Consulteer eveneens het draaiboek - PolitieZone HEKLA

Vindplaats - expertise van de Nationale Cel Vermiste personen:
De Nationale Cel Vermiste personen van de Federale Politie heeft drie kernopdrachten: coördinatie, steun en
expertise. Met coördinatie bedoelt men de communicatie met andere partners zoals Child Focus of de lokale
politiediensten en anderzijds de organisatie en leiding van grootschalige zoekacties. Het leveren van steun bestaat
bijvoorbeeld uit het geven van advies aan de politiediensten die rechtstreeks met een verdwijning geconfronteerd
worden. Verder regelt de Nationale Cel vermissingen ook de inzet van middelen bij zoekacties. Het gaat dan meestal
om middelen die lokaal niet aanwezig zijn, zoals een helikopter … . Zij zorgen ook voor de contacten bij het
verspreiden van opsporingsberichten via de media. De expertise van de Nationale Cel Vermiste Personen bestaat er
in, dat zij dag en nacht met het fenomeen bezig zijn en dat zij dus heel veel ervaring hebben.. Zij trekken lessen uit
genomen beslissingen van voorbije zoekacties en zijn zij op de hoogte van de technieken en procedures die er
bestaan in andere landen.
Uit de ervaringen van de Nationale Cel vermissingen kunnen wij een aantal lessen trekken:
• Men gaat er vaak vanuit dat de persoon weg is. Toch wordt de vermiste meestal in de instelling
teruggevonden.
• 95% van de vermisten wordt teruggevonden in een straal van twee kilometer rond de plaats waar
betrokkene het laatst werd gezien. Dit heeft vooral te maken met de fysieke mogelijkheden van ouderen;
• Een link met het verleden is dikwijls richtinggevend. Waar heeft de vermiste gewoond? Waar heeft de
vermiste vroeger gewerkt? Kan hij niet worden aangetroffen op het kerkhof bij het graf van dierbaren?
• Dikwijls worden de vermisten aangetroffen voor een hindernis. Dat kan een gracht zijn, een afsluiting, een
spoorwegberm…. Doordat zij meestal niet fysiek in staat zijn deze hindernis te overschrijden en zich verder
niet weten te oriënteren blijft de hindernis een blijvende hinderpaal.
• Belangrijk is dat in de instelling en in de onmiddellijke omgeving een maximale zoektijd van 20 minuten in
acht wordt genomen vooraleer de politie wordt ingeschakeld, rekening houdend met de bescherming van
de plaats;
• In die 20 minuten dient nagegaan te worden waar de persoon zich in het gebouw zou kunnen bevinden.
Tegelijkertijd moet nagevraagd worden of de vermiste bij familie op bezoek is of door hen is meegenomen.
Een aantal misverstanden rond dementie
Een persoon met dementie spreekt nooit de waarheid. Hij leeft in een fantasiewereld; NEEN
• Onze realiteit is niet hun realiteit
• Welles – nietes – discussies
• Oprollen van het geheugen: verleden wordt heden.
Getuigenis van Bart Magnus (De Bijster - Essen) rond dementie:
Bart Magnus, dienstverantwoordelijke De Bijster in Essen is direct betrokken partij en heeft veel ervaring met
dwaalgedrag. De Bijster is reeds meer dan 25 jaar gespecialiseerd in de zorg voor personen met dementie. Alle
bewoners hebben dementie en leven in homogene leefgroepen per fase van hun dementie.
Er wordt veel aandacht besteed aan:
• de woonomgeving van de bewoners, met name hun vrijheidsgevoel
• de veiligheid (in alle mogelijke vormen) van de bewoners, wat meestal tegenstrijdig is aan vrijheid
Bijvoorbeeld. Alle deuren van de leefgroepen hebben een sluitsysteem met dopsleutel + codesysteem op
buitendeuren
Men merkt op de afdeling voor licht en matig dementerenden onrust bij het afsluiten van de deuren. De bewoners
willen door de deuropening, cfr vrijheidsgevoel. Uit een proefproject, waarbij men de deuren van de leefgroepen
open liet, bleken bewoners rustiger en hadden minder neuroleptica nodig.
Pieken van onrust vinden we tussen 16u en 19u, het Sunsetdown-syndroom: personen met dementie willen naar
huis of gewoon naar buiten (werk is gedaan).
Opvallend: men spreekt niet van vluchten of weglopen, wel van DWALEN.
Een avond in december – Frans wordt vermist:
18