wisselende beelden
over de stad. Eén galerij vormde in de zomer in zijn geheel een installatie
van Daniel Buren, speciaal voor het Centre gebouwd. Indrukwekkend
mooi met opnieuw glaskunst in al zijn heldere spiegelglans
maar wat is die kunst vergankelijk in al zijn grootsheid! En
het gebouw zelf, moet ik het mooi vinden? Het raakte me niet zo
al is het een knap technisch staaltje van hedendaagse architectuur.
En nu zag ik een foto bij nacht; wondermooi! Nu moet de
content op niveau blijven.
Elzas-Lotharingen, het was een mooie midweek, maar op een
veertiendaagse hadden we veel meer moois kunnen beleven!
L’Alsace-Lorraine
Un bon vent nous a mené à la petite commune modeste de
Wingen-sur-Moder, un peu au Nord de l’autoroute de Metz à
Strasbourg. Surprise : le Musée René Lalique, flamboyant neuf.
Une restauration et extension très réussies d’une ancienne
verrerie. Voilà la première halte sur une route pleine d’art du
verre – art déco et art nouveau par Lalique, les célèbres vitraux
dans la cathédrale de Strasbourg, toute l’histoire du 14ème au
20ème en vitraux à Metz avec les merveilleuses créations de Villon,
Duchamp, Chagall. Le tout haut de couleurs. Et finalement
le Centre Pompidou de Metz, « la succursale de Paris » où les
énormes vitres en verre clair présentent des vues splendides et
surprenants sur la ville proche. Toute une semaine sous ** et ***
culturelles (et gastronomiques).

Au temps du Roi-Soleil
au Trésor de la Cathédrale de Liège
C’était un fameux défi pour le Trésor de la Cathédrale
de Liège de changer complètement sa scénographie
intérieure et de la mettre à l’heure du XVIIe siècle.
En effet, l’exposition dans la cathédrale de la grande
toile de Bertholet Flémal (vers 1670), rapatriée de Toulouse
pour 6 mois, et la reconstitution de l’autel majeur
baroque de l’ancienne collégiale Saint-Paul, aujourd’hui
cathédrale, auraient suffi, par leur côté spectaculaire
(respectivement 5 et 15 mètres de hauteur), à déplacer
le public.
L’équipe scientifique du Trésor a voulu prolonger par une
grande exposition dans le cloître, le jardin, et le Trésor : plus
d’une centaine de pièces réparties en un parcours sur trois
étages, dans toute la magnifique architecture des annexes
claustrales, à la découverte du « Grand Siècle », celui-là même
de la création de l’autel, quand Bertholet Flémal travaillait aussi
pour Louis XIV.
C’est à la découverte du « Temps du Roi-Soleil » que le Conservateur,
Monsieur Philippe George, vous invite le 25 novembre
prochain, par une conférence suivie d’une visite guidée exceptionnelle,
en nocturne, de l’exposition. Vous pourrez y admirer
les œuvres de collections publiques (dont Versailles) et
privées, ajoutées aux nombreuses œuvres du Trésor.
Le vendredi 25 novembre à 20 heures au Cloître de la cathédrale
Saint Paul à Liège
CULTUUR - CULTURE
29

DISTRICT NEWS
30
AGoede
Lions,
LCI voert een internationale actie om 1 miljoen bomen te plan-
ten. Op de conventie in Seattle heb ik een engagement aangegaan
1850 bomen te planten, 1 boom per Lion in ons district. Nu
kan ik u meedelen dat ons district 25.000 bomen zal planten. Op
4 maart van volgend jaar wordt hiertoe een grote districtsactie
opgezet.
Deze actie loopt in samenwerking met Vlaams Agentschap voor
Natuur en Bos. District B zal op dezelfde dag ook actie voeren en
heeft zich eveneens tot doel gesteld om 25.000 bomen te planten.
Samen gaan we dus voor 50.000 bomen of 25 hectare Lions
bossen.
Hoe gaat het in zijn werk?
Voorbereiding: de nodige afspraken werden gemaakt met het
Vlaams Agentschap voor Natuur en Bos om gronden ter beschikking
te stellen. Getracht wordt om in elke van onze 8 zones een
perceel te verkrijgen met een gemiddelde oppervlakte van 1,5
Ha, goed voor ongeveer 3000 bomen. Door een gespecialiseerd
bedrijf worden de percelen klaar gemaakt voor de beplanting en
worden plantgaten aangebracht. Het plantgoed, alle inheemse
bomen, en een aanplantingplan worden eveneens voorzien. De
Taaluitwisseling
Julie (15) in WAREGEM treft het goed
bij Chantal ( 16 ) in ASSESSE ( Namur ).
Lionsouders met tieners 14-18 jaar :
dit is voor jullie !
District 112A en 112D bieden je dit jaar de opportuniteit om een
taal- en cultuuruitwisseling met een lionsgezin uit Franstalig België
( District 112c en 112D ) te realiseren.
Een taal correct spreken is basiseducatie.
Maar een tweede / derde taal kennen is een extra troef !
Bovendien is het leren kennen van een andere cultuur waardevol
én pedago gisch. Vandaar deze service .
Het principe van de uitwisseling is eenvoudig : Je zoon/dochter
verblijft tijdens de paas vakantie 2012 ( 2-15 april ) voor maximaal
een week in een lionsgezin in een Waalse ge meente of stad bij
een leeftijdsgenoot. Nadien komt het Franstalig meisje / jongen
voor evenveel dagen verblijven bij jullie. Wij zorgen voor de
screening op basis van een inlichtin genfiche zodat competenties,
hobby’s, interesses van de jongeren zoveel mogelijk bij elkaar
zonevoorzitters worden hierover uitvoerig geïnformeerd en zij informeren
en mobiliseren op hun beurt hun clubs.
Uitvoering: op zondag 4 maart 2012 is er een gecoördineerde
actie van alle Lions Clubs in ons district en in district B. Per zone
wordt het toegewezen perceel aangeplant. Elke zone kan dit op
een eigen manier invullen met Lions , vrienden en sympathisanten
en publiekstrekker. Bedoeling is wel om hierbij maximaal kinderen,
sociale instellingen of bijzondere doelgroepen bij te betrekken.
