Verslag - Cour des comptes

VLAAMS PARLEMENT
STUK 37-E (2011-2012) – NR. 1
Het onderzoek steunde in het bijzonder op:
• documenten (o.a. dienstorders, procedurevoorschriften),
• bij W&Z beschikbare ondervragings- en rapporteringstools,
• door W&Z bezorgde verrekeningenoverzichten,
• 26 geselecteerde verrekeningendossiers,
• interviews,
• schriftelijk door W&Z beantwoorde vragen.
1.3 Procedure
VERREKENINGEN W&Z
REKENHOF, JULI 2012
Het Rekenhof kondigde zijn audit op 12 april 2011 aan bij de voorzitter van het Vlaams Parlement,
de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare Werken, de gedelegeerd bestuurder
van W&Z en de voorzitter van de raad van bestuur van W&Z.
In het kader van de tegensprekelijke procedure heeft het Rekenhof het voorontwerp van verslag
op 10 januari 2012 voorgelegd aan de gedelegeerd bestuurder van W&Z. Het heeft zijn
commentaar van 9 maart 2012 verwerkt in het ontwerpverslag, dat het op 11 mei 2012 heeft
bezorgd aan de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare Werken. Het antwoord van de
minister, van 14 juni 2012, is als bijlage 3 opgenomen en wordt toegelicht in hoofdstuk 9.
1.4 Inhoud
Hoofdstuk 2 geeft een overzicht van het financiële belang van de door W&Z gegenereerde verrekeningen,
geënt op in 2009 en 2010 opgeleverde werken. Daarnaast gaat het dieper in op 26
geselecteerde verrekeningendossiers van in 2009 en 2010 door W&Z afgeronde aannemingen.
In hoofdstuk 3 komen de oorzaken van de verrekeningen aan bod. Hoofdstuk 4 beoordeelt
de rechtmatigheid van de verrekeningen. Hoofdstuk 5 belicht de wijze waarop W&Z de verrekeningen
afhandelt en gaat o.a. in op de doorlooptijden en de verwijlinteresten. In hoofdstuk
6 onderzoekt het Rekenhof de rapporterings- en beleidsinstrumenten van W&Z. De hoofdstukken
7 en 8 bevatten respectievelijk de belangrijkste conclusies en de aanbevelingen van
het Rekenhof. In hoofdstuk 9, ten slotte, wordt de reactie van de minister van Mobiliteit en
Openbare Werken op het auditrapport samengevat weergegeven.
/ 13