Het Gallo-Rorneins Museum in Tongeren - Tento.be

Geleidelijk namen dus ook de autochtone
jagers en verzamelaars de neo/itische levenswijze over.
Op enkele plaatsen in de Kempen (Dilsen,
Meeuwen) en de Maasvallei (Geistingen) werden
belangrijke vindplaatsen ontdekt. Blijkbaar stonden
de bewoners van onze streken onder invloed van
de Michelsberglieden (4300-3 1 00 voor Christus);
de naam van deze cultuur is ontleend aan de site
van Michelsberg, nabij Darmstadt. Ze produceerden
aardewerk dat ze zelden versierden; de potten hadden
vaak wijd uitstaande randen. Voor het kappen van
hout gebruikten ze gepolijste bijlen uit harde
gesteenten of uit vuursteen.
Tijdens de aanwezigheid van de bekerlieden
(vanaf 3100 voor Christus), die aan hun doden
bekervormig aardewerk, doorboorde hamers of grote
vuurstenen dolken meegaven, breidden de handelsbetrekkingen
uit; vanuit Frankrijk werden grote
vuurstenen dolken tot ver in Nederland geëxporteerd.
Soms werden deze ook in goede lokale vuursteen
geïmiteerd. In een latere fase brachten handelaars
koperen voorwèrpen mee uit verre streken.
De "bekerlieden" begroeven hun overledenen onder
geïsoleerd gelegen grafheuvels. Het is het eerste volk
van wie we in Belgisch Limburg enkele aanwijzingen
vinden over de manier waarop ze hun doden
begroeven. Opgravingen te Rekem (Lanaken) leverden
een beker uit een late fase en een grote doorboorde
hamer op. Een prachtige imitatie uit hardsteen van
een koperen Centraal-Europese hamer werd
gevonden te Bekkevoort (vlak over de grens met
Brabant). Een grote vuurstenen dolk uit Meeuwen
komt vermoedelijk uit een grafheuvel die reeds lang
geleden werd genivelleerd.
96
"Rich man - Poor man "
Brons, de nieuwe grondstof, een legering van
koper en tin, bracht in de Lage Landen niet onmiddellijk
veranderingen teweeg. Vuursteen bleef aanvankelijk
erg gegeerd.
Vanaf I 800 voor Christus lijken de contacten
met de Britse eilanden, waar wegens het voorkomen
van ertsen een bloeiende bronstijdcultuur aanwezig
was, een vlucht te nemen. Zo verschenen zowel in
Zuidwest-Engeland als in onze streken vergelijkbare
urnvormen (bij ons "Hilversumurnen" genoemd) en
begrafenisgewoonten. Een kleine bronzen dolk, nog
niet zo lang geleden ontdekt in Wijshagen (Meeuwen­
Gruitrode), is afkomstig uit meer oostelijk gelegen
streken. Hij is een van de schaarse overblijfselen uit
deze overgangstijd. Waar in de Kempen het bos
gerooid was en de schapen intensief graasden,
ontstond de heide.
Omstreeks I I 00 voor Christus nam de
bevolking van de Kempen en de Maasvallei
begrafenisgebruiken uit Centraal-Europa over.
In Centraal-Europa zelf ontstond een elite, onder
andere door de controle over rijke ertsgebieden. De
overledenen werden nu gecremeerd. De asresten
werden vaak in een urne ter aarde besteld op
collectieve begraafplaatsen, de "urnenvelden". Boven
een graf werd meestal een heuveltje opgeworpen.
De vier kokerbijlen uit het
bronsdepot van Geistingen
(Maaseik). Mogelijk hadden ze
een rituele functie of
vertegenwoordigden ze een
geldwaarde.
De vondsten in het collectieve
graf van Rekem (Lanaken), uit
de achtste eeuw voor Christus.
Enkele zwaardfragmenten zijn
verbogen en op die manier
ritueel buiten gebruik gesteld.
Een zeldzame vondst uit deze
vroege fase van de metaaltijden
is een bronzen dolkje uit
Wijshagen (Meeuwen­
Gruitrode). Een amateurarcheoloog
vond het in zijn
eigen tuin. Van een toeval
gesproken! Heel waarschijnlijk
komt het uit een graf dat reeds
vroeger verstoord werd.