Er worden speciale etiketten met Lions logo voorzien waarop de
planters hun naam kunnen schrijven en aan “hun” boom bevestigen.
Op die mannier wordt een Lions bos ook hun bos.
Gezien de omvang van het project zal er ook een gepaste mediacampagne
worden gevoerd. Samen met onze vrienden uit
district B zullen we 50.000 bomen planten. Deze actie kan niet
onopgemerkt blijven. BV’s, de lokale en nationale pers zullen erbij
worden betrokken.
Samen kunnen we veel. Lions doen niet alleen hun best maar ook
hun deel.
Meer info over de internationale actie: http://www.lionsclubs.
org/EN/member-center/membership-and-new-clubs/globalmembership-team/presidents-theme/million-tree/index.php
Informatie over de actie in Vlaanderen:
http://www.1miljoenbomen.be/Wieplanttemee.aspx#
Informatie over onze districtsactie in de volgende Flash en op
Facebook D112A.
Harry Buelens
Gouverneur District 112A
passen. En … we bezorgen je een basiswoordenschat van 150
woorden/uitdrukkingen waar mee je zoon/dochter haar eerste
conversaties moet kunnen starten.
25 % van het lionsbestand in ons district heeft de leeftijdsklasse 30-
45 en kan dus ouder zijn van kinderen in de leeftijdsklasse 14-18 .
Inspatkosten : nihil ! Service van het District 112A.
Hij bezorgt je een inschri jvingsformulier
Bel of mail naar Hugo Delbeke ( Lions Club Waregem)
hugo.delbeke@mankemerrie.be

Lions Club Geraardsbergen
1961-62 - 2011-12
In het begin van de ‘golden sixties’ sensibiliseerden enkele
Lionsleden van de club van Lessines-Ath ( gecharterd
in 1958 ) hun Geraardsbergse vrienden om een nieuwe
Lionsclub op te richten..
De “Pays des Collines”en de “Vlaamse Ardennen” zijn
aangrenzende regio ‘s die heel wat gemeen hebben:
éénzelfde geografie (enkel de taalgrens verandert
de naamgeving), de meanderende Dender, een
quasi overvloeiing in Frans-Nederlands taalgebruik en
dialect, ruime commerciële interactie, familiale- en
vriendschappelijke banden.
LC Geraardsbergen zag het levenslicht en de officiële charter
op 6 oktober 1962 met als logische peter LC Lessines Ath.
Tot op heden zijn de relaties petekind-peter optimaal via:
P
P
P
bilaterale jaarlijkse bezoeken (LC Geraardsbergen gaat elk
jaar in januari zijn nieuwjaarsbrief voorlezen begeleid van
de obligate als streekproduct erkende Geraardsbergse
Mattentaarten),
het bijwonen en ondersteunen van elkaars festiviteiten,
sinds 1985 de jaarlijks terugkerende ‘Wedstrijd 2de taal
Jordaan De Keyser’, waarbij Vlaamse en Waalse leerlingen
uit de 3de graad van het secundair onderwijs schriftelijk en
mondeling hun kennis van de tweede landstaal bewijzen.
LC Geraardsbergen werd de 47ste club in de rij van het toenmalige
MD 112 Belgium.
In de stad Geraardsbergen was ze de eerste service club en
– een vleugje realistisch chauvinisme mag ook wel eens – de
meest bloeiende qua ledenaantal en qua lokale initiatieven en
uitstraling.
LC Geraardsbergen is van start gegaan met 16 stichtende leden
die het ‘kind’ boven de doopfont hebben gehouden, met liefde
verzorgd en grootgebracht.
Actueel telt de club 39 leden, waarvan nog drie stichtende leden
(Pros De Moyer, Jean-Louis Rens en Pierre Van Cleemputte) , die
samen met de enkele bevoorrechte leden quasi steeds op post
zijn op de vergaderingen en andere activiteiten !
De leeftijdscurve (tussen 38 en 86 jaar en zonder generatiekloof !)
en de diversiteit aan beroepen is een mooie weerspiegeling van
de maatschappelijke realiteit.
LC Geraardsbergen was contactclub (actueel ‘Community’
genoemd) met de Henegouwse LC Thuin-Beaumont, die jammer
genoeg ter ziele is gegaan.
Ondertussen heeft de club in 1981 het peterschap aanvaard van
LC Dendermonde en in 1988 van LC Herzele.
Een opsomming van de verschillende gesteunde sociale- en
culturele werken is vergelijkbaar met de actieve werking van alle
Lionsclubs.
De belangrijkste doelstelling is de blijvende zorg om het lot,
het welzijn en het zich welbevinden van de minderbedeelde
medeburger.
Immers heel wat gezinnen en individuele mensen vallen door het
net van de soms te bureaucratische regelgeving waardoor diepe
noden en armoede aan het daglicht ontsnappen. De vierde
wereld is ook hic et nunc pijnlijk aanwezig.
Ook cultuur (o.a. schilderkunst, muziek ) en onderwijs zijn
onderwerpen die steeds in de actieve aandacht van het
clubleven aanwezig zijn en blijven.
Het internationale devies “We serve” proberen de leden jaar in
jaar uit actieve gestalte te geven.
Tijdens de komende periode (2011-2012) zullen tal van
evenementen het komende gouden jubileum duidelijk in de verf
zetten.
Tot slot mag met een zekere fierheid vermeld worden dat het
jongste aangeworven clublid het Geraardsbergse “Manneken
Pis” is !
Naar aanleiding van het gouden jubileum van LC Geraardsbergen
heeft de club immers aan zijn oudste medeburger (‘geboren’
in 1459: 160 jaar ouder dan zijn Brusselse naamgenoot !) een
kostumpje geschonken met zichtbaar Lionsembleem.
Lionsclub Geraardsbergen : Vivat, Floret, Crescat !!
Marc Baisier
LC Geraardsbergen
De 3 stichtende leden:
vlnr Jean-Louis Rens, Pierre Van Cleemputte, pros De Moyer
DISTRICT NEWS
31

DISTRICT NEWS
32
BBeste
Lionsvrienden,
De Zweedse dichter Tomas Tranströmer ontving dit jaar de Nobelprijs
literatuur voor zijn poëtisch oeuvre. Deze haiku is ook van
hem:
Laag staat de zon.
