. PEEK & CLOPPENBÜRG -AMSTERDAM I - Koninklijke Bibliotheek

More documents

Recommendations

Info

138 I«IIIIIII1II1IIIIIIIIIW DE VRIJDAGAVOND KAS-VEREEN1GING - <strong>AMSTERDAM</strong> SPUISTRAAT 172 INCASSO'S BIIIIIIM^ KASSIERSZAKEN CHEQUES, REKEN ING-COURANT, DISCONTO'S, COUPONS, ADMINI STRATIE VAN VERMOGENS, BEWA RING VAN FONDSEN, SAFE DEPOSIT hij. Toen sprak één der mannen: „Over een jaar, om dezen tijd, zal ik weder tot U komen en dan zal Sarah een zoon hebben." Sarah hoorde deze woorden en lachte luid. Zij wist dat zij oud was. Zij geloofde niet aan de mogelijkheid, nog moeder te kunnen worden. Maar God was hun nabij en Abraham hoorde Zijn stem, die vroeg: „Waarom heeft Sarah gelachen? Kan Ik geen wonderen doen? Ik zeg het U, over een jaar om dezen tijd zult gij een zoon hebben." Daarna stonden de mannen op om verder te reizen. Zij gingen den kant uit van Sedom. Abraham deed hen uitgeleide. Maar op den weg klonk weder God's stem, die zeide: „Waarom zou Ik voor Abraham verbergen wat Ik wil doen, voor hem, die Mijn uitverkorene is ? Vreeselijk zijn de zonden, die heerschen in de steden Sedom en 'Amorah, naar Ik vernomen heb. Daarom wil Ik afdalen om dit te onderzoeken en hun te verdelgen indien zij schuldig zijn of vergiffenis te schenken, als hun slechtheid minder groot is." Abraham's gasten namen afscheid en vervolgden hun weg naar Sedom, doch hijzelf, alleen gebleven, kwam nader tot God en sprak: „O, Gij, Die rechtvaardig zijt, Gij wilt dan de goeden door de verdorvenen doen lijden, en allen verdelgen, die wonen in Sedom en 'Amorah? Wellicht zijn er vijftig, die braaf en rein gebleven zijn; zult Gij dan die steden niet sparen om de wille van die vijftig?" Toen zei' God: „Indien Ik in Sedom vijftig onverdorven menschen vind, zal Ik de stad sparen." Maar Abraham ging voort: „Mijn God, het is Uwer onwaardig, de goeden met de kwaden te stellen op één lijn, wellicht ontbreken er vijf aan het aantal dat ik noemde." God antwoordde: „Ook indien er vijfenveertig zijn zal Ik de steden niet verwoesten." „En indien er veertig zijn?" „Ook dan zal Ik ze sparen." „En dertig?" „Indien Ik dertig goede menschen vind zal Ik niet verdelgen." En . Abraham, nog steeds niet gerust, hield aan: „En als er twintig zijn?" „Ook dan zal Ik vergiffenis schenken." Toen deed Abraham een laatste poging en zei: „Vergeef mij, die OPGERICHT 1865 DEPOSITO'S llllllllll slechts stof en asch is, mijn woorden, wellicht zijn er tien rechtvaardigen, zult Gij dan de stad niet sparen om hunnentwil?" En God sprak: „Ook als er slechts tien rechtvaardigen worden aangetroffen, Hagar op den weg naar Sur. Gen. 16 : 7. Teekening Rembrandt. zullen de steden gespaard blijven." Toen hield Gods stem op te klinken en keerde Abraham naar zijn tent terug. Dien avond kwamen de engelen Gods te Sedom aan. In de poort van de stad zat Lot, en zoodra deze de vreemdelingen zag naderen stond hij op, groette hen diep en bood hun gastvrijheid aan in zijn huis. Eerst weigerden de mannen, doch Lot drong zoodanig bij hen aan, dat zij eindelijk zijn uitnoodiging aannamen. Hij liet een maaltijd aanrichten en spreidde hun leger, maar nog hadden zij zich niet ter ruste begeven toen de mannen van Sedom het huis omsingelden en eischten, dat Lot hun zijn gasten zou uitleveren. Lot ging naar buiten en sprak met hen. Hij trachtte hen te overreden heen te gaan en de wetten der gastvrijheid niet te schenden. Hij bood hun zelfs zijn dochters aan, indien zij zijn gasten met vrede wilden laten, maar zij hoonden hem, hem, die als vreemdeling in hun midden was gekomen en die thans hun rechter wilde zijn. Woedend