Veer 2 - VGK

28 e jaargang: november 2010
De herfst is in het land getreden, en met haar ook de
Column
maand november. November moet zo’n beetje de
vervelendste maand van het hele jaar zijn. Als het
niet regent, dan is het koud. En als het niet koud is, dan is er wel een of andere
vervelende kerel die in je oor komt schreeuwen, je fiets steelt of for no reason at
all je twee schoenveters aan elkaar bindt. November was vroeger de negende
maand van het jaar (novem is Latijn voor negen), maar in 153 voor Christus kreeg
één of andere Romein het idee om het jaar niet meer in maart, maar in januari te
laten beginnen. En zo geschiedde deze belachelijke lapsus, die nu al meer dan
tweeduizend jaar voort duurt. Nee, november, die maand houdt helemaal geen
steek.
Om de koude en de regen van deze gure maand te overwinnen, trok ik mijn jas
aan en ritste hem tot aan mijn kin dicht. Ik had voor de gelegenheid mijn winterjas
bovengehaald. Het zinde me niet dat ik mijn winterjas reeds in de herfst
moest dragen. Ik vroeg me af of het nu de werkelijkheid of de taal was die daarbij
de mist in ging. Ik besloot dat dat een zaak voor filologen was en ging naar
buiten, zelf de mist in. Terwijl ik grinnikte over deze bizarre doch vermakelijke
spelingen van het woordelijke lot, fietste ik naar de Blandijnberg alwaar menig
avontuur haar oorsprong vond.
Ik zette mijn fiets op slot met twee sloten. Vroeger durfde ik dat al eens met
maar één slot doen. Tot de kerels van studentenmobiliteit mijn fiets doodleuk
meenamen naar hun depot, omdat ik hem niet goed beveiligd had. Nou, als ik
hem niet goed beveiligd zou hebben, dan hadden ze hem toch niet in een bestelwagen
gezet? Dan hadden ze toch gewoon met mijn fiets naar het fietsendepot
gefietst? Het zou me niks verbazen als die fietsfabrieknozems de open gele
fietsen gewoon lieten staan. Ik zie die luieriken nog niet meteen op een fiets
zonder versnellingen naar hun werkplaats puffen. Het grapje met de slecht
beveiligde fiets kostte me tien euro. Bij dezen wens ik de rector veel plezier met
de schuimige pint die hij er ongetwijfeld heeft van kunnen drinken.
De koude van de novembermaand haalde mij uit mijn gedachtegang en wees me
op mijn plichten. Ik liet mijn fiets met een gerust hart achter en ging de Amber
binnen. Het was een tijd geleden dat ik nog een café langs de binnenzijde had
gezien. In de master geschiedenis vindt men het leuk om veel werk naar je hoofd
te gooien. Onderzoeksseminaries, presentaties, stages, interviews en niet te
Het Veer www.vgkgent.be
7