Onze schaduwen reuzen.
Straks is alles schim.
Zijn haiku geeft me een dubbel gevoel. De zon beschijnt zelfs laag
al het mooie dat ik in mijn district bij elk clubbezoek mag ontdekken.
Ik word telkens opnieuw verrast door de dynamiek, de
inventiviteit en de passie waarmee ‘’ We Serve ‘’ beleefd wordt..
Soms beseffen we te weinig welke mooie schaduwen we dank
zij onze zon kunnen werpen op het al dan niet verborgen leed in
onze omgeving. De zon nodigt ons uit om warmte te delen.
Is het dan niet verrassend dat het delen van onze zon, onze inwendige
warmte meter naar een zenit jaagt. Clubs met hoge en
lage zon geven allen licht, maar elke Lion heeft de opdracht om
zijn club naar de hoge te leiden.
Wij moeten ons bewust zijn dat wij alleen beslissen of we licht
willen uitdragen. LC Tessenderlo met haar kamp voor volwassen
mindervaliden leeft in de hoge zon. Dit jaar stond alles in het teken
van duizend en één nacht. Een tent vol oosterse kussens en
oriëntaalse muziek. Een week lang, elke dag weer, gingen de
deelnemers onder begeleiding van Lions en Leo’s op zoek naar
de iedere nacht gestolen schat. Een slotavond met een buikdanseres
en de Lions verkleed als sheiks. Melvin Jones zou er deugd
aan beleefd hebben.
Dan voert deze haiku me naar de periode van november waarin
we alle lieve mensen die ons pad gekruist hebben, eventjes gaan
groeten in gedachten en op hun rustplaats.
Stil werd en was ik op bezoek bij LC Antwerpen Diamant. Hun
vriend Marc Hellemans, die toen nog vocht om zijn zon te laten
schijnen, ondersteunden ze vanuit hun club met het warme lied
dat Gilbert Becaud componeerde voor zijn eigen aankomend
vertrek: ‘Je partirai’.
In onze clubs heerst een traditie om stil te staan bij elk afscheid, in
deze periode denken wij in het bijzonder terug aan alle zonneverhalen
van onze vrienden die zijn overgegaan.
De Romeinen plaatsten dikwijls deze mooie tekst op het graf van
hun geliefden ‘Sit terra tibi levis’. Moge de aarde voor u zacht zijn
en u welkomend ontvangen. Dit is ook mijn wens
voor al jullie geliefden die vertrokken zijn.
Op het Europa Forum in Maastricht mocht ik opnieuw ondervinden
hoe levend ons Lionsideaal is. De seminaries,die druk bijgewoond
werden, boden de kans om dieper in het lionisme door
te dringen. De aanwezigheid van meer dan 800 Lions was een
ontmoetingskans en een dankbare uitwisselingmogelijkheid van
ideeën. Volgend jaar is het Europa Forum in Brussel een unieke
kans om te ontdekken welke lion je bent en welke je wil worden.
Wing-Kun Tam, onze internationale president, overtuigde ons
eens te meer dat wij een familie moeten zijn, en dat deze betrokkenheid
ons naar voor en naar de ander duwt. Om levendige
clubs te blijven waar het aangenaam is te vertoeven, moeten we
durven ondernemen, volharden in onze plannen en deze ook
in daden omzetten. Daarom is verjongen een boodschap. Laten
we de jongeren die wegens de leeftijdsgrensuit de Leobeweging
vertrekken, opnemen bij ons Lions. Het is bewezen in vele clubs
dat deze jonge mensen de draad van onze toekomst versterken.
We hebben ook een stoutmoedig plan waaraan jullie kunnen
meewerken. District A van gouverneur Harry Buelens gaat in samenwerking
met de Vlaamse Gemeenschap 25.000 bomen planten.
Het onderhoud van deze bomen gebeurt in samenwerking
met Bos en Groen. Zij nodigen ons uit om mee in dit verhaal te
stappen. Een commissie onder leiding van André Geurts onderzoekt
dit en zal voorstellen formuleren aan de clubs. Wing-Kun
Tam deelde ons mee dat dank zij de lions reeds meer dan twee
miljoen bomen werden aangeplant.
Ondertussen werd in ons district de Voedselbank gesteund. Daarop
komen we later terug als de resultaten bekend zijn. Allen die
er aan meewerkten, wil ik graag danken voor hun inzet. Dank zij
deze zichtbaarheid kan weer veel voedsel op de juiste plaats en
aan de mensen die het nodig hebben, uitgedeeld worden.
Het ga jullie allen goed. Moge de novemberzon jullie allen verwarmen
Guy Schalenbourg

Samenhorigheid in een moeilijke Zone
Bij de opdeling van het aloude unitaire district in vier districten die het MD 112
gingen vormen, deed zich een soort BHV-dilemma voor! Dat was in 1991-1992.
Je kon als “aangrenzende” club voor het district buiten je logische regio kiezen.
Bovendien moesten zones opnieuw ingedeeld worden. De Vlaams-Brabantse
clubs rondom Brussel stonden voor een letterlijk verscheurende keuze.
Affiniteiten speelden een belangrijke rol, wat bij voorbeeld Halle,
Asse, Zaventem, Vilvoorde voor 112C deden kiezen. Pajottenland
en Kasteel van Gaasbeek opteerden niet voor 112A waar toch
buurclub Ninove vlakbij lag. Mechelen en Leuven kregen wat je
kunt noemen een “stedelijke zone” met vijf clubs op een schoteldoek.
Bleven dan zes clubs onder de rook van Brussel; geen
sterke gemeenschappelijke achtergrond, zeker niet allemaal met
een lange lionstraditie, minder persoonlijke banden. En dan een
steeds groeiende praktische hinderpaal: zonevergaderingen om
19 uur waarvoor je meestal een file van Sterrebeek tot Jette of
van Anderlecht tot Grimbergen voor moet trotseren.
En toch. Tamelijk vlug zou er een band komen. De Kowalskipenning,
zo genoemd naar de overleden, gedreven voorzitter Stany
Kowalski van LC Wezembeek-Ruwendal. Elk jaar konden de zes
clubs een project indienen gericht op erkenning en waardering
van vrijwilligerswerk.
