december 2004 - Sportcommissie

More documents

Recommendations

Info

Hoe ouder, hoe… Ondanks dat ik er inmiddels duizend oriënteringsloopwedstrijden (OL) op heb zitten, vind ik steeds weer nieuwe uitdagingen in de OL-sport. Dit keer de KIMM. Nee geen leuke dame, maar Karrimor International Mountain Marathon. Dit is een tweedaagse OL-wedstrijd waar tweetallen gedurende twee dagen een grote afstand afleggen Dit keer door het ruige berglandschap van Wales. Voorts dient er in een rugzak uitrusting zoals onder andere tent, slaapzak en voeding vervoerd te worden. Dit evenement wordt jaarlijks gehouden in het laatste weekend van oktober omdat dan de weersomstandigheden niet echt geweldig zijn. Uitdaging Zijn er dan nog idioten voor zoiets te porren? Jawel, er doen 1800 teams mee met een wachtlijst van 200 teams. Kun je dan nog iemand in je omgeving vinden die bereid is je te vergezellen? Jazeker, en het zal niemand verbazen dat maj Ton de Vaan hier wel voor de porren is. Natuurlijk ligt hier voor ons als militair een leuke uitdaging. Samen 101 jaar Nou ben ik een persoon die niet onvoorbereid ergens aan gaat deelnemen zonder een duidelijke doelstelling. Dus zo gezegd zo gedaan. Regelmatig steppen en de loopband onder hellingshoek in de fitness moeten ervoor zorgen dat we heuvelopwaarts niet te snel verzuren. Ook werken we samen de nodige OL-wedstrijden en trainingen af, inclusief een winderige en koude overnachting in de Schoorlse duinen om onze uitrusting te testen. Het is de kunst om zo min mogelijk spullen lees gewicht mee te nemen want dan ben je natuurlijk minder snel, zeker heuvel op. Maar je moet tijdens de overnachting voldoende comfort (voeding en warmte) hebben om uitgerust aan de tweede dag te beginnen. In de maanden ervoor heb ik onze uitrusting (ultra light) geoptimaliseerd en voor de duidelijkheid echt het minimale gaat mee, dus geen tandenborstel of handdoek. Het doel is ondanks gebrek aan ervaring met zulke wedstrijden, om niet recreatief maar competitief deel te nemen en om bij het eerste deel te eindigen ook al zij we samen 101 jaar oud. Ruig en kletsnat Op 29 Oktober is het eindelijk zover en reizen we af naar de Black Mountains (dat klinkt geweldig uitdagend en mysterieus) in Zuid-Wales. Het blijkt echter de laatste tijd wel erg veel geregend te hebben en bij aankomst zien we na een fikse regenbui het water volop over de weg naar beneden stromen. Dat doet ons besluiten de nacht voorafgaande aan de wedstrijd te overnachten in de huurauto om zo droog en warm aan de start te komen. Wij starten als allerlaatste en beginnen aan 23 kilometer (hemelsbreed gemeten) en 1496 meter stijging en zeven controle posten. Het is mooi droog weer, maar de ondergrond is ruig en kletsnat. We kunnen toch een gedeelte over paden afleggen en halen wat teams op weg naar post één in. Ook doorzien we snel een fout op de kaart bij post 2. De route naar post 3 is acht kilometer lang en we kiezen een langere route om zo 150 hoogtemeters te besparen. Noodrantsoen Alles loopt goed totdat we op het laatste gedeelte verzeild raken in dichte mist; we vervolgen langzaam, alleen vertrouwend op ons kompas, onze routekeuze. Net als we het beiden niet meer weten en we twijfelen of we nog wel goed zitten, duikt uit het niets het meer op waar aan de rand onze post staat. We hebben natuurlijk kostbare tijd verloren en gaan nog voorzichtiger naar de volgende post. Halverwege trekt de zeer dichte mist plotseling op en ZANDLOPER 22 vergapen we ons aan de prachtige omgeving. Dit geeft een geweldige kick maar de vermoeidheid gaat echter tellen en we verlangen naar het einde. We passeren nog een aantal 20 meter diepe geulen en lopen over een zeer modderig pad naar de finish na ruim 5 uur 52 minuten onderweg te zijn geweest. Daar aangekomen is het gelijk zoeken naar een geschikte plaats om onze tent op te zetten, maar dat valt niet mee want het grasveld loopt schuin en voelt aan als een verzadigde spons. We nemen noodgedwongen genoegen met minder florissante plaats en we moeten ook zo snel mogelijk eten en droge kleren aantrekken want morgen komt er weer zo’n uitdaging. Nadat we ons geïnstalleerd hebben, kook ik water uit de beek en eten we een soepje en noodrantsoen. Na een kort dutje herhalen we dat nog een keer en zien nog steeds teams arriveren terwijl het al donker is. De gehele aankomstzone is inmiddels verlicht met petzel hoofdlampen en zeer kleine tentjes en dat geeft een leuk sfeertje. Irritatie We gaan vroeg slapen maar doordat het erg nat optrekt liggen we de hele nacht te draaien in onze te dunne (lichte!) slaapzak. Na een expeditieontbijt van meer dan duizend calorieën per persoon beginnen we de tweede van 20.5 kilometer, 916 hoogtemeters en negen controleposten. Het is wederom mistig en we komen daardoor bij post 2 te veel links uit. Gevolg: irritatie bij ons allebei maar het is niet anders. Nu volgt het moeilijkste deel van de route en zijn we super gefocust om het kaartcontact niet kwijt te raken. We zijn het overigens doorlopend prima eens over de te volgen optimale route en als we over de hoge bergkam lopen wordt het lichter en verdwijnt gelukkig de hinderlijke mist. In scharrig terrein vinden we ons derde post snel. De post is bemand. Iemand van de organisatie heeft er in een klein tentje de nacht doorgebracht, om zo tijdig iedereen te kunnen registreren. Elfde plaats We drinken bij het oversteken zo uit de waterstroompjes en eten ieder uur een energiereep. Er zijn vandaag geen paden en veel meer steenvelden die we moeten passeren. Ook zien we wilde paarden en genieten wederom ondanks de opkomende vermoeidheid. Ton heeft net als gisteren nogal wat hinder van een overstrekte knie en we moeten het iets rustiger aandoen. Maar aangekomen bij de laatste post volgt er in gezwinde pas een bloedstollende afdaling naar de finish: 135 meter over een lengte van zo’n 700 meter. Het zit er na 4 uur en 15 minuten op; we zijn tevreden, sterker nog: dit ruikt naar meer. We eindigen in onze klasse op een 49e plaats van de driehonderd teams, en na handicapverrekening in verband met een hoog veteranengehalte, op een verdienstelijke elfde plaats. Op maandag 1 november om iets over negen staan we weer met beide voeten in ons superplatte gecultiveerde Nederland. Door maj Anne Heikoop, Hoofd Facilitair LO/Sportorganisatie ZANDLOPER 23 Na een expeditieontbijt van meer dan duizend calorieën per persoon beginnen we de tweede van 20.5 kilometer, 916 hoogtemeters en negen controleposten. Het is wederom mistig en we komen daardoor bij post 2 te veel links uit. Gevolg: irritatie bij ons allebei maar het is niet anders.
Op de fiets naar de Olympische Spelen in Athene Vijftien jaar geleden raakte ik aan het fietsen verslingerd. Mijn kinderen waren actief in wielerwedstrijden en vroegen mij mee op een trainingsritje. Die twee hield ik nauwelijks (niet) bij, dat zinde me helemaal niet. Mijn eergevoel zei, dat ik er iets aan moest doen. Reisschema Tiel-Athene-Florence 25/7 Tiel-Keulen (D) 183 km 26/7 Keulen-Bingen (D) 170 km 27/7 Bingen-Heidelberg (D) 130 km 28/7 Heidelberg-Tubingen (D) 150 km 29/7 Tubingen-Langenargen Bodensee (D) 155 km 30/7 Langenargen-St Anton (A) 136 km 31/7 St Anton-Merano (I) 160 km 01/8 Merano-Pechiera (I) 193 km 02/8 Pechiera-Ferrara (I) 132 km 03/8 Ferrara-Rimini (I) 134 km 04/8 Rimini-Ancona (I) 112 km 05/8 Ancona-Pescara (I) 154 km 06/8 Pescara-San Severo (I) 156 km 07/8 San Severo-Barletta (I) 91 km 08/8 Rustdag 09/8 Barletta-Bari (overvaren Igoumanitsa) 71 km 10/8 Igoumanitsa-Amfilochia (G) 167 km 11/8 Amfilochia-Egio (G) 147 km 12/8 Egio-Elfisina (Athene) 167 km 13/8 Elfisina-Korinthos (G) 63 km 13/8 t/m 19/8 bezoek Olympische Spelen 20/8 Korinthos-Patras (overvaren Bari) 131 km 21/8 Bari-Foggia (I) 121 km 22/8 Foggia-Artona (I) 161 km 23/8 Artona-Ascoli (I) 117 km 24/8 Ascoli-Folingno (I) 133 km 25/8 Folingno-Arezzo (I) 147 km 26/8 Arezzo-Florence (I) 85 km 27/8 Florence 29/8 Florence 30/8 Busreis Florence-Kerkdriel-Tiel 30 km
Page 1 and 2: Colofon De Zandloper is een uitgave
Page 3 and 4: • (Nog) actiever stimuleren van d
Page 5 and 6: IGK BEZOEKT LO/SPORTORGANISATIE Op
Page 7 and 8: Ruim veertig jaar kostwinnaar Lange
Page 9 and 10: Ik zal proberen uit te leggen wat z
Page 11: LO/Sport kort Zuid-Afrikaanse ‘Sp
Page 15 and 16: Spiegelglad De rest van de route vo
Page 17 and 18: De pen Defensie, je kan nergens bet
Page 19 and 20: In de vorige Zandloper kon u een ve

december 2004 - Sportcommissie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?