drongen zij naar de deur, die zij trachtten open te breken. Toen staken de engelen hun hand uit, trokken Lot in het huis en sloten de deur. Zij sloegen de voorste gelederen met blindheid, zoodat dezen den ingang niet weder terug konden vinden. Daarop deelden zij Lot het Godsbesluit mede om de stad te verwoesten. Hijzelf echter en zijn gezin zou gered worden. Zij drongen aan op den grootsten spoed, opdat zij nog tijdig aan de verwoesting zouden ontkomen. En bij het aanbreken van den nieuwen dag, toen Lot nog met heengaan draalde, nog aarzelde om alles te verlaten wat hem aan zijn woning bond, toen voerden de engelen hem mede met zacht geweld, hem en zijn vrouw en zijn beide dochters en brachten hen buiten de stad. Daar gekomen zeiden zij: „Als Uw leven U lief is, vlucht dan naar het gebergte, houdt U niet op in de geheele vlakte, sta niet stil, zie niet achter U, want de tijd dringt." En zij gingen ; toen de zon aan den hemel was verschenen, kwamen zij veilig aan in de stad Zoar. Toen viel een regen van vuur en zwavel over Sedom en 'Amora. De aarde beefde, de huizen stortten in, bedelvend de bewoners onder de puinhoopen, het vuur verwoestte wat nog was staande gebleven, de vergiftige dampen verstikten hen, die wilden vluchten. Niets bleef gespaard, geen huis, geen mensch, geen dier. De gewassen van het veld werden verschroeid, de bodem omgekeerd. En de vrouw van Lot, die tegen het bevel der engelen achter zich om trachtte te zien, werd veranderd in een zoutpilaar. Abraham had zijn kamp afgebroken en trok naar het Zuiden en vestigde zich tusschen Kades en 'Sur en in Gérar. En weder zeide hij, dat Sarah zijn zuster was. De Koning van Gerar, Abimélech, liet haar tot zich komen in zijn verblijf, maar in een droom verscheen God den Koning en sprak tot hem: „Gij zult sterven, daar gij een man zijn vrouw hebt ontnomen." Doch Abimélech verklaarde zich. Hij was misleid en had gehandeld in de onschuld zijns harten, daar hij vernomen had, dat zij Abraham's zuster was. Hij had haar echter niet aangeraakt. God gelastte hem toen Sarah tot haar echtgenoot terug te zenden, daar deze een profeet was, die voor Abimélech bidden zou. Den volgenden morgen vroeg verzamelde de Koning al zijn dienaren en vertelde hun wat God tot hem had gezegd. Een groote angst maakte zich van hen meester. Abraham werd ontboden en men vroeg hem waarom hij toch Gods toorn over hen had gebracht. Maar hij antwoordde dat hij niet wist, dat.de bewoners van dit land Godvreezend waren en dat hij niet gezegd had dat Sarah zijn vrouw was, daar hij beangst was dat zij hem zouden dooden. Daarop schonk Abimélech Abraham vele runderen en
schapen, knechten en dienstmaagden en duizende zilverlingen en gaf hem zijn vrouw Sarah terug. Hij sprak: „Mijn land is voor U, zet U neder waar het U goeddunkt." Hij beloofde Abraham en de zijnen zijn hulp en bescherming. Deze bad nu God, Die daarop aan Abimélech en zijn volk genezing zond van de ziekten die reeds over hen waren gebracht. Op den bepaalden tijd, waarop het Abraham door God's woord was toegezegd, werd Abraham en Sarah een zoon geboren, die Izak werd genoemd, en die door Abraham werd besneden. Hij groeide krachtig op en op den dag dat hij gespeend werd vierde men een groot feest. Toen zag Sarah dat Ismaël, de zoon van Hagar, haar zoon bespotte; zij wendde zich tot Abraham met het verzoek, hen weg te zenden, daar zij niet wilde dat ook hij met haar zoon Izak zou erven. Abraham wilde echter zijn zoon Ismaël niet van zich verwijderen, doch God gebood hem aan den wensch van zijn vrouw te voldoen. Hij sprak: ,,Wees niet bedroefd om Uw zoon, noch om Uw dienstmaagd, want ook Ismaël zal Ik tot een volk maken, omdat hij Uw zoon is. Maar naar Izak zullen Uw nakomelingen worden genoemd." En vroeg in den morgen ging Abraham tot Hagar, hij gaf haar brood en een lederen zak met water en zond haar weg. Zij trok met haar zoon de woestijn Beër-Seba in. Beiden liepen vele dagen, tot zij verdwaalden. Zoo doolden zij door het gloeiende, schroeiende zand. Geen bron vonden zij op hun weg om hun waterzak te vullen. Doodelijk vermoeid en smachtend van dorst wierp Hagar toen haar kind onder een boom en sleepte zichzelf verder, een boogschotsafstand van de plaats waar Ismaël lag. Zij kon zijn lijden niet dragen en wilde zijn sterven niet zien. Luid weenend viel zij op den zengenden bodem. Daar klonk een stem uit den Hemel. Een engel Gods sprak tot haar: „Ween toch niet, Hagar, ga tot Uw zoon en ondersteun hem met Uw hand, want God heeft zijn stem gehoord en zal hem tot een groot volk maken." En het was alsof eerst thans haar oogen geopend werden. Zij overzag de zongeblakerde zandvlakte en ontdekte een waterput. Bezield met nieuwen moed trok zij erheen, vulde haar lederen zak en gaf haar zoon te drinken. Als herboren trokken zij verder. God nam hen in Zijn bescherming. Krachtig groeide Ismaël op. Hij werd een boogschutter en woonde in de woestijn Paran; zijn moeder zocht voor hem een vrouw uit het land Egypte. In dien tijd kwam Abimélech met zijn krijgsoverste Pichol bij Abraham tot het sluiten van een verbond. De Koning, die zag dat Abraham onder God's bescherming stond, herinnerde hem aan de welwillendheid door Abraham in dit land ondervonden, liet hem zweren dat hij noch hem, noch zijn kinderen of kleinkinderen ontrouw zou worden. En Abra DE VRIJDAGA VOND 139 ham sprak: „Ik zal zweren". Hij schonk den Koning schapen en runderen ter bevestiging van het verbond dat zij gesloten hadden. Daarna keerden Abimélech en Pichol weder naar het land der Philistijnen terug; Abraham woonde er langen tijd. Hij plantte boomen in Beër- Seba en leefde er vreedzaam in eerbied en liefde voor God. GEORGES BIZET door X. Z. Y. III. (Vervolg.) Bizet werkte hard, gedurende zijn studietijd aan het Parijsche Conservatorium. Men kan zeggen, dat hij geen uur ongebruikt voorbij liet gaan. Hij was een energieke jongen en nam iedereen door zijn prettige omgangwijze in. Een groot aantal lofwaardige onderscheidingen werden hem door de leerlingen, na een gehouden concours, zooals dat op de Parijsche hoogeschool voor muziek gebruikelijk is, toegekend. MADAME SANS-BENE De klassieke Fransche comedie, in de klassieke Fransche omgeving, met alle klassieke Fransche attributen, werd door Paramount gefilmd GLORIA SWANSON speelt de titelrol en het werd het beste werk van haar carrière In 1851 verkreeg hij den tweeden prijs voor piano, het jaar daarna den eersten. Een eer die hij deelen moest met zijn collega Savary. In Bizet's tijd werd door de compositie-leerlingen een veel grooter en diepgaander studie van het orgelspel gemaakt, dan dit heden het geval is. Bizet was een groot vereerder van het
Page 1 and 2: STOKHUYZEN'S JAMS zijn uitsluitend
Page 3 and 4: JRG.2-N°.35 (DEEL IV) HOOFDREDACTE
Page 5 and 6: tot zijn nadere geloofsgenoten, de
Page 7 and 8: L. WARMOLTS DE LI CATESSENHANDEL He
Page 9 and 10: een dusdanig vermoeden ook door de
Page 11: en vrouwen zijn badkamers beschikba
Page 15 and 16: eetje teveel van goeden ijver: imme
Page 17 and 18: wijzen van bizondere schoonheid. Wi
Page 19 and 20: ft 'en Vorstel fitte sféadr Ned Ne

. PEEK & CLOPPENBÜRG -AMSTERDAM I - Koninklijke Bibliotheek

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?