112BboskampTessenderlo
‘Leo-zijn, dat kan je niet vertellen, dat moet je beleven’
Weet je waarom ik Leo ben?
Kom eens mee naar het Boskamp van Lionsclub Tessenderlo en je
zal het ontdekken…
Al 13 jaar organiseert de club het prachtige boskamp voor personen
met een mentale handicap met als doel een 30-tal gasten
uit verscheidene tehuizen een week lang een onvergetelijke vakantie
te bezorgen.
Traditioneel verzorgen wij als Leo’s op de laatste avond de animatie
voor de gasten. Met veel plezier boksen we een avondvullend
programma in elkaar met activiteiten die voor de gasten
haalbaar en plezant zijn. Dit jaar baadde het kamp in de sfeer
van de sprookjes van Duizend-en-een-nacht.
We voorzagen de gasten van een authentieke buikdansgordel
met rinkelende belletjes - de must-have voor iedere buikdanseres
- zodat ze vrolijk over het terrein konden rinkelen. Zo rinkelden ze
van het ene spel naar het andere. Vier verschillende activiteiten,
voor ieder wat wils. In groepjes van acht begeleidden we hen
van spel naar spel.
Een op hun leest geschoeide muziekquiz zorgde voor de nodige
hilariteit. Behendigheidsspelletjes in estafettevorm wakkerden de
concurrentie van de gasten aan. Volksspelen als sjoelbak, torenbouwen,
knikkerhuisje, biljart en ringwerpen waren een schot in
de roos. En last but not least was er een sprookjesvertelhoek. Aan
Kowalskipenning voor mensen met maatschappelijke inzet
Het initiatief waar de zes Vlaamse buurclubs uit de Rand om Brussel
zo trots op zijn, is nu een tweejaarlijkse prijs, met drie laureaten.
De Lionsclubs eren en waarderen gezamenlijk verdienstelijke
(groepen van) mensen die zich persoonlijk en vrijwillig inzetten
voor hun medemensen. Zulke doelgroepen kunnen zieken, bejaarden,
gehandicapten, kansarmen, jongeren zijn, of vallen b.v.
onder ontwikkelingswerk of onderwijs, sociale begeleiding. Een
onafhankelijke commissie van ervaren lionsleden evalueert en
kiest de drie meest verdienstelijke projecten.
De laureaten waren dit jaar Thuiswacht Grimbergen met € 2.500
(LC Grimbergen), een groep vrijwilligers die mantelzorgers een
stevige hand toesteekt en bewaking van thuisverblijvende ernstig
behoevende familieleden een aantal uren overneemt. De tweede
prijs van € 1.500 ging naar Frans Janssen voor zijn jarenlange
werk Kerstfeest voor Alleenstaanden (LC IJsedal Tervuren) en de
derde prijs (€ 1.000) was voor de uitbreiding van Hippotherapie
voor rolstoelgebruikers, een project dat was ingediend door LC
St-Genesius-Rode.
inlevingsvermogen geen gebrek.
De personages uit ‘De Bremer
Stadsmuzikanten’ hadden het
meeste succes. De gasten
balkten, blaften, miauwden
en kraaiden dat het
een lieve lust was. Ze
gingen volledig op in
het spel. Ze straalden.
De pretlichtjes fonkelden
in hun ogen. De
een vertelde honderduit,
de ander prefereerde
een stevige knuffel. Allemaal
genoten ze met volle teugen.
Het geeft een zalig gevoel om
dit te kunnen zien, te kunne meemaken.
Dáárom ben ik Leo.
Ferdy Libert
An Verjans
Social Commissioner Leoclub Limburgse Kempen
Met dank aan de leden van Leoclub Overpelt-Midden Limburg
voor hun zeer gewaardeerde hulp op onze spelavond.
DISTRICT NEWS
33

DISTRICT NEWS
34
Lions Club Kortenberg Hertog Jan op de Kortenbergse Klantendag
Op zaterdag 24 september vond in Kortenberg de jaarlijkse
klantendag plaats. Het winkelcentrum aan de Leuvensesteenweg
werd hiervoor verkeersvrij gemaakt. Lions Club Kortenberg Hertog
Jan had, als Kortenbergse vereniging, een standruimte waarop
we promotie gemaakt hebben voor onze club en onze 20ste wijndegustatie van 15 en 16 oktober 2011. Het busje voor het
jongerenvervoer van CIDAR te Kortenberg (het centrum dat
jongeren huisvest die geplaatst worden door een instantie) dat
we gesponsord hebben met de opbrengsten van vorig werkjaar
werd aan de bezoekers voorgesteld.
NABORAM vzw staat voor NAzorg bij BORstsparende ingreep of AMputatie. Die zelfhulpgroep van
en voor vrouwen die geconfronteerd worden met borstkanker staat voor een enthousiast team van
lotgenotes, die met hart en ziel werken om in alle privacy opvang en praktische info te bieden aan
vrouwen die een borstoperatie ondergingen.
Door een borstoperatie kunnen immers
heel veel onzekerheden opduiken.
De vrouw wordt aangetast
in haar diepste beleving als vrouw,
haar gevoel van eigenwaarde en
haar seksualiteitsbeleving. Bij al die
grote en kleine problemen zijn een
luisterend oor en de steun die een
patiënte van een lotgenote krijgt,
van onschatbare waarde. Alle begeleiders
zijn lotgenotes die hun
ingreep hebben verwerkt. Aan de
hand van hun ervaring begrijpen
zij de wisselende gemoedsstemmingen,
de angst, verslagenheid,
opstandigheid en depressie waarmee
een herstellende patiënte
vaak te kampen heeft.
NABORAM bezoekt patiënten via de borstverpleegkundige of op
vraag van de patiënten in de ziekenhuizen van Antwerpen, Wilrijk,
Edegem, Merksem, Brasschaat, Malle, Lier, Mortsel en Reet.
Op aanvraag brengen de vrijwilligsters ook bezoek aan huis.
NABORAM organiseert modeshows met protheselingerie en
aangepaste badpakken (de mannequins zijn zelf patiënt), voordrachten
rond verschillende thema’s, en een jaarlijkse voordracht
‘Borstreconstructie’ door een plastisch chirurg. Daarnaast
houden zij lezingen voor allochtone vrouwen, in scholen, bij vrouwenverenigingen,
verpleegkundigen en werkers in de thuiszorg.
