Veer 2 - VGK

Dagboek van een eerste bachelor
28 e jaargang: november 2010
Het Veer www.vgkgent.be
1 e Bachelor
We namen allen afscheid van een vakantie die
waarschijnlijk de langste uit onze carrière was. Op Facebook bladerden we nog
een laatste keer door de ‘zomer2010’- fotoalbums en mijmerden we over die
hete zomeravonden, talloze cocktails en de donkere stem van Tom Smith. Maar
we probeerden die gevoelens van nostalgie te verdringen met de gedachte aan
dat wat op ons wachtte: het studentenleven in dé studentenstad bij uitstek:
Gent!
Met mijn nieuwe babyblauwe 14 stekje nabij de bron van alle Gentse cultuur 15
was ik niet langer die van den apotheker in Halle. Samen met enkele hele
goede vrienden die het katholieke studentendorp boven Gent verkozen, waren
dan ook de laatste oude zekerheden van de kaart geveegd. De eerste weken in
Gent zouden een heuse ontdekkingstocht worden. Natuurlijk waren we op
voorhand gewaarschuwd voor die beruchte straat die de ‘Overpoort’ wordt
genoemd, maar de nieuwsgierige eerste bachelor wil dat allemaal eens met
eigen ogen gadeslaan. Wie dacht dat de ‘Carré’ het mekka van de marginaliteit
was, heeft zeker zijn licht nog niet opgestoken in de ‘Cuba Libre’.
Het leven is niet aan de twijfelaars, jammer genoeg. Al maanden hield mijn
studiekeuze me in de ban. Honderden pro- en contralijstjes passeerden de
revue. Leerkrachten geschiedenis promootten hun geliefkoosde passie alsof
het een lieve lust was, maar aan de andere kant kon ook het bestuderen van
pakweg ‘A Clockwork Orange’ me wel bekoren. De vraag naar mijn studiekeuze
kwam in de zomervakantie nog meermaals naar boven en ik besefte dat een
keuze onvermijdelijk zou moeten komen. Die kwam er uiteindelijk, maar zoals
het een echte twijfelaar betaamt, had ik meteen spijt van die keuze.
Toch besloot ik de kat uit de boom te kijken en me op die bewuste
introductiedag in auditorium E wel degelijk tussen toekomstige historici te
begeven.
Eerlijkheid gebiedt me toch te zeggen dat ik de eerste les van vroegmoderne
tijd heb gemist. En dat is niet één van de eerste symptomen van een
toekomstige brosser, maar wel het droevige lot van een hevige twijfelaar. Het
is misschien niet slim om hier te verkondigen dat ik me bijna in de open armen
van onze filologica-medemens had gesloten. Ik zag nog net op tijd het licht,
waardoor ik wel degelijk naar de peter- en meteravond van de VGK ging en
14 Het babyblauw was allesbehalve mijn keuze, maar de kotbaas leek er nogal aan gehecht te zijn, waardoor ik
niet veel anders kon doen dan foto’s bovenhalen om die pastelkleur toch ietwat te camoufleren.
15 Dit is ongetwijfeld de Vooruit, ook mijn lieftallige werkgever.
26