GreenCalc - DGMR

De behoefte aan primair energiegebruik voor ruimteverwarming wordt vervolgens
bepaald door het rendement voor warmte-opwekking en de energiezuinigheid van het
klimatiseringssysteem (systeemrendement) in rekening te brengen.
Het energiegebruik voor ruimteverwarming wordt uitgedrukt in m 3 aeq.
Ten opzichte van de berekening voor het primaire energiegebruik voor ruimte
verwarming in de energieprestatienorm kan een aantal variabelen vrij worden
ingevoerd:
• De specifieke luchtvolumestroom van de in de winter te verwarmen verse lucht
wordt bepaald op basis van het gemiddelde ventilatievoud in het gebouw, dus van
vertrekken en verkeersruimten tezamen. De omrekening van netto gebouwinhoud
naar gebouw oppervlakte is gebaseerd op een gemiddelde netto
verdiepingshoogte van 2,7 m.
• Voor de bepaling van de interne warmtelast gaat de norm uit van vaste waarden
voor de interne warmteproductie van apparaten, personen en verlichting. De
tijdfracties waarin de betreffende interne warmteproducties aanwezig zijn, zijn
bepaald bij een bedrijfstijd van 8:00 tot 18:00, een 40 urige werkweek met 100%
aanwezigheid van de werknemers. Als definitie van bedrijfstijd wordt hier de tijd
aangehouden waarin zowel verwarming als ventilatie in bedrijf zijn.
De rekenmethode in GreenCalc bepaalt de interne warmteproductie van personen
daarentegen op basis van het aantal werknemers. De methode bepaalt de interne
warmteproductie van verlichting en apparatuur op basis van het geïnstalleerde
vermogen, waarbij rekening gehouden wordt met eventuele armatuurafzuiging van
de verlichting en auto-powerdownfuncties op de PC’s. De bedrijfstijd, de
gemiddelde werktijd per werknemer en de gemiddelde aanwezigheid zijn variabel.
Als defaultwaarde zijn de waarden uit de norm aangehouden.
• De glas-kozijn verdeling van de ramen is niet zoals in de norm standaard 75% -
25%, maar variabel.
• De opwekkings- en systeemrendementen zijn overgenomen uit de norm. Er kan
echter met afwijkende rendementen worden gerekend.
De energiegebruiksberekening voor koeling
De norm kent twee berekeningsmethoden voor het bepalen van het energiegebruik
voor koeling. Eén op basis van het vermogen van de koelmachine en het aantal
vollasturen per jaar en één op basis van de koelbehoefte. In GreenCalc is uitsluitend
de eerste methode overgenomen.
Het aantal vollasturen per jaar van de koelmachine is variabel en heeft als
defaultwaarde de standaard waarde uit de norm.
In een vroeg stadium van het ontwerpproces, als het vermogen van de koelmachine
nog niet bekend is, kan het vermogen van de koelmachine indicatief worden
berekend. Dit gebeurt met de vuistregels uit ISSO-publicatie 43 “Concepten voor
klimaatinstallaties”, op basis van de interne warmtelast op vertrekniveau door
werkzame massa (scheidingswand, borstwering, plafond), zontoetreding, personen,
verlichting en apparatuur.
Er vindt geen afronding van het vermogen plaats.
Het energiegebruik voor koeling wordt uitgedrukt in kWh.
GreenCalc 14