Lions Club Antwerpen Steen steunt NABORAM. Ten voordele van
die vereniging organiseerden zij op zondag 9 oktober een concert
onder de auspiciën van de Provincie Antwerpen met François
Glorieux in de Zuiderkroon aan de Vlaamse Kaai in Antwerpen.
Niet alleen Burgemeester en schepenen toonden interesse voor
onze Lions activiteiten, ook de lokale pers en de plaatselijke
bevolking stelden heel wat vragen omtrent de activiteiten van
onze club en het Lionsgebeuren in het algemeen. We hebben die
dag ook 600 uitnodigingen voor onze wijndegustatie uitgedeeld
en de ballonnen vlogen de deur uit.
Stijn Böhrer
Voorzitter Lions Club Kortenberg Hertog Jan
LC Antwerpen Steen op de bres voor Naboram samen met François Glorieux
Het concert maakte deel uit van zijn Jubileumtournee. Die brengt
hem dit najaar met een groot orkest en tal van vrienden naar
schouwburgen in Oostende, Kortrijk, Gent en Antwerpen. François
Glorieux staat dit jaar 55 jaar op de planken en heeft intussen
met alle groten der aarde samengewerkt.
Van klassiek geschoold pianist tot improvisator, van arrangeur tot
componist, van solist tot dirigent – zo’n bruisend artiest vol overgave,
passie en energie staat symbool voor de levenskracht &
levensvreugde die elke zieke nastreeft.
Een uniek concert dus – en een verdiende steun voor Naboram.
Naboram vzw – 03 234 36 66 – www.naboram.be

CChers Lions,
Etre Gouverneur dans un district comme le nôtre, c’est vivre
une merveilleuse effervescence. Nos clubs sont très actifs et
m’accueillent tous d’une manière chaleureuse et constructive.
Des arbres commencent à se planter. Certains clubs ont
de magnifiques projets, même à l’étranger : on me parle
de l’Afrique, du Liban. Je reste centré sur notre District C.
Nous arriverons à 1500 arbres, j’en suis convaincu. I believe !
Vous avez répondu massivement à Cap48. J’ai vu des Lions enthousiastes,
bravant le soleil, le froid, la fatigue pour les handicapés.
Il y a eu du jaune et bleu partout, même à la soirée diffusée
par la RTBF. Nous ferons encore un effort le 28 Janvier au Concert
de Gala que nous organisons.
A l’heure où je l’écris, je ne doute pas que pour les Banques Alimentaires,
votre mobilisation sera aussi au rendez-vous. C’est
d’autant plus important que la source européenne se tarit pour
les plus défavorisés de notre pays.
Vous êtes formidables. Merci.
S’il y a bien une chose que nous gardons précieusement comme
notre chasse gardée ce sont les œuvres que nous soutenons. Rarement
deux clubs s’associent (l’Union fait encore la Force) pour
réaliser une opération commune. Le 11 octobre dernier Woluwe
Constellations avait organisé un repas qui était d’abord destiné
à permettre à Madame Thérèse CARPASSE de présenter son travail
d’approche des hôpitaux destinés aux enfants trisomiques qui
fréquentent les consultations multidisciplinaires organisées par le
Dr. Guy DEMBOUR. Grâce à ce recueil les malades auront une
approche beaucoup moins stressante et plus ludique de leurs
visites médicales.
Ce fut aussi l’occasion de relever que ce club qui a vécu quelques
turbulences a, durant le week-end de Cap 48, pu apporter envi-
Beno Israël
Beste vrienden en vriendinnen Lions,
“Va & Rencontre” , “Ga & Ontmoet” ,
“Go & Meet”
De l’entraide inter-service club à la question du bénévolat
Gouverneur zijn in een district zoals het onze betekent een uitermate
boeiende ervaring. We hebben erg actieve clubs die me
steeds warm en in opbouwende sfeer ontvangen.
De boomplantingen zijn bezig. Sommige clubs hebben schitterende
plannen, zelfs in het buitenland; ik hoor praten over Afrika,
Libanon. Ik blijf zelf mijn aandacht toespitsen op District C. We
zitten zowat aan 1500 boompjes. Ik geloof erin, I Believe!
Massaal was jullie respons op Cap48. Ik heb enthousiaste Lions
gezien onder een blakende zon, in de kou, zich moe maken
voor de gehandicapten. Lionsgeel en –blauw waren overal te
zien, zelfs ’s avonds op de RTBF. We gaan er nog een schepje
bovenop doen met ons Galaconcert op 28 januari.
Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik dat we zeker zullen scoren met jullie
medewerking aan de Voedselbanken. Iets wat alsmaar aan
belang toeneemt, nu de Europese bronnen voor de meest behoeftigen
in ons land opdrogen.
ron 1.000€ de dons grâce à
la présence de certains au
magasin Delhaize Roi Chevalier,
au centre sportif de
la Rasante et au dévouement
personnel de chacun.
Cette opération relève effectivement
du bénévolat.
Mais je n’ai pas pu m’interdire
de relever un propos
de Benoît DEMOULIN qui,
je l’espère me pardonnera
cet emprunt lors qu’il a dit
La présidente de Woluwe Constellation
accueille le Dr Guy DEMBOUR
DISTRICT NEWS
35

DISTRICT NEWS
36
à un petit cercle formé autour de lui que nous n’étions pas des
bénévoles. Dans son raisonnement ce terme concerne des personnes
qui viennent aider quand elles veulent ou ont du temps à
donner de manière irrégulière. Ceci ne correspond pas à notre
rôle : notre présence dans les œuvres que nous soutenons autrement
que financièrement répond beaucoup plus à un engagement
« volontaire » et permanent. Le volontariat consiste à être
présent toutes les X semaines pour un temps déterminé et implique
beaucoup plus la personne qui s’engage car son absence
éventuelle peut changer l’organisation d’un planning nécessaire
à la bonne marche d’un service.
C’était aussi pour remercier ces volontaires que ce repas permettait
de regarder sous un autre angle. L’inter-service club dans sa
version la plus basique en était au centre. Plusieurs fois par mois,
une gente dame membre du 51 Ladies Club de Rixensart dont
elle assure par ailleurs la présidence, accompagne Marie-Ange
et son équipe dans les couloirs des Cliniques St-Luc en conduisant
pendant plusieurs heures d’affilée les petits malades vers
leurs lieux de rendez-vous. Le LC Woluwe Constellation et le 51
Ladies pratiquent en toute discrétion une mini union d’inter-service
clubs. J’ajouterai que Bruxelles Aurore y participe aussi.
Et vous ? Si vous avez le temps nécessaire…….y penserez-vous
Le District C plante des arbres
Le 4 septembre : le LC Atomium a planté un joli tulipier
A l’occasion du 35ème anniversaire du remarquable club Brussels
Atomium et de sa présence à Berchem Sainte Agathe, le Lions
Club au grand complet a planté le premier arbre de l’importante
quantité que le Gouverneur du district C, Beno Israel, s’était engagé
à faire planter lors de la Convention de Seattle.
Le parterre triangulaire au rond point de la rue Wilder à Berchem-
Sainte-Agathe porte désormais une plaque commémorative de
la campagne souhaitée par le Lions International au pied d’un
beau tulipier.
Alain Deschryvere, Président d’Atomium et Michaël Vander
Mynsbrugge, Attaché du président mais aussi Echevin de la commune
de Berchem-Sainte-Agathe, avaient invité le Bourgmestre
Joël Riguelle, présent lui aussi en même temps que le Gouverneur
Beno Israël, le Vice Gouverneur Michel Amand, le Président de la
Commission Arbres Marcel Demaire, des présidents et des amis
Lions d’autres clubs et des badauds qui se sont informés de nos
actions.
Un verre de l’amitié et même une fanfare jouant de la musique
New Orleans ont rendu ce moment très plaisant sous le chaud
soleil de septembre. C’était le premier arbre d’une longue série.
Madame Thérèse CAPRASSE présence son
ouvrage destiné aux enfants trisomiques
Le 11 septembre, Le LC Auderghem New Spirit plante des
arbres fruitiers. La Présidente Nathalie Peeters et la Past Présidente
Cynthia Simpson du LC Auderghem New Spirit ont invité
les 25 enfants de pensionnat Henri Jaspar, soutenu par son
club parrain, Bruxelles Saint-Hubert, à venir planter 2 arbres à
Huldengerg, dans la propriété classée de Marie-Lou Vlasselaer,
membre active des deux clubs, Zonta et A.N.S. Son parc
accueillait un énorme BBQ offert à 300 personnes par le Zonta
Brussel avec une contribution active d’Auderghem New Spirit
et la présence du Gouverneur Beno Israël et du Vice Gouverneur
Michel Amand, de la Past Gouverneure Andrée Dupuis,
du Président de la Commission Arbres Marcel Demaire, de
nombreux membres des clubs Saint Hubert, Auderghem New
Spirit et du Zonta et de leurs amis.
Le Bourgmestre de Huldengerg, M. Verheyden, était également
présent ainsi que la presse puisqu’un article relate l’évènement
dans De Streekkrant du 15 septembre et montre la
photo des enfants plantant un pommier et un poirier à l’ombre
d’un énorme sigle Lions manifestement pas facile à tenir.
D’autres activités étaient prévues : vente de sacs, de tableaux,
relooking, magiciens, chanteuse, conteurs dans une ambiance
festive et relaxe. Dans ce même parc classé de Huldenberg, le
LC Auderghem New Spirit plantera bientôt 200 aulnes.
Danielle Evraud

DChers(ères)
ami(e)s Lion,
Mon leitmotiv : Il faut croire qu’une seule personne peut faire la
différence, il faut croire, qu’ensemble nous pouvons réaliser des
miracles au quotidien!
1- Nature et Environnement : agissons !
Le Président « W.K.T. » exhorte les Lions « from all over the world » à
entamer des actions pour préserver la Nature et l’Environnement.
Vous savez que je me suis engagé à la Convention de « SEATTLE »
à planter 700 arbres dans le district de Wallonie ! Nous
transformons ainsi la vie de beaucoup de personnes aujourd’hui
et pour l’avenir......Dans le contexte de ce vingt et unième siècle,
la protection de l’Environnement est un aspect très important
de notre engagement! Profitez des mois d’Octobre et de
Novembre pour planter des arbres ; plusieurs clubs m’ont déjà fait
part de beaux projets, souvent en collaboration avec leur ville
ou commune : celles-ci disposent de moyens et de budgets…
2- Le mot magique « GRANDIR»
que je répète lors de mes visites des clubs est plus que jamais à
l’ordre du jour! Plusieurs « Branch » sont en phase de gestation, un
NOUVEAU Lions club « Dames » est en phase 1 à Tournai.
Le 5 novembre un second « Branch club Dames » sera
officiellement reconnu par « Oak Brook » à Marcinelle. Bravo et
félicitations au coordinateur Francis Borgnet et au Lions club de
Charleroi Porte de France. Et vous chers amis, où en êtes-vous ?
Je vous rappelle que la commission « Global Membership » est
à votre disposition pour vous conseiller et animer une réunion
préparatoire à la mise en œuvre de toutes vos initiatives pour faire
Grandir votre club ou pour la création de nouveaux Lions clubs.
Demandez la collaboration de cette équipe pour vos
« Recruitment Days » et vos soirées d’Informations Grand public!
3- L’ATELIER – REFLEXION, sur la (les) PAUVRETE(S)
vient de publier une première réflexion intéressante que je vous
livre :
Sortes de Pauvretés :
La Pauvreté Intégrée...
La Pauvreté marginale...
La Pauvreté disqualifiante ...
Erreurs fréquentes:
Ne pas confondre
Pauvreté et Exclusion (on peut être pauvre
sans être exclu)
Pauvreté monétaire / Pauvreté en
conditions de vie
Pauvreté absolue / Pauvreté relative...
Je veux cependant, dans ce « Mot du Gouverneur », passer très
vite des « principes » aux « actions » spécifiques et ponctuelles de
mon année de gouvernorat…
4- Au service des JEUNES…
4.1. La Commission « Echange Linguistique des Jeunes (14 – 18 ans) »
La commission se réunira le mercredi 19 Octobre à Bouge, sous la
Présidence de Jacques Fondu (L.C. La Louvière Hainaut Centre)
Je souhaiterais que l’invitation pour les familles mentionne
clairement
- la période de l’Echange
- les mots et Expressions de convivialité à connaître
avant les vacances de Pâques!
- Les noms, adresses et e-mails des responsables.
Chers amis Lions, saisissez cette belle opportunité pour familiariser
vos enfants, petits-enfants et connaissances avec la langue de
Vondel dans le cadre amical et convivial du Lionisme ; nouez
par même occasion des liens d’amitié avec la famille d’accueil !
4.2. - La Commission « Youth Exchange »
Envoie vos enfants dans des familles LIONS au.....BOUT du monde
! (1.455.000 lions dans le monde, présents dans 206 pays).
Pour tout renseignements, adressez-vous à :
Philippe Rossignol , rue Joseph Deschamps à 301300 LIMAL –
Tél. : 010 41 84 65 - E-mail : cobrufi@swing.be
J’aurai, je l’espère, le grand plaisir de vous rencontrer dans les
semaines à venir et au plus tard lors de notre assemblée générale
du 26 novembre à Bruxelles; entretemps veuillez toutes et tous,
chers amis Lions, croire en ma très sincère amitié et ma très haute
estime, …parce que « I believe », je crois en Vous,
Rémy Huwaert
Gouverneur 2011 - 2012
IMPORTANT :
Si votre club n’a pas encore réservé de date pour la visite du
Gouverneur, faites le d’urgence auprès de :
Pierre Bracaval : pierrebracaval@msn.com, 0475- 491.347
Un souhait: Les clubs qui organisent les réunions statutaires les
mardis et jeudis, sont dans la mesure du possible priés de se
grouper à deux clubs, il n’y a pas en effet assez de mardis et de
jeudis pour des visites individuelles
DISTRICT NEWS
37

DISTRICT NEWS
38
JOURNEE DES FAMILLES - LC Charleroi
C’est par un temps exceptionnel que s’est déroulée, ce vingtcinq
septembre, la journée des familles de notre club. Cette
année, nous avions choisi le cadre du lac de Virelles. Aux familles
des Lions s’étaient joints de nombreux amis ainsi que plusieurs
membres d’autres clubs.
Le matin, après une visite très instructive de l’Aquascope, chacun
a pu procéder à la promenade le long des bords enchanteurs
de ce lac de quatre-vingts hectares, à la recherche de toute la
faune ornithologique particulièrement riche et bien préservée. Du
mirador, tous ont pu observer à la longue vue quantité d’oiseaux
aussi rares les uns que les autres dans nos contrées.
Le buffet froid était d’excellente qualité et, le soleil aidant,
l’ambiance rappelait à chacun les meilleurs moments qu’un
membre d’un club comme le nôtre puisse goûter d’une telle
rencontre.
CULTURE ET PATRIMOINE
A l’initiative de l’ImmediatePastDG , Gérard Claisse, une Commission
« Culture et Patrimoine » a vu le jour au sein du District D.
L’idée de base, c’est qu’il existe de nombreux Lions passionnés
de leur ville ou de leur région, qui seraient heureux de faire partager
cette richesse aux autres Lions.
Le Lion Jean-Marie Viteux, du L.C. SPA, a mis sur pied un programme
original de visite de sa ville, programme qui a été mis en
application, avec le concours de plusieurs Amis Lions de son Club,
lors d’une mémorable journée le 15 août dernier. Tous les participants
peuvent vous l’affirmer : ce programme fonctionne !! Et il
peut fonctionner aussi en néerlandais et en anglais.
Si vous souhaitez organiser avec votre Club une visite culturelle,
alliant patrimoine historique, monumental et naturel, y convier
vos amis Lions ou non, vos Clubs jumeaux ou de contact, voici une
visite intéressante, agréable ET savoureuse, car la gastronomie
fait aussi partie de notre patrimoine.
- Rendez-vous sur place à 10h – Fin de la visite vers 18h
- Prix (visites et repas de midi compris) : 45€
- Date à convenir avec le L.C. SPA
La Commission « Culture et Patrimoine » du District D préparera
d’autres projets sur d’autres villes cette année, avec l’aide
d’autres Lions passionnés et de leurs Clubs.
Pour plus d’informations :
Brigitte Dupuis
L.C. CHARLEROI VAUBAN
bri.dupuis@skynet.be
Le clou de la journée nous a été donné dans l’après-midi, lorsque
commencèrent les baptêmes de l’air en hélico. Par rapport aux
inscriptions initiales, on compta plus du double d’inscrits ! Et tous
d’admirer pendant quelques minutes le superbe panorama des
environs du lac…

Wij gedenken met respect en dankbaarheid de ons
ontvallen Lions die mee de idealen van onze Vereniging
vorm hebben gegeven
Naam – Nom ° Lions Club
Marcel LORAND 1938 CHARLEROI PORTE DE FRANCE
Theo DE VYLDER 1936 LOKEREN
Paul GOETHALS 1933 BRUGGE
Philippe DELAERE 1947 OOSTKAMP
Arnold VUYLSTEKE 1937 MAASLAND
Leon CORSWAREM 1945 WAREMME
Louis DE COCK 1942 ANTWERPEN LINKEROEVER
Adelin VANDER GUCHT 1942 KASTEEL VAN GAASBEEK
Jan GEERTS 1939 HOOGSTRATEN MARKLAND
Jacques HEMELSOET 1933 BRUXELLES ROYAL
Robert LIEUTENANT 1924 BRUXELLES CINQUANTENAIRE
Hubert VERGEYLEN 1948 BRUSSELS IMAGINE
Antoon FEYS 1940 PAJOTTENLAND
Luc SANTENS 1933 OUDENAARDE
Pierre VANDENBOSCH 1930 TONGEREN
Jacques VAN CROMBRUGGE 1930 GRIMBERGEN
Luc SANTENS 1933 OUDENAARDE
Charles PUTZEYS 1915 GERAARDSBERGEN
Bernard LIBERT 1933 GENT SCALDIS
Hommage
Raymond Nossent
Een goede Lion met een grote geest is op 19 september 2011
overleden. Hij was bijna 92 jaar. Acht jaar lang heb ik met Raymond
mogen samenwerken voor ons tijdschrift The Lion, nog
in de tijd dat we een hele dag bij de drukker gingen proeflezen,
corrigeren, passages herschrijven als het om technische
redenen moest. En dan had Raymond er al een hele voorbereiding
opzitten als directeur-hoofdredacteur, naast zijn veeleisende
beroepsbezigheden. In die lang vervlogen periode
van 1987 tot 1995, vóór het internet-tijdperk, hebben
Lions hem leren waarderen als een erudiete,
open en bescheiden man voor wie ook perfecte
meertaligheid een gewone zaak was.
Natuurlijk was dat redacteurschap maar één periode
en één facet in Raymonds leven. Hij werd
Lion in 1979 en bleef lid tot aan zijn overlijden,
met het dubbele life en privileged member statuut
als waardering van zijn clubgenoten bij LC
Bruxelles Cambre Toison d’Or. Hij was stichtend lid
van LC Cambre. Raymond kende een rijk gevuld
curriculum in het bedrijfs- en maatschappelijk leven: advocaat,
volksvertegenwoordiger, bedrijfsleider, lid van het Nationaal Rode-Kruiscomité,
rechter in handelszaken.
De redactie van The Lion betuigt namens alle Lions haar medeleven
bij het overlijden van deze opmerkelijke Lion.
Ferdy Libert, voormalig hoofdredacteur
Nous avons une pensée respectueuse et reconnaissante
pour les Lions qui ont partagé les idéaux de
notre Association et qui nous ont quittés
Un bon Lion d’une grande intelligence
nous a quittés le 19 septembre
2011. Il allait sur ses 92 ans.
Durant huit années j’ai eu l’avantage
de travailler avec Raymond pour notre
revue The Lion. A cette époque nous
passions une journée entière chez
l’imprimeur pour corriger les
épreuves, réécrire certains passages
ou les adapter si des raisons
techniques l’exigeaient ,
alors que Raymond, comme
directeur- rédacteur en chef,
avait déjà préparé l’essentiel
malgré ses occupations professionnelles
exigeantes. En ces
années déjà lointaines de 1987
à 1995, avant l’ère internet, les
Lions ont pu apprécier cet homme
érudit, ouvert, discret et pour qui le multilinguisme coulait de source.
Sa tâche de rédacteur en chef ne représente évidemment
qu’une courte période et un seul aspect des activités de Raymond.
Il devint Lion en 1979 et resta membre jusqu’à son décès,
avec le double statut de life member et de privileged member.
Ceci est la preuve de l’estime que lui portaient ses amis du LC
Cambre Toison d’Or. Il étatit membre fondateur du LC Cambre.
Raymond menait une vie débordante d’activités : il était avocat,
parlementaire, chef d’entreprise, membre du Comité
national de la Croix Rouge, juge au tribunal de commerce.
La rédaction de The Lion exprime au nom de tous les Lions ses
sincères condoléances à l’occasion du décès de ce Lion remarquable.
Ferdy Libert, ancien rédacteur en chef
IN MEMORIAM
39

AGENDA
40
The Lion vat in elk tweemaandelijks nummer de openbare activiteiten samen die de clubs hebben doorgegeven
via www.lions.be > Agenda > activiteiten, waar ook alle praktische gegevens te vinden zijn.
De productietermijnen van The Lion leggen ook beperkingen op.
The Lion publie tous les deux mois le condensé des activités ‘grand public’ introduites par les responsables des clubs via
www.lions.be > Agenda > activités où figurent toutes
les informations pratiques. Les délais de production de la revue nous imposent également des restrictions.
Datum Activiteit Locatie Club - Contact
Date Activité Lieu Club - Contact
19 Nov Diner Spectacle Grote Markt - Herentals Salons De Limpens TAXANDRIA
19 Nov Souper «huîtres à volonté» Ecole communale de Pesche, rue Roger Lambert CHIMAY - 0475/317248
19 Nov Avondveiling door Veilinghuis
«Leeuwen en Wieseurf» St.-Gummaruscollege, Kanunnik Davidlaan, Lier LIER TWEE NETEN
19 Nov Diner Spectacle 2011 Grote Markt - Herentals Salons De Limpens TAXANDRIA
20 Nov 14ième repas de Noël Salle Sainte Cécile Oppemstraat Wolvertem BRUXELLES JARDIN DU ROI
20 Nov Speculazenbak Sinterklaas LEOPOLDSBURG ASTRID
24 Nov Visite Lupulus Courtil à 18 h OURTHE ET SALM
25 Nov Au temps du Roi-Soleil.
Visite guidée Cloître de la Cathédrale Saint Paul à Liège LIEGE PRINCIPAUTE
26 Nov 18ème vente de vins Rue de l’Église Saint-André Rosières-Saint-André BRAINE L’ALLEUD
26 Nov 40ième ANNIVERSAIRE Salons de LIEGE AIRPORT (Bierset) LIEGE HAUTS SARTS
03 Dec Avant Première Théâtrale
Soirée de Gala Théâtre – Louvain-la-Neuve WAVRE - 0472/674613
04 Dec Scala en concert Maison de la culture à Tournai FRASNES LEZ ANVAING
05 Dec Sinterklaasmarkt
met verkoop drank en pizza Centraal marktplein te Bree BRUEGHEL
09 Dec STAND HUITRES & Vin blanc Grottes de WONCK (Bassenge) LIEGE HAUTS SARTS
09 Dec Vocaal spektakel,
in het Italiaans gezongen Kerk DENDERLEEUW DENDERLEEUW DENDERLIONS
10 Dec Soirée de Gala “LA REVUE 2012” Théâtre Royal des Galeries 6, 1000 Bruxelles BRUSSELS ATOMIUM
a.deschryvere@skynet.be
10 Dec Restaurant bij de gezellige Grimbergse Kerstmarkt GRIMBERGEN
11 Dec f.aelbers@scarlet.be
10 Dec Concert in December Editie 3 Kerk O.-L.-Vrouw O.O. Volksstraat Klein-Willebroek KLEIN-BRABANT
16 Dec The Original Champagnebar
@ Kerstmarkt Mechelen Kerstmarkt op de VEEMARKT MECHELEN DODOENS
22 Dec Concert Free Souffriau
«Gewoon Free» Stadsschouwburg Van Britsomstraat 9100 Sint-Niklaas WAASLAND