Veer 2 - VGK

28 e jaargang: november 2010
Het was met de haren in diverse richtingen dat ik mijn
Praeses
tanden poetste met uitzicht op een spiegel. Talrijke
jaren had de badkamer met de caravanafmetingen
probleemloos dienstgedaan, de sporadisch gekneusde knie niet te na gesproken
van wie zich, zijn toilet makend of zich scherend voor het lavabootje, te bruusk
omdraaide en aan den lijve moest ervaren hoe gering de speling was gebleven
tussen rand en wand. Voor een vroege les volstond dit stukje plaats tussen het
bed en de kast echter ruimschoots om enigszins fris op het appel te verschijnen. 1
Zoals het mij in het begin van de dag wel nog eens overkomt, was de aandacht
niet ten volle bij mijn ochtendlijke activiteiten, maar lag de focus eerder bij
eerdere gebeurtenissen.
Ik dacht terug aan het bachelorweekend, innig hopend dat wie er was zich even
veel geamuseerd had als ondergetekende, en dat wie afwezig bleef dan toch zijn
kans zou wagen op een andere gelegenheid. Dergelijke schabouwelijke zinsconstructies
vliegen inderdaad door mijn hoofd terwijl ik mijn weerspannige haartooi
in de plooi tracht te leggen. 2 Bij het aanbrengen van de bij momenten broodnodige
deodorant volgde de rest van mijn korte overzicht van de eerste maand. 3
Op onze sportactiviteiten was er immer een mooie opkomst, maar ook de
komende weken is het aanbod veelbelovend.
Qua cultureel gehalte liep het ook al vlot bij de VGK, en de activiteiten zijn steeds
uitverkocht. En de feestelijke gelegenheden waren even divers als geslaagd. Een
zekere tevredenheid maakte zich dus van mij meester, en dit niet alleen omdat
mijn propere hemd minder gekreukt dan gevreesd bleek te zijn. 4 Daarnaast
herinnerde ik me de ouderavond, met dank aan instant hero Karel Velle, als een
geslaagde avond en deed de gedachte aan de Griekenlandreis 5 mij neuriën. Dit,
door mijn beperkte toonvastheid, tot grote onvrede van mijn deerne, die mij
toonde waar ik mijn zwarte sokken had achtergelaten.
Terwijl ik mijn knie kneusde aan de bedrand, en in één beweging mijn kostuumvest
meegriste, zat de stream of consciousness van de tragische held van dit
voorwoord reeds bij de affiche van het aankomende Congodebat. Een reden te
meer om goedgemutst de fiets ter hand te nemen en de tocht naar de Blandijn
zonder meer aan te vatten. De Gentse binnenstad ontwaakte met me mee
alvorens ik tegenover de Amber parkeerde en me naar de les begaf…
1
De nadruk op ‘enigszins’ zal de mensen uit mijn scholaire omgeving niet verbazen.
2
True story.
3
De Kantienberg beklimmen schaadt de gezondheid van mens en fiets.
4
Dat is verrassend gebeurlijk voor iemand die dat slechts enkele malen ’s jaars uit de kast haalt.
5 Zie verder in dit boekje.
Het Veer www.vgkgent.be
4