Docentenhandleiding Lesprogramma Historisch Wolfslaar Over ...

Lesprogramma Historisch Wolfslaar
Willem ziet zijn vader naar zijn moeder kijken, die vriendelijk met een lach op haar
gezicht naar vader knikt.
Vader schraapt zijn keel… AHUM……….Willem, zoon van me. Willem merkt dat
vader iets belangrijks wil zeggen. Terwijl Koen en Pleun vlug dooreten om de laatste
restjes pap binnen te krijgen, legt Willem zijn houten lepel neer.
Vader vertelt over zijn bezoek aan mevrouw Charlotte Storm-Cuypers gisteravond
laat.
Zoals iedere maand belde vader bij de poort van mevrouw Storm-Cuijpers aan om
geld te geven voor de huur van de grond. Ze hadden een goede oogst gehad en ze
hadden de tarwe voor een mooie prijs verkocht aan de man van de molen. Vader gaf
met een tevreden lach het geld aan het personeel dat met een lantaarn naar de poort
kwam gelopen. Daar waar vader altijd zijn hand door de tralies stak om het geld te
geven, opende het personeel van de Barones de poort en vertelde dat de Barones
hem wilde spreken.
Vader was verbaasd. In al die jaren dat hij de grond huurde van de Barones, was er
nog nooit één dag geweest dat hij voet had gezet op het landgoed binnen de hoge
hekken van het landhuis.
In de grote gang van het landhuis kwam de Barones vader tegemoet gelopen en
vertelde het volgende; (deftige toon) Meneer Wolfslaar……. Ik heb me door mijn
tuinman laten vertellen dat u in het bezit bent van het kippenras de Kraaikop? Ehm
Ehm, jawel mevrouw antwoordde vader. Hij begreep niet goed waar ze met haar
verhaal naartoe wilde, maar dat werd snel duidelijk. Over twee maanden verwacht ik
vrinden uit België. Volgens mijn tuinman zou het een goede zaak zijn als hier wat
kippen zouden rondlopen die de grond een beetje los maken met hun gescharrel. Nu
begrijpt u, dat ik als “dame uit hogere kringen” , niet zomaar genoegen neem met
elke willekeurige kip. Ik wil status en rijkdom uitstralen en volgens mijn tuinman is
UW Kraaikop hiervoor geschikt. Ik kan uiteraard niet voor schut staan ten opzichte
van mijn vrinden.
Mevrouw Storm-Cuypers en vader Wolfslaar kwamen tot een afspraak. Hij zou haar
drie Kraaikoppen leveren en in ruil daarvoor zou zij vader betalen met echte munten!
Willem wist niet wat hij hoorde. Had de Barones dit echt aan hen gevraagd? De
Kraaikoppen waren vader zijn grote trots. Een kam hadden ze niet, waardoor ze op
een kraai lijken( zie foto in handleiding). Ze legde niet heel veel eieren, maar ze
zagen er schitterend uit. Vader was dol op al zijn dieren, maar hen had hij allemaal
nodig voor het eten wat ze boden of het werk wat ze verzette. Vader zijn
Kraaikoppen waren een cadeau geweest van de broeder uit het klooster. Vader had
hem een keer geholpen en als bedankje had de man hem 2 Kraaikoppen gegeven.
Sorry, Wolfslaar, had hij gezegd. Ik heb dan wel geen munten, maar deze komen
vast ooit van pas. Wees er zuinig op! Zo gezegd zo gedaan, niemand van de
kinderen mocht ooit bij de kippen in de buurt komen.
„Maar…. Waarom vertelt u me dit vader?‟zei Willem toen zijn vader uitgesproken
was.
„Willem, je bent een goede jongen, werkt hard en volgens mij wordt het tijd dat ik je
als mijn oudste zoon een extra bijzondere taak geef.‟ „Ik wil dat jij voor de
kraaikoppen gaat zorgen. Zorg goed voor de hen en de haan. Zorg dat de hen een ei
groep 3 